ជំពូកទី៧៦
ការសោយព្រះស្ងោយជាមួយផារីស៊ីម្នាក់
ក្រោយពីព្រះយេស៊ូបានតបឆ្លើយទៅកាន់ពួកអ្នករិះគន់ ដែលទូលសួរអំពីប្រភពនៃអំណាចរបស់ទ្រង់ដែលប្រោសបុរសគម្នាក់ឲ្យជា នោះផារីស៊ីម្នាក់បានអញ្ជើញទ្រង់ទៅសោយព្រះស្ងោយនៅផ្ទះរបស់គាត់។ មុនពេលបរិភោគ នោះពួកផារីស៊ីធ្វើតាមក្បួនរីតិ៍លាងដៃរហូតដល់កែងដៃ។ ពួកគេធ្វើដូច្នេះទាំងមុនទទួលទានអាហារ ទាំងក្រោយទទួលទានអាហារ ព្រមទាំងពេលទទួលទានអាហារទៀតផង។ ថ្វីបើទំនៀមទម្លាប់នេះឥតបំពានលើក្រិត្យវិន័យរបស់ព្រះក៏ដោយ តែវាហួសពីអ្វីដែលព្រះតម្រូវទៅទៀត ស្តីអំពីភាពស្អាតស្អំ។
នៅពេលដែលព្រះយេស៊ូឥតធ្វើតាមទំនៀមទម្លាប់នេះ នោះផារីស៊ីដែលអញ្ជើញទ្រង់មកនោះ គាត់ងឿងឆ្ងល់យ៉ាងខ្លាំង។ ថ្វីបើការភ្ញាក់ផ្អើលរបស់គាត់ឥតសម្ដែងតាមពាក្យសំដីក៏ដោយ ក៏ព្រះយេស៊ូទ្រង់ជ្រាបដឹងបានដែរ ទ្រង់មានបន្ទូលថា៖ «ឯអ្នករាល់គ្នា ជាពួកផារិស៊ី អ្នករាល់គ្នាលាងចានលាងថាសតែខាងក្រៅទេ តែចំណែកខាងក្នុងរបស់អ្នករាល់គ្នា មានពេញដោយការឆស៊ី នឹងអំពើអាក្រក់វិញ ឱមនុស្សល្ងីល្ងើអើយ! ព្រះដែលបង្កើតខាងក្រៅ តើមិនបានបង្កើតខាងក្នុងដែរទេឬ?»។
ដូច្នេះហើយ ព្រះយេស៊ូបានបកអាក្រាតនូវភាពលាក់ពុតរបស់ពួកផារីស៊ី ដែលធ្វើតាមក្បួនរីតិ៍ខាងការលាងដៃរបស់ពួកគេ ប៉ុន្តែឥតបានលាងចិត្តគំនិតរបស់ពួកគេពីអំពើអាក្រក់ជួជាតិនោះឡើយ។ ព្រះយេស៊ូទូន្មានប្រដៅពួកគេថា៖ «ត្រូវឲ្យទានពីរបស់ដែលនៅខាងក្នុងវិញ នោះគ្រប់ទាំងអស់នឹងស្អាតដល់អ្នករាល់គ្នា»។ ពួកគេគួរឲ្យទាន ពីព្រោះពួកគេមានចិត្តដែលប្រកបទៅដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ មិនមែនដោយសេចក្ដីប្រាថ្នាចង់ឲ្យអ្នកឯទៀតស្ងើចសរសើរថាគេជាអ្នកសុចរិតនោះឡើយ។
ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលបន្តថា៖ «វេទនាដល់អ្នករាល់គ្នា ពួកផារិស៊ីអើយ! ដ្បិតអ្នករាល់គ្នាតែងថ្វាយ១ភាគក្នុង១០ ទាំងជីរអង្កាម ជីរលីងលាក់ នឹងបន្លែគ្រប់មុខ តែលះចោលសេចក្ដីយុត្ដិធម៌ នឹងសេចក្ដីស្រឡាញ់នៃព្រះវិញ គួរតែឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានប្រព្រឹត្តសេចក្ដីទាំងនេះវិញ ហើយឥតចោលការខាងដើមនោះផង»។ ក្រិត្យវិន័យរបស់ព្រះសំរាប់សាសន៍អ៊ីស្រាអែល តម្រូវឲ្យពួកគេថ្វាយមួយភាគដប់នៃផលផ្លែពីចំការ។ ជីរអង្កាមនិងជីរលីងលាក់ គឺជារុក្ខជាតិតូចម្យ៉ាងដែលប្រើដើម្បីឲ្យម្ហូបមានក្លិនឈ្ងុយ និងមានឱជារសឆ្ងាញ់។ ពួកផារីស៊ីបានថ្វាយជីរដ៏មិនសំខាន់នេះ គឺថ្វាយមួយភាគដប់ តែព្រះយេស៊ូផ្ដន្ទាទោសពួកគេ ពីព្រោះពួកគេឥតអើពើនូវសេចក្ដីតម្រូវដ៏សំខាន់ជាង ដូចជាត្រូវបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ មានចិត្តសប្បុរស និងចិត្តសុភាពរាបទាប។
ព្រះយេស៊ូស្តីបន្ទោសពួកគេថែមទៀត ដោយមានបន្ទូលថា៖ «វេទនាដល់អ្នករាល់គ្នា ពួកផារិស៊ីអើយ! ដ្បិតអ្នករាល់គ្នាចូលចិត្តនឹងកន្លែងមុខគេក្នុងសាលាប្រជុំ ហើយឲ្យគេគំនាប់ខ្លួននៅទីផ្សារ វេទនាដល់អ្នករាល់គ្នា ពួកអាចារ្យ នឹងពួកផារិស៊ី ជាអ្នកមានពុតអើយ! ដ្បិតអ្នករាល់គ្នាដូចជាផ្នូរខ្មោច ដែលមើលមិនឃើញ ហើយមនុស្សដើរជាន់ឥតដឹងទេ»។ មនុស្សមិនសូវឃើញនូវភាពមិនស្អាតរបស់ពួកគេឡើយ។ សាសនារបស់ពួកផារីស៊ីនិយមបញ្ចេញអាការខាងក្រៅល្អណាស់ តែឥតមានតម្លៃនៅខាងក្នុងឡើយ! ការពិតពួកគេធ្វើដោយភាពលាក់ពុតរបស់ពួកគេទៅវិញទេ។
អ្នកប្រាជ្ញច្បាប់របស់ព្រះម្នាក់ពេលឮការស្តីប្រដៅនេះ គាត់ក៏និយាយត្អូញត្អែរថា៖ «លោកគ្រូ! ដែលលោកមានប្រសាសន៍យ៉ាងនេះ នោះឈ្មោះថាត្មះតិះដៀលដល់ពួកយើងខ្ញុំហើយ»។
ព្រះយេស៊ូឲ្យពួកអ្នកប្រាជ្ញច្បាប់ទទួលខុសត្រូវដែរ ដោយមានបន្ទូលថា៖ «វេទនាដល់អ្នករាល់គ្នា ដែលជាអ្នកប្រាជ្ញច្បាប់ដែរ ដ្បិតអ្នករាល់គ្នាដាក់បន្ទុកយ៉ាងធ្ងន់ ដែលពិបាកទទួល ទៅលើមនុស្ស តែខ្លួនអ្នករាល់គ្នាមិនព្រមទាំងយកម្រាមដៃ១ឆ្កឹះបន្ទុកនោះផង វេទនាដល់អ្នករាល់គ្នា ដ្បិតអ្នករាល់គ្នាធ្វើម៉ុងឲ្យពួកហោរា ដែលពួកឰយុកោអ្នករាល់គ្នាបានសំឡាប់!»។
បន្ទុកដែលព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលរៀបរាប់នោះ គឺជាទំនៀមទម្លាប់តាមពាក្យសំដី ក៏ប៉ុន្តែ ពួកអ្នកប្រាជ្ញច្បាប់ទាំងនេះ មិនទាំងលើកលែងនូវក្រិត្យក្រមណាមួយ ដើម្បីឲ្យមនុស្សស្រួលធ្វើតាមនោះទេ។ ព្រះយេស៊ូលាតត្រដាងថា ពួកអ្នកប្រាជ្ញច្បាប់ទាំងនេះសុខចិត្តឲ្យគេសម្លាប់ពួកព្យាការី ហើយទ្រង់ព្រមានពួកគេថា៖ «ឈាមរបស់ពួកហោរាទាំងអស់ ដែលបានខ្ចាយ តាំងពីកំណើតលោកីយរៀងមកនោះ បានត្រូវទារពីមនុស្សដំណនេះវិញ គឺចាប់តាំងពីឈាមរបស់អេបិល ទៅដល់ឈាមរបស់សាការី ដែលគេសំឡាប់នៅកណ្ដាលអាសនា នឹងវិហារផង អើ! ខ្ញុំប្រាប់ថា ឈាមទាំងនោះនឹងត្រូវទារពីមនុស្សដំណនេះវិញ»។
មនុស្សជាតិដែលត្រូវការឲ្យរំដោះពីបាប គឺមានចាប់ផ្ដើមតាំងពីពេលអ័ដាមនិងអេវ៉ាបានបង្កើតកូនមក ដូច្នេះហើយ អេបិលបានរស់នៅ«តាំងពីកំណើតលោកីយរៀងមកនោះ»។ កងទ័ពសាសន៍ស៊ីរីបានបំផ្លិចបំផ្លាញស្រុកយូដា ក្រោយពីការសម្លាប់លោកសាការីតាមរបៀបមួយយ៉ាងសាហាវឃោរឃៅ។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូព្រមានប្រាប់នូវការបំផ្លិចបំផ្លាញកាន់តែធំជាងដល់ពួកមនុស្សដំណទ្រង់ ដោយសារតែពួកគេប្រព្រឹត្តអំពើដ៏អាក្រក់ជួជាតិខ្លាំងជាងទៅទៀត។ ការបំផ្លិចបំផ្លាញនេះបានកើតឡើងប្រហែលជា៣៨ឆ្នាំក្រោយមក គឺក្នុងឆ្នាំ៧០ ស.យ.។
ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលស្តីបន្ទោសជាបន្តថា៖ «វេទនាដល់អ្នករាល់គ្នា ពួកប្រាជ្ញច្បាប់អើយ! ដ្បិតអ្នករាល់គ្នាបានដកកូនសោនៃចំណេះចេញទៅហើយ ខ្លួនអ្នករាល់គ្នាមិនបានចូល ហើយក៏ហាមឃាត់ដល់ពួកអ្នក ដែលកំពុងតែរកចូល មិនឲ្យគេចូលដែរ»។ ពួកអ្នកប្រាជ្ញខាងច្បាប់គឺមានភារកិច្ចពន្យល់និងបកស្រាយអត្ថន័យនៃព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះដល់មនុស្ស។ ក៏ប៉ុន្តែ ពួកអ្នកប្រាជ្ញខាងច្បាប់មិនបានធ្វើដូច្នេះទេ ថែមទាំងធ្វើឲ្យមនុស្សពុំមានឱកាសយល់ព្រះបន្ទូលព្រះទៀតផង។
ពួកផារីស៊ីនិងពួកអ្នកប្រាជ្ញខាងច្បាប់ក្ដៅចិត្តមែន ពេលព្រះយេស៊ូបកអាក្រាតនូវធាតុពិតរបស់ពួកគេនោះ។ ពេលព្រះយេស៊ូយាងចេញពីផ្ទះនោះ ពួកគេចាប់ផ្ដើមប្រឆាំងនឹងទ្រង់យ៉ាងខ្លាំង ហើយដេញដោលសួរទ្រង់អំពីរឿងផ្សេងៗជាច្រើន។ ពួកគេចង់ចាប់កំហុសទ្រង់ ដើម្បីឲ្យទ្រង់មានបន្ទូលអំពីអ្វីមួយ ដែលពួកគេអាចចាប់ទ្រង់ដាក់គុក។ លូកា ១១:៣៧-៥៤; ចោទិយកថា ១៤:២២; មីកា ៦:៨; របាក្សត្រទី២ ២៤:២០-២៥
▪ ហេតុអ្វីបានជាព្រះយេស៊ូផ្ដន្ទាទោសពួកផារីស៊ីនិងពួកអ្នកប្រាជ្ញខាងច្បាប់?
▪ តើបន្ទុកអ្វីខ្លះដែលពួកអ្នកប្រាជ្ញខាងច្បាប់ដាក់លើមនុស្ស?
▪ តើ«កំណើតលោកីយ»មានតាំងពីពេលណាមក?