លូកា
២៣ ដូច្នេះ ពួកគេគ្រប់គ្នាបានក្រោកឡើងនាំលោកទៅឯពីឡាត។ ២ រួចមក ពួកគេចាប់ផ្ដើមចោទប្រកាន់លោកថា៖ «យើងឃើញបុរសនេះកំពុងបំបះបំបោរជាតិយើង ហើយហាមមិនឲ្យបង់ពន្ធជូនសេសារ* ក៏និយាយថាខ្លួនគាត់ជាគ្រិស្តដែលជាស្តេច»។ ៣ រួចពីឡាតសួរសំណួរលោកថា៖ «តើអ្នកជាស្តេចនៃជនជាតិយូដាឬ?»។ លោកតបឆ្លើយថា៖ «គឺអ្នកហើយដែលនិយាយ»។ ៤ បន្ទាប់មក ពីឡាតនិយាយទៅពួកសង្ឃនាយកនិងបណ្ដាជនថា៖ «ខ្ញុំមិនឃើញថាបុរសនេះបានប្រព្រឹត្តបទឧក្រិដ្ឋអ្វីឡើយ»។ ៥ ក៏ប៉ុន្តែពួកគេតាំងអះអាងយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ថា៖ «បុរសនេះញុះញង់បណ្ដាជនដោយបង្រៀនពេញតំបន់យូឌា ចាប់តាំងពីស្រុកកាលីឡេរហូតមកដល់ទីនេះ»។ ៦ ឮដូច្នេះ ពីឡាតសួរចង់ដឹងថាបុរសនោះជាអ្នកស្រុកកាលីឡេឬទេ។ ៧ លុះដឹងច្បាស់ថាលោកមកពីតំបន់ដែលហេរ៉ូឌគ្រប់គ្រង គាត់ឲ្យគេបញ្ជូនលោកទៅហេរ៉ូឌវិញ។ នៅពេលនោះហេរ៉ូឌក៏នៅក្រុងយេរូសាឡិមដែរ។
៨ កាលដែលហេរ៉ូឌឃើញលោកយេស៊ូ គាត់ត្រេកអរជាខ្លាំង ព្រោះគាត់ចង់ឃើញលោកតាំងពីយូរហើយ ដោយសារបានឮគេតំណាលអំពីលោក ក៏បានសង្ឃឹមថាលោកនឹងធ្វើសញ្ញាសម្គាល់មួយឲ្យគាត់ឃើញ។ ៩ រួចគាត់ចាប់ផ្ដើមសួរសំណួរលោកជាច្រើន តែលោកមិនតបឆ្លើយឡើយ។ ១០ ក៏ប៉ុន្តែពួកសង្ឃនាយកនិងពួកអ្នកជំនាញខាងច្បាប់បានក្រោកឈរម្ដងហើយម្ដងទៀតដោយចោទប្រកាន់លោកយ៉ាងខ្លាំង។ ១១ បន្ទាប់មក ហេរ៉ូឌជាមួយនឹងពួកទាហានរបស់គាត់បានបង្អាប់បង្អោនលោក ហើយហេរ៉ូឌចំអកឲ្យលោកដោយយកសម្លៀកបំពាក់ពណ៌ឆើតមកបំពាក់ឲ្យ រួចបញ្ជូនទៅពីឡាតវិញ។ ១២ នៅថ្ងៃនោះឯង ហេរ៉ូឌនិងពីឡាតបានទៅជាមិត្តភក្ដិនឹងគ្នា ព្រោះមុនថ្ងៃនោះពួកគេធ្លាប់ស្អប់គ្នា។
១៣ ម្ល៉ោះហើយ ពីឡាតហៅពួកសង្ឃនាយក ពួកអ្នកគ្រប់គ្រង និងបណ្ដាជនមកជុំគ្នា ១៤ ក៏ប្រាប់ថា៖ «អ្នករាល់គ្នាបាននាំបុរសនេះមកខ្ញុំ ដោយថាគាត់បំបះបំបោរបណ្ដាជន ប៉ុន្តែមើល! ខ្ញុំបានសួរចម្លើយគាត់នៅមុខអ្នករាល់គ្នា តែមិនបានឃើញថាបុរសនេះមានទោសអ្វីដែលគួរឲ្យអ្នករាល់គ្នាចោទប្រកាន់គាត់ដូច្នេះទេ។ ១៥ សូម្បីតែហេរ៉ូឌក៏មិនបានឃើញថាគាត់មានទោសអ្វីដែរ ព្រោះហេរ៉ូឌបានបញ្ជូនគាត់មកយើងវិញ ហើយមើល! គាត់មិនបានធ្វើអ្វីដែលគួរនឹងប្រហារជីវិតសោះ។ ១៦ ហេតុនេះហើយ ខ្ញុំនឹងដាក់ទណ្ឌកម្មគាត់ រួចដោះលែងគាត់ទៅ»។ ១៧ * —— ១៨ ប៉ុន្តែពួកគេទាំងអស់គ្នាបានស្រែកឡើងថា៖ «សម្លាប់អ្នកនោះចោលទៅ! ហើយដោះលែងបារ៉ាបាសឲ្យយើងវិញ!»។ ១៩ (បុរសនោះបានត្រូវបោះចូលគុកពីបទបំបះបំបោរមួយក្នុងក្រុងនោះ ហើយពីបទឃាតកម្មដែរ)។ ២០ ពីឡាតនិយាយទៅកាន់ពួកគេម្ដងទៀត ពីព្រោះគាត់ចង់ដោះលែងលោកយេស៊ូ។ ២១ រួចមក ពួកគេចាប់ផ្ដើមស្រែកឡើងថា៖ «ព្យួរទៅ! ព្យួរអ្នកនោះទៅ!»។ ២២ គាត់និយាយជាលើកទីបីទៅពួកគេថា៖ «ហេតុអ្វី? តើបុរសនេះបានធ្វើអំពើអាក្រក់អ្វីទៅ? ខ្ញុំមិនឃើញថាគាត់បានធ្វើអ្វីដែលគួរនឹងប្រហារជីវិតសោះ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំនឹងដាក់ទណ្ឌកម្មគាត់ រួចដោះលែងគាត់ទៅ»។ ២៣ ឮដូច្នេះ ពួកគេចាប់ផ្ដើមតឿនទារឲ្យព្យួរលោក ដោយបន្លឺសំឡេងយ៉ាងខ្លាំង ហើយសម្រែករបស់ពួកគេបានឈ្នះ។ ២៤ ដូច្នេះ ពីឡាតបានកាត់ក្ដីតាមអ្វីដែលពួកគេទាមទារ ពោលគឺ ២៥ គាត់បានដោះលែងបុរសដែលបណ្ដាជនកំពុងទាមទារ គឺអ្នកដែលបានត្រូវបោះចូលគុកពីបទបំបះបំបោរនិងឃាតកម្ម។ ចំណែកលោកយេស៊ូវិញ ពីឡាតបានប្រគល់លោកទៅឲ្យគេប្រហារជីវិត តាមសំណូមពររបស់បណ្ដាជន។
២៦ កាលដែលគេកំពុងនាំលោកទៅ នោះគេបានចាប់អ្នកក្រុងគីរេនម្នាក់ឈ្មោះស៊ីម៉ូន ដែលកំពុងធ្វើដំណើរមកពីជនបទ រួចពួកគេដាក់បង្គោលទារុណកម្ម* ឲ្យគាត់លីពីក្រោយលោកយេស៊ូ។ ២៧ ប៉ុន្តែមានមនុស្សសន្ធឹកណាស់ព្រមទាំងស្ត្រីជាច្រើនកំពុងដើរតាមលោក ហើយស្ត្រីទាំងនោះកំពុងគក់ទ្រូងដោយក្ដីទុក្ខព្រួយ ហើយយំសោកអំពីលោក។ ២៨ លោកយេស៊ូងាកទៅរកស្ត្រីទាំងនោះ ហើយមានប្រសាសន៍ថា៖ «កូនស្រីនៃក្រុងយេរូសាឡិមអើយ ឈប់យំសោកអំពីខ្ញុំ។ ផ្ទុយទៅវិញ ចូរយំសោកអំពីដំណើរខ្លួនអ្នករាល់គ្នា និងកូនរបស់អ្នករាល់គ្នាវិញ ២៩ ពីព្រោះមើល! នឹងមានគ្រាមកដល់ ដែលពេលនោះមនុស្សនឹងនិយាយថា៖ ‹ស្ត្រីអារទាំងឡាយ ស្ត្រីណាដែលមិនបានបង្កើតកូន និងស្ត្រីណាដែលមិនបានបំបៅកូន គឺស្ត្រីទាំងនោះហើយដែលមានសុភមង្គល!›។ ៣០ រួចគេនឹងចាប់ផ្ដើមនិយាយទៅភ្នំធំៗថា៖ ‹រលំលើយើងមក!› ក៏នឹងនិយាយទៅភ្នំតូចៗថា៖ ‹គ្របលើយើងមក!›។ ៣១ ពីព្រោះប្រសិនបើគេធ្វើការទាំងនេះពេលដែលដើមឈើនៅស្រស់ តើអ្វីនឹងកើតឡើងកាលដែលដើមឈើនោះក្រៀមស្វិតទៅវិញ?»។
៣២ ប៉ុន្តែមានបុរសពីរនាក់ដែលជាអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ កំពុងត្រូវគេនាំទៅប្រហារជីវិតជាមួយនឹងលោកដែរ។ ៣៣ លុះទៅដល់កន្លែងហៅថាលលាដ៍ក្បាល គេក៏ព្យួរលោកនិងពួកអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ ដោយព្យួរម្នាក់នៅខាងស្ដាំនិងម្នាក់នៅខាងឆ្វេងលោក។ ៣៤ [[ប៉ុន្តែលោកយេស៊ូកំពុងមានប្រសាសន៍ថា៖ «បិតាអើយ សូមអភ័យទោសឲ្យពួកគេ ព្រោះពួកគេមិនដឹងថាខ្លួនកំពុងធ្វើអ្វីឡើយ»]]* ម្យ៉ាងទៀត ពួកគេបានចាប់ឆ្នោតដើម្បីចែកសម្លៀកបំពាក់របស់លោក។ ៣៥ ហើយបណ្ដាជនកំពុងឈរមើល តែពួកអ្នកគ្រប់គ្រងបានពេបជ្រាយក៏និយាយថា៖ «អ្នកនេះបានសង្គ្រោះអ្នកឯទៀត ឲ្យគាត់សង្គ្រោះខ្លួនឯងចុះ បើគាត់ជាគ្រិស្តរបស់ព្រះ ជាអ្នករើសតាំងមែន»។ ៣៦ សូម្បីតែពួកទាហានក៏បានចំអកឲ្យលោកដែរ ដោយចូលមកជិតលោកហើយជូនស្រាជូរ ៣៧ ក៏បាននិយាយថា៖ «បើឯងជាស្តេចជនជាតិយូដា ចូរសង្គ្រោះខ្លួនឯងចុះ»។ ៣៨ ម្យ៉ាងទៀត មានអក្សរចារឹកនៅខាងលើលោកថា៖ «នេះជាស្តេចនៃជនជាតិយូដា»។
៣៩ ប៉ុន្តែអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ម្នាក់ដែលបានត្រូវព្យួរ តាំងនិយាយប្រមាថលោកថា៖ «ឯងជាគ្រិស្តមែនទេ? ចូរសង្គ្រោះខ្លួនឯងនិងយើងផង»។ ៤០ អ្នកប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ម្នាក់ទៀតបានស្តីបន្ទោសអ្នកនោះថា៖ «តើអ្នកមិនកោតខ្លាចព្រះសោះឬ? ឥឡូវនេះអ្នកបានទទួលទោសដូចគ្នាដែរ ៤១ ហើយទោសយើងនេះគឺត្រឹមត្រូវណាស់ ព្រោះយើងកំពុងទទួលបានសព្វគ្រប់នូវអ្វីដែលសមនឹងការដែលយើងបានប្រព្រឹត្ត។ ប៉ុន្តែបុរសនេះគ្មានកំហុសអ្វីឡើយ»។ ៤២ រួចគាត់និយាយថា៖ «លោកយេស៊ូ សូមនឹកឃើញខ្ញុំ កាលណាលោកទៅជាស្តេច»។* ៤៣ លោកមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នកការពិតនៅថ្ងៃនេះថា អ្នកនឹងនៅជាមួយនឹងខ្ញុំក្នុងសួនឧទ្យាន»។
៤៤ ឥឡូវនេះប្រហែលម៉ោងទីប្រាំមួយ* ហើយ។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ផែនដីទាំងមូលបានក្លាយជាងងឹតរហូតដល់ម៉ោងទីប្រាំបួន* ៤៥ ពីព្រោះពន្លឺថ្ងៃបានបាត់សូន្យ។ រួចមក វាំងននក្នុងវិហារ* បានរហែកចំកណ្ដាលពីលើចុះក្រោម។ ៤៦ ហើយលោកយេស៊ូបន្លឺសំឡេងយ៉ាងខ្លាំងថា៖ «បិតា! ខ្ញុំសូមប្រគល់ជីវិត* ខ្ញុំជូនលោក!»។ ពេលមានប្រសាសន៍ចប់ហើយ លោកក៏ផុតដង្ហើមទៅ។ ៤៧ ពេលដែលនាយទាហាននោះឃើញអ្វីដែលបានកើតឡើង គាត់ក៏តាំងសរសើរតម្កើងព្រះថា៖ «បុរសនេះគឺសុចរិតមែន»។ ៤៨ ហើយបណ្ដាជនដែលបានមូលគ្នានៅទីនោះដើម្បីមើលហេតុការណ៍ ក៏ចាប់ផ្ដើមត្រឡប់ទៅវិញដោយគក់ទ្រូងពេលឃើញអ្វីដែលបានកើតឡើង។ ៤៩ ម្យ៉ាងទៀត អស់អ្នកដែលស្គាល់លោកបានឈរពីចម្ងាយ ហើយពួកស្ត្រីដែលបានតាមលោកពីស្រុកកាលីឡេជាមួយគ្នា ក៏ឈរពីចម្ងាយមើលការទាំងនេះ។
៥០ ហើយមើល! បុរសម្នាក់ឈ្មោះយ៉ូសែប ដែលជាសមាជិកក្រុមប្រឹក្សានិងជាមនុស្សល្អនិងសុចរិត ៥១ (បុរសនេះមិនបានបោះឆ្នោតគាំទ្រគម្រោងការអាក្រក់ និងសកម្មភាពរបស់ពួកគេទេ) គាត់ជាអ្នកក្រុងអារីម៉ាថេ ដែលជាក្រុងមួយនៅតំបន់យូឌា ហើយគាត់កំពុងរង់ចាំរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។ ៥២ បុរសនេះបានទៅជួបពីឡាត ហើយសុំយកសពរបស់លោកយេស៊ូ។ ៥៣ បន្ទាប់មក គាត់យកសពរបស់លោកចុះ រុំនឹងក្រណាត់សាច់ល្អ រួចដាក់ក្នុងទីបញ្ចុះសពដែលគេបានដាប់នៅក្នុងថ្ម។ ទីបញ្ចុះសពនោះមិនទាន់មានគេដាក់សពណាមួយនៅឡើយទេ។ ៥៤ ថ្ងៃនោះជាថ្ងៃរៀបចំ។* លុះដល់ល្ងាច គឺជិតចូលថ្ងៃឈប់សម្រាកហើយ។ ៥៥ ប៉ុន្តែពួកស្ត្រីទាំងនោះ ដែលបានមកពីស្រុកកាលីឡេជាមួយនឹងលោក ក៏បានទៅដែរ ហើយបានមើលទីបញ្ចុះសពនោះ និងរបៀបគេបានដាក់សពរបស់លោក។ ៥៦ រួចពួកគេបានត្រឡប់ទៅវិញ រៀបចំគ្រឿងក្រអូបនិងប្រេងក្រអូប។ ប៉ុន្តែពួកគេបានសម្រាកនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក តាមបញ្ញត្ដិ។