-
«ចូរមានចិត្ដពុះកញ្ជ្រោល ដោយសកម្មពលរបស់ព្រះ»ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ២០០៩ | ១ តុលា
-
-
៩. ហេតុអ្វីបានជាប៉ូលប្រៀបធៀបពួកគ្រិស្តសាសនិកដែលព្រះតែងតាំងដោយសកម្មពលរបស់លោកទៅនឹងអវយវៈរបស់រូបកាយ?
៩ សូមអាន រ៉ូម ១២:៤, ៥, ៩, ១០។ ប៉ូលប្រៀបធៀបគ្រិស្តសាសនិកដែលមានក្ដីសង្ឃឹមទៅស្ថានសួគ៌ទៅនឹងអវយវៈរបស់រូបកាយដែលបម្រើដោយសាមគ្គីភាព ក្រោមការដឹកនាំរបស់គ្រិស្តដែលជាក្បាលនៃរូបកាយ។ (កូឡ. ១:១៨) គាត់រំលឹកពួកគ្រិស្តសាសនិកដែលព្រះតែងតាំងដោយសកម្មពលរបស់លោកថា រូបកាយមានអវយវៈជាច្រើនដែលមានមុខងារខុសៗគ្នា ហើយថាពួកគេជា«រូបកាយតែមួយរួមជាមួយនឹងគ្រិស្ត ទោះជា . . . មានគ្នាច្រើនក៏ដោយ»។ ស្រដៀងគ្នាដែរ ប៉ូលបានបំផុសទឹកចិត្តពួកគ្រិស្តសាសនិកនៅក្រុងអេភេសូរដែលបានត្រូវរើសតាំង ដោយនិយាយថា៖ «ចូរឲ្យយើងធំលូតលាស់ឡើងដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ឲ្យពេញវ័យក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់នៅក្រោមគ្រិស្តដែលជាប្រមុខ។ ដោយសារលោក អវយវៈទាំងអស់នៃរូបកាយក៏លូតលាស់ឡើង ហើយដោយសារអវយវៈនីមួយៗជាប់គ្នាយ៉ាងល្អ និងសហការគ្នាតាមរយៈសន្លាក់ឆ្អឹងផ្សេងៗដែលបំពេញតួនាទីសំខាន់ៗ តាមអ្វីដែលបានត្រូវកំណត់ឲ្យ នោះធ្វើឲ្យរូបកាយទាំងមូលធំលូតលាស់ ដើម្បីពង្រឹងខ្លួនឯងឡើងដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់»។—អេភ. ៤:១៥, ១៦
-
-
«ចូរមានចិត្ដពុះកញ្ជ្រោល ដោយសកម្មពលរបស់ព្រះ»ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ២០០៩ | ១ តុលា
-
-
១១. តើសាមគ្គីភាពរបស់យើងមានមូលដ្ឋានលើអ្វី? ហើយតើប៉ូលបានឲ្យដំបូន្មានអ្វីទៀត?
១១ សាមគ្គីភាពបែបនេះមានមូលដ្ឋានលើក្ដីស្រឡាញ់ ដែល«ធ្វើឲ្យមានសាមគ្គីភាពល្អឥតខ្ចោះ»។ (កូឡ. ៣:១៤) ក្នុងរ៉ូមជំពូកទី១២ ប៉ូលដៅបញ្ជាក់ចំណុចនេះដោយពោលថា យើងគួរមានក្ដីស្រឡាញ់ដែល«គ្មានពុតត្បុត» ហើយថាយើងគួរ«ស្រឡាញ់គ្នាជាបងប្អូនដោយមនោសញ្ចេតនាយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ»។ នេះនាំឲ្យយើងស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក។ សាវ័កប៉ូលបាននិយាយថា៖ «ក្នុងការលើកកិត្ដិយសគ្នាទៅវិញទៅមក ចូរលើកកិត្ដិយសគេមុន»។ ពិតមែន យើងមិនត្រូវយល់ច្រឡំការបង្ហាញក្ដីស្រឡាញ់ពិតទៅនឹងការមានមនោសញ្ចេតនា។ យើងត្រូវខំធ្វើអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីរក្សាភាពស្អាតស្អំក្នុងក្រុមជំនុំ។ ពេលប៉ូលជូនដំបូន្មានអំពីក្ដីស្រឡាញ់ គាត់បន្ថែមថា៖ «ចូរស្អប់ខ្ពើមអ្វីៗដែលទុច្ចរិត ហើយកាន់ខ្ជាប់អ្វីៗដែលល្អ»។
-