ជំពូកទីប្រាំ
សេរីភាពដែលពួកអ្នកថ្វាយបង្គំរបស់ព្រះយេហូវ៉ាមាន
១, ២. (ក) តើព្រះបានប្រទានសេរីភាពបែបណាដល់មនុស្សមួយគូដំបូង? (ខ) ចូររៀបរាប់នូវច្បាប់ខ្លះៗ ដែលបានដឹកនាំនូវកិច្ចការដែលអ័ដាមនិងអេវ៉ាធ្វើនោះ។
ពេលដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតបុរសនិងស្ត្រីដំបូង ពួកគាត់មានសេរីភាពលើសជាងសេរីភាពដែលមនុស្សលោកសព្វថ្ងៃនេះមានទៅទៀត។ ពួកគាត់មានទីលំនៅជាសួនមនោរម្យ ដែលជាសួនច្បារអេដែនដ៏ល្អស្អាត។ ដោយសារពួកគាត់មានគំនិតនិងរាងកាយដ៏គ្រប់ល័ក្ខណ៍ នោះគឺគ្មានជំងឺអ្វីដែលធ្វើឲ្យពួកគាត់ពុំគាប់ចិត្តនឹងជីវិតឡើយ។ ពួកគាត់មិនមានសេចក្ដីស្លាប់ ដូចជាមនុស្សគ្រប់គ្នាមាននោះទេ។ ពួកគាត់មិនមែនជាមនុស្សយន្តនោះឡើយ ប៉ុន្តែពួកគាត់មានអំណោយទានដ៏អស្ចារ្យ គឺជាចិត្តសេរី ដែលជាសមត្ថភាពចេះសម្រេចចិត្តខ្លួនឯង។ ប៉ុន្តែ ពួកគាត់ត្រូវគោរពតាមច្បាប់របស់ព្រះ បើពួកគាត់ចង់បន្តមានសេរីភាពដ៏អស្ចារ្យបែបនេះ។
២ ជាឧទាហរណ៍ ចូរពិនិត្យមើលនូវច្បាប់ធម្មជាតិដែលព្រះបានតាំងឡើង។ ប្រាកដហើយ ទោះជាច្បាប់ធម្មជាតិទាំងនេះមិនបានសរសេរជាលាយលក្ខណ៍អក្សរយ៉ាងចំៗក៏ដោយ ប៉ុន្តែអ័ដាមនិងអេវ៉ាបានត្រូវបង្កើតមក ឲ្យត្រូវស្ដាប់បង្គាប់តាមច្បាប់ធម្មជាតិទាំងនោះ។ ចំណង់ដែលចង់បរិភោគអាហារ ឲ្យសញ្ញាថាពួកគាត់ត្រូវបរិភោគ។ ការស្រេកទឹក ឲ្យសញ្ញាថាពួកគាត់ត្រូវពិសាទឹក។ ពេលថ្ងៃលិចទៅ ក៏ឲ្យសញ្ញាថាពួកគាត់ត្រូវចូលសម្រាន្តដែរ។ ព្រះយេហូវ៉ាក៏ប្រទានដល់ពួកគាត់នូវកិច្ចការធ្វើដែរ។ តាមពិត កិច្ចការនោះគឺដូចជាច្បាប់មួយដែរ ពីព្រោះកិច្ចការនោះនឹងដឹកនាំការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគាត់។ ពួកគាត់ត្រូវបង្កើតកូន មានអំណាចលើសត្វគ្រប់ពូជនៅលើផែនដី និងបង្កើនទំហំសួនមនោរម្យរហូតដល់មានពេញផែនដីទាំងមូល។ (លោកុប្បត្តិ ១:២៨; ២:១៥) នេះគឺជាច្បាប់មួយដែលផ្ដល់ប្រយោជន៍ថែមទាំងគាប់ចិត្តទៀតផង! ច្បាប់ធម្មជាតិទាំងនោះផ្ដល់ឲ្យពួកគាត់នូវកិច្ចការដែលនាំឲ្យពេញចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ទាំងជួយពួកគាត់ឲ្យប្រើញាណសតិបានយ៉ាងពេញលេញតាមរបៀបដែលមានប្រយោជន៍នោះ។ ពួកគាត់ក៏មានសេរីភាពជាច្រើនចំពោះការសម្រេចចិត្ត ដើម្បីបំពេញកិច្ចការរបស់ពួកគាត់ផងដែរ។ បើព្រះយេហូវ៉ាបានបំពេញនូវតម្រូវការទាំងប៉ុន្មានរបស់ពួកគាត់ហើយ តើពួកគាត់ត្រូវការអ្វីទៀតទៅ?
៣. តើអ័ដាមនិងអេវ៉ាអាចរៀនប្រើដោយប្រាជ្ញានូវសេរីភាពរបស់ពួកគាត់ ក្នុងការធ្វើការសម្រេចចិត្តយ៉ាងដូចម្ដេច?
៣ មែនហើយ ព្រះប្រទានដល់អ័ដាមនិងអេវ៉ានូវឱកាសធ្វើការសម្រេចចិត្ត តែនេះមិនបានសេចក្ដីថា ការសម្រេចចិត្តទាំងអស់របស់ពួកគាត់ នឹងនាំឲ្យមានផលល្អនោះទេ។ ពួកគាត់មានសេរីភាពក្នុងការធ្វើការសម្រេចចិត្ត តែត្រូវធ្វើឡើងក្នុងក្របខ័ណ្ឌនៃច្បាប់និងគោលការណ៍របស់ព្រះ។ តើពួកគាត់អាចរៀនច្បាប់និងគោលការណ៍របស់ព្រះយ៉ាងដូចម្ដេចបាន? ពួកគាត់ត្រូវស្ដាប់ព្រះដែលជាអ្នកបង្កើត និងសង្កេតមើលថែមទាំងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះកិច្ចការរបស់ទ្រង់ផងដែរ។ ព្រះបានប្រទានដល់អ័ដាមនិងអេវ៉ានូវសតិបញ្ញា ដែលពួកគាត់ត្រូវការចាំបាច់ដើម្បីអនុវត្តតាមអ្វីដែលពួកគាត់បានរៀន។ ពីព្រោះព្រះបានបង្កើតពួកគាត់ជាមនុស្សគ្រប់ល័ក្ខណ៍ នោះពួកគាត់មានចិត្តរេទៅរកការសម្ដែងនូវគុណសម្បត្ដិរបស់ព្រះ ពេលពួកគាត់ធ្វើការសម្រេចចិត្ត។ ប្រាកដហើយ ពួកគាត់នឹងប្រុងប្រៀបសម្ដែងនូវគុណសម្បត្ដិរបស់ព្រះ ពេលពួកគាត់ធ្វើការសម្រេចចិត្ត បើពួកគាត់មានចិត្តកតញ្ញូចំពោះអ្វីដែលព្រះបានធ្វើដើម្បីពួកគាត់ ហើយបើពួកគាត់ចង់ផ្គាប់ព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់។—លោកុប្បត្តិ ១:២៦, ២៧; យ៉ូហាន ៨:២៩
៤. (ក) តើសេចក្ដីបង្គាប់ដែលហាមអ័ដាមនិងអេវ៉ាពីការបរិភោគផ្លែពីដើមមួយបំបិទសិទ្ធិសេរីភាពរបស់ពួកគាត់ឬទេ? (ខ) ហេតុអ្វីក៏នេះជាសេចក្ដីតម្រូវដ៏សមហេតុសមផល?
៤ ដូច្នេះ ដោយត្រឹមត្រូវ ព្រះបានសម្រេចព្រះទ័យសាកល្បងនូវភក្ដីភាពរបស់ពួកគាត់ចំពោះទ្រង់ ក្នុងនាមជាព្រះអង្គដែលបានប្រទានជីវិតចំពោះពួកគាត់ ហើយថែមទាំងបានសាកល្បងថា តើពួកគាត់សុខចិត្តបន្តរស់នៅក្នុងក្របខ័ណ្ឌច្បាប់ដែលទ្រង់បានតាំងឡើងនោះទេ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រទានដល់អ័ដាមនូវសេចក្ដីបង្គាប់នេះថា៖ «ឯងនឹងស៊ីផ្លែឈើទាំងអស់ក្នុងសួនច្បារនេះបានតាមចិត្ត តែឯត្រង់ដើមដឹងខុសត្រូវ នោះមិនត្រូវឲ្យឯងស៊ីផលឡើយ ដ្បិតនៅថ្ងៃណាដែលឯងស៊ី នោះនឹងត្រូវស្លាប់ជាមិនខាន»។ (លោកុប្បត្តិ ២:១៦, ១៧) ពេលអេវ៉ាបានត្រូវបង្កើតមក នាងក៏បានត្រូវប្រាប់ឲ្យដឹងអំពីច្បាប់នេះដែរ។ (លោកុប្បត្តិ ៣:២, ៣) តើការដាក់កំរិតនេះបានបំបិទសិទ្ធិសេរីភាពរបស់ពួកគាត់ឬទេ? ប្រាកដជាមិនដូច្នេះទេ!។ ទោះជាពួកគាត់មិនបរិភោគពីផ្លែនៃដើមមួយនោះក៏ដោយ តែពួកគាត់នៅតែមានម្ហូបអាហារបរិភោគគួរជាទីពេញចិត្តគ្រប់ប្រភេទ។ (លោកុប្បត្តិ ២:៨, ៩) គឺជាការសមហេតុផលដែលពួកគាត់គួរតែទទួលស្គាល់ថា ផែនដីនេះជារបស់ផងព្រះ ពីព្រោះទ្រង់ជាអ្នកបង្កើត។ ដូច្នេះ ទ្រង់មានសិទ្ធិបង្កើតច្បាប់ដែលសមតាមគោលបំណងរបស់ទ្រង់ ហើយដែលមានប្រយោជន៍ចំពោះមនុស្សលោក។—ទំនុកដំកើង ២៤:១, ១០
៥. (ក) តើតាមរបៀបណាដែលអ័ដាមនិងអេវ៉ាបានបាត់បង់នូវសេរីភាពដ៏វិសេសវិសាលរបស់ពួកគាត់? (ខ) តើអ្វីដែលបានចូលមកជំនួសសេរីភាពរបស់អ័ដាមនិងអេវ៉ា? ហើយតើនេះមានអានុភាពលើយើងយ៉ាងដូចម្ដេច?
៥ ប៉ុន្តែ តើមានអ្វីកើតឡើង? ទេវតាមួយរូបដែលបានត្រូវជំរុញដោយមហិច្ឆតា បានប្រើសេរីភាពតាមរបៀបឥតត្រឹមត្រូវ ហើយក៏ក្លាយជាសាតាំង ដែលមានន័យថា «អ្នកប្រឆាំង»។ វាបានល្បួងអេវ៉ាដោយធានារ៉ាប់រងដល់នាងនូវអ្វីដែលផ្ទុយនឹងបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះ។ (លោកុប្បត្តិ ៣:៤, ៥) អ័ដាមក៏បានចូលរួមជាមួយនឹងអេវ៉ាក្នុងការបំពានលើច្បាប់របស់ព្រះផងដែរ។ ពួកគាត់បានបាត់បង់នូវសេរីភាពដ៏វិសេសវិសាលរបស់ខ្លួន ពីព្រោះពួកគាត់បានយកអ្វីដែលមិនមែនជារបស់ផងខ្លួន។ អំពើបាបបានក្លាយជាម្ចាស់នៃពួកគាត់ ហើយនៅទីចុងបំផុត ពួកគាត់ក៏ទទួលសេចក្ដីស្លាប់ដូចព្រះបានព្រមានរួចមកហើយ។ កូនចៅរបស់អ័ដាមនិងអេវ៉ាបានទទួលនូវមរតកពីពួកគាត់ដែលជាអំពើបាប ដែលឃើញជាក់ស្តែងដោយសារកូនចៅទាំងនោះមានទំនោរចិត្តរេទៅរកអំពើខុសទំនងពីកំណើត។ អំពើបាបក៏នាំឲ្យមានភាពទន់ខ្សោយ ដែលបណ្ដាលឲ្យមានជំងឺ ភាពចាស់ជរានិងសេចក្ដីស្លាប់ជាលទ្ធផល។ ទំនោរចិត្តរេទៅរកអំពើខុសទំនង ដែលបានបង្ករឹតតែខ្លាំងឡើងដោយអានុភាពរបស់សាតាំង ក៏បានបង្កើតនូវសង្គមមនុស្សមួយដែលមានពោរពេញទៅដោយសេចក្ដីស្អប់ ឧក្រិដ្ឋកម្ម ការជិះជាន់ និងសង្គ្រាមដែលបានសម្លាប់មនុស្សរាប់លាននាក់។ នេះគឺខុសគ្នាឆ្ងាយពីសេរីភាពដែលព្រះបានប្រទានដល់មនុស្សនៅដើមដំបូងមែន!—ចោទិយកថា ៣២:៤, ៥; យ៉ូប ១៤:១, ២; រ៉ូម ៥:១២; វិវរណៈ ១២:៩
កន្លែងដែលអ្នកអាចរកឃើញសេរីភាព
៦. (ក) តើសេរីភាពពិតប្រាកដអាចរកឃើញនៅកន្លែងណា? (ខ) តើសេរីភាពបែបណាដែលព្រះយេស៊ូបានពិគ្រោះនោះ?
៦ ដោយសារមានស្ថានភាពដ៏អាក្រក់នៅគ្រប់កន្លែងសព្វថ្ងៃនេះ គ្មានអ្វីគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលទេ ដែលមនុស្សចង់បានយ៉ាងខ្លាំងនូវសេរីភាពពេញលេញជាង។ ប៉ុន្តែ តើមនុស្សអាចរកឃើញសេរីភាពដ៏ពិតប្រាកដនៅកន្លែងណា? ព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលថា៖ «បើអ្នករាល់គ្នានៅជាប់ក្នុងពាក្យខ្ញុំ នោះអ្នករាល់គ្នាជាសិស្សខ្ញុំមែន អ្នករាល់គ្នានឹងស្គាល់សេចក្ដីពិត ហើយសេចក្ដីពិតនោះនឹងប្រោសឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានរួច»។ (យ៉ូហាន ៨:៣១, ៣២) ពេលពួកគេបដិសេធចោលអ្នកគ្រប់គ្រងម្នាក់ឬរដ្ឋាភិបាលមួយ ដើម្បីគាំទ្ររដ្ឋាភិបាលមួយទៀតនោះ សេរីភាពនេះមិនមែនជាសេរីភាពដែលមនុស្សលោកសង្ឃឹមចង់បាននោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ សេរីភាពនេះនឹងដោះស្រាយនូវដើមហេតុនៃបញ្ហារបស់មនុស្ស។ ព្រះយេស៊ូកំពុងតែពិគ្រោះអំពីសេរីភាពឲ្យរួចពីចំណងនៃអំពើបាប។ (យ៉ូហាន ៨:២៤, ៣៤-៣៦) ដូច្នេះហើយ ប្រសិនបើបុគ្គលម្នាក់ក្លាយជាសិស្សដ៏ស្មោះរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ នោះគាត់នឹងមានការកែប្រែដែលគួរឲ្យកត់សម្គាល់ក្នុងជីវិតរបស់គាត់ ពោលនោះគឺជាសេរីភាព!
៧. (ក) តើក្នុងន័យយ៉ាងណា ដែលយើងអាចរួចពីបាបឥឡូវនេះ? (ខ) ដើម្បីឲ្យមានសេរីភាពនោះ តើយើងត្រូវតែធ្វើយ៉ាងណា?
៧ នេះមិនបានសេចក្ដីថា គ្រីស្ទានពិតសព្វថ្ងៃនេះ លែងទទួលនូវឥទ្ធិពលពីទំនោរចិត្តរេទៅរកអំពើបាបពីកំណើតនោះឡើយ។ ដោយសារបាបបានឆ្លងមកដល់ពួកគេ នោះពួកគេក៏នៅតែខំប្រឹងទប់ទល់ទាំងលំបាកនឹងបាបនេះដែរ។ (រ៉ូម ៧:២១-២៥) ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើបុគ្គលម្នាក់ពិតជារស់នៅស្របតាមសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូ នោះគាត់លែងជាខ្ញុំបំរើរបស់បាបទៀតហើយ។ ចំពោះគាត់ បាបដែលប្រៀបដូចជាអ្នកប្រើអំណាចផ្ដាច់ការ ដែលគាត់ត្រូវស្ដាប់បង្គាប់តាមដោយគ្មានផ្លូវជ្រើសរើសនោះ នឹងលែងមានអានុភាពលើគាត់ទៀតហើយ។ គាត់នឹងមិនជាប់ក្នុងជីវិតដែលឥតមានគោលបំណង ដែលធ្វើឲ្យគាត់មានមនសិការមិនល្អនោះទេ។ គាត់នឹងមានមនសិការជ្រះថ្លានៅចំពោះព្រះ ពីព្រោះអំពើបាបនៅពេលមុនបានត្រូវអត់ឱនទោសឲ្យ ដោយសារគាត់មានជំនឿលើយញ្ញបូជារបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ ទំនោរចិត្តរេទៅរកអំពើបាបប្រហែលជានឹងខំមានអានុភាពលើគាត់ តែពីព្រោះគាត់បដិសេធមិនប្រព្រឹត្តតាមទំនោរចិត្តទាំងនោះ ទាំងនឹកចាំនូវសេចក្ដីបង្រៀនដ៏ល្អរបស់ព្រះគ្រីស្ទ នោះគាត់បង្ហាញថា បាបលែងមានអំណាចលើគាត់ទៀតហើយ។—រ៉ូម ៦:១២-១៧
៨. (ក) តើសាសនាគ្រីស្ទានដ៏ពិតផ្ដល់អ្វីឲ្យយើង? (ខ) តើយើងគួរមានអាកប្បកិរិយាយ៉ាងណាចំពោះពួកអ្នកគ្រប់គ្រងពិភពលោក?
៨ ចូរពិនិត្យមើលនូវសេរីភាពដែលយើងជាគ្រីស្ទានមាន។ យើងបានត្រូវរំដោះពីឥទ្ធិពលនៃសេចក្ដីបង្រៀនក្លែងក្លាយ រួចផុតពីការជាប់ក្នុងចំណងនៃជំនឿឆ្វេង និងរួចផុតពីការដើរក្នុងគន្លងជាខ្ញុំបំរើនៃអំពើបាប។ សេចក្ដីពិតដ៏អស្ចារ្យអំពីស្ថានភាពនៃមនុស្សស្លាប់ និងអំពីដំណើររស់ឡើងវិញ បានរំដោះយើងពីការខ្លាចស្លាប់ដោយឥតសមហេតុផល។ ចំណេះដឹងដែលថារដ្ឋាភិបាលមនុស្សដ៏ឥតគ្រប់ល័ក្ខណ៍នឹងត្រូវបំបាត់ចោល ហើយនិងមានព្រះរាជាណាចក្រដ៏សុចរិតរបស់ព្រះមកជំនួសវិញ ក៏រំដោះយើងចេញពីភាពអស់សង្ឃឹមដែរ។ (ដានីយ៉ែល ២:៤៤; ម៉ាថាយ ៦:១០) ប៉ុន្តែ សេរីភាពបែបនេះ មិនមែនមានន័យថា យើងឥតគោរពអាជ្ញាធរនិងច្បាប់របស់រដ្ឋាភិបាលមនុស្សនោះទេ។—ទីតុស ៣:១, ២; ពេត្រុសទី១ ២:១៦, ១៧
៩. (ក) ដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ តើតាមរបៀបណាដែលព្រះយេហូវ៉ាជួយយើងឲ្យសប្បាយនឹងសេរីភាពមួយកំរិត ដែលមនុស្សអាចមាននៅឥឡូវនេះ? (ខ) តើតាមរបៀបណាដែលយើងអាចធ្វើការសម្រេចចិត្តយ៉ាងមានប្រាជ្ញាបាន?
៩ ព្រះយេហូវ៉ាមិនទុកឲ្យយើងខំគិតរករបៀបរស់នៅដ៏ល្អបំផុត ដោយសាកល្បងដោយខ្លួនឯងសិននោះទេ។ ទ្រង់ជ្រាបនូវរបៀបដែលយើងបានត្រូវបង្កើតមក អ្វីដែលនាំឲ្យយើងមានការពេញចិត្តដ៏ពិត និងអ្វីដែលផ្ដល់ជាផលប្រយោជន៍ជារៀងរហូតចំពោះយើង។ ទ្រង់ជ្រាបនូវគំនិតនិងអាកប្បកិរិយា ដែលអាចបង្ខូចទំនាក់ទំនងរបស់បុគ្គលម្នាក់ជាមួយទ្រង់ និងជាមួយមនុស្សគ្នីគ្នា ប្រហែលជារារាំងបុគ្គលនោះពីការចូលក្នុងពិភពលោកថ្មីទៀតផង។ ដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់នោះ ព្រះយេហូវ៉ាមានបន្ទូលប្រាប់យើងអំពីរឿងទាំងនេះ តាមរយៈព្រះគម្ពីរនិងអង្គការដែលមើលឃើញរបស់ទ្រង់។ (ម៉ាកុស ១៣:១០; កាឡាទី ៥:១៩-២៣; ធីម៉ូថេទី១ ១:១២, ១៣) រួចមក យើងត្រូវទទួលខុសត្រូវក្នុងការប្រើចិត្តសេរីដែលព្រះប្រទានមក ដើម្បីសម្រេចចិត្តថាយើងនឹងមានប្រតិកម្មតបយ៉ាងណានោះ។ មិនដូចអ័ដាម ប្រសិនបើយើងស្ដាប់តាមអ្វីដែលព្រះគម្ពីរប្រាប់យើង នោះយើងនឹងធ្វើការសម្រេចចិត្តយ៉ាងមានប្រាជ្ញា។ យើងនឹងបង្ហាញថាទំនាក់ទំនងដ៏ល្អជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា គឺជាអ្វីដ៏សំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតរបស់យើង។
មនុស្សខ្លះចង់បានសេរីភាពបែបផ្សេង
១០. តើស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាខ្លះចង់បានសេរីភាពបែបណា?
១០ នៅពេលខ្លះ ពួកយុវវ័យមួយចំនួន ព្រមទាំងមនុស្សពេញវ័យខ្លះទៀតដែលជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាក៏អាចមានអារម្មណ៍ថា ពួកគេចង់បានសេរីភាពបែបផ្សេង។ របស់ក្នុងលោកីយ៍នេះអាចហាក់ដូចជាអ្វីដ៏គាប់ដល់ភ្នែក ហើយកាលណាពួកគេគិតច្រើនអំពីនោះ ពួកគេក៏មានសេចក្ដីប្រាថ្នាចង់ធ្វើអ្វីដែលខុសពីផ្លូវគ្រីស្ទាន និងអ្វីដែលគេនិយមធ្វើក្នុងលោកីយ៍ដែរ។ ពួកអ្នកទាំងនេះមិនមានបំណងប្រើគ្រឿងញៀន ពិសាស្រាច្រើន ឬប្រព្រឹត្តអំពើសហាយស្មន់ឡើយ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេចាប់ផ្ដើមសេពគប់ជាមួយនឹងមនុស្សដែលមិនមែនជាគ្រីស្ទានពិត ថែមទាំងចង់ឲ្យពួកអ្នកទាំងនោះពេញចិត្តនឹងខ្លួនទៀតផង។ ពួកគេប្រហែលជាចាប់ផ្ដើមនិយាយនិងប្រព្រឹត្តដូចមនុស្សទាំងនោះដែរ។—យ៉ូហានទី៣ ១១
១១. ជួនកាលតើសេចក្ដីល្បួងឲ្យធ្វើអាក្រក់មកពីប្រភពណា?
១១ ជួនកាលសេចក្ដីល្បួងឲ្យប្រព្រឹត្តអ្វីដែលខុសពីផ្លូវគ្រីស្ទាន គឺដោយសារបុគ្គលដែលអះអាងថាខ្លួនបំរើព្រះយេហូវ៉ា។ នេះជាអ្វីដែលបានកើតឡើងចំពោះពួកគ្រីស្ទានខ្លះនៅសម័យដើម ហើយរឿងដូចនេះក៏អាចមាននៅសម័យយើងនេះដែរ។ មនុស្សបែបនេះតែងចង់ធ្វើអ្វីដែលពួកគេគិតថា នឹងនាំឲ្យគេសប្បាយចិត្ត ប៉ុន្តែការប្រព្រឹត្តនេះគឺប្រឆាំងនឹងច្បាប់របស់ព្រះ។ ពួកគេដាស់តឿនអ្នកដទៃឲ្យ‹លេងកំសាន្ត›។ ពួកគេ‹សន្យាថាមានសេរីភាព តែខ្លួនគេក៏នៅជាប់ជាអ្នកបំរើរបស់សេចក្ដីពុករលួយវិញ›។—ពេត្រុសទី២ ២:១៩
១២. តើអ្វីជាលទ្ធផលដ៏គួរឲ្យសោកស្ដាយនៃការប្រព្រឹត្តដែលផ្ទុយនឹងច្បាប់ ហើយនិងគោលការណ៍របស់ព្រះ?
១២ លទ្ធផលនៃសេរីភាពបែបនេះ គឺអាក្រក់ជានិច្ច ពីព្រោះការធ្វើដូច្នេះ គឺជាការមិនស្ដាប់បង្គាប់តាមច្បាប់របស់ព្រះ។ ជាឧទាហរណ៍ ការរួមដំណេកក្រៅអាពាហ៍ពិពាហ៍អាចនាំឲ្យមានបញ្ហាខាងផ្លូវចិត្ត មានកាមរោគ សេចក្ដីស្លាប់ មានផ្ទៃពោះដែលមិនចង់បាន ហើយអាចនាំឲ្យអាពាហ៍ពិពាហ៍បាក់បែកទៀតផង។ (កូរិនថូសទី១ ៦:១៨; ថែស្សាឡូនីចទី១ ៤:៣-៨) ការប្រើគ្រឿងញៀនអាចនាំឲ្យមនុស្សឆាប់ខឹង និយាយឡុលៗជាប់គ្នារដឹក នាំឲ្យចក្ខុវិញ្ញាណទៅជាព្រិល វិលមុខ ពិបាកដកដង្ហើម មមាល និងបណ្ដាលឲ្យគេស្លាប់។ ការប្រើគ្រឿងញៀនអាចធ្វើឲ្យមានចំណង់ខ្លាំង ដែលនាំឲ្យប្រព្រឹត្តឧក្រិដ្ឋកម្មដើម្បីបានលុយទិញថ្នាំញៀន។ ការពិសាគ្រឿងស្រវឹងជ្រុលក៏មានលទ្ធផលដូចគ្នានេះដែរ។ (សុភាសិត ២៣:២៩-៣៥) ពួកអ្នកដែលប្រព្រឹត្តបែបនេះ ប្រហែលជាគិតថាពួកគេមានសេរីភាព តែទំរាំដល់ពួកគេដឹងថា ពួកគេតាមពិតជាខ្ញុំបំរើនៃអំពើបាបនោះ គឺវាខកពេលទៅហើយ។ ពិតណាស់ បាបគឺជាចៅហ្វាយដ៏ឃោរឃៅមែន! ការវែកញែកលើរឿងនេះនៅពេលឥឡូវនេះអាចជួយការពារយើងពីការជួបប្រទះនូវបទពិសោធន៍ដូចនេះ។—កាឡាទី ៦:៧, ៨
ដើមហេតុនៃបញ្ហា
១៣. (ក) តើសេចក្ដីប្រាថ្នាដែលនាំឲ្យមានបញ្ហាតែងកើតឡើងយ៉ាងណា? (ខ) ដើម្បីយល់ថា«ពួកម៉ាកអាក្រក់»គឺជាបុគ្គលបែបណា តើយើងត្រូវការទស្សនៈរបស់អ្នកណា? (គ) ពេលអ្នកឆ្លើយសំនួរនៅវគ្គ១៣ សូមបញ្ជាក់នូវទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។
១៣ ចូរគិតអំពីដើមហេតុនៃបញ្ហាភាគច្រើន។ ព្រះគម្ពីរពន្យល់ថា៖ «គ្រប់គ្នាកើតមានសេចក្ដីល្បួង នោះគឺដោយសារតែសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នារបស់ខ្លួននាំប្រទាញ ហើយលួងលោមទេ រួចកាលណាសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាជាប់មានជាផ្ទៃ នោះសំរាលចេញមកជាអំពើបាប ហើយកាលណាបាបបានពោរពេញឡើង នោះក៏បង្កើតជាសេចក្ដីស្លាប់»។ (យ៉ាកុប ១:១៤, ១៥) តើបុគ្គលម្នាក់មានសេចក្ដីប្រាថ្នានេះយ៉ាងដូចម្ដេច? គឺដោយអ្វីដែលចូលទៅក្នុងគំនិតរបស់គាត់។ ជាធម្មតានេះគឺដោយសារការសេពគប់ជាមួយនឹងមនុស្ស ដែលឥតធ្វើតាមគោលការណ៍ព្រះគម្ពីរ។ ប្រាកដហើយ យើងគ្រប់គ្នាដឹងថា យើងត្រូវតែជៀសវាង«ពួកម៉ាកអាក្រក់»។ (កូរិនថូសទី១ ១៥:៣៣) តើការសេពគប់បែបណាគឺអាក្រក់នោះ? តើព្រះយេហូវ៉ាមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះរឿងនេះ? ការវែកញែកចំពោះសំនួរដែលមានជាបន្ទាប់ ហើយការបើកមើលខគម្ពីរដែលមិនបានដកស្រង់នោះ នឹងជួយយើងសន្និដ្ឋានយ៉ាងត្រឹមត្រូវ។
តើហេតុការណ៍ដែលថា មនុស្សខ្លះទំនងជាមនុស្សទៀងត្រង់ មានន័យថាពួកគេជាពួកម៉ាកល្អឬទេ? (លោកុប្បត្តិ ៣៤:១, ២, ១៨, ១៩)
តើការសន្ទនារបស់ពួកគេ និងប្រហែលជារឿងកំប្លែងដែលពួកគេនិយាយ បង្ហាញថាយើងគួរនៅជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងពួកគេឬទេ? (អេភេសូរ ៥:៣, ៤)
តើព្រះយេហូវ៉ាមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា បើយើងសេពគប់ជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងមនុស្សដែលឥតស្រឡាញ់ទ្រង់នោះ? (របាក្សត្រទី២ ១៩:១, ២)
ទោះជាយើងធ្វើការឬទៅសាលាជាមួយនឹងមនុស្ស ដែលឥតមានសាសនាដូចយើងក្ដី ហេតុអ្វីបានជាយើងត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ន? (ពេត្រុសទី១ ៤:៣, ៤)
ការទស្សនាទូរទស្សន៍និងខ្សែភាពយន្ត ប្រើអ៊ិនថឺណិត អានសៀវភៅ ទស្សនាវដ្ដី និងកាសែត ក៏ជាវិធីសេពគប់ជាមួយនឹងអ្នកដទៃដែរ។ តើយើងត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ននឹងពត៌មានបែបណា? (សុភាសិត ៣:៣១; អេសាយ ៨:១៩; អេភេសូរ ៤:១៧-១៩)
តើមនុស្សដែលយើងជ្រើសរើសធ្វើជាមិត្តភក្ដិនោះ បង្ហាញព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងណាថា យើងជាមនុស្សបែបណានោះ? (ទំនុកដំកើង ២៦:១, ៤, ៥; ៩៧:១០)
១៤. តើសេរីភាពដ៏អស្ចារ្យណាដែលមាននៅខាងមុខសំរាប់អស់អ្នកដែលអនុវត្តតាមឱវាទរបស់ព្រះនៅសព្វថ្ងៃនេះ?
១៤ ពិភពលោកថ្មីរបស់ព្រះគឺនៅខាងមុខយើង។ តាមរយៈរាជរដ្ឋាភិបាលរបស់ព្រះដែលនៅស្ថានសួគ៌ នោះមនុស្សនឹងអាចត្រូវរំដោះពីអានុភាពរបស់សាតាំង និងរបបលោកីយ៍ទាំងមូលរបស់វា។ បន្ដិចម្ដងៗ អានុភាពនៃបាបនឹងត្រូវដកចេញពីមនុស្សដែលចេះស្ដាប់បង្គាប់ ហើយយើងនឹងមានគំនិតនិងរាងកាយដ៏គ្រប់ល័ក្ខណ៍ ដើម្បីឲ្យយើងអាចសប្បាយនឹងជីវិតអស់កល្បជានិច្ចនៅក្នុងសួនមនោរម្យ។ នៅទីបំផុត នោះមនុស្សទាំងអស់នឹងមានសេរីភាពដែលសមស្របតាម«ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់»។ (កូរិនថូសទី២ ៣:១៧) តើសមហេតុផលទេ ដែលយើងប្រថុយបាត់បង់នូវពរទាំងនេះ ដោយឥតគោរពតាមឱវាទរបស់ព្រះនៅពេលឥឡូវនេះនោះ? សូមឲ្យយើងបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថា យើងពិតជាចង់បាន«សេរីភាពនៃសិរីល្អរបស់ពួកកូនព្រះ» ដោយប្រើសេរីភាពគ្រីស្ទានរបស់យើងដោយប្រាជ្ញានៅសព្វថ្ងៃនេះ។—រ៉ូម ៨:២១
ការពិគ្រោះសាឡើងវិញ
• តើសេរីភាពបែបណាដែលមនុស្សមួយគូដំបូងមាន? បើប្រៀបធៀបនឹងសេរីភាពដែលមនុស្សមានឥឡូវនេះ តើសេរីភាពនោះគឺខុសគ្នាយ៉ាងណាដែរ?
• តើពួកគ្រីស្ទានដ៏ពិតមានសេរីភាពអ្វី? តើសេរីភាពនេះខុសគ្នាយ៉ាងណានឹងអ្វីដែលមនុស្សក្នុងលោកីយ៍នេះចាត់ទុកជាសេរីភាពនោះ?
• ហេតុអ្វីក៏សំខាន់ម្ល៉េះ ដែលយើងជៀសវាងពីពួកម៉ាកអាក្រក់នោះ?មិនដូចអ័ដាម តើយើងឲ្យអ្នកណាធ្វើការសម្រេចចិត្តជំនួសយើងស្តីអំពីអ្វីដែលអាក្រក់?
[រូបភាពនៅទំព័រ៤៦]
បន្ទូលរបស់ព្រះព្រមានថា៖ «កុំឲ្យច្រឡំឡើយពីព្រោះពួកម៉ាកអាក្រក់តែងនឹងបង្ខូចកិរិយាល្អ»