-
ព្រះយេហូវ៉ាបង្រៀនយើងខ្ញុំរបៀបកំណត់អាយុជីវិតរបស់យើងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ២០០២ | ១ កុម្ភៈ
-
-
៤-៦. តើព្រះយេហូវ៉ាគឺជា‹ជំរកដ៏ពិត›សំរាប់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច?
៤ អ្នកតែងទំនុកដំកើងផ្ដើមវាចារដោយពាក្យថា៖ «ឱ[ព្រះយេហូវ៉ា]អើយ! ព្រះអង្គធ្លាប់ធ្វើជាជំរក[ពិត]របស់យើងខ្ញុំ ពីជំនាន់មួយទៅជំនាន់មួយ។ មុនពេលភ្នំនានាកកើតឡើង ហើយមុនពេលព្រះអង្គបង្កើតផែនដី និង ពិភពលោកមក[ដូចជាស្ត្រីឈឺពោះសម្រាលកូន, ព.ថ.]នោះ ព្រះអង្គជាព្រះជាម្ចាស់តាំងពីអស់កល្បរៀងមក»។—ទំនុកតម្កើង ៩០:១, ២
-
-
ព្រះយេហូវ៉ាបង្រៀនយើងខ្ញុំរបៀបកំណត់អាយុជីវិតរបស់យើងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ២០០២ | ១ កុម្ភៈ
-
-
៧. តើក្នុងន័យអ្វីដែលភ្នំនានា«កើត»មក និងផែនដីត្រូវបង្កើត«ដូចជាស្ត្រីឈឺពោះសម្រាលកូន»នោះ?
៧ ព្រះយេហូវ៉ាមានព្រះជន្មមុនពេលភ្នំនានា«កើត»មក ហើយមុនផែនដីត្រូវបង្កើត«ដូចជាស្ត្រីឈឺពោះសម្រាលកូន»។ បើគិតពីទស្សនៈមនុស្សវិញ ការបង្កើតផែនដី ហើយលក្ខណៈគីមី និងបំលែងមេកានិចដ៏ស្មុគស្មាញរបស់ផងផែនដីនេះ បានត្រូវការនូវការខំប្រឹងប្រែងយ៉ាងខ្លាំង។ បន្ថែមទៅទៀត ដោយនិយាយថា ភ្នំនានា«កើត»មក ហើយផែនដីត្រូវបង្កើតដូចជា«ស្ត្រីឈឺពោះសម្រាលកូន»នោះ គឺអ្នកតែងទំនុកដំកើងបង្ហាញជម្រៅចិត្តគោរពចំពោះការងារជាច្រើនអនេក ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានសម្រេចក្នុងការបង្កើតអ្វីៗទាំងនេះ។ យើងក៏គួរគោរពនិងយល់តម្លៃនូវស្នាព្រះហស្ថរបស់អ្នកបង្កើតដែរ មែនទេ?
ព្រះយេហូវ៉ាប្រុងប្រៀបជួយយើងជានិច្ច
៨. តើប្រយោគដែលថា ព្រះយេហូវ៉ាគឺជាព្រះ«តាំងពីអស់កល្បរៀងមក»មានន័យអ្វី?
៨ អ្នកតែងទំនុកដំកើងបានច្រៀងថា‹ព្រះអង្គជាព្រះតាំងពីអស់កល្បរៀងមក›។ ក្នុងភាសាដើម ពាក្យដែលត្រូវបកប្រែថា«អស់កល្ប»អាចសំដៅទៅលើអ្វីដែលមានទីបញ្ចប់ តែទីបញ្ចប់នោះមិនទាន់ត្រូវកំណត់ឲ្យដឹងថានឹងមកពេលណាទេ។ (និក្ខមនំ ៣១:១៦, ១៧; ហេព្រើរ ៩:១៥) ក៏ប៉ុន្តែ នៅទំនុកដំកើង ៩០:២ និងកន្លែងផ្សេងទៀតក្នុងបទគម្ពីរភាសាហេព្រើរនោះ ពាក្យ«អស់កល្ប»មានន័យថា«ជារៀងរហូត»។ (សាស្ដា ១:៤) សតិរបស់យើងគ្មានសមត្ថភាពយល់នូវរបៀបព្រះបានមានព្រះជន្មរស់ជារៀងរហូតដូច្នេះទេ។ ក៏ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាគ្មានដើមកំណើត ហើយនិងគ្មានទីបញ្ចប់ដែរ។ (ធីម៉ូថេទី១ ១:១៧) ទ្រង់នឹងមានព្រះជន្មជារៀងរហូត ថែមទាំងទ្រង់ប្រុងប្រៀបនឹងជួយយើងជានិច្ច។
-