‹បំរើព្រះគ្រីស្ទជាព្រះអម្ចាស់›
ក្នុងទូទាំងប្រវត្ដិសាស្ត្រ មនុស្សរាប់លាននាក់បានអត់ទ្រាំនឹងបន្ទុកនៃទាសភាព។ ជាឧទាហរណ៍ រាប់ពាន់ឆ្នាំកន្លងមកហើយ ពួកអ៊ីស្រាអែល បានទទួលការរងទុក្ខយ៉ាងខ្លាំង ពីពួកអ្នកត្រួតត្រាជាតិអេស៊ីប។ ដូចជាព្រះគម្ពីរបានចែងមក ពួកគេ«ដាក់ឲ្យមាននាយដំរួត សំរាប់នឹងធ្វើទុក្ខដល់ពួកអ៊ីស្រាអែលដោយការនឿយលំបាកជាច្រើន» ជាពិសេសកិច្ចការធ្វើឥដ្ឋ។—និក្ខមនំ ១:១១
សព្វថ្ងៃនេះ ក្នុងប្រទេសជាច្រើន មនុស្សប្រហែលជាមិនបានធ្វើជាខ្ញុំគេ ក្នុងន័យមែនទែនទេ ប៉ុន្តែ មនុស្សភាគច្រើនត្រូវធ្វើការច្រើនម៉ោងនៅក្រោមសភាពដ៏ពិបាក ពេលខ្លះទៀតក្នុងសភាពដ៏អាក្រក់។ ពួកគេនៅក្រោមបន្ទុកដ៏ធ្ងន់ គឺជាអ្វីដែលអាចហៅថា ខ្ញុំកញ្ជះគេខាងលុយកាក់។
យ៉ាងណាក៏ដោយ គឺមានទាសភាពប្រភេទមួយ ដែលមិនជាបន្ទុកដ៏ធ្ងន់។ សាវ័កប៉ុលបានដាស់តឿនពួកអ្នកជំនឿដូចគ្នាឲ្យ៖ ‹បំរើព្រះគ្រីស្ទជាព្រះអម្ចាស់›។ (កូល៉ុស ៣:២៤) ពួកអ្នកដែលសម្រេចចិត្តធ្វើជាអ្នកបំរើរបស់ព្រះគ្រីស្ទ នឹងបានការធូរស្រាលពីបន្ទុកដ៏ធ្ងន់របស់គេ។ ព្រះយេស៊ូទ្រង់ផ្ទាល់បានមានបន្ទូលថា៖ «អស់អ្នកណាដែលនឿយព្រួយ ហើយផ្ទុកធ្ងន់អើយ ចូរមកខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នាឈប់សំរាក ចូរទទួលនឹមខ្ញុំ ហើយរៀននឹងខ្ញុំចុះ ដ្បិតខ្ញុំស្លូតហើយមានចិត្តសុភាព នោះអ្នករាល់គ្នានឹងបានសេចក្ដីសំរាកដល់ព្រលឹង ពីព្រោះនឹមខ្ញុំងាយទេ ហើយបន្ទុកខ្ញុំក៏ស្រាល»។—ម៉ាថាយ ១១:២៨-៣០
ការទទួលនឹមរបស់ព្រះគ្រីស្ទ មិនធ្វើឲ្យខ្លួនរួចផុតពីកាតព្វកិច្ចនៃការចិញ្ចឹមគ្រួសាររបស់គាត់ឡើយ។ (ធីម៉ូថេទី១ ៥:៨) យ៉ាងណាក៏ដោយ នេះធ្វើឲ្យគាត់រួចពីការជាប់ជំពាក់ជុំពាន់ខាងការស្វែងរកវត្ថុទ្រព្យជាច្រើន។ ជាជាងយកទ្រព្យសម្បត្ដិមកធ្វើជាគោលបំណងដ៏សំខាន់បំផុតនៃជីវិតរបស់គេ ពួកគ្រីស្ទានមានការស្កប់ចិត្តនឹងវត្ថុដែលត្រូវការចាំបាច់។—ធីម៉ូថេទី១ ៦:៦-១០; ប្រៀបធៀប កូរិនថូសទី១ ៧:៣១
ពួកគ្រីស្ទានក៏មានសេចក្ដីសំរាកពីការបំពេញភារកិច្ចផ្សាយ«ដំណឹងល្អ»នៃព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះដែរ។ (ម៉ាថាយ ២៤:១៤) នេះធ្វើឲ្យមានអំណរ និងសេចក្ដីពេញចិត្តជាអនេក!
យើងគួរតែសប្បាយចិត្ត ដែលយើងអាច‹បំរើព្រះគ្រីស្ទជាព្រះអម្ចាស់›!
[អ្នកផ្ដល់សិទ្ធិឲ្យប្រើរូបភាពនៅទំព័រ៣២]
Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.