ជំពូកទី១៣១
ស្តេចដែលគ្មានកំហុសទទួលការឈឺចាប់នៅលើបង្គោល
ម៉ាថាយ ២៧:៣៣-៤៤ ម៉ាកុស ១៥:២២-៣២ លូកា ២៣:៣២-៤៣ យ៉ូហាន ១៩:១៧-២៤
លោកយេស៊ូត្រូវគេព្យួរលើបង្គោលទារុណកម្ម
លោកយេស៊ូត្រូវគេសើចចំអកដោយសារស្លាកនៅលើក្បាលលោក
លោកយេស៊ូប្រាប់សេចក្ដីសង្ឃឹមអំពីជីវិតនៅផែនដីដែលជាសួនឧទ្យាន
លោកយេស៊ូបានត្រូវនាំទៅកន្លែងមួយដែលមិនសូវឆ្ងាយពីក្រុងយេរូសាឡិម។ កន្លែងនោះហៅថាកុលកូថា ឬលលាដ៍ក្បាល។ លោកនិងចោរប្លន់ពីរនាក់នឹងត្រូវគេប្រហារជីវិតនៅទីនោះ។ បណ្ដាជនអាច‹មើលឃើញកន្លែងនោះពីចម្ងាយ›បាន។—ម៉ាកុស ១៥:៤០
ពួកទាហានបានដោះសម្លៀកបំពាក់របស់អ្នកទោសទាំងបីនាក់នោះ។ រួចមក ពួកគេបានយកស្រាលាយជាមួយនឹងថ្នាំម្យ៉ាងដែលមានជាតិល្វីងមកជូនពួកគាត់ពិសា។ តាមមើលទៅ ពួកស្ត្រីនៅក្រុងយេរូសាឡិមបានលាយស្រានេះ ហើយពួកទាហានរ៉ូមក៏បានអនុញ្ញាតឲ្យយកស្រានោះឲ្យអ្នកទោសដែលត្រូវប្រហារជីវិតផឹកដែរ ដើម្បីបំបាត់ការឈឺចាប់។ ក្រោយពីលោកយេស៊ូភ្លក់ហើយ លោកបដិសេធមិនព្រមផឹកស្រានោះទេ។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះលោកមិនចង់ឲ្យអ្វីណាមួយមកធ្វើឲ្យស្មារតីលោកចុះខ្សោយក្នុងអំឡុងការសាកល្បងដ៏ខ្លាំងបំផុតនេះ ពោលគឺលោកចង់នៅមានស្មារតីនិងនៅស្មោះត្រង់រហូតដល់ស្លាប់។
ឥឡូវ ពួកទាហានសន្ធឹងដៃទាំងពីររបស់លោកយេស៊ូលើបង្គោល។ (ម៉ាកុស ១៥:២៥) រួចមក ពួកគេយកដែកគោលមកដំដៃនិងជើងរបស់លោកភ្ជាប់នឹងបង្គោលនោះ។ ពេលដែលដែកគោលធ្លុះចូលក្នុងសាច់និងសរសៃ ធ្វើឲ្យលោកឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំង។ ជាពិសេស ពេលពួកទាហានលើកបង្គោលនោះឡើង រឹតតែធ្វើឲ្យលោកចុកចាប់ថែមទៀត ដោយសារទម្ងន់ខ្លួនរបស់លោកធ្វើឲ្យដៃនិងជើងរបស់លោកកាន់តែរយះ។ ក៏ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូមិនបានស្រែកបន្ទោសពួកទាហានទាំងនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ លោកអធិដ្ឋានថា៖ «បិតាអើយ សូមអភ័យទោសឲ្យពួកគេ ព្រោះពួកគេមិនដឹងថាខ្លួនកំពុងធ្វើអ្វីឡើយ»។—លូកា ២៣:៣៤
តាមទម្លាប់ ពួកទាហានរ៉ូមធ្វើស្លាកដើម្បីបញ្ជាក់អំពីបទល្មើសរបស់អ្នកដែលបានត្រូវវិនិច្ឆ័យទោសថាជាឧក្រិដ្ឋជន។ លើកនេះ ពីឡាតសរសេរប្រកាសមួយដែលថា៖ «យេស៊ូពីក្រុងណាសារ៉ែត ជាស្តេចនៃជនជាតិយូដា»។ ស្លាកនេះបានត្រូវសរសេរជាអក្សរហេប្រឺ ឡាតាំង និងក្រិច ដូច្នេះមនុស្សភាគច្រើនអាចអានបាន។ ពីឡាតធ្វើដូច្នេះ ដើម្បីបង្ហាញការមិនពេញចិត្តចំពោះជនជាតិយូដាដែលទាមទារឲ្យប្រហារជីវិតលោកយេស៊ូ។ ប៉ុន្តែ នេះបានធ្វើឲ្យពួកសង្ឃនាយកខកចិត្ត ហើយតវ៉ាថា៖ «សូមកុំសរសេរថា ‹ស្តេចនៃជនជាតិយូដា។ ប៉ុន្តែសរសេរថា គាត់បាននិយាយថា៖ ‹ខ្ញុំជាស្តេចនៃជនជាតិយូដា›»។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ លើកនេះពីឡាតមិនចង់ធ្វើតាមការទាមទាររបស់ពួកគេទេ ហេតុនេះគាត់ឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំសរសេរយ៉ាងណា ត្រូវទុកយ៉ាងនោះ»។—យ៉ូហាន ១៩:១៩-២២
ឮដូច្នេះ ពួកសង្ឃនាយកខឹងខ្លាំងណាស់ ហេតុនេះពួកគេក៏និយាយម្ដងទៀតអំពីការចោទប្រកាន់មិនពិតដែលបានធ្វើឡើងនៅឯក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់នាពេលមុននោះ។ ដូច្នេះហើយបានជាពួកអ្នកដើរកាត់ទីនោះគ្រវីក្បាលទាំងនិយាយប្រមាថមើលងាយលោកយេស៊ូថា៖ «ហាស! អ្នកដែលរុះវិហារហើយសង់ឡើងវិញក្នុងបីថ្ងៃអើយ! ចូរសង្គ្រោះខ្លួនអ្នកដោយចុះពីបង្គោលទារុណកម្មមក!»។ ពួកសង្ឃនាយកនិងពួកអ្នកជំនាញខាងច្បាប់ក៏បាននិយាយគ្នាចំអកឲ្យលោកដែរថា៖ «សូមគ្រិស្ត ជាស្តេចនៃអ៊ីស្រាអែលចុះពីបង្គោលទារុណកម្មមក ដើម្បីឲ្យយើងឃើញហើយជឿផង!»។ (ម៉ាកុស ១៥:២៩-៣២) សូម្បីតែពួកចោរប្លន់ដែលបានត្រូវព្យួរនៅខាងស្ដាំនិងខាងឆ្វេងលោកក៏បានតិះដៀលលោកដែរ។ ក៏ប៉ុន្តែ លោកគឺជាបុគ្គលតែម្នាក់គត់ដែលគ្មានកំហុស។
ពួកទាហានរ៉ូមបួននាក់ក៏បានចំអកឲ្យលោកយេស៊ូដែរ។ ពួកគេប្រហែលជាបានផឹកស្រាជូរ ដូច្នេះឥឡូវពួកគេធ្វើដូចជាយកស្រានោះទៅឲ្យលោកយេស៊ូដែលមិនអាចទទួលពិសាបាន។ ពេលទាហានរ៉ូមទាំងនោះឃើញស្លាកដែលនៅពីលើក្បាលលោក នោះពួកគេចំអកឲ្យលោកយេស៊ូថា៖ «បើឯងជាស្តេចជនជាតិយូដា ចូរសង្គ្រោះខ្លួនឯងចុះ»។ (លូកា ២៣:៣៦, ៣៧) សូមគិតទៅមើល! បុរសនេះដែលបានបង្ហាញថាខ្លួនជាផ្លូវ ជាសេចក្ដីពិត និងជាជីវិត តែឥឡូវបែរជាត្រូវគេចំអកហើយមើលងាយមើលថោកទៅវិញ! ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ លោកយេស៊ូតាំងចិត្តរងការឈឺចាប់ទាំងអស់ ដោយមិនផ្ដន្ទាទោសជនជាតិយូដាដែលកំពុងមើលលោក និងទាហានរ៉ូមដែលកំពុងចំអកឲ្យលោក ព្រមទាំងឧក្រិដ្ឋជនពីរនាក់ដែលព្យួរនៅសងខាងលោកឡើយ។
ទាហានទាំងបួននាក់នោះបានយកសម្លៀកបំពាក់ក្រៅរបស់លោកយេស៊ូមកហែកជាបួនចម្រៀក។ រួចពួកគេចាប់ឆ្នោតដើម្បីដឹងថាអ្នកណានឹងបានចម្រៀកមួយណា។ ក៏ប៉ុន្តែ សម្លៀកបំពាក់ក្នុងរបស់លោកធ្វើឡើងពីក្រណាត់ដែលមានគុណភាពល្អ«គ្មានថ្នេរឡើយ ព្រោះបានត្រូវត្បាញពីលើចុះមក»។ ម្ល៉ោះហើយ ពួកគេនិយាយគ្នាថា៖ «កុំហែកសម្លៀកបំពាក់នោះ ប៉ុន្តែយើងនាំគ្នាចាប់ឆ្នោតដើម្បីដឹងថាអ្នកណានឹងបានវា»។ ដូច្នេះ ដោយមិនដឹងខ្លួន ពួកគេបានធ្វើឲ្យទំនាយក្នុងគម្ពីរបានកើតឡើង។ ទំនាយនោះចែងថា៖ «ពួកគេបានយកសម្លៀកបំពាក់ក្រៅរបស់ខ្ញុំហើយចែកគ្នា ក៏បានចាប់ឆ្នោតយកសម្លៀកបំពាក់របស់ខ្ញុំ»។—យ៉ូហាន ១៩:២៣, ២៤; ទំនុកតម្កើង ២២:១៨
ក្រោយមក ឧក្រិដ្ឋជនម្នាក់ក្នុងចំណោមពីរនាក់នោះ បានជឿជាក់ថាលោកយេស៊ូពិតជាស្តេចមែន។ ហេតុនេះ គាត់បានស្តីបន្ទោសឧក្រិដ្ឋជនម្នាក់ទៀតថា៖ «តើអ្នកមិនកោតខ្លាចព្រះសោះឬ? ឥឡូវនេះអ្នកបានទទួលទោសដូចគ្នាដែរ ហើយទោសយើងនេះគឺត្រឹមត្រូវណាស់ ព្រោះយើងកំពុងទទួលបានសព្វគ្រប់នូវអ្វីដែលសមនឹងការដែលយើងបានប្រព្រឹត្ត។ ប៉ុន្តែបុរសនេះគ្មានកំហុសអ្វីឡើយ»។ រួចគាត់អង្វរលោកយេស៊ូថា៖ «សូមនឹកឃើញខ្ញុំ កាលណាលោកទៅជាស្តេច»។—លូកា ២៣:៤០-៤២
លោកយេស៊ូឆ្លើយតបថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នកការពិតនៅថ្ងៃនេះថា អ្នកនឹងនៅជាមួយនឹងខ្ញុំក្នុងសួនឧទ្យាន» តែលោកមិនបានបញ្ជាក់ថាគាត់នឹងនៅជាមួយនឹងលោកក្នុងរាជាណាចក្រទេ។ (លូកា ២៣:៤៣) សេចក្ដីសន្យារបស់លោកយេស៊ូចំពោះឧក្រិដ្ឋជនម្នាក់នេះ គឺខុសគ្នាពីសេចក្ដីសន្យាដែលលោកបានប្រាប់ពួកសាវ័ក ពោលគឺពួកគាត់នឹងអង្គុយលើបល្ល័ង្កជាមួយនឹងលោកក្នុងរាជាណាចក្រ។ (ម៉ាថាយ ១៩:២៨; លូកា ២២:២៩, ៣០) យ៉ាងណាមិញ ឧក្រិដ្ឋជនជនជាតិយូដានេះប្រហែលជាធ្លាប់ឮអំពីផែនដីជាសួនឧទ្យានដែលជាគោលបំណងដើមរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ពោលគឺលំនៅសម្រាប់អាដាមនិងអេវ៉ា ព្រមទាំងកូនចៅរបស់ពួកគេ។ ឥឡូវទោះបីជាចោរប្លន់នេះនឹងស្លាប់ទៅក៏ដោយ តែគាត់មានសេចក្ដីសង្ឃឹមដែលលោកយេស៊ូបានផ្ដល់ឲ្យគាត់។