២៤ ដូច្នេះ គាត់​ស្រែក​ហៅ​ថា​៖ ‹លោក​ឪពុក​អាប្រាហាំ​អើយ! សូម​អាណិត​មេត្តា​ខ្ញុំ​ផង សូម​ចាត់​ឡាសា​ឲ្យ​ទៅ​ជ្រលក់​ចុង​ម្រាម​ដៃ​ក្នុង​ទឹក ហើយ​បន្តក់​លើ​អណ្ដាត​របស់​ខ្ញុំ​ឲ្យ​ត្រជាក់​ផង ពី​ព្រោះ​ខ្ញុំកំពុង​រង​ទុក្ខ​វេទនា​ខ្លាំង​ណាស់​នៅ​ក្នុង​ភ្លើង​ដែល​ឆេះ​សន្ធោ​សន្ធៅ​នេះ›។