-
តើមានច្បាប់ឲ្យធ្វើការល្អនៅថ្ងៃឈប់សម្រាកឬទេ?លោកយេស៊ូ ជាផ្លូវ ជាសេចក្ដីពិត ជាជីវិត
-
-
ជំពូកទី២៩
តើមានច្បាប់ឲ្យធ្វើការល្អនៅថ្ងៃឈប់សម្រាកឬទេ?
លោកយេស៊ូផ្សព្វផ្សាយនៅតំបន់យូឌា
លោកធ្វើឲ្យបុរសម្នាក់ជានៅឯអាងទឹក
ឥឡូវជារដូវស្លឹកឈើលាស់។ លោកយេស៊ូបានសម្រេចកិច្ចការជាច្រើន ក្នុងអំឡុងកិច្ចបម្រើផ្សាយដ៏សំខាន់របស់លោកនៅតំបន់កាលីឡេ។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ លោកមានគោលបំណងផ្សព្វផ្សាយនៅកន្លែងឯទៀតដែរ។ ហេតុនេះ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំត្រូវប្រកាសដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះនៅក្រុងផ្សេងទៀតដែរ»។ រួចមក លោកក៏ទៅ«ផ្សព្វផ្សាយនៅក្នុងសាលាប្រជុំផ្សេងៗនៅតំបន់យូឌា»។ (លូកា ៤:៤៣, ៤៤) ការធ្វើដំណើរទៅតំបន់នោះគឺត្រូវពេលមែន ព្រោះគឺជិតដល់ពេលដែលត្រូវធ្វើបុណ្យរំលងនៅក្រុងយេរូសាឡិម។
សៀវភៅដំណឹងល្អរៀបរាប់ច្រើនអំពីកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់លោកយេស៊ូនៅតំបន់កាលីឡេ តែមិនសូវរៀបរាប់ច្រើនប៉ុន្មានទេអំពីកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់លោកនៅតំបន់យូឌា ឬអំពីប្រតិកម្មរបស់មនុស្សនៅតំបន់នោះ។ ទោះបើមនុស្សទូទៅនៅតំបន់យូឌាមិនអើពើនឹងកិច្ចបម្រើរបស់លោកក៏ដោយ ក៏លោកនៅតែផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងខ្នះខ្នែង ព្រមទាំងធ្វើការល្អនៅកន្លែងណាដែលលោកទៅ។
មិនយូរក្រោយមក លោកយេស៊ូក៏ធ្វើដំណើរឆ្ពោះទៅក្រុងយេរូសាឡិមដែលជាក្រុងដ៏សំខាន់ក្នុងតំបន់យូឌា ដើម្បីចូលរួមបុណ្យរំលងនាឆ្នាំ៣១ គ.ស។ នៅក្រុងយេរូសាឡិម ជិតទ្វារចៀម មានអាងទឹកធំមួយដែលហៅថាបេតសាថា ហើយអាងនោះមានល្វែងព័ទ្ធជុំវិញ។ ក្នុងល្វែងទាំងនោះ មានមនុស្សជាច្រើននាក់ដែលឈឺ ងងឹតភ្នែក ខ្វិន ស្វិតដៃ ឬស្វិតជើងកំពុងដេកនៅទីនោះ។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះមនុស្សទូទៅជឿថាពួកគេអាចជាពីជំងឺដោយចុះទៅក្នុងអាងនោះ ពេលដែលទឹកកំពុងកម្រើក។
នាថ្ងៃឈប់សម្រាក នៅអាងទឹកនោះ លោកយេស៊ូបានឃើញបុរសម្នាក់ដែលឈឺអស់៣៨ឆ្នាំហើយ។ លោកសួរគាត់ថា៖ «តើអ្នកចង់មានសុខភាពល្អឡើងវិញទេ?»។ បុរសនោះឆ្លើយថា៖ «លោក ខ្ញុំគ្មានអ្នកណាជួយដាក់ខ្ញុំក្នុងអាងពេលដែលទឹកកំពុងកម្រើកទេ តែពេលខ្ញុំកំពុងចុះទៅ មានម្នាក់ទៀតចុះទៅមុនខ្ញុំ»។—យ៉ូហាន ៥:៦, ៧
បុរសនោះនិងអ្នកដែលនៅក្បែរគាត់ច្បាស់ជាភ្ញាក់ផ្អើល ពេលឮលោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «ចូរងើបឡើង យកគ្រែស្នែងរបស់អ្នក ហើយដើរទៅចុះ»។ (យ៉ូហាន ៥:៨) បុរសនោះក៏ធ្វើតាមប្រសាសន៍លោកយេស៊ូ។ រំពេចនោះ គាត់ជាសះស្បើយភ្លាម ហើយក៏យួរគ្រែស្នែងរបស់គាត់ រួចដើរទៅ!
ពេលជនជាតិយូដាខ្លះបានឃើញការអស្ចារ្យនោះ ជាជាងអរសប្បាយ ពួកគេបែរជាវិនិច្ឆ័យបុរសនោះ ហើយនិយាយទៅគាត់ថា៖ «នេះជាថ្ងៃឈប់សម្រាក អ្នកគ្មានច្បាប់យួរគ្រែស្នែងនោះទេ»។ បុរសនោះឆ្លើយទៅពួកគេវិញថា៖ «លោកដែលបានធ្វើឲ្យខ្ញុំមានសុខភាពល្អឡើងវិញ បានមានប្រសាសន៍មកខ្ញុំថា៖ ‹យកគ្រែស្នែងរបស់អ្នក ហើយដើរទៅចុះ›»។ (យ៉ូហាន ៥:១០, ១១) ជនជាតិយូដាទាំងនេះបានរិះគន់អ្នកដែលបានធ្វើឲ្យបុរសនោះជាក្នុងថ្ងៃឈប់សម្រាក។
រួចមក ពួកគេសួរគាត់ដោយចង់ដឹងថា៖ «តើបុរសណាបានប្រាប់អ្នកថា៖ ‹យកគ្រែស្នែងរបស់អ្នក ហើយដើរទៅចុះ›?»។ ហេតុអ្វីពួកគេសួរគាត់ដូច្នេះ? ពីព្រោះលោកយេស៊ូ«បានចេញពីកន្លែងនោះ» ហើយចូលទៅក្នុងចំណោម«មនុស្សមួយក្រុមធំនៅទីនោះ»។ ម្យ៉ាងទៀត បុរសដែលលោកបានធ្វើឲ្យជាសះស្បើយមិនស្គាល់ឈ្មោះលោកទេ។ (យ៉ូហាន ៥:១២, ១៣) ប៉ុន្តែ ក្រោយមក បុរសនេះបានជួបនឹងលោកយេស៊ូម្ដងទៀតនៅក្នុងវិហារ។ ពេលនោះគាត់ដឹងថា គឺលោកដែលបានធ្វើឲ្យគាត់ជានៅឯអាងទឹក។
ដូច្នេះ បុរសដែលបានជានោះក៏ទៅរកជនជាតិយូដា ដោយសារពួកគេបានសួរគាត់អំពីរបៀបដែលគាត់បានត្រូវធ្វើឲ្យជា។ ពេលជួបពួកគេ គាត់ប្រាប់ថា អ្នកនោះគឺជាលោកយេស៊ូ។ ពេលដែលឮដូច្នេះ ពួកគេក៏ទៅរកលោកយេស៊ូ។ តើពួកគេទៅរកលោកដោយសារពួកគេចង់ដឹងថាលោកអាចធ្វើការអស្ចារ្យតាមរបៀបណាឬ? មិនមែនទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេរកចាប់កំហុសលោកយេស៊ូ ដោយសារលោកធ្វើការល្អក្នុងថ្ងៃឈប់សម្រាក។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ពួកគេថែមទាំងបៀតបៀនលោកទៀតផង!
-
-
លោកយេស៊ូជាបុត្ររបស់ព្រះលោកយេស៊ូ ជាផ្លូវ ជាសេចក្ដីពិត ជាជីវិត
-
-
ជំពូកទី៣០
លោកយេស៊ូជាបុត្ររបស់ព្រះ
ព្រះជាបិតារបស់លោកយេស៊ូ
សេចក្ដីសន្យាអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ
ពេលជនជាតិយូដាខ្លះបានចោទប្រកាន់ថាលោកយេស៊ូបានបំពានលើច្បាប់ថ្ងៃឈប់សម្រាក ដោយធ្វើឲ្យបុរសម្នាក់ជា នោះលោកយេស៊ូឆ្លើយទៅពួកគេវិញថា៖ «បិតារបស់ខ្ញុំនៅតែធ្វើការរហូតដល់ឥឡូវនេះ ហើយខ្ញុំក៏នៅតែធ្វើការដែរ»។—យ៉ូហាន ៥:១៧
អ្វីដែលលោកយេស៊ូបានធ្វើក្នុងថ្ងៃឈប់សម្រាកនោះ មិនបានបំពានលើច្បាប់របស់ព្រះទេ។ តាមការពិត កិច្ចការល្អដែលលោកយេស៊ូធ្វើ ដូចជាការផ្សព្វផ្សាយនិងការធ្វើឲ្យមនុស្សជា បង្ហាញថាលោកយកតម្រាប់ព្រះ។ ហេតុដូច្នេះ ជារៀងរាល់ថ្ងៃលោកយេស៊ូតែងតែធ្វើកិច្ចការល្អជានិច្ច។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ការតបឆ្លើយរបស់លោកទៅពួកអ្នកដែលចោទប្រកាន់លោក បានធ្វើឲ្យពួកគេខឹងកាន់តែខ្លាំង ដូច្នេះហើយពួកគេក៏រកវិធីសម្លាប់លោកចោល។ ហេតុអ្វីពួកគេមានប្រតិកម្មដូចនេះ?
និយាយឲ្យចំទៅ ពួកគេមានទស្សនៈមិនត្រឹមត្រូវទេ កាលដែលពួកគេចោទប្រកាន់ថាលោកយេស៊ូបានបំពានលើច្បាប់ថ្ងៃឈប់សម្រាក ដោយធ្វើឲ្យមនុស្សជានោះ។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ពួកគេថែមទាំងខឹងលោកយេស៊ូយ៉ាងខ្លាំង កាលដែលលោកប្រាប់ថាលោកជាបុត្ររបស់ព្រះ។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះពួកគេគិតថា ពាក្យសម្ដីនោះ គឺហាក់ដូចជាលោកយេស៊ូតាំងខ្លួនស្មើនឹងព្រះ។ ដូច្នេះ ពួកគេចាត់ទុកថានោះជាការប្រមាថព្រះ។ ក៏ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូមិនខ្លាចពួកគេទេ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថែមទៀតអំពីចំណងមិត្តភាពពិសេសដែលលោកមានជាមួយនឹងព្រះ ដោយតបឆ្លើយពួកគេថា៖ «បិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ស្រឡាញ់បុត្ររបស់លោក ក៏បង្ហាញបុត្ររបស់លោកនូវអ្វីៗទាំងអស់ដែលលោកធ្វើ»។—យ៉ូហាន ៥:២០
បិតានៅស្ថានសួគ៌ជាអ្នកដែលផ្ដល់ជីវិត ហើយលោកបានបង្ហាញដូច្នោះនៅអតីតកាលដោយឲ្យអ្នកបម្រើលោកខ្លះមានសមត្ថភាពប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញ។ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូបន្តមានប្រសាសន៍ថា៖ «ដូចបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ប្រោសមនុស្សស្លាប់ ហើយធ្វើឲ្យពួកគេមានជីវិតរស់ឡើងវិញ នោះបុត្ររបស់លោកក៏ធ្វើឲ្យមនុស្សស្លាប់ដែលលោកចង់ឲ្យរស់ មានជីវិតឡើងវិញដូច្នេះដែរ»។ (យ៉ូហាន ៥:២១) ប្រសាសន៍នោះពិតជាជួយមនុស្សឲ្យមានសេចក្ដីសង្ឃឹមចំពោះអនាគតមែន! សូម្បីតែឥឡូវនេះ លោកយេស៊ូបានប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញក្នុងន័យធៀប គឺលោកបានជួយពួកគេឲ្យមានចំណងមិត្តភាពជាមួយនឹងព្រះឡើងវិញ។ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «អ្នកណាដែលឮពាក្យរបស់ខ្ញុំ ហើយជឿលោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក អ្នកនោះមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ ហើយក៏មិនទទួលការវិនិច្ឆ័យឡើយ តែអ្នកនោះបានឆ្លងផុតពីសេចក្ដីស្លាប់មកកាន់ជីវិតរួចហើយ»។—យ៉ូហាន ៥:២៤
នៅពេលនោះ ទោះជាមិនទាន់មានកំណត់ហេតុណាមួយដែលបញ្ជាក់ថាលោកយេស៊ូបានប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញក្ដី តែលោកបានប្រាប់អ្នកប្រឆាំងលោកថា ការប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញពិតជានឹងកើតឡើងមែន។ ហេតុនេះ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «នឹងមានវេលាមកដល់ ដែលអស់អ្នកនៅក្នុងផ្នូរដែលសម្រាប់ជាទីរំលឹក នឹងឮសំឡេងរបស់លោក ហើយចេញមក»។—យ៉ូហាន ៥:២៨, ២៩
ទោះជាលោកយេស៊ូមានតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងគោលបំណងរបស់ព្រះក៏ដោយ តែលោកបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថាលោកមានឋានៈទាបជាងព្រះ។ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំមិនអាចធ្វើអ្វីដោយគំនិតរបស់ខ្ញុំផ្ទាល់បានឡើយ . . . ខ្ញុំមិនរកបំពេញតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ខ្ញុំទេ តែខ្ញុំរកបំពេញតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក»។ (យ៉ូហាន ៥:៣០) តាំងពីមុនមក លោកយេស៊ូមិនដែលរៀបរាប់អំពីតួនាទីរបស់លោកក្នុងគោលបំណងរបស់ព្រះជាសាធារណៈដូចនេះឡើយ។ តាមពិត មិនមានតែលោកយេស៊ូប៉ុណ្ណោះដែលបានបញ្ជាក់ប្រាប់អំពីរឿងទាំងនេះទេ។ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូរំលឹកពួកគេថា៖ «អ្នករាល់គ្នាបានចាត់មនុស្សឲ្យទៅជួបយ៉ូហាន[ដែលជាអ្នកជ្រមុជទឹក] ហើយគាត់បានបញ្ជាក់អំពីសេចក្ដីពិត»។—យ៉ូហាន ៥:៣៣
ប្រហែលជាពីរឆ្នាំមុន យ៉ូហានបានប្រាប់ពួកអ្នកដឹកនាំសាសនាយូដាអំពីអ្នកដែលនឹងមកក្រោយគាត់។ អ្នកនោះបានត្រូវហៅថា«អ្នកប្រកាសទំនាយ» និង«គ្រិស្ត»។ (យ៉ូហាន ១:២០-២៥) ពួកអ្នកចោទប្រកាន់លោកយេស៊ូប្រហែលជាបានឮអំពីអ្វីដែលយ៉ូហានបាននិយាយ។ ដើម្បីរំលឹកពួកគេអំពីយ៉ូហានដែលបានជាប់គុក និងជាអ្នកដែលពួកគេធ្លាប់គោរពយ៉ាងជ្រាលជៅ នោះលោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «អស់មួយរយៈពេលខ្លី អ្នករាល់គ្នាព្រមត្រេកអរយ៉ាងខ្លាំងនឹងពន្លឺរបស់គាត់»។ (យ៉ូហាន ៥:៣៥) ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់អំពីតួនាទីរបស់លោកជាងយ៉ូហានដែលជាអ្នកជ្រមុជទឹកទៅទៀត។
បន្ថែមទៅទៀត លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «កិច្ចការដែលខ្ញុំកំពុងធ្វើនោះ[រួមបញ្ចូលការធ្វើឲ្យបុរសនោះជា] គឺកិច្ចការនោះឯងដែលបញ្ជាក់អំពីខ្ញុំថា បិតានៅស្ថានសួគ៌បានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក។ ម្យ៉ាងទៀត បិតានៅស្ថានសួគ៌ដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក ក៏បានធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីខ្ញុំដែរ»។ (យ៉ូហាន ៥:៣៦, ៣៧) ជាឧទាហរណ៍ ពេលលោកយេស៊ូទទួលការជ្រមុជទឹក ព្រះបានធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់ថាលោកជាបុត្ររបស់ព្រះ។—ម៉ាថាយ ៣:១៧
ពួកអ្នកចោទប្រកាន់លោកយេស៊ូ គ្មានមូលហេតុដែលបដិសេធលោកទេ។ សូម្បីតែបទគម្ពីរដែលពួកគេបានអះអាងថាពួកគេបានពិនិត្យមើលយ៉ាងដិតដល់នោះ ក៏ជាភ័ស្តុតាងដែលបញ្ជាក់អំពីលោកដែរ។ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូបានប្រាប់ថា៖ «បើអ្នករាល់គ្នាជឿម៉ូសេ នោះអ្នករាល់គ្នាក៏នឹងជឿខ្ញុំដែរ ព្រោះគាត់បានសរសេរអំពីខ្ញុំ។ ប៉ុន្តែ បើអ្នករាល់គ្នាមិនជឿអ្វីដែលគាត់បានសរសេរទេ តើអ្នករាល់គ្នានឹងជឿពាក្យរបស់ខ្ញុំយ៉ាងដូចម្ដេចបាន?»។—យ៉ូហាន ៥:៤៦, ៤៧
-
-
តើមានច្បាប់ឲ្យកាច់កួរស្រូវនៅថ្ងៃឈប់សម្រាកឬទេ?លោកយេស៊ូ ជាផ្លូវ ជាសេចក្ដីពិត ជាជីវិត
-
-
ជំពូកទី៣១
តើមានច្បាប់ឲ្យកាច់កួរស្រូវនៅថ្ងៃឈប់សម្រាកឬទេ?
ម៉ាថាយ ១២:១-៨ ម៉ាកុស ២:២៣-២៨ លូកា ៦:១-៥
អ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូកាច់កួរស្រូវនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក
លោកយេស៊ូជា«ម្ចាស់លើថ្ងៃឈប់សម្រាក»
ឥឡូវ លោកយេស៊ូនិងអ្នកកាន់តាមលោកធ្វើដំណើរទៅទិសខាងជើងឆ្ពោះទៅស្រុកកាលីឡេ។ នេះជារដូវស្លឹកឈើលាស់ ហើយនៅឯវាលស្រែមានស្រូវដែលចេញទងនិងកួរ។ ពេលកំពុងធ្វើដំណើរកាត់វាលស្រែ អ្នកកាន់តាមលោកចាប់ផ្ដើមឃ្លាន ក៏បានកាច់កួរស្រូវសាលីមកឈ្លីហើយបរិភោគ។ ប៉ុន្តែ ពេលនោះជាថ្ងៃឈប់សម្រាក ហើយពួកផារិស៊ីបានឃើញអ្វីដែលអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូកំពុងធ្វើ។
អ្នកប្រហែលជានៅចាំថា មិនយូរប៉ុន្មានមុននេះនៅក្រុងយេរូសាឡិម ជនជាតិយូដាមួយចំនួនប៉ុនប៉ងសម្លាប់លោកយេស៊ូ ពីព្រោះពួកគេចោទប្រកាន់ថាលោកបំពានលើច្បាប់ថ្ងៃឈប់សម្រាក។ ឥឡូវ ពួកផារិស៊ីចោទប្រកាន់អ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូថា ពួកគេបានកាច់កួរស្រូវនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក។ ពួកផារិស៊ីនិយាយទៅលោកយេស៊ូថា៖ «មើល! អ្នកកាន់តាមអ្នកកំពុងធ្វើអ្វីដែលគ្មានច្បាប់ធ្វើនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក»។—ម៉ាថាយ ១២:២
ពួកផារិស៊ីអះអាងថាការកាច់កួរស្រូវនិងឈ្លីនៅដៃដើម្បីបរិភោគ គឺជាការច្រូតកាត់និងការបោកស្រូវ។ (និក្ខមនំ ៣៤:២១) ពួកគេបានបកស្រាយច្បាប់នៃថ្ងៃឈប់សម្រាកតាមរបៀបដ៏តឹងរ៉ឹង ហើយនេះបានធ្វើឲ្យច្បាប់នោះទៅជាបន្ទុកធ្ងន់វិញ។ ប៉ុន្តែ ព្រះចង់ឲ្យថ្ងៃឈប់សម្រាកទៅជាពេលដែលមានអំណរនិងពេលដែលពង្រឹងចំណងមិត្តភាពជាមួយនឹងលោក។ លោកយេស៊ូឃើញថាពួកគេមានទស្សនៈមិនត្រឹមត្រូវឡើយ ដូច្នេះលោកឆ្លើយតបដោយលើកឡើងឧទាហរណ៍ខ្លះដែលបញ្ជាក់ថា ព្រះយេហូវ៉ាមិនដែលមានបំណងឲ្យរាស្ត្ររបស់លោកអនុវត្តច្បាប់នៃថ្ងៃឈប់សម្រាក ដូចការបកស្រាយរបស់ពួកផារិស៊ីនោះទេ។
ឧទាហរណ៍ទី១ លោកយេស៊ូលើកឡើងអំពីដាវីឌ និងពួកបុរសរបស់គាត់។ ពេលពួកគាត់ឃ្លាន ពួកគាត់បានចូលក្នុងកន្លែងគោរពបូជារបស់ព្រះ ហើយបរិភោគនំប៉័ងដែលពីមុនបានត្រូវដាក់តាំងជាគ្រឿងបូជា។ តាមធម្មតា ក្រោយពីនំប៉័ងនោះបានត្រូវយកចេញពីចំពោះព្រះយេហូវ៉ា មានតែពួកសង្ឃប៉ុណ្ណោះអាចបរិភោគបាន។ ប៉ុន្តែ ក្នុងករណីរបស់ដាវីឌ គាត់និងពួកបុរសរបស់គាត់បានត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យបរិភោគនំប៉័ងនោះ ហើយមិនបានទទួលទោសទេ។—លេវីវិន័យ ២៤:៥-៩; សាំយូអែលទី១ ២១:១-៦
ឧទាហរណ៍ទី២ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «តើអ្នកមិនធ្លាប់អានច្បាប់ដែលថា នៅថ្ងៃឈប់សម្រាកពួកសង្ឃក្នុងវិហារនៅតែធ្វើការ តែគ្មានទោសទេឬ?»។ លោកមានន័យថា សូម្បីតែនៅថ្ងៃឈប់សម្រាកក្ដី ក៏ពួកសង្ឃនៅតែសម្លាប់សត្វសម្រាប់ជាគ្រឿងបូជា ហើយនៅតែធ្វើកិច្ចការផ្សេងៗក្នុងវិហារដែរ។ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «ប៉ុន្តែ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា អ្នកដែលវិសេសជាងវិហារនោះ បានមកដល់ហើយ»។—ម៉ាថាយ ១២:៥, ៦; ជនគណនា ២៨:៩
ដើម្បីបញ្ជាក់ឲ្យច្បាស់ លោកយេស៊ូបានលើកខគម្ពីរមួយទៀត ដោយមានប្រសាសន៍ថា៖ «ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាបានយល់អត្ថន័យនៃពាក្យថា៖ ‹ខ្ញុំចង់បានសេចក្ដីមេត្ដាករុណា មិនមែនគ្រឿងបូជាឡើយ›នោះអ្នកមុខជាមិនបានផ្ដន្ទាទោសអ្នកដែលគ្មានទោសនោះទេ»។ លោកបញ្ចប់ដោយមានប្រសាសន៍ថា៖ «ពីព្រោះកូនមនុស្សជាម្ចាស់លើថ្ងៃឈប់សម្រាក»។ ពេលលោកមានប្រសាសន៍ដូច្នោះ លោកកំពុងសំដៅទៅលើសេចក្ដីសុខសាន្តដែលនឹងមានក្រោមការគ្រប់គ្រង១.០០០ឆ្នាំរបស់លោកក្នុងរាជាណាចក្រព្រះ។—ម៉ាថាយ ១២:៧, ៨; ហូសេ ៦:៦
ក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់សាថាន មនុស្សជាតិបានរងការឈឺចាប់ជាយូរមកហើយ ដោយសារអំពើឃោរឃៅ និងសង្គ្រាមច្រើនរាប់មិនអស់។ ផ្ទុយទៅវិញ ការគ្រប់គ្រងរបស់គ្រិស្តដែលប្រៀបដូចជាថ្ងៃឈប់សម្រាកដ៏ធំ នឹងខុសគ្នាស្រឡះពីការគ្រប់គ្រងរបស់សាថាន។ ការគ្រប់គ្រងរបស់គ្រិស្តនឹងផ្ដល់ឲ្យយើងនូវការសម្រាកពិត ពោលគឺលែងមានការឈឺចាប់និងទុក្ខវេទនាទៀតហើយ!
-
-
តើកិច្ចការអ្វីខ្លះស្របច្បាប់ថ្ងៃឈប់សម្រាក?លោកយេស៊ូ ជាផ្លូវ ជាសេចក្ដីពិត ជាជីវិត
-
-
ជំពូកទី៣២
តើកិច្ចការអ្វីខ្លះស្របច្បាប់ថ្ងៃឈប់សម្រាក?
ម៉ាថាយ ១២:៩-១៤ ម៉ាកុស ៣:១-៦ លូកា ៦:៦-១១
លោកយេស៊ូធ្វើឲ្យបុរសដែលស្វិតដៃជានៅថ្ងៃឈប់សម្រាក
នៅថ្ងៃឈប់សម្រាកមួយទៀត លោកយេស៊ូបានចូលទៅសាលាប្រជុំមួយដែលទំនងជានៅក្នុងស្រុកកាលីឡេ។ នៅទីនោះ លោកឃើញបុរសម្នាក់ដែលស្វិតដៃស្ដាំ។ (លូកា ៦:៦) ពួកអ្នកជំនាញខាងច្បាប់និងពួកផារិស៊ីតាមសង្កេតមើលលោកយេស៊ូយ៉ាងដិតដល់។ ហេតុអ្វីពួកគេធ្វើដូច្នោះ? ពីព្រោះពួកគេចង់ដឹងថា តើលោកយេស៊ូនឹងធ្វើយ៉ាងណាចំពោះបុរសនោះ? ដូច្នេះ ពួកគេសួរលោកថា៖ «នៅថ្ងៃឈប់សម្រាក តើមានច្បាប់ធ្វើឲ្យមនុស្សជាសះស្បើយឬទេ?»។—ម៉ាថាយ ១២:១០
ពួកអ្នកដឹកនាំសាសនាយូដាគិតថា ការធ្វើឲ្យជាក្នុងថ្ងៃឈប់សម្រាកគឺស្របច្បាប់ លុះត្រាតែជំងឺនោះប៉ះពាល់ដល់ជីវិត។ ជាឧទាហរណ៍ ពួកគេបកស្រាយថា ការតឆ្អឹងឬរុំដៃជើងដែលគ្រេចគឺជាការបំពានលើច្បាប់ថ្ងៃឈប់សម្រាក ពីព្រោះនេះមិនប៉ះពាល់ដល់ជីវិតទេ។ តាមពិតពួកអ្នកជំនាញខាងច្បាប់ និងពួកផារិស៊ីព្យាយាមសួរលោកយេស៊ូ មិនមែនដោយសារពួកគេយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងស្មោះចំពោះបុរសស្វិតដៃនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេសួរគឺដើម្បីរកហេតុផ្ដន្ទាទោសលោកយេស៊ូ។
ក៏ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូជ្រាបអំពីចិត្តគំនិតដែលមិនសមហេតុសមផលរបស់ពួកគេ។ លោកដឹងថាពួកគេប្រកាន់ទស្សនៈយ៉ាងតឹងរ៉ឹងដែលមិនមែនជាសេចក្ដីបង្រៀនពីគម្ពីរ ស្តីអំពីការហាមធ្វើការនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក។ (និក្ខមនំ ២០:៨-១០) ពីមុនពួកគេបានរិះគន់លោកយេស៊ូអំពីកិច្ចការល្អដែលលោកបានធ្វើ តែឥឡូវលោកឆ្លៀតឱកាសនេះដើម្បីប្រឈមមុខតទល់នឹងពួកគេ ពេលលោកប្រាប់បុរសស្វិតដៃនោះថា៖ «ចូរក្រោកឡើង ហើយមកឈរនៅចំកណ្ដាល»។—ម៉ាកុស ៣:៣
រួចមក លោកយេស៊ូបែរទៅពួកអ្នកជំនាញខាងច្បាប់ និងពួកផារិស៊ី ដោយសួរថា៖ «ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា តើមានអ្នកណាមិនទៅលើកយកចៀមតែមួយរបស់ខ្លួនចេញពីរណ្ដៅ បើវាធ្លាក់នៅថ្ងៃឈប់សម្រាក?»។ (ម៉ាថាយ ១២:១១) តាមធម្មតាចៀមជាសត្វដែលមានតម្លៃសម្រាប់ចិញ្ចឹមជីវិត ដូច្នេះពួកគេមិនទុកចៀមនោះចោលនៅក្នុងរណ្ដៅរហូតដល់ថ្ងៃបន្ទាប់ឡើយ។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះវាអាចស្លាប់ ហើយនាំឲ្យពួកគេខាតបង់។ ម្យ៉ាងទៀត ពួកគេក៏ដឹងបទគម្ពីរដែលថា៖ «មនុស្សសុចរិតរមែងប្រណី ដល់ជីវិតនៃសត្វរបស់ខ្លួន»។—សុភាសិត ១២:១០
បន្ទាប់ពីលោកយេស៊ូបានលើកឧទាហរណ៍ដែលសមហេតុសមផលនោះ លោកមានប្រសាសន៍បន្តទៀតថា៖ «ម្ល៉ោះហើយ មនុស្សមានតម្លៃជាងចៀមឆ្ងាយណាស់! ដូច្នេះ មានច្បាប់ឲ្យមនុស្សធ្វើអំពើល្អនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក»។ (ម៉ាថាយ ១២:១២) ហេតុនេះ លោកយេស៊ូមិនបានបំពានលើច្បាប់ថ្ងៃឈប់សម្រាកឡើយ កាលដែលលោកបានធ្វើឲ្យបុរសនោះជាឡើងវិញ។ ពួកអ្នកដឹកនាំសាសនាទាំងនោះពិតជាមិនអាចបដិសេធការពន្យល់ដែលសមហេតុសមផល និងដែលប្រកបដោយសេចក្ដីមេត្ដាករុណានោះទេ។ ដូច្នេះ ពួកគេបន្តនៅស្ងៀម។
លោកយេស៊ូមើលមុខពួកគេទាំងទាស់ចិត្ត ថែមទាំងខកចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ដោយសារពួកគេមានចិត្តគំនិតមិនត្រឹមត្រូវ។ បន្ទាប់មក លោកក៏ប្រាប់បុរសស្វិតដៃថា៖ «ចូរលាដៃអ្នកទៅ»។ (ម៉ាថាយ ១២:១៣) ពេលដែលបុរសនោះលាដៃ ស្រាប់តែដៃរបស់គាត់បានជាឡើងវិញ។ បុរសនោះពិតជាសប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់! ប៉ុន្តែ តើនេះនឹងមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើអ្នកដែលចង់ចាប់កំហុសលោកយេស៊ូ?
ជាជាងសប្បាយចិត្តដែលដៃរបស់បុរសនោះបានជាឡើងវិញ ពួកផារិស៊ីបានចេញទៅក្រៅ ហើយភ្លាមនោះពួកគេចាប់ផ្ដើមប្រឹក្សា«ជាមួយនឹងបក្សពួករបស់ហេរ៉ូឌ ដើម្បីរកវិធីសម្លាប់លោក[យេស៊ូ]»។ (ម៉ាកុស ៣:៦) តាមមើលទៅ គណបក្សនយោបាយនេះក៏រួមបញ្ចូលសមាជិកក្រុមសាសនាមួយដែលហៅថាសាឌូស៊ី។ តាមធម្មតាពួកសាឌូស៊ី និងពួកផារិស៊ីមិនត្រូវគ្នាទេ ប៉ុន្តែឥឡូវពួកគេបែរជារួមដៃគ្នាដើម្បីប្រឆាំងលោកយេស៊ូទៅវិញ។
-