ជំពូកទីដប់ប្រាំបួន
ចូរបន្តផ្សព្វផ្សាយព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះដោយចិត្តក្លាហាន
១. (ក) តើពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូបានប្រកាសអំពីដំណឹងល្អអ្វី? តើពួកយូដាខ្លះបានមានប្រតិកម្មតបយ៉ាងណា? (ខ) តើមានសំនួរអ្វីខ្លះដែលយើងអាចសួរ?
ជិត២.០០០ឆ្នាំកន្លងទៅនេះ ព្រះបានចាក់ប្រេងតាំងរាជបុត្រារបស់ទ្រង់គឺព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទឲ្យធ្វើជាស្តេចនៅអនាគតលើផែនដីទាំងមូល។ ព្រះយេស៊ូត្រូវបានគេធ្វើគុត ដោយសារការញុះញង់អុជអាលពីពួកសត្រូវខាងសាសនា តែព្រះយេហូវ៉ាបានប្រោសទ្រង់ឲ្យមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ។ ពេលនេះ យើងមានលទ្ធភាពទទួលជីវិតជារៀងរហូតតាមរយៈព្រះយេស៊ូ។ ប៉ុន្តែ នៅពេលដែលពួកសិស្សបានប្រកាសជាសាធារណៈអំពីដំណឹងល្អ នោះការបៀតបៀនក៏បានផ្ទុះឡើង។ ពួកសិស្សខ្លះបានត្រូវគេចាប់ដាក់គុក ថែមទាំងត្រូវគេវាយធ្វើបាប និងបានត្រូវបង្គាប់ឲ្យឈប់ផ្សព្វផ្សាយអំពីព្រះយេស៊ូ។ (កិច្ចការ ៤:១-៣, ១៧; ៥:១៧, ១៨, ៤០) តើពួកគេនឹងធ្វើយ៉ាងណា? តើអ្នកនឹងធ្វើយ៉ាងណាដែរ? តើអ្នកនឹងបន្តផ្សព្វផ្សាយដោយចិត្តក្លាហានឬទេ?
២. (ក) តើអ្វីជាដំណឹងល្អដ៏អស្ចារ្យដែលចាំបាច់ត្រូវប្រកាសនៅសម័យយើង? (ខ) តើអ្នកណាដែលមានភារកិច្ចផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អនេះ?
២ នៅឆ្នាំ១៩១៤ ស្តេចនៃព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ គឺព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទបានឡើងសោយរាជ្យ‹នៅកណ្ដាលពួកខ្មាំងសត្រូវរបស់ទ្រង់›។ (ទំនុកដំកើង ១១០:២) បន្ទាប់មក សាតាំងនិងពួកបិសាចរបស់វាបានត្រូវទំលាក់ចុះមកផែនដីនេះ។ (វិវរណៈ ១២:១-៥, ៧-១២) ថ្ងៃជាន់ក្រោយបង្អស់នៃរបបលោកីយ៍ដ៏អាក្រក់នេះក៏បានចាប់ផ្ដើមឡើង។ នៅពេលគ្រានេះកន្លងផុតទៅ ព្រះនឹងកំទេចចោលរបបលោកីយ៍ទាំងមូលដែលគ្រប់គ្រងដោយសាតាំង។ (ដានីយ៉ែល ២:៤៤; ម៉ាថាយ ២៤:២១) អស់អ្នកដែលរួចរស់ជីវិតនឹងមានសេចក្ដីសង្ឃឹមទទួលជីវិតជារៀងរហូតនៅលើផែនដីដែលនឹងក្លាយទៅជាសួនមនោរម្យ។ ប្រសិនបើអ្នកក្រសោបយកដំណឹងល្អនេះហើយ អ្នកនឹងចង់ប្រាប់ដល់អ្នកដទៃទៀតដែរ។ (ម៉ាថាយ ២៤:១៤) តើអ្នកឯទៀតប្រហែលជានឹងមានប្រតិកម្មតបយ៉ាងណា?
៣. (ក) តើមនុស្សមានប្រតិកម្មយ៉ាងណាចំពោះសារព្រះរាជាណាចក្រ? (ខ) តើសំនួរអ្វីដែលយើងត្រូវតែសួរ?
៣ នៅពេលដែលអ្នកប្រកាសដំណឹងល្អអំពីព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ មនុស្សខ្លះនឹងព្រមស្ដាប់សារនេះដោយរីករាយក្នុងចិត្ត ប៉ុន្តែមនុស្សភាគច្រើននឹងធ្វើកន្តើយចំពោះសារនេះ។ (ម៉ាថាយ ២៤:៣៧-៣៩) អ្នកខ្លះប្រហែលជាចំអកមើលងាយឬប្រឆាំងនឹងអ្នកទៀតផង។ ព្រះយេស៊ូបានព្រមានអំពីការប្រឆាំងពីញាតិសន្ដានរបស់អ្នក។ (លូកា ២១:១៦-១៩) ការប្រឆាំងក៏អាចមានពីកន្លែងធ្វើការឬនៅឯសាលាផងដែរ។ នៅកន្លែងខ្លះ រដ្ឋាភិបាលដាក់បំរាមដល់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា។ ពេលអ្នកប្រឈមមុខនឹងកាលៈទេសៈបែបនេះ តើអ្នកនឹងបន្តផ្សព្វផ្សាយព្រះបន្ទូលដោយចិត្តក្លាហាន និង«ឈរឲ្យមាំមួនក្នុងសេចក្ដីជំនឿ»ឬទេ?—កូរិនថូសទី១ ១៦:១៣
កុំទុកចិត្តលើកម្លាំងរបស់យើង
៤. (ក) តើអ្វីជាតម្រូវការដ៏សំខាន់ដើម្បីសឲ្យឃើញថា យើងជាអ្នកបំរើដ៏ស្មោះត្រង់? (ខ) ហេតុអ្វីបានជាកិច្ចប្រជុំគ្រីស្ទានគឺសំខាន់ម្ល៉េះ?
៤ អ្វីដែលត្រូវការជាចាំបាច់ដើម្បីធ្វើជាអ្នកបំរើដ៏ស្មោះត្រង់របស់ព្រះយេហូវ៉ា គឺការទុកចិត្តលើសំវិធានការរបស់ទ្រង់។ កិច្ចប្រជុំក្រុមជំនុំគឺជាសំវិធានការមួយ។ បទគម្ពីរដាស់តឿនយើងកុំឲ្យអាក់ខានចូលរួមកិច្ចប្រជុំទាំងនេះ។ (ហេព្រើរ ១០:២៣-២៥) អស់អ្នកដែលបានបន្តមានចិត្តស្មោះត្រង់ជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា បានខំប្រឹងមកប្រជុំជាទៀងទាត់ជាមួយនឹងអ្នកថ្វាយបង្គំគ្នីគ្នា។ យើងនឹងបង្កើនចំណេះខាងបទគម្ពីរ នៅឯកិច្ចប្រជុំទាំងនេះ។ ម្យ៉ាងទៀត ការយល់នូវសេចក្ដីបង្រៀនទូទៅនឹងរីកចំរើន ហើយចំណេះនៃការប្រើខគម្ពីរ ក៏រីកចំរើនឡើងដែរ។ យើងនឹងមានទំនាក់ទំនងដ៏ស្និទ្ធស្នាលជាមួយនឹងបងប្អូនគ្រីស្ទានក្នុងការថ្វាយបង្គំដោយសាមគ្គីភាព ហើយកម្លាំងរបស់យើងនឹងពង្រឹងយើងឲ្យធ្វើតាមបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះ។ វិញ្ញាណរបស់ព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់នូវការដឹកនាំតាមរយៈក្រុមជំនុំ ហើយព្រះយេស៊ូគង់នៅកណ្ដាលយើងតាមរយៈវិញ្ញាណនេះ។—ម៉ាថាយ ១៨:២០; វិវរណៈ ៣:៦
៥. នៅពេលមានការដាក់បំរាមលើស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា តើកិច្ចប្រជុំត្រូវធ្វើឡើងយ៉ាងដូចម្ដេច?
៥ តើអ្នកទៅឯកិច្ចប្រជុំទាំងអស់ទេ? ហើយតើអ្នកធ្វើតាមអ្វីដែលអ្នកឮក្នុងការពិគ្រោះនោះឬទេ? នៅពេលខ្លះ ពេលមានបំរាមលើស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា នេះតម្រូវឲ្យប្រជុំជាក្រុមតូចៗនៅតាមផ្ទះផ្ទាល់ខ្លួន។ ទីកន្លែងប្រជុំ និងម៉ោងប្រជុំអាចផ្លាស់ប្ដូរ ហើយមិនតែងតែស្រួលទេ ដោយជួនកាលកិច្ចប្រជុំខ្លះមាននៅពេលយប់។ ប៉ុន្តែទោះជាមិនស្រួលឬអាចមានគ្រោះថ្នាក់ក៏ដោយ ក៏បងប្អូនប្រុសស្រីដ៏ស្មោះត្រង់ ខំប្រឹងមកឯកិច្ចប្រជុំគ្រប់ទាំងអស់។
៦. តើតាមរបៀបណាដែលយើងបង្ហាញទំនុកចិត្តលើព្រះយេហូវ៉ា? តើនេះអាចជួយយើងបន្តផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អដោយចិត្តក្លាហានយ៉ាងណា?
៦ ការទុកចិត្តលើព្រះយេហូវ៉ាត្រូវបណ្ដុះឡើង ពេលយើងទូលថ្វាយទ្រង់ពីដួងចិត្តយ៉ាងទៀងទាត់ ដោយដឹងថា យើងត្រូវការជំនួយរបស់ព្រះ។ តើអ្នកធ្វើដូច្នេះឬទេ? ព្រះយេស៊ូបានអធិស្ឋានម្ដងហើយម្ដងទៀតក្នុងកំឡុងកិច្ចបំរើរបស់ទ្រង់នៅលើផែនដី។ (លូកា ៣:២១; ៦:១២, ១៣; ២២:៣៩-៤៤) ហើយនៅក្នុងរាត្រីមុននឹងទ្រង់ត្រូវព្យួរលើបង្គោលឈើ នោះទ្រង់បានដាស់តឿនពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ថា៖ «ចូរឲ្យចាំយាម ហើយអធិស្ឋានចុះ! ដើម្បីកុំឲ្យកើតមានសេចក្ដីល្បួងនាំចិត្តឡើយ»។ (ម៉ាកុស ១៤:៣៨) ប្រសិនបើយើងជួបមនុស្សដែលធ្វើកន្តើយដល់សារព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ នោះយើងប្រហែលជាចង់បន្ថយកិច្ចបំរើរបស់យើង។ បើមនុស្សចំអកមើលងាយ ឬបៀតបៀនដល់យើង យើងអាចមានអារម្មណ៍ចង់ឈប់ផ្សព្វផ្សាយ ដើម្បីជៀសវាងបញ្ហា។ ប៉ុន្តែបើយើងខំអធិស្ឋានឲ្យវិញ្ញាណរបស់ព្រះជួយយើងបន្តផ្សព្វផ្សាយដោយចិត្តក្លាហាន នោះនឹងជួយការពារយើងពីទំនោរចិត្តដែលចង់ធ្វើតាមសេចក្ដីល្បួងទាំងនោះ។—លូកា ១១:១៣; អេភេសូរ ៦:១៨-២០
កំណត់ហេតុអំពីការធ្វើបន្ទាល់ដោយចិត្តក្លាហាន
៧. (ក) ហេតុអ្វីបានជាកំណត់ហេតុក្នុងសៀវភៅកិច្ចការគួរឲ្យយើងចាប់អារម្មណ៍? (ខ) សូមឆ្លើយនូវសំនួរដែលបានផ្ដល់មកក្នុងវគ្គនេះ ដោយបញ្ជាក់នូវរបៀបដែលពត៌មាននេះអាចផ្ដល់ជាប្រយោជន៍ដល់យើង។
៧ កំណត់ហេតុដែលមានក្នុងសៀវភៅកិច្ចការ គួរជាទីចាប់អារម្មណ៍ចំពោះយើងគ្រប់គ្នា។ កំណត់នេះប្រាប់នូវរបៀបដែលពួកសាវ័កនិងពួកសិស្សជំនាន់ដើម ជាមនុស្សដែលមានអារម្មណ៍ដូចយើង បានយកឈ្នះនូវឧបសគ្គផ្សេងៗ និងបានសម្ដែងឲ្យឃើញថា ពួកគាត់ជាស្មរបន្ទាល់ដែលមានចិត្តក្លាហាននិងស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។ សូមឲ្យយើងពិនិត្យមើលនូវកំណត់ហេតុខ្លះៗ ដោយប្រើសំនួរជាបន្តបន្ទាប់និងខគម្ពីរដែលមិនបានសរសេរនៅទីនេះជាជំនួយ។ កាលយើងធ្វើដូច្នេះ សូមគិតអំពីរបៀបដែលអ្នកអាចទទួលប្រយោជន៍ពីអ្វីដែលអ្នកកំពុងតែអាននោះ។
តើពួកសាវ័កជាពួកអ្នកចេះដឹងខ្ពស់ឬទេ? តើពួកគាត់ជាបុគ្គលដែលមានលក្ខណៈក្លាហាន ទោះជាមានអ្វីកើតឡើងក៏ដោយនោះទេ? (យ៉ូហាន ១៨:១៧, ២៥-២៧; ២០:១៩; កិច្ចការ ៤:១៣)
តើអ្វីដែលអាចជួយពេត្រុសឲ្យនិយាយយ៉ាងក្លាហានក្នុងតុលាការជាន់ខ្ពស់នៃសាសន៍យូដា ដែលបានផ្ដន្ទាទោសរាជបុត្រារបស់ព្រះនោះ? (ម៉ាថាយ ១០:១៩, ២០; កិច្ចការ ៤:៨)
តើពួកសាវ័កបានធ្វើអ្វីក្នុងកំឡុងប៉ុន្មានសប្ដាហ៍ មុនពួកគាត់ត្រូវនាំទៅឯតុលាការជាន់ខ្ពស់នៃសាសន៍យូដា? (កិច្ចការ ១:១៤; ២:១, ៤២)
ពេលដែលពួកអ្នកគ្រប់គ្រងបានបង្គាប់ពួកសាវ័កឲ្យឈប់ផ្សព្វផ្សាយដោយប្រើព្រះនាមព្រះយេស៊ូ តើពេត្រុសនិងយ៉ូហានបានតបឆ្លើយយ៉ាងណា? (កិច្ចការ ៤:១៩, ២០)
ក្រោយពីត្រូវដោះលែង តើពួកសាវ័ករកជំនួយពីអ្នកណា? តើពួកគាត់បានអធិស្ឋានឲ្យឈប់មានការបៀតបៀនមែនឬ? (កិច្ចការ ៤:២៤-៣១)
ពេលពួកអ្នកប្រឆាំងខំបញ្ឈប់កិច្ចការផ្សព្វផ្សាយនោះ តើព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ជំនួយតាមរយៈអ្វី? (កិច្ចការ ៥:១៧-២០)
តើតាមរបៀបណាដែលពួកសាវ័កបង្ហាញថា ពួកគាត់បានយល់នូវមូលហេតុដែលពួកគាត់បានត្រូវរំដោះនោះ? (កិច្ចការ ៥:២១, ៤១, ៤២)
ទោះជាពួកសិស្សជាច្រើនបានត្រូវគេកំចាត់កំចាយចេញពីគ្នាដោយព្រោះការបៀតបៀនក្ដី តើពួកគាត់បន្តធ្វើអ្វី? (កិច្ចការ ៨:៣, ៤; ១១:១៩-២១)
៨. តើមានលទ្ធផលដ៏គួរឲ្យរំភើបចិត្តអ្វី ដែលបានមកពីកិច្ចបំរើផ្សាយនៃពួកសិស្សនៅសម័យដើម? ហើយតើយើងបានមកចូលរួមក្នុងកិច្ចបំរើនេះយ៉ាងណា?
៨ កិច្ចការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អមិនមែនឥតប្រយោជន៍ទេ។ នៅបុណ្យថ្ងៃទី៥០ឆ្នាំ៣៣ ស.យ. នោះមានសិស្ស ៣.០០០នាក់ដែលទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក។ «ហើយពួកអ្នកដែលជឿដល់ព្រះអម្ចាស់ ក៏បានចំរើនកាន់តែច្រើនឡើង មានមនុស្សសន្ធឹក ទាំងប្រុសទាំងស្រី»។ (កិច្ចការ ២:៤១; ៤:៤; ៥:១៤) ពេលក្រោយមក សូម្បីតែសុលពីទីក្រុងតើសុសដែលធ្លាប់បៀតបៀនដល់រាស្ត្ររបស់ព្រះយ៉ាងសាហាវក៏ដោយ ក៏បានក្លាយទៅជាគ្រីស្ទាន និងចាប់ផ្ដើមធ្វើបន្ទាល់យ៉ាងក្លាហានអំពីសេចក្ដីពិតដែរ។ ក្រោយមកគាត់មានឈ្មោះជាសាវ័កប៉ុលវិញ។ (កាឡាទី ១:២២-២៤) កិច្ចការដែលបានចាប់ផ្ដើមនៅសតវត្សទីមួយមិនទាន់បានឈប់ទេ។ នេះបាននាំឲ្យមានសម្ទុះរឹតតែខ្លាំងក្នុងថ្ងៃជាន់ក្រោយបង្អស់ ហើយបានផ្សព្វផ្សាយទៅដល់មនុស្សគ្រប់ភូមិភាគជុំវិញផែនដីនេះ។ យើងមានឱកាសដើម្បីចូលរួមធ្វើកិច្ចការនេះ ហើយពេលធ្វើដូច្នេះ យើងអាចរៀនពីគំរូរបស់ស្មរបន្ទាល់ដ៏ស្មោះត្រង់ឯទៀត ដែលបានបំរើមុនយើង។
៩. (ក) តើប៉ុលបានប្រើឱកាសណាខ្លះក្នុងការធ្វើបន្ទាល់? (ខ) តើតាមរបៀបណាខ្លះ ដែលអ្នកផ្សព្វផ្សាយសារព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះដល់អ្នកដទៃ?
៩ ពេលប៉ុលបានរៀនសេចក្ដីពិតអំពីព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ តើគាត់បានធ្វើអ្វី? «នោះស្រាប់តែគាត់ប្រកាសប្រាប់ពីព្រះយេស៊ូវ . . . ថាទ្រង់ជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ»។ (កិច្ចការ ៩:២០) គាត់បានដឹងគុណចំពោះព្រះគុណដែលគ្មានសិទ្ធិទទួលដែលបានប្រទានចំពោះគាត់ និងគាត់បានដឹងថា មនុស្សគ្រប់គ្នាក៏ត្រូវការដឹងអំពីដំណឹងល្អដែលគាត់បានទទួលនោះដែរ។ ប៉ុលជាជនជាតិយូដា និងយោងទៅតាមទំនៀមទម្លាប់នៅសម័យនោះ គាត់បានទៅសាលាប្រជុំដើម្បីធ្វើបន្ទាល់។ គាត់ក៏បានផ្សព្វផ្សាយពីផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយ និងបាននិយាយវែកញែកជាមួយនឹងមនុស្សនៅតាមផ្សារ។ ហើយគាត់បានសុខចិត្តទៅតំបន់ថ្មីៗដើម្បីផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ។—កិច្ចការ ១៧:១៧; ២០:២០; រ៉ូម ១៥:២៣, ២៤
១០. (ក) តើតាមរបៀបណាដែលប៉ុលបង្ហាញថា ទោះជាគាត់មានចិត្តក្លាហានក៏ដោយ ក៏គាត់មានការពិចារណាដ៏ប្រពៃពេលធ្វើបន្ទាល់នោះ? (ខ) តើតាមរបៀបណាដែលយើងបង្ហាញនូវគុណសម្បត្ដិរបស់ប៉ុល ពេលធ្វើបន្ទាល់ដល់ញាតិមិត្ត អ្នកធ្វើការជាមួយ ឬមិត្តរួមថ្នាក់នោះ?
១០ ប៉ុលមានចិត្តក្លាហានណាស់ តែគាត់ក៏មានការចេះពិចារណាដ៏ប្រពៃដែរ ហើយយើងក៏គួរធ្វើដូច្នេះដែរ។ ចំពោះពួកយូដា នោះគាត់បាននិយាយអំពីសេចក្ដីសន្យា ដែលព្រះបានមានបន្ទូលដល់ឰយុកោរបស់ពួកគេ។ ចំពោះពួកក្រិច គាត់បាននិយាយអំពីប្រធានបទដែលពួកគេធ្លាប់ស្គាល់។ នៅពេលខ្លះគាត់បានប្រើបទពិសោធន៍របស់គាត់ពេលរៀនសេចក្ដីពិត ជាវិធីសាស្ត្រក្នុងការធ្វើបន្ទាល់។ គាត់ពោលថា៖ «ខ្ញុំធ្វើការទាំងនោះ ដោយយល់ដល់តែដំណឹងល្អ ដើម្បីឲ្យខ្ញុំបានចំណែកជាមួយគ្នាក្នុងដំណឹងល្អ»។—កូរិនថូសទី១ ៩:២០-២៣; កិច្ចការ ២២:៣-២១
១១. (ក) តើប៉ុលបានធ្វើអ្វីដើម្បីជៀសវាងការប្រឈមមុខម្ដងហើយម្ដងទៀតជាមួយនឹងពួកអ្នកប្រឆាំង? (ខ) តើនៅពេលណា ដែលយើងអាចយកតម្រាប់តាមគំរូរបស់ប៉ុល? តើតាមរបៀបណា? (គ) តើមានកម្លាំងមកពីណា ដើម្បីជួយយើងបន្តផ្សព្វផ្សាយដោយចិត្តក្លាហាន?
១១ ប៉ុលយល់ឃើញថា ដោយសារមានការប្រឆាំងនោះ គឺប្រសើរជាងបើទៅផ្សព្វផ្សាយនៅកន្លែងផ្សេងទៀតមួយរយៈសិន ដើម្បីបង្ការកុំឲ្យមានជម្លោះជាមួយនឹងពួកអ្នកប្រឆាំង។ (កិច្ចការ ១៤:៥-៧; ១៨:៥-៧; រ៉ូម ១២:១៨) ប៉ុន្តែ គាត់មិនដែលខ្មាសចំពោះការប្រាប់ដំណឹងល្អនោះទេ។ (រ៉ូម ១:១៦) ទោះជាប៉ុលបានត្រូវពួកអ្នកប្រឆាំងជេរប្រមាថ ទាំងប្រព្រឹត្តយ៉ាងឃោរឃៅទៅលើរូបគាត់ក៏ដោយ ក៏គាត់«មានចិត្តក្លាហាន ដោយសារព្រះនៃយើងខ្ញុំ»ដើម្បីបន្តផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ។ គាត់បានពោលថា៖ «ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់បានគង់ជាមួយនឹងខ្ញុំវិញ ព្រមទាំងចំរើនកំឡាំងផង ដើម្បីឲ្យដំណឹងល្អបានផ្សាយទៅសព្វគ្រប់»។ (ថែស្សាឡូនីចទី១ ២:២; ធីម៉ូថេទី២ ៤:១៧) ព្រះយេស៊ូជាអ្នកដឹកនាំនៃក្រុមជំនុំគ្រីស្ទាន ទ្រង់បន្តផ្ដល់កម្លាំងដែលយើងត្រូវការដើម្បីធ្វើកិច្ចការដែលទ្រង់បានទាយសំរាប់សព្វថ្ងៃនេះ។—ម៉ាកុស ១៣:១០
១២. តើអ្វីដែលបញ្ជាក់ជាភស្តុតាងថាពួកគ្រីស្ទានមានសេចក្ដីក្លាហាន? តើអ្វីជាមូលដ្ឋាននៃសេចក្ដីក្លាហាននេះ?
១២ យើងមានមូលហេតុជាច្រើនដើម្បីបន្តផ្សព្វផ្សាយព្រះបន្ទូលដោយចិត្តក្លាហាន ដូចជាព្រះយេស៊ូនិងពួកអ្នកបំរើដ៏ស្មោះត្រង់ឯទៀតបានធ្វើក្នុងសតវត្សទីមួយ។ នេះមិនបានសេចក្ដីថា យើងឥតចេះគិតដល់អ្នកដទៃ ឬខំបង្ខំមនុស្សដែលមិនរីករាយពេញចិត្តស្ដាប់សារយើងនោះទេ។ ប៉ុន្តែ យើងមិនចុះចាញ់ទេ ទោះជាមនុស្សព្រងើយកន្តើយ ហើយប្រឆាំងនឹងយើងក៏ដោយ ក៏នេះមិនធ្វើឲ្យយើងនៅស្ងៀមបានដែរ។ ដូចជាព្រះយេស៊ូយើងបង្ហាញថា មានតែព្រះរាជាណាចក្រនៃព្រះទេ ដែលជារដ្ឋាភិបាលដ៏ត្រឹមត្រូវនៃផែនដីនេះ។ យើងផ្សព្វផ្សាយដោយចិត្តក្លាហាន ពីព្រោះយើងតំណាងព្រះយេហូវ៉ាដែលជាព្រះមហាក្សត្រសកលលោក និងពីព្រោះសារដែលយើងប្រកាស គឺមិនមែនជារបស់យើងទេ តែជារបស់ទ្រង់វិញ។ ហើយសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះព្រះយេហូវ៉ាគួរជាហេតុដ៏ចំបងដែលយើងសរសើរទ្រង់។—ភីលីព ១:២៧, ២៨; ថែស្សាឡូនីចទី១ ២:១៣
ការពិគ្រោះសាឡើងវិញ
• ហេតុអ្វីក៏សំខាន់ម្ល៉េះដែលយើងផ្សព្វផ្សាយសារព្រះរាជាណាចក្រដល់មនុស្សគ្រប់គ្នាដែលយើងជួប? ប៉ុន្តែ តើយើងអាចទទួលរងនូវការមានប្រតិកម្មតបមកវិញយ៉ាងណា?
• តើតាមរបៀបណាដែលយើងអាចបង្ហាញថា យើងមិនពឹងលើកម្លាំងរបស់យើងដើម្បីបំរើព្រះយេហូវ៉ា?
• តើអ្វីជាមេរៀនដែលមានគុណប្រយោជន៍ដែលយើងអាចរៀនពីសៀវភៅកិច្ចការ?
[រូបភាពនៅទំព័រ១៧៣]
ដូចនៅសម័យដើម ពួកអ្នកបំរើរបស់ព្រះយេហូវ៉ាសព្វថ្ងៃនេះ ក៏ផ្សព្វផ្សាយបន្ទូលរបស់ព្រះដោយចិត្តក្លាហានដែរ