បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិតរបស់ប៉មយាម

ស្វែងរកសន្ដិសុខក្នុងចំណោមរាស្ដ្ររបស់ព្រះ

ចំណេះដែលនាំទៅដល់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ច
- ‹សូមបំពាក់ខ្លួនអ្នកដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់›
  
  ៩. តើតាមរបៀបណាដែលព្រះយេហូវ៉ាបានទុកគំរូក្នុងការសម្ដែងសេចក្ដីស្រឡាញ់?
  
  ^៩ សាវ័កប៉ុលបានសរសេរថា⁠៖ ‹សូមបំពាក់ខ្លួនអ្នកដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ ដ្បិតនេះជាចំណងនៃសេចក្ដីគ្រប់ល័ក្ខណ៍›។ (កូល៉ុស ៣:⁠១៤) ដោយរួសរាយ ព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់សំលៀកបំពាក់នេះសំរាប់យើង។ តើតាមរបៀបណា? ពួកគ្រីស្ទានអាចសម្ដែងសេចក្ដីស្រឡាញ់ ពីព្រោះវាជាផលផ្លែនៃវិញ្ញាណបរិសុទ្ធរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ (កាឡាទី ៥:២២, ២៣) ព្រះយេហូវ៉ាអង្គទ្រង់ បានសម្ដែងសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ធំបំផុត ដោយចាត់បុត្រតែមួយគត់ដែលព្រះអង្គបានបង្កើតផ្ទាល់ ដើម្បីឲ្យយើងអាចមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ (យ៉ូហាន ៣:⁠១៦) ការសម្ដែងយ៉ាងវិសេសបវរនូវសេចក្ដីស្រឡាញ់នេះ បានផ្ដល់គំរូមួយឲ្យយើងរាល់គ្នាប្រព្រឹត្តតាម ក្នុងការបង្ហាញគុណសម្បត្ដិនេះ។ សាវ័កយ៉ូហានបានសរសេរថា⁠៖ «បើព្រះបានស្រឡាញ់យើងរាល់គ្នាជាខ្លាំងទាំងម្ល៉េះ នោះត្រូវឲ្យយើងស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកដែរ»។—⁠យ៉ូហានទី១ ៤:⁠១១
  
  ១០. តើតាមរបៀបណាដែលយើងអាចទទួលប្រយោជន៍ពី‹បងប្អូនរួបរួមគ្នាទាំងអស់›?
  
  ^១០ ដោយអ្នកចូលរួមប្រជុំនៅឯសាលព្រះរាជាណាចក្រ នោះអ្នកនឹងបានឱកាសដ៏ល្អមួយ ដើម្បីបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់។ នៅទីនោះ អ្នកនឹងជួបមនុស្សផ្សេងគ្នាជាច្រើន។ អ្នកច្បាស់ជានឹងមានចិត្តទាក់ទាញដល់ពួកគេភ្លាមពុំខាន។ ប្រាកដហើយ បុគ្គលិកលក្ខណៈក៏គង់ខុសប្លែក⁠ៗពីគ្នាដែរ សូម្បីក្នុងចំណោមអស់អ្នកដែលបំរើព្រះយេហូវ៉ា។ ប្រហែលជាពីដើម អ្នកគេចវាងតែម្ដងអស់អ្នកណាដែលមិនមានការចាប់អារម្មណ៍ឬលក្ខណៈដូចអ្នក។ ប៉ុន្តែ ឯពួកគ្រីស្ទាន គឺត្រូវ‹មានសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះបងប្អូនរួបរួមគ្នាទាំងអស់›។ (ពេត្រុសទី១ ២:⁠១៧) ដូច្នេះ សូមតាំងចិត្តប៉ងប្រាថ្នា រកស្គាល់មនុស្សទាំងអស់ក្នុងសាលព្រះរាជាណាចក្រឲ្យបានដិតដល់ ទោះបីពួកគេមានអាយុ បុគ្គលិកលក្ខណៈ ពូជសាសន៍ កំពស់ចំណេះវិជ្ជា មិនដូចខ្លួនអ្នកក៏ដោយ។ អ្នកមុខជានឹងឃើញថា បុគ្គលនិមួយ⁠ៗមានគុណសម្បត្ដិយ៉ាងល្អវិសេសក្នុងប្រការណាមួយមិនខាន។
  
  ១១. ហេតុអ្វីក៏អ្នកមិនត្រូវខ្វល់ចិត្ត ដោយមានបុគ្គលិកលក្ខណៈខុសប្លែកពីគ្នាក្នុងចំណោមរាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា?
  
  ^១១ ភាពផ្សេង⁠ៗគ្នានៃបុគ្គលិកលក្ខណៈទាំងឡាយក្នុងក្រុមជំនុំ មិនចាំបាច់ធ្វើឲ្យអ្នកមានកង្វល់ឡើយ។ ដើម្បីពន្យល់ សូមនឹកគិតអំពីរថយន្តជាច្រើន ដែលកំពុងធ្វើដំណើរក្បែរអ្នកនៅតាមផ្លូវ។ រថយន្តទាំងអស់មិនមែនធ្វើដំណើរក្នុងល្បឿនដូចគ្នាទេ ហើយក៏មិនមែនមានសភាពដូចគ្នាដែរ។ រថយន្តខ្លះប្រហែលជាបានធ្វើដំណើរអស់ច្រើនគីឡូម៉ែត្រហើយ ប៉ុន្តែដូចអ្នក រថយន្តខ្លះវិញទើបតែចេញដំណើរ។ ប៉ុន្តែ ទោះជាមានការខុសគ្នាទាំងនេះក៏ដោយ រថយន្តទាំងអស់កំពុងធ្វើដំណើរតាមផ្លូវទៅមុខជាមួយគ្នា។ នេះក៏ស្រដៀងគ្នាចំពោះបុគ្គលទាំងឡាយ ដែលរួមគ្នាបង្កើតជាក្រុមជំនុំមួយ។ ទាំងអស់គ្នាមិនមែនបណ្ដុះបណ្ដាលគុណសម្បត្ដិគ្រីស្ទាន ក្នុងល្បឿនដូចគ្នាទេ។ ម្យ៉ាងទៀត ទាំងអស់គ្នាក៏ឥតមានសភាពដូចគ្នាដែរ ខាងរូបកាយឬខាងចិត្ត។ អ្នកខ្លះបានថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ាអស់រយៈជាច្រើនឆ្នាំហើយ អ្នកខ្លះទៀតទើបតែចាប់ផ្ដើមប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេទាំងអស់គ្នាគឺកំពុងធ្វើដំណើរតាមផ្លូវទៅកាន់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ទាំង«រួបរួមគ្នា ដោយមានចិត្តមានគំនិតតែ១»។ (កូរិនថូសទី១ ១:⁠១០) ដូច្នេះ សូមរកគុណសម្បត្ដិល្អវិញ ជាជាងរកគុណសម្បត្ដិទន់ខ្សោយនៃពួកអ្នកក្នុងក្រុមជំនុំ។ ធ្វើបែបនេះនឹងនាំឲ្យអ្នកមានចិត្តកក់ក្ដៅ ដ្បិតអ្នកនឹងដឹងថា ព្រះទ្រង់គឺពិតជាគង់នៅក្នុងចំណោមមនុស្សទាំងនេះមែន។ ហើយនេះច្បាស់ជាកន្លែងដែលអ្នកចង់គង់នៅ។—⁠កូរិនថូសទី១ ១៤:⁠២៥
  
  ១២, ១៣. (ក) ប្រសិនបើបុគ្គលណាម្នាក់ក្នុងក្រុមជំនុំធ្វើឲ្យអ្នកអាក់អន់ចិត្ត តើអ្នកអាចធ្វើយ៉ាងណា? (ខ) ហេតុអ្វីក៏ការឥតចងគំនុំគឺជាការសំខាន់?
  
  ^១២ ពីព្រោះមនុស្សទាំងអស់គឺឥតគ្រប់ល័ក្ខណ៍ ជួនកាលមានអ្នកណាម្នាក់ក្នុងក្រុមជំនុំប្រហែលជានិយាយឬធ្វើអ្វីមួយ ដែលរកាំចិត្តអ្នក។ (រ៉ូម ៣:⁠២៣) យ៉ាកុបជាសិស្សម្នាក់បានសរសេរយ៉ាងពិតត្រឹមត្រូវថា⁠៖ «យើងទាំងអស់គ្នាក៏ជំពប់ជាញយ⁠ៗដែរ បើអ្នកណាមិនបានជំពប់ដោយពាក្យសំដី នោះជាមនុស្សគ្រប់លក្ខណ៍ហើយ»។ (យ៉ាកុប ៣:២) តើអ្នកនឹងប្រព្រឹត្តយ៉ាងណា ប្រសិនបើបុគ្គលណាម្នាក់ធ្វើឲ្យអ្នកអាក់អន់ចិត្ត? សុភាសិតមួយនៃព្រះគម្ពីរចែងថា⁠៖ «[ការយល់ធ្លុះជ្រៅ]របស់មនុស្សនឹងនាំឲ្យយឺតនឹងខឹង អ្នកនោះក៏តែងមានចិត្តអរ ដោយមិនប្រកាន់ទោសវិញ»។ (សុភាសិត ១៩:១១) មានការយល់ធ្លុះជ្រៅ គឺមានន័យថា មើលឃើញដល់ជម្រៅនៃស្ថានការណ៍ណាមួយ យល់នូវកត្ដាដែលជាមូលដ្ឋានបណ្ដាលឲ្យបុគ្គលម្នាក់និយាយឬប្រព្រឹត្តក្នុងរបៀបណាមួយ។ យើងភាគច្រើនប្រើការយល់ធ្លុះជ្រៅមិនតិចឡើយ ក្នុងការដោះសាកំហុសផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើង។ ហេតុអ្វីក៏មិនប្រើការយល់ធ្លុះជ្រៅរបស់យើងនេះ ដើម្បីឲ្យយល់និងគ្របបាំងភាពឥតគ្រប់ល័ក្ខណ៍របស់អ្នកឯទៀតផង?—⁠ម៉ាថាយ ៧:១-៥; កូល៉ុស ៣:១៣
  
  ^១៣ សូមកុំភ្លេចថាយើងត្រូវតែអត់ឱនទោសឲ្យអ្នកឯទៀត ប្រសិនបើយើងចង់ទទួលការអត់ឱនទោសពីព្រះយេហូវ៉ា។ (ម៉ាថាយ ៦:៩, ១២, ១៤, ១៥) ប្រសិនបើយើងកាន់សេចក្ដីពិត នោះយើងនឹងប្រព្រឹត្តនឹងអ្នកឯទៀត ក្នុងរបៀបដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ពុំខាន។ (យ៉ូហានទី១ ១:៦, ៧; ៣:១៤-១៦; ៤:២០, ២១) ដូច្នេះ ប្រសិនបើអ្នកជួបប្រទះបញ្ហាមួយនឹងបុគ្គលណាម្នាក់ក្នុងក្រុមជំនុំ សូមតតាំងកុំឲ្យចងគំនុំ។ ប្រសិនបើអ្នកបានបំពាក់ខ្លួនដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ អ្នកនឹងខំប្រឹងដោះស្រាយបញ្ហា ហើយអ្នកនឹងចូលសូមទោសដោយឥតរុញរា ប្រសិនបើអ្នកបានធ្វើឲ្យអ្នកណាម្នាក់អាក់អន់ចិត្តនោះ។—⁠ម៉ាថាយ ៥:២៣, ២៤; ១៨:១៥-១៧
  
  ១៤. តើយើងគួរបំពាក់ខ្លួនដោយគុណសម្បត្ដិអ្វីខ្លះ?
  
  ^១៤ សំលៀកបំពាក់ខាងវិញ្ញាណរបស់យើង គួរតែរួមបញ្ចូលគុណសម្បត្ដិផ្សេង⁠ៗទៀត ដែលជាប់ទាក់ទងយ៉ាងជិតដិតនឹងសេចក្ដីស្រឡាញ់។ ប៉ុលបានសរសេរថា⁠៖ «ចូរប្រដាប់កាយ ដោយចិត្តក្ដួលអាណិត សប្បុរស សុភាព សំឡូត នឹងចិត្តអត់ធ្មត់»។ លក្ខណៈទាំងនេះ ដែលមានរួមនៅក្នុងសេចក្ដីស្រឡាញ់ គឺជាចំណែកនៃ‹បុគ្គលិកលក្ខណៈថ្មី›ដែលស្របតាមព្រះ។ (កូល៉ុស ៣:១០, ១២) តើអ្នកនឹងខំប្រឹងប្រែងបំពាក់ខ្លួនក្នុងរបៀបនេះឬទេ? ជាពិសេស ប្រសិនបើអ្នកបំពាក់ខ្លួនដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ដូចជាបងប្អូន នោះអ្នកនឹងមានសញ្ញាមួយសម្គាល់អ្នកថាជាសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូ ដ្បិតទ្រង់បានមានបន្ទូលថា⁠៖ «គេនឹងដឹងថា អ្នករាល់គ្នាជាសិស្សរបស់ខ្ញុំ ដោយសារសេចក្ដីនេះឯង គឺដោយអ្នករាល់គ្នាមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ដល់គ្នាទៅវិញទៅមក»។—⁠យ៉ូហាន ១៣:⁠៣៥

ស្វែងរកសន្ដិសុខក្នុងចំណោមរាស្ដ្ររបស់ព្រះ

ចំណេះដែលនាំទៅដល់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ច
- [រូបភាពពេញមួយទំព័រនៅទំព័រ១៦៥]