-
តើអ្នកកំពុងតែបំពេញកាតព្វកិច្ចទាំងមូលរបស់អ្នកចំពោះព្រះឬទេ?ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ២០០០ | ១ កុម្ភៈ
-
-
១២. តាមពាក្យផ្ទាល់របស់អ្នក តើអ្នកនឹងថ្លែងយ៉ាងណានូវអ្វីដែលសាឡូម៉ូនបានមានបន្ទូលមក ដូចបានកត់ទុកនៅក្នុងសាស្ដា ១២:១១, ១២?
១២ សូម្បីតែឥតមានរបៀបបោះពុម្ពដូចសម័យទំនើបនេះ នោះក៏មានសៀវភៅជាច្រើនក្នុងសម័យរបស់សាឡូម៉ូនដែរ។ តើពួកគេបានត្រូវចាត់ទុកប្រកាសនវត្ថុយ៉ាងណាដែរ? ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ «ពាក្យរបស់មនុស្សមានប្រាជ្ញា ធៀបដូចជាជន្លួញ ហើយពាក្យរបស់ពួកអ្នក ដែលប្រមូលកត់ទុកពាក្យប្រាជ្ញ នោះក៏ដូចជាដែកគោលបោះភ្ជាប់ ជាពាក្យដែលមកពីអ្នកគង្វាលតែ១ ១ទៀត កូនអើយ ចូរទទួលដំបូន្មានចុះ ដ្បិតការដែលធ្វើសៀវភៅជាច្រើន នោះមិនចេះអស់មិនចេះហើយឡើយ ហើយការដែលរៀនជាច្រើន នោះរមែងនាំឲ្យអផ្សុកដល់រូបសាច់»។—សាស្ដា ១២:១១, ១២
-
-
តើអ្នកកំពុងតែបំពេញកាតព្វកិច្ចទាំងមូលរបស់អ្នកចំពោះព្រះឬទេ?ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ២០០០ | ១ កុម្ភៈ
-
-
១៤. (ក) តើមិនមានប្រយោជន៍ដោយ«រៀនជាច្រើន» ពីសៀវភៅប្រភេទណា? (ខ) តើប្រកាសនវត្ថុបែបណាដែលយើងគួរពិចារណាមើលមុនគេ ហើយហេតុអ្វី?
១៤ ក៏ប៉ុន្តែ ហេតុអ្វីក៏សាឡូម៉ូនមានបន្ទូលអ៊ីចឹងអំពីសៀវភៅទាំងឡាយ? ហ្នឹងហើយ បើប្រៀបធៀបជាមួយនឹងបន្ទូលរបស់ព្រះយេហូវ៉ា នោះសៀវភៅជាច្រើនឥតគណនារបស់លោកីយ៍នេះ គឺមានតែការវែកញែករបស់មនុស្សប៉ុណ្ណោះទេ។ ហើយគំនិតជាច្រើនទាំងនេះ បង្ហាញនូវគំនិតរបស់អារក្សសាតាំង។ (កូរិនថូសទី២ ៤:៤) ដូច្នេះហើយ «ការដែលរៀនជាច្រើន» ស្តីអំពីពត៌មានខាងលោកីយ៍នេះ នោះកម្រមានតម្លៃជាស្ថាពរទេ។ តាមការពិត មួយចំនួនច្រើននៃការរៀននេះ អាចធ្វើឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ខាងវិញ្ញាណទៀតផង។ ដូចសាឡូម៉ូន ចូរឲ្យយើងរំពឹងគិតលើអ្វីៗដែលបន្ទូលរបស់ព្រះចែងអំពីជីវិតនោះវិញ។ នេះនឹងពង្រឹងជំនឿរបស់យើង និងទាញយើងឲ្យមកជិតព្រះយេហូវ៉ាកាន់តែខ្លាំងឡើង។ ការប្រុងស្មារតីច្រើនហួសហេតុលើសៀវភៅ ឬពីប្រភពសេចក្ដីណែនាំឯទៀត នោះអាចធ្វើឲ្យយើងនឿយហត់។ ជាពិសេសនៅពេលដែលសេចក្ដីទាំងនេះ ជាផលិតផលនៃការវែកញែកខាងលោកីយ៍នេះ ដែលប្រឆាំងនឹងប្រាជ្ញារបស់ព្រះ នោះសេចក្ដីទាំងនេះគឺធ្វើឲ្យហិនហោចដល់ជំនឿលើព្រះ និងលើគោលបំណងរបស់ទ្រង់។ បើអ៊ីចឹង សូមឲ្យយើងនឹកចាំថាសេចក្ដីដែលមានប្រយោជន៍បំផុតនៅសម័យសាឡូម៉ូន និងនៅសម័យយើងនេះ គឺជាសេចក្ដីដែលបង្ហាញនូវប្រាជ្ញារបស់«អ្នកគង្វាលតែ១» ដែលជាព្រះយេហូវ៉ា។ ទ្រង់បានប្រទានឲ្យនូវសៀវភៅ៦៦ក្បាល ដែលជាបទគម្ពីរបរិសុទ្ធ ហើយយើងគួរយកចិត្តទុកដាក់ជាទីបំផុតនឹងសៀវភៅទាំងនេះ។ ព្រះគម្ពីរនិងប្រកាសនវត្ថុដ៏មានប្រយោជន៍របស់‹អ្នកបំរើស្មោះត្រង់› ជួយយើងឲ្យទទួលបាន‹ចំណេះអំពីព្រះ›។—សុភាសិត ២:១-៦
-