-
តើអ្នកនឹងដើរជាមួយព្រះឬទេ?សៀវភៅស្តើងដែលមានអត្ថបទសិក្សាពីទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ភាគទី១
-
-
១១. យោងទៅតាមយេរេមា ៦:១៦ តើព្រះយេហូវ៉ាខំទាក់ទាញទឹកចិត្តរាស្ត្រទ្រង់ដោយប្រើពាក្យប្រៀបប្រដូចអ្វី? ក៏ប៉ុន្តែតើពួកគេបានតបឆ្លើយយ៉ាងណា?
១១ តើយើងពិតជាឲ្យព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះណែនាំយើងគ្រប់ជំហានទេ? យូរៗម្ដង យើងគួរពិចារណាទង្វើរបស់ខ្លួនដោយស្មោះ។ ចូរពិនិត្យមើលខមួយដែលនឹងជួយយើងឲ្យធ្វើដូច្នេះ ដែលចែងថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់មានបន្ទូលដូច្នេះថា៖ ‹ចូរឲ្យឯងរាល់គ្នាឈរតាមផ្លូវ ហើយមើលចុះ! ត្រូវឲ្យសួររកផ្លូវចាស់ទាំងប៉ុន្មាន មើលជាមានផ្លូវណាដែលល្អ រួចឲ្យដើរតាមផ្លូវនោះចុះ! នោះឯងរាល់គ្នានឹងបានសេចក្ដីសំរាកដល់ព្រលឹង›»។ (យេរេមា ៦:១៦) ពាក្យទាំងនេះអាចរំឭកយើងអំពីអ្នកធ្វើដំណើរម្នាក់ដែលឈប់នៅផ្លូវបំបែកជាបួនដើម្បីសួររកផ្លូវ។ ក្នុងន័យខាងវិញ្ញាណ រាស្ត្ររបស់ព្រះដែលបានបះបោរនៅស្រុកអ៊ីស្រាអែល ក៏ត្រូវធ្វើអ្វីដូច្នេះដែរ។ ពួកគេត្រូវខំប្រឹងត្រឡប់មក«ផ្លូវចាស់ទាំងប៉ុន្មាន»វិញ។ សាសន៍នេះបានដើរចេញពី‹ផ្លូវដែលល្អ› គឺជាផ្លូវដែលពួកបុព្វបុរសធ្លាប់បានដើរ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដោយរំលឹកពួកអ៊ីស្រាអែលអំពីរឿងនោះ តែគួរឲ្យស្ដាយណាស់ ដែលពួកគេបានចចេសរឹងរូសនឹងទ្រង់វិញ។ ខដដែលនេះរៀបរាប់បន្តថា៖ «តែគេប្រកែកថា៖ ‹យើងរាល់គ្នាមិនព្រមដើរតាមទេ›»។ ប៉ុន្តែ នៅសម័យនេះ រាស្ត្ររបស់ព្រះបានតបឆ្លើយនឹងឱវាទនោះខុសពីពួកអ៊ីស្រាអែលនៅសម័យបុរាណ។
១២, ១៣. (ក) តើអ្នកចាក់ប្រេងតាំងដែលកាន់តាមព្រះគ្រីស្ទបានប្រព្រឹត្តតបនឹងឱវាទនៅយេរេមា ៦:១៦យ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) តើយើងអាចពិចារណាទង្វើរបស់ខ្លួនយ៉ាងដូចម្ដេចស្តីអំពីវិថីជីវិតរបស់នៅសព្វថ្ងៃនេះ?
១២ តាំងពីចុងសតវត្សរ៍ទី១៩ ពួកអ្នកចាក់ប្រេងតាំងដែលកាន់តាមព្រះគ្រីស្ទបានចាត់ទុកថាឱវាទនៅយេរេមា ៦:១៦ទាក់ទងនឹងពួកគាត់។ ជាក្រុម ពួកគេបាននាំមុខត្រឡប់មក«ផ្លូវចាស់ទាំងប៉ុន្មាន»ដោយស្មោះអស់ពីចិត្ត។ មិនដូចពិភពគ្រីស្ទសាសនាដែលក្បត់ជំនឿ នោះពួកអ្នកចាក់ប្រេងតាំងបានកាន់តាមយ៉ាងស្មោះត្រង់នូវ«អស់ទាំងពាក្យត្រឹមត្រូវ»ដែលព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទបានទុកជាគំរូ ហើយគាំទ្រដោយពួកអ្នកកាន់តាមដ៏ស្មោះត្រង់របស់ទ្រង់នៅសតវត្សរ៍ទីមួយ គ.ស.។ (ធីម៉ូថេទី២ ១:១៣) មកទល់សព្វថ្ងៃនេះ អ្នកចាក់ប្រេងតាំងជួយគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយជួយ«ចៀមឯទៀត»ឲ្យមានជីវភាពរស់នៅដ៏ត្រឹមត្រូវថែមទាំងសប្បាយទៀតផង ជាជីវភាពដែលពិភពគ្រីស្ទសាសនាបានបោះបង់ចោល។—យ៉ូហាន ១០:១៦
១៣ ដោយផ្ដល់អាហារខាងវិញ្ញាណតាមត្រូវពេលនោះ ក្រុមអ្នកបម្រើស្មោះត្រង់បានជួយមនុស្សរាប់លាននាក់ឲ្យរកឃើញ«ផ្លូវចាស់ទាំងប៉ុន្មាន»និងជួយពួកគេឲ្យដើរជាមួយនឹងព្រះដែរ។ (ម៉ាថាយ ២៤:៤៥-៤៧) តើអ្នកនៅក្នុងចំណោមរាប់លាននាក់ទាំងនេះទេ? បើដូច្នេះមែន តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីដើម្បីជៀសវាងពីការរសាត់ចេញពីវិថីជីវិតនេះ ហើយត្រឡប់ទៅដើរតាមគន្លងចាស់វិញ? យូរៗម្ដងយកល្អយើងពិចារណាមើលគន្លងជីវិតរបស់យើង។ ប្រសិនបើយើងអានព្រះគម្ពីរនិងសៀវភៅដែលមានមូលដ្ឋានលើព្រះគម្ពីរ និងចូលរួមកម្មវិធីអប់រំដែលរៀបចំដោយអ្នកចាក់ប្រេងតាំងសព្វថ្ងៃនេះ នោះអ្នកកំពុងតែទទួលការបង្ហាត់បង្រៀនឲ្យដើរជាមួយនឹងព្រះ។ ហើយនៅពេលដែលយើងអនុវត្តតាមអ្វីដែលបានរៀនទទួលដោយចិត្តរាបទាប នោះយើងប្រាកដជាកំពុងតែដើរជាមួយនឹងព្រះតាម«ផ្លូវចាស់ទាំងប៉ុន្មាន»។
-
-
តើអ្នកនឹងដើរជាមួយព្រះឬទេ?សៀវភៅស្តើងដែលមានអត្ថបទសិក្សាពីទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ភាគទី១
-
-
តើមានពរអ្វីខ្លះពីការដើរជាមួយនឹងព្រះ?
១៧. ប្រសិនបើយើងដើរតាមមាគ៌ារបស់ព្រះយេហូវ៉ា តើយើងបាន«សេចក្ដីសំរាក»អ្វីដល់ព្រលឹងយើង?
១៧ ការដើរជាមួយនឹងព្រះពិតជាផ្ដល់ឲ្យយើងមានជីវិតដ៏គាប់ចិត្ត។ ចូរនឹកចាំនូវអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានសន្យាដល់រាស្ត្រទ្រង់អំពីការស្វែងរក‹ផ្លូវដែលល្អ›។ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានបន្ទូលថា៖ «[ចូរ]ដើរតាមផ្លូវនោះចុះ! នោះឯងរាល់គ្នានឹងបានសេចក្ដីសំរាកដល់ព្រលឹង»។ (យេរេមា ៦:១៦) តើ«សេចក្ដីសំរាក»មានន័យអ្វី? តើនោះជាជីវិតសុខស្រួលដែលគិតតែពីការកំសាន្តនិងរបស់ល្អៗទេ? មិនមែនទេ។ ព្រះយេហូវ៉ាប្រទាននូវអ្វីដែលប្រសើរជាងនោះឆ្ងាយណាស់ ជាអ្វីដែលមហាសេដ្ឋីកម្ររកបាន។ បើយើងស្វែងរកសេចក្ដីសំរាកដល់ព្រលឹង នោះបានន័យថា យើងស្វែងរកសេចក្ដីសុខ អំណរ ការគាប់ចិត្តនិងបានបំពេញនូវសេចក្ដីត្រូវការខាងវិញ្ញាណ។ សេចក្ដីសំរាកបែបនេះ បានន័យថា យើងអាចមានទំនុកចិត្តថា យើងបានជ្រើសរើសវិថីជីវិតដ៏ប្រសើរបំផុត។ សេចក្ដីសុខបែបនេះ គឺជាអ្វីដែលកម្រមានក្នុងលោកីយ៍ដែលពេញដោយបញ្ហានេះ។
-