អត្ថបទ សិក្សា ៦
ចម្រៀងលេខ១៨ ចូរដឹងគុណព្រះសម្រាប់ថ្លៃលោះ
ហេតុអ្វីយើងមានចិត្តកតញ្ញូចំពោះការអភ័យទោសពីព្រះយេហូវ៉ា?
«ព្រះស្រឡាញ់ពិភពលោកខ្លាំងដល់ម្ល៉េះ បានជាលោកឲ្យបុត្រតែមួយ របស់លោក»។—យ៉ូន. ៣:១៦
ចំណុចផ្ដោត
យើងចង់មានចិត្តកតញ្ញូកាន់តែ ខ្លាំងចំពោះការអភ័យទោសពីព្រះយេហូវ៉ា។ ដើម្បីធ្វើដូច្នេះ យើងនឹងរៀនអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើដើម្បីឲ្យការខុសឆ្គងរបស់យើងបានត្រូវអភ័យទោស។
១-២. តើស្ថានភាពរបស់មនុស្សជាតិគឺស្រដៀងយ៉ាងណានឹងស្ថានភាពរបស់បុរសវ័យក្មេងដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅវគ្គ១?
សូមស្រមៃគិតថាមានបុរសវ័យក្មេងម្នាក់ធំឡើងក្នុងក្រុមគ្រួសារអ្នកមាន។ ស្រាប់តែថ្ងៃមួយ ឪពុកម្ដាយរបស់គាត់បានស្លាប់។ ដំណឹងនេះធ្វើឲ្យគាត់កើតទុក្ខជាពន់ពេក។ ប៉ុន្តែ មានដំណឹងតក់ស្លុតថែមទៀត។ គាត់ស្រាប់តែដឹងថាឪពុកម្ដាយរបស់គាត់បានបង្ហិនទ្រព្យសម្បត្តិយ៉ាងច្រើន ហើយពួកគេក៏ជំពាក់បំណុលយ៉ាងច្រើនដែរ។ ដូច្នេះ ជាជាងទទួលបានទ្រព្យសម្បត្តិជាមត៌ក គាត់បែរជាត្រូវសងបំណុលរបស់ពួកគេវិញ។ ម្ចាស់បំណុលជំរិតឲ្យគាត់សង តែបំណុលនោះច្រើនលើសលប់ពេករហូតដល់គាត់គ្មានលទ្ធភាពសងទេ។
២ ស្ថានភាពរបស់យើងគឺស្រដៀងនឹងស្ថានភាពរបស់បុរសវ័យក្មេងនេះ។ អាដាមនិងអេវ៉ាដែលជាឪពុកម្ដាយដំបូងរបស់យើងធ្លាប់ជាមនុស្សល្អឥតខ្ចោះ និងរស់នៅក្នុងសួនឧទ្យានដ៏ស្រស់ស្អាត។ (ដក. ១:២៧; ២:៧-៩) ពួកគេអាចរស់នៅយ៉ាងសប្បាយរីករាយជារៀងរហូត។ ប៉ុន្តែ ស្រាប់តែអ្វីៗទាំងអស់បានផ្លាស់ប្ដូរ។ ពួកគេបានបាត់បង់លំនៅដែលជាសួនឧទ្យាន និងសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់ជារៀងរហូត។ តើពួកគេបានបន្សល់ទុកអ្វីឲ្យកូនចៅរបស់ពួកគេ? គម្ពីរប្រាប់យើងថា៖ «ភាពខុសឆ្គងបានចូលក្នុងពិភពលោកតាមរយៈបុរសតែម្នាក់[អាដាម] ហើយសេចក្ដីស្លាប់បានចូលមកតាមរយៈភាពខុសឆ្គង នោះសេចក្ដីស្លាប់បានឆ្លងរាលដាលដល់មនុស្សទាំងអស់ ពីព្រោះពួកគេទាំងអស់គ្នាជាអ្នកធ្វើខុស»។ (រ៉ូម ៥:១២) យើងបានទទួលភាពខុសឆ្គងពីអាដាម ហើយនោះនាំឲ្យស្លាប់។ ភាពខុសឆ្គងដែលយើងបានទទួលនេះ គឺប្រៀបដូចជាបំណុលដ៏ច្រើនដែលគ្មានយើងណាម្នាក់អាចសងរួចទេ។—ចសព. ៤៩:៨
៣. ហេតុអ្វីការខុសឆ្គងរបស់យើងអាចប្រដូចទៅនឹង«បំណុល»?
៣ លោកយេស៊ូបានប្រដូចការខុសឆ្គងទៅនឹង«បំណុល»។ (ម៉ាថ. ៦:១២, កំ.ស.; លូក. ១១:៤) ពេលយើងធ្វើខុសគឺហាក់ដូចជាយើងជំពាក់បំណុលព្រះយេហូវ៉ា។ ព្រះយេហូវ៉ាអាចទាមទារឲ្យយើងសងចំពោះការខុសឆ្គងនោះ។ បើបំណុលនេះមិនបានត្រូវសង គឺមានតែស្លាប់ទើបអាចរួចបំណុលនេះបាន។—រ៉ូម ៦:៧, ២៣
៤. (ក) បើគ្មានជំនួយ តើអ្វីនឹងកើតឡើងចំពោះអស់អ្នកដែលមានការខុសឆ្គង? (ចម្រៀងសរសើរព្រះ ៤៩:៧-៩) (ខ) ក្នុងគម្ពីរ តើពាក្យ«ខុសឆ្គង»សំដៅទៅលើអ្វី? (សូមមើលប្រអប់ដែលមានចំណងជើងថា «ខុសឆ្គង»)
៤ ដោយអាងសមត្ថភាពរបស់ខ្លួន តើយើងអាចទទួលមកវិញនូវអ្វីទាំងអស់ដែលអាដាមនិងអេវ៉ាបានបាត់បង់ឬទេ? មិនអាចទេ។ (សូមអាន ចម្រៀងសរសើរព្រះ ៤៩:៧-៩) បើគ្មានជំនួយ យើងនឹងគ្មានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់ជារៀងរហូត ឬទទួលការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញឡើយ។ គឺយើងនឹងស្លាប់ដូចសត្វ ដោយគ្មានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់ឡើងវិញ។—អទ. ៣:១៩; ២ពេ. ២:១២
៥. តើបិតាដែលស្រឡាញ់យើងបានជួយយើងយ៉ាងណាឲ្យសងបំណុលនៃការខុសឆ្គង? (សូមមើលរូបភាព)
៥ សូមគិតអំពីបុរសវ័យក្មេងដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅដើមអត្ថបទនេះ។ តើគាត់នឹងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាបើមានបុរសអ្នកមានម្នាក់ស្នើសុំសងបំណុលទាំងអស់របស់គាត់? បុរសវ័យក្មេងនេះច្បាស់ជាមានចិត្តកតញ្ញូជាខ្លាំងចំពោះជំនួយដ៏សប្បុរសនេះ។ ស្រដៀងគ្នាដែរ ព្រះយេហូវ៉ាដែលជាបិតារបស់យើងដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់បានឲ្យអំណោយដល់យើង ដែលសងបំណុលនៃការខុសឆ្គងដែលយើងបានទទួលពីអាដាម។ លោកយេស៊ូបានពន្យល់អំពីនេះថា៖ «ព្រះស្រឡាញ់ពិភពលោកខ្លាំងដល់ម្ល៉េះ បានជាលោកឲ្យបុត្រតែមួយរបស់លោក ដើម្បីឲ្យអស់អ្នកដែលបង្ហាញជំនឿលើបុត្រនោះ អាចមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ ហើយមិនត្រូវបំផ្លាញឡើយ»។ (យ៉ូន. ៣:១៦) អំណោយនេះក៏បើកឱកាសឲ្យយើងមានចំណងមិត្តភាពជាមួយព្រះយេហូវ៉ាដែរ។
លោកយេស៊ូផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អអំពីការអភ័យទោសរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ដែលមានមូលដ្ឋានលើគ្រឿងបូជាលោះ។ (យ៉ូន. ៣:១៦) ក្រោយមក លោកសុខចិត្តបូជាជីវិតដើម្បីផ្ដល់ថ្លៃលោះនោះ (សូមមើលវគ្គ៥)
៦. ក្នុងអត្ថបទនេះ តើយើងនឹងពិចារណាពាក្យអ្វីខ្លះពីគម្ពីរ ហើយហេតុអ្វី?
៦ តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីទទួលប្រយោជន៍ពីអំណោយដ៏អស្ចារ្យនេះ និងដើម្បីទទួលការអភ័យទោសឬរួច«បំណុល»? ដើម្បីឆ្លើយសំណួរនេះ យើងនឹងពិចារណាអំពីពាក្យផ្សេងៗពីគម្ពីរដូចជា ការផ្សះផ្សា ការជម្រះភាពខុសឆ្គង ថ្លៃលោះ ការលោះ និងការប្រកាសថាសុចរិត។ ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណាអត្ថន័យនៃពាក្យនីមួយៗទាំងនេះ។ កាលដែលយើងរំពឹងគិតអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើដើម្បីអភ័យទោសឲ្យយើង យើងនឹងកាន់តែដឹងគុណលោក។
ការផ្សះផ្សា
៧. (ក) តើអាដាមនិងអេវ៉ាបានបាត់បង់អ្វីទៀត? (ខ) ដោយសារយើងជាកូនចៅរបស់អាដាមនិងអេវ៉ា តើយើងត្រូវការអ្វីជាខ្លាំង? (រ៉ូម ៥:១០, ១១)
៧ ពេលអាដាមនិងអេវ៉ាបានធ្វើខុស ពួកគេលែងអាចរស់ជារៀងរហូតទៀត ហើយក៏បានទៅជាសត្រូវរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលជាបិតារបស់ពួកគេ។ នៅដើមដំបូង អាដាមនិងអេវ៉ាគឺជាសមាជិកក្រុមគ្រួសាររបស់ព្រះ។ (លូក. ៣:៣៨) ប៉ុន្តែ ពេលពួកគេលែងស្ដាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ា ពួកគេបានត្រូវបណ្ដេញចេញពីក្រុមគ្រួសាររបស់លោក។ នេះបានកើតឡើងមុនពួកគេចាប់ផ្ដើមមានកូន។ (ដក. ៣:២៣, ២៤; ៤:១) ដូច្នេះ ដោយសារយើងជាកូនចៅរបស់ពួកគេ យើងត្រូវការផ្សះផ្សាជាមួយព្រះយេហូវ៉ា។ (សូមអាន រ៉ូម ៥:១០, ១១) និយាយឲ្យចំទៅ យើងត្រូវបណ្ដុះឲ្យមានចំណងមិត្តភាពជាមួយលោក។ យោងទៅតាមឯកសារយោងមួយ ពាក្យភាសាក្រិចដែលបានត្រូវប្រើនៅទីនេះសម្រាប់«ផ្សះផ្សា» អាចមានន័យថា«ធ្វើឲ្យសត្រូវទៅជាមិត្ត»។ គួរឲ្យអស្ចារ្យមែន ព្រះយេហូវ៉ាគឺជាអ្នកដែលបានចាត់វិធានការជាមុនដើម្បីឲ្យមានការផ្សះផ្សាជាមួយនឹងលោក។ តើតាមរបៀបណា?
ការជម្រះភាពខុសឆ្គង
៨. តើការជម្រះភាពខុសឆ្គងគឺជាអ្វី?
៨ ការជម្រះភាពខុសឆ្គងគឺជាការរៀបចំពីព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីធ្វើឲ្យលោកនិងមនុស្សដែលមានភាពខុសឆ្គងមានចំណងមិត្តភាពឡើងវិញ។ នេះរួមបញ្ចូលការដោះដូរអ្វីមួយទៅនឹងអ្វីមួយដែលមានតម្លៃស្មើគ្នា។ យ៉ាងនេះ អ្វីមួយដែលបានត្រូវបាត់បង់ឬបានត្រូវបំផ្លាញ អាចបានមកវិញឬជំនួស។ បទគម្ពីរគ្រិស្តសាសនិកជាភាសាក្រិច ក៏លើកឡើងអំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាបើកឱកាសឲ្យបុគ្គលណាម្នាក់អាចទៅជាមិត្តសម្លាញ់របស់លោក។—រ៉ូម ៣:២៥
៩. តើព្រះយេហូវ៉ាបានរៀបចំអ្វីជាបណ្ដោះអាសន្នដើម្បីឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទទួលការអភ័យទោសចំពោះការខុសឆ្គងរបស់ពួកគេ?
៩ ដើម្បីឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមានចំណងមិត្តភាពជាមួយព្រះយេហូវ៉ា លោកបានផ្ដើមឲ្យមានការរៀបចំមួយជាបណ្ដោះអាសន្នដើម្បីអភ័យទោសការខុសឆ្គងរបស់ពួកគេ។ នៅស្រុកអ៊ីស្រាអែល ថ្ងៃជម្រះការខុសឆ្គងបានត្រូវធ្វើឡើងជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ នៅថ្ងៃនោះ សម្ដេចសង្ឃបានជូនគ្រឿងបូជាជាសត្វដល់ព្រះឲ្យបណ្ដាជន។ ពិតមែនថា គ្រឿងបូជាជាសត្វមិនអាចជម្រះការខុសឆ្គងទាំងស្រុងរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដោយសារសត្វមានតម្លៃតិចជាងមនុស្ស តែដរាបណាដែលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដែលបានប្រែចិត្តជូនគ្រឿងបូជាដែលព្រះយេហូវ៉ាតម្រូវ ដរាបនោះលោកសុខចិត្តអភ័យទោសការខុសឆ្គងរបស់ពួកគេ។ (ហេ. ១០:១-៤) បន្ថែមទៅទៀត ការរៀបចំនោះនិងគ្រឿងបូជាសម្រាប់អំពើខុសឆ្គងដែលពួកគេជូនជារឿយៗ បានជួយជនជាតិអ៊ីស្រាអែលឲ្យយល់ថាពួកគេមានភាពខុសឆ្គង ហើយថាពួកគេត្រូវការអ្វីលើសពីនេះដើម្បីគ្របបាំងការខុសឆ្គងរបស់ពួកគេទាំងស្រុង។
១០. តើព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើអ្វីដើម្បីមនុស្សអាចទទួលការអភ័យទោសចំពោះការខុសឆ្គង?
១០ តើព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើអ្វីដើម្បីមនុស្សអាចទទួលការអភ័យទោសចំពោះការខុសឆ្គង? ព្រះយេហូវ៉ាបានរៀបចំឲ្យបុត្រជាទីស្រឡាញ់របស់លោក‹ប្រគល់ខ្លួនលោកមួយដងជាការស្រេចដើម្បីទទួលយកការខុសឆ្គងរបស់មនុស្សជាច្រើន›។ (ហេ. ៩:២៨) លោកយេស៊ូបាន«ឲ្យជីវិតខ្លួនជាថ្លៃលោះសម្រាប់មនុស្សជាច្រើន»។ (ម៉ាថ. ២០:២៨) តើថ្លៃលោះគឺជាអ្វី?
ថ្លៃលោះ
១១. (ក) យោងទៅតាមគម្ពីរ តើអ្វីជាថ្លៃលោះ? (ខ) តើមានតែបុគ្គលបែបណាអាចបង់ថ្លៃលោះបាន?
១១ យោងទៅតាមគម្ពីរ ថ្លៃលោះគឺជាតម្លៃដែលបង់ដើម្បីជម្រះការខុសឆ្គងនិងដើម្បីការផ្សះផ្សា។ តាមទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ា មនុស្សអាចទទួលមកវិញនូវអ្វីដែលបានបាត់បង់ដោយផ្អែកលើថ្លៃលោះនោះ។ តើតាមរបៀបណា? សូមនឹកចាំថាអាដាមនិងអេវ៉ាបានបាត់បង់ជីវិតដែលល្អឥតខ្ចោះនិងសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់ជារៀងរហូត។ ដូច្នេះ ថ្លៃលោះត្រូវមានតម្លៃស្មើនិងអ្វីដែលបានបាត់បង់។ (១ធី. ២:៦) តម្លៃនេះអាចត្រូវបង់ដោយបុរសពេញវ័យម្នាក់ដែល (១) ល្អឥតខ្ចោះ (២) មានឱកាសរស់ជារៀងរហូតនៅផែនដី និង(៣) សុខចិត្តលះបង់ឬបូជាជីវិតដើម្បីយើង។ យ៉ាងនេះ ជីវិតរបស់បុគ្គលនោះអាចជំនួសអ្វីដែលបានបាត់បង់។
១២. ហេតុអ្វីលោកយេស៊ូអាចបង់ថ្លៃលោះ?
១២ សូមពិចារណាអំពីមូលហេតុបីដែលលោកយេស៊ូអាចបង់ថ្លៃលោះ។ (១) លោកគឺជាមនុស្សល្អឥតខ្ចោះ ពោលគឺ«លោកមិនដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងសោះ»។ (១ពេ. ២:២២) (២) ដោយសារលោកជាមនុស្សល្អឥតខ្ចោះ លោកអាចរស់ជារៀងរហូតនៅផែនដី។ (៣) លោកសុខចិត្តស្លាប់និងលះបង់ជីវិតរបស់លោកដើម្បីយើង។ (ហេ. ១០:៩, ១០) លោកយេស៊ូជាបុរសល្អឥតខ្ចោះ ដូចអាដាមជាបុរសដំបូងដែលល្អឥតខ្ចោះ មុនគាត់បានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង។ (១កូ. ១៥:៤៥) ដូច្នេះ តាមរយៈការស្លាប់របស់លោកយេស៊ូ លោកអាចជម្រះការខុសឆ្គងដែលមកពីអាដាម ពោលគឺសងអ្វីដែលអាដាមបានបាត់បង់។ (រ៉ូម ៥:១៩) ហេតុនេះ លោកយេស៊ូបានទៅជា«អាដាមចុងក្រោយ»។ នេះមានន័យថា មិនត្រូវការបុគ្គលល្អឥតខ្ចោះណាម្នាក់ទៀតដើម្បីឲ្យមកសងអ្វីដែលអាដាមបានបាត់បង់ទេ។ លោកយេស៊ូបានស្លាប់«មួយដងជាការស្រេច»។—ហេ. ៧:២៧; ១០:១២
១៣. តើការរៀបចំដើម្បីជម្រះភាពខុសឆ្គងនិងថ្លៃលោះខុសគ្នាយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៣ តើការរៀបចំដើម្បីជម្រះភាពខុសឆ្គងនិងថ្លៃលោះខុសគ្នាយ៉ាងណា? ការរៀបចំដើម្បីជម្រះភាពខុសឆ្គងគឺជាអ្វីដែលព្រះធ្វើដើម្បីឲ្យលោកនិងមនុស្សជាតិមានចំណងមិត្តភាពជាមួយគ្នា។ ថ្លៃលោះគឺជាតម្លៃដែលបង់ដើម្បីជម្រះភាពខុសឆ្គងរបស់មនុស្សជាតិ។ តម្លៃនេះតំណាងដោយឈាមដ៏ថ្លៃវិសេសរបស់លោកយេស៊ូដែលបានត្រូវបង្ហូរដើម្បីយើង។—អេភ. ១:៧; ហេ. ៩:១៤
ការលោះនិងការប្រកាសថាសុចរិត
១៤. តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីនៅឥឡូវនេះ ហើយហេតុអ្វី?
១៤ តើយើងទទួលប្រយោជន៍យ៉ាងណាពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើសម្រាប់យើង? ដើម្បីឆ្លើយសំណួរនេះ យើងនឹងពិចារណាអត្ថន័យនៃពាក្យពីរដែលគម្ពីរប្រើដើម្បីជួយយើងឲ្យយល់អំពីរបៀបដែលយើងទទួលប្រយោជន៍ពីការអភ័យទោសរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។
១៥-១៦. (ក) ក្នុងគម្ពីរ តើពាក្យការ«លោះ»សំដៅទៅលើអ្វី? (ខ) តើនេះមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាមកលើយើង?
១៥ គម្ពីរចែងថាដោយសារការបង់ថ្លៃលោះ យើងបានត្រូវលោះឬដោះលែង។ សាវ័កពេត្រុសបាននិយាយអំពីនេះថា៖ «អ្នករាល់គ្នាដឹងថា អ្នករាល់គ្នាបានទទួលការរំដោះ[ន័យត្រង់«អ្នករាល់គ្នាបានត្រូវលោះ»]ពីការប្រព្រឹត្តឥតប្រយោជន៍ដែលអ្នករាល់គ្នាបានមកពីពួកបុព្វបុរស។ ការរំដោះនោះមិនមែនដោយសាររបស់ដែលអាចខូចទៅ ដូចមាសឬប្រាក់នោះទេ។ ប៉ុន្តែ គឺដោយសារឈាមដ៏ថ្លៃវិសេស ដូចឈាមរបស់កូនចៀមដែលគ្មានស្នាមនិងគ្មានប្រឡាក់ ពោលគឺឈាមរបស់គ្រិស្ត»។—១ពេ. ១:១៨, ១៩; កំ.ស.
១៦ ដោយសារគ្រឿងបូជាលោះ យើងអាចរំដោះឲ្យរួចពីភាពខុសឆ្គងនិងសេចក្ដីស្លាប់ដែលនាំឲ្យមានទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង។ (រ៉ូម ៥:២១) យើងដឹងគុណព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូណាស់ ដែលយើងបានត្រូវលោះដោយសារឈាមដ៏មានតម្លៃរបស់លោកយេស៊ូ។—១កូ. ១៥:២២
១៧-១៨. (ក) តើការប្រកាសថាជាមនុស្សសុចរិតមានន័យយ៉ាងណា? (ខ) តើនេះមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាមកលើយើង?
១៧ គម្ពីរចែងថាអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ាបានត្រូវប្រកាសថាជាមនុស្សសុចរិត។ នេះមានន័យថាលោកមិនតម្រូវឲ្យយើងសងចំពោះការខុសឆ្គងរបស់យើង។ ទោះជាព្រះយេហូវ៉ាធ្វើដូច្នេះក្ដី លោកមិនបំពានខ្នាតតម្រាយុត្តិធម៌របស់លោកទេ។ លោកប្រកាសថាយើងជាមនុស្សសុចរិត តែនោះមិនមែនដោយសារសមត្ថភាពរបស់យើងផ្ទាល់ ហើយក៏មិនមែនដោយសារលោកពេញចិត្តនឹងការខុសឆ្គងទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះយេហូវ៉ាសុខចិត្តអភ័យទោសចំពោះការខុសឆ្គងរបស់យើង ដោយសារយើងបង្ហាញជំនឿទៅលើអ្វីដែលលោកនិងលោកយេស៊ូបានធ្វើដើម្បីផ្ដល់ថ្លៃលោះ។—រ៉ូម ៣:២៤; កាឡ. ២:១៦
១៨ តើការប្រកាសថាសុចរិតមានន័យយ៉ាងណាចំពោះយើងម្នាក់ៗ? ពួកអ្នកដែលបានត្រូវជ្រើសរើសឲ្យគ្រប់គ្រងជាមួយនឹងលោកយេស៊ូនៅស្ថានសួគ៌បានត្រូវប្រកាសថាជាមនុស្សសុចរិតជាកូនព្រះរួចហើយ។ (ទីត. ៣:៧; ១យ៉ូន. ៣:១) ការខុសឆ្គងរបស់ពួកគេបានត្រូវអភ័យទោស គឺហាក់ដូចជាពួកគេមិនដែលប្រព្រឹត្តការខុសឆ្គងទាំងនោះទេ។ យ៉ាងនេះ ពួកគេមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីនៅក្នុងរាជាណាចក្រ។ (រ៉ូម ៨:១, ២, ៣០) ពួកអ្នកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមនៅផែនដីបានត្រូវប្រកាសថាជាមនុស្សសុចរិតជាមិត្តរបស់ព្រះ ហើយការខុសឆ្គងរបស់ពួកគេបានត្រូវអភ័យទោស។ (យ៉ា. ២:២១-២៣) មនុស្សមួយក្រុមធំដែលនឹងរួចជីវិតនៅសង្គ្រាមអាម៉ាគេដូនមានសេចក្ដីសង្ឃឹមថា ពួកគេនឹងមិនស្លាប់ទេ។ (យ៉ូន. ១១:២៦) «មនុស្សសុចរិត» និង«មនុស្សមិនសុចរិត»ដែលស្លាប់ នឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។ (សកម្ម. ២៤:១៥; យ៉ូន. ៥:២៨, ២៩) នៅទីបំផុត អ្នកបម្រើទាំងអស់របស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលស្ដាប់បង្គាប់លោកនៅផែនដីនឹង«មានសេរីភាពដ៏រុងរឿងជាកូនព្រះ»។ (រ៉ូម ៨:២១) យើងទន្ទឹងរង់ចាំគ្រាដែលយើងអាចមានចំណងមិត្តភាពនេះជាមួយព្រះយេហូវ៉ាដែលជាបិតារបស់យើង!
១៩. តើស្ថានភាពរបស់យើងបានផ្លាស់ប្ដូរទៅជាប្រសើរជាងយ៉ាងដូចម្ដេច? (សូមមើលផងដែរនូវប្រអប់ដែលមានចំណងជើងថា «តើនេះមានអត្ថន័យយ៉ាងណាចំពោះយើង?»)
១៩ ស្ថានភាពរបស់យើងក៏ធ្លាប់អស់សង្ឃឹមដូចស្ថានភាពរបស់បុរសវ័យក្មេងដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅខាងលើដែលបានបាត់បង់អ្វីៗទាំងអស់ ហើយបានទទួលបំណុលដ៏ច្រើនដែលគាត់គ្មានលទ្ធភាពសង។ ប៉ុន្តែព្រះយេហូវ៉ាបានជួយយើង។ ស្ថានភាពរបស់យើងបានផ្លាស់ប្ដូរ ដោយសារព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់វិធីមួយដើម្បីអភ័យទោសចំពោះការខុសឆ្គងរបស់យើង ហើយលោកយេស៊ូបានបង់ថ្លៃលោះ។ ជំនឿរបស់យើងទៅលើលោកយេស៊ូគ្រិស្តបើកឱកាសឲ្យយើងបានត្រូវលោះឬរំដោះឲ្យរួចពីភាពខុសឆ្គងនិងសេចក្ដីស្លាប់។ ពេលព្រះយេហូវ៉ាអភ័យទោសចំពោះការខុសឆ្គងរបស់យើង គឺប្រៀបដូចជាយើងមិនដែលប្រព្រឹត្តការខុសឆ្គងទាំងនោះទេ។ ប៉ុន្តែ សំខាន់បំផុត ឥឡូវយើងអាចមានចំណងមិត្តភាពជាមួយព្រះយេហូវ៉ាជាបិតានៅស្ថានសួគ៌ដែលស្រឡាញ់យើង។
២០. តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីក្នុងអត្ថបទបន្ទាប់?
២០ យើងមានចិត្តកតញ្ញូជាខ្លាំងពេលយើងរំពឹងគិតអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូបានធ្វើសម្រាប់យើង។ (២កូ. ៥:១៥) បើគ្មានជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូ យើងគ្មានសេចក្ដីសង្ឃឹមទាល់តែសោះ! ប៉ុន្តែ តើការអភ័យទោសរបស់ព្រះយេហូវ៉ាមានន័យយ៉ាងណាចំពោះយើងម្នាក់ៗ? នេះជាអ្វីដែលយើងនឹងពិចារណាក្នុងអត្ថបទបន្ទាប់។
ចម្រៀងលេខ១០ ចូរសរសើរព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់យើង!