-
ចូរសម្ដែងចិត្តគំនិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ២០០០ | ១ ធ្នូ
-
-
៤, ៥. តើលក្ខណៈអ្វីពីអាកប្បកិរិយាខាងចិត្តគំនិតរបស់ព្រះយេស៊ូដែលបានត្រូវបញ្ជាក់នៅរ៉ូម ១៥:១-៣ ហើយតើដូចម្ដេចដែលគ្រីស្ទានទាំងឡាយអាចត្រាប់តាមទ្រង់?
៤ តើការមានអាកប្បកិរិយាខាងចិត្តគំនិតរបស់ព្រះយេស៊ូរួមបញ្ចូលអ្វីខ្លះ? ជំពូក១៥នៃសំបុត្ររបស់ប៉ុលទៅកាន់ពួករ៉ូមជួយយើងរកចម្លើយចំពោះសំនួរនេះ។ ក្នុងខពីរបីនៅដើមជំពូកនេះ ប៉ុលបានសំដៅទៅគុណសម្បត្ដិមួយដ៏ល្អប្រពៃរបស់ព្រះយេស៊ូ ពេលដែលគាត់និយាយថា៖ «គួរតែឲ្យយើងរាល់គ្នា ដែលមានកំឡាំង បានទ្រាំទ្រនឹងសេចក្ដីកំសោយ របស់ពួកអ្នកដែលគ្មានកំឡាំងវិញ ឥតបំពេញចិត្តខ្លួនយើងឡើយ ត្រូវឲ្យយើងទាំងអស់គ្នាបំពេញចិត្តអ្នកជិតខាងខ្លួន សំរាប់ជាសេចក្ដីល្អ ឲ្យបានស្អាងចិត្តឡើង ដ្បិតព្រះគ្រីស្ទ ទ្រង់មិនបានបំពេញព្រះហឫទ័យទ្រង់ដែរ ដូចជាមានសេចក្ដីចែងទុកមកថា៖ ‹សេចក្ដីដំនៀលដែលគេត្មះតិះដៀលទ្រង់ នោះបានធ្លាក់មកលើទូលបង្គំវិញ›»។—រ៉ូម ១៥:១-៣
-
-
ចូរសម្ដែងចិត្តគំនិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ២០០០ | ១ ធ្នូ
-
-
៦. តើតាមរបៀបណាដែលយើងអាចត្រាប់តាមការប្រព្រឹត្តតបរបស់ព្រះយេស៊ូ ចំពោះការប្រឆាំងនិងការតិះដៀល?
៦ លក្ខណៈមួយទៀតដ៏ប្រសើរដែលព្រះយេស៊ូបានសម្ដែងឲ្យឃើញ នោះគឺជារបៀបគិតនិងការប្រព្រឹត្តដែលតែងតែវិជ្ជមានជានិច្ច។ ទ្រង់មិនដែលអនុញ្ញាតឲ្យអាកប្បកិរិយាខាងចិត្តគំនិតដ៏អវិជ្ជមានរបស់អ្នកឯទៀត មានឥទ្ធិពលលើអាកប្បកិរិយាខាងចិត្តគំនិតដ៏ល្អល្អះរបស់ទ្រង់ចំពោះការថ្វាយបង្គំព្រះទេ ហើយយើងក៏មិនគួរឲ្យអាកប្បកិរិយាខាងចិត្តគំនិតដ៏អវិជ្ជមានមានឥទ្ធិពលលើយើងដែរ។ ពេលដែលទ្រង់ត្រូវគេតិះដៀលឬក៏បៀតបៀនដោយព្រោះទ្រង់ថ្វាយបង្គំព្រះយ៉ាងស្មោះត្រង់ នោះទ្រង់បានស៊ូទ្រាំយ៉ាងអត់ធ្មត់ដោយមិនត្អូញត្អែរទេ។ ទ្រង់ជ្រាបដឹងថា អស់អ្នកដែលខិតខំបំពេញចិត្តអ្នកជិតខាងរបស់គេ«សំរាប់ជាសេចក្ដីល្អ ឲ្យបានស្អាងចិត្តឡើង» អាចទន្ទឹងថានឹងមានការប្រឆាំងពីលោកីយ៍នេះដែលគ្មានជំនឿនិងគ្មានការយល់ដឹងនោះ។
៧. តើព្រះយេស៊ូបានសម្ដែងការអត់ធ្មត់យ៉ាងដូចម្ដេច និងហេតុអ្វីក៏យើងអាចធ្វើដូច្នេះដែរ?
៧ ព្រះយេស៊ូក៏បានសម្ដែងអាកប្បកិរិយាខាងចិត្តគំនិតសមត្រឹមត្រូវតាមរបៀបផ្សេងទៀត។ ទ្រង់មិនដែលបានបង្ហាញចិត្តមិនអត់ធ្មត់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ាទេ ក៏ប៉ុន្តែបានរង់ចាំយ៉ាងអត់ធ្មត់សំរាប់ការសម្រេចនៃគោលបំណងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ (ទំនុកដំកើង ១១០:១; ម៉ាថាយ ២៤:៣៦; កិច្ចការ ២:៣២-៣៦; ហេព្រើរ ១០:១២, ១៣) ម្យ៉ាងវិញទៀត ព្រះយេស៊ូមិនដែលមានព្រះទ័យអខន្តីចំពោះពួកអ្នកដែលដើរតាមទ្រង់ឡើយ។ ទ្រង់បានមានបន្ទូលប្រាប់គេថា៖ «រៀននឹងខ្ញុំ» ក៏ប៉ុន្តែដោយសារទ្រង់«ស្លូត» នោះការណែនាំរបស់ទ្រង់បានស្អាងចិត្តឡើងនិងបានជួយកំសាន្តចិត្ត។ ម្យ៉ាងទៀត ដោយទ្រង់មាន«ចិត្តសុភាព» នោះទ្រង់មិនដែលគិតថាខ្លួនទ្រង់សំខាន់ជាងគេឡើយឬក៏បំពានសិទ្ធិរបស់អ្នកឯទៀតដែរ។ (ម៉ាថាយ ១១:២៩) ប៉ុលបានលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យយកតម្រាប់តាមលក្ខណៈនេះរបស់អាកប្បកិរិយាខាងចិត្តគំនិតរបស់ព្រះយេស៊ូ ពេលប៉ុលនិយាយថា៖ «ត្រូវតែមានគំនិតគិត[អាកប្បកិរិយាខាងចិត្តគំនិត]ដូចជាព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវវិញ ដែលទោះបើទ្រង់មានរូបអង្គជាព្រះក៏ដោយ គង់តែមិនបានរាប់សេចក្ដីដែលស្មើនឹងព្រះនោះ ទុកជាសេចក្ដីដែលគួរកាន់ខ្ជាប់ឡើយ គឺទ្រង់បានលះបង់ព្រះអង្គទ្រង់ មកយករូបភាពជាបាវបំរើវិញ ព្រមទាំងប្រសូតមកមានរូបជាមនុស្សផង»។—ភីលីព ២:៥-៧
៨, ៩. (ក) ម្ដេចក៏យើងត្រូវតែប្រឹងប្រែងដើម្បីបណ្ដុះបណ្ដាលអាកប្បកិរិយាខាងចិត្តគំនិតដ៏មិនសួនតួ? (ខ) ហេតុអ្វីយើងមិនគួរធ្លាក់ទឹកចិត្ត បើសិនជាយើងមិនបានត្រាប់តាមទាំងស្រុងនូវគំរូដែលព្រះយេស៊ូបានទុកឲ្យ និងតើតាមរបៀបណាដែលប៉ុលបានជាគំរូល្អចំពោះរឿងនេះ?
៨ ការនិយាយថាយើងចង់ជួយអ្នកដទៃ និងគិតពីសេចក្ដីត្រូវការរបស់គេមុនគិតអំពីខ្លួន នេះគឺជាការស្រួលនិយាយមែន។ ក៏ប៉ុន្តែ ការពិនិត្យមើលយ៉ាងចំៗនូវអាកប្បកិរិយាខាងចិត្តគំនិតរបស់យើង ប្រហែលជានឹងបង្ហាញថា ចិត្តយើងមិនសមស្របទាំងស្រុងនឹងគំនិតនោះទេ។ ម្ដេចក៏អ៊ីចឹង? ទីមួយ ពីព្រោះយើងបានទទួលជាមរតកនូវលក្ខណៈសួនតួពីអ័ដាមនិងអេវ៉ា។ ទីពីរ គឺពីព្រោះយើងរស់នៅក្នុងលោកីយ៍មួយដែលបង្កើតឲ្យមានភាពសួនតួ។ (អេភេសូរ ៤:១៧, ១៨) ការបណ្ដុះបណ្ដាលឲ្យមានអាកប្បកិរិយាខាងចិត្តគំនិតមួយដែលមិនសួនតួ តម្រូវឲ្យយើងបណ្ដុះបណ្ដាលរបៀបគិតមួយដែលផ្ទុយពីភាពមិនគ្រប់ល័ក្ខណ៍របស់យើង។ នេះតម្រូវនូវការតាំងចិត្តនិងការព្យាយាម។
-