-
ព្រះមានបន្ទូលប្រាប់យើងអំពីបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់តើព្រះពិតជាស្រឡាញ់មនុស្សយើងមែនឬ?
-
-
១, ២ តើយ៉ាងណាដែលមនុស្សយើងអាចដឹងថា ព្រះពិតជាផ្ដល់ចម្លើយដល់មនុស្សដែលសួរដោយចិត្តស្មោះនោះ?
ព្រះមួយអង្គដែលប្រកបទៅដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ ប្រាកដជាសម្ដែងប្រាប់នូវបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់ ដល់មនុស្សស្មោះត្រង់ណាដែលស្វែងរកទ្រង់។ ព្រះអម្ចាស់ពិតជាប្រគល់ដល់មនុស្សដែលចង់ដឹង នូវចម្លើយចំពោះសំនួរដូចជា៖ តើហេតុអ្វីបានជាទ្រង់អនុញ្ញាតឲ្យមានសេចក្ដីទុក្ខវេទនា។
២ ព្រះគម្ពីរបានចែងប្រាប់ថា៖ «បើឯងរក[ព្រះ] នោះនឹងបានឃើញមែន»។ «មានព្រះ១អង្គ ដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ ទ្រង់សំដែងឲ្យយល់សេចក្ដីអាថ៌កំបាំងបាន»។ «ពិតប្រាកដជាព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់នឹងមិនធ្វើអ្វីដូច្នោះឡើយ លើកតែទ្រង់សំដែង ឲ្យពួកហោរា ជាអ្នកបំរើទ្រង់ ឃើញគំនិតលាក់កំបាំងរបស់ទ្រង់ផង»។—របាក្សត្រទី១ ២៨:៩; ដានីយ៉ែល ២:២៨; អេម៉ុស ៣:៧
តើមានចម្លើយពីណាមក?
៣ តើយើងអាចរកចម្លើយបានពីណាមក ចំពោះហេតុដែលនាំឲ្យព្រះអនុញ្ញាតឲ្យមានសេចក្ដីទុក្ខវេទនានោះ?
៣ ចម្លើយចំពោះសំនួរដូចជា ហេតុអ្វីបានជាព្រះអនុញ្ញាតឲ្យមានសេចក្ដីទុក្ខវេទនា ហើយថាទ្រង់នឹងប្រព្រឹត្តដោះស្រាយយ៉ាងណាចំពោះរឿងនោះ អាចរកឃើញបាននៅក្នុងឯកសារដែលព្រះបានបញ្ចេញវិញ្ញាណទ្រង់ឲ្យតែងឡើង សម្រាប់ផលប្រយោជន៍ដល់មនុស្សយើង។ ឯកសារនោះគឺជាបន្ទូលរបស់ទ្រង់ ជាព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធ។ «គ្រប់ទាំងបទគម្ពីរ គឺជាព្រះទ្រង់បានបញ្ចេញព្រះវិញ្ញាណបណ្ដាលឲ្យតែងទេ។ ក៏មានប្រយោជន៍សំរាប់ការបង្រៀន ការរំឭកឲ្យដឹងខ្លួន ការប្រដៅដំរង់ នឹងការបង្ហាត់ខាងឯសេចក្ដីសុចរិត។ ដើម្បីឲ្យអ្នកសំណប់របស់ព្រះបានគ្រប់លក្ខណ៍ ហើយមានគ្រប់ទាំងចំណេះសំរាប់នឹងធ្វើការល្អគ្រប់មុខ»។—ធីម៉ូថេទី២ ៣:១៦, ១៧
៤, ៥ តើអ្វីដែលធ្វើឲ្យព្រះគម្ពីរជាសៀវភៅមួយដ៏ល្អប្រសើរឯកនោះ?
៤ ព្រះគម្ពីរពិតជាសៀវភៅដ៏ល្អប្រសើរឯកមួយមែន។ សៀវភៅនេះមានប្រវត្ដិសាស្ត្រមនុស្សលោកដ៏ត្រឹមត្រូវបំផុត ហើយព្រមទាំងកត់ទុកនូវព្រឹត្ដិការណ៍ដែលបានកើតឡើងមុនការបង្កើតមនុស្សលោកទៅទៀត។ ព្រះគម្ពីរក៏ទាន់សម័យដែរ ពីព្រោះបទទំនាយដែលចែងមកក្នុងនោះ សំដៅចំពោះព្រឹត្ដិការណ៍នៅក្នុងសម័យយើង ព្រមទាំងនៅក្នុងអនាគតដែលជិតមកដល់ហើយផង។
៥ គ្មានសៀវភៅឯណាទៀតមានភាពត្រឹមត្រូវដ៏គ្រប់លក្ខណ៍បែបនេះខាងប្រវត្ដិសាស្ត្រឡើយ។ ជាឧទាហរណ៍ មានតែឯកសារហត្ថខាងលោកីយពីរបីរបស់អ្នកនិពន្ធជាតិក្រិកពីសម័យបុរាណទេ ដែលនៅមាន។ ប៉ុន្តែមានឯកសារហត្ថនៃព្រះគម្ពីរជាច្រើន ខ្លះមានជាភាគ ខ្លះទៀតមានគ្រប់ភាគទាំងអស់៖ ប្រមាណ៦.០០០ច្បាប់ពីបទគម្ពីរភាសាហេព្រើរ (៣៩សៀវភៅនៃ «សញ្ញាចាស់») ហើយប្រមាណ១៣.០០០ច្បាប់ពីបទគម្ពីរគ្រីស្ទានភាសាក្រិក (២៧សៀវភៅនៃ «សញ្ញាថ្មី»)។
៦ តើហេតុអ្វីបានជាយើងអាចដឹងជាប្រាកដថា ព្រះគម្ពីរមានលក្ខណៈដូចគ្នានឹងកាលដែលព្រះទ្រង់បានបណ្ដាលវិញ្ញាណទ្រង់ឲ្យសរសេរឡើងនោះ?
៦ ព្រះដ៏មានគ្រប់ព្រះចេស្ដា ដែលទ្រង់បានបណ្ដាលវិញ្ញាណទ្រង់ឲ្យចែងទុកព្រះគម្ពីរ បានរ៉ាប់រងថាបូរណភាពខាងឯកសារបានត្រូវរក្សាទុកនៅក្នុងឯកសារចម្លងទាំងនោះ។ ដោយហេតុនេះបានជាព្រះគម្ពីររបស់យើងសព្វថ្ងៃនេះ មានសារៈដូចគ្នានឹងឯកសារហត្ថដើមដែលត្រូវបានចែងទុកនៅក្រោមអានុភាពនៃវិញ្ញាណរបស់ព្រះ។ កត្ដាមួយទៀតដែលជួយឲ្យយើងយល់រឿងនេះគឺថា ឯកសារចម្លងខ្លះៗនៃបទគម្ពីរក្រិកគ្រីស្ទាន មានអាយុតិចជាងមួយរយឆ្នាំពីពេលដែលឯកសារដើមនោះបាននិពន្ធមក។ រីឯឯកសារចម្លងបន្ដិចបន្តួចរបស់អ្នកនិពន្ធខាងលោកីយពីសម័យបុរាណ គឺនៅមាននៅឡើយ ប៉ុន្តែឯកសារនោះមានអាយុរហូតដល់បីបួនសតវត្សពីកំណើតនៃឯកសារដើម។
អំណោយទានរបស់ព្រះ
៧ តើព្រះគម្ពីរបានចែកចេញរហូតដល់ចំនួនប៉ុន្មានក្បាល?
៧ ព្រះគម្ពីរជាសៀវភៅដែលបានចែកចេញលើសជាងគេទាំងអស់ក្នុងប្រវត្ដិសាស្ត្រ។ ព្រះគម្ពីរត្រូវបានបោះពុម្ពចំនួនប្រមាណ៣០០កោដិក្បាល។ គ្មានសៀវភៅឯណាទៀតដែលបានបោះពុម្ពមកមានចំនួនប្រហែលនឹងព្រះគម្ពីរឡើយ។ ហើយព្រះគម្ពីរឬក៏ផ្នែកនៃព្រះគម្ពីរបានត្រូវបកប្រែជាប្រមាណ២.០០០ភាសា។ ដោយហេតុនេះ ប្រហែល៩៨ភាគរយនៃប្រជាជននៅផែនដីយើងនេះ អាចមានព្រះគម្ពីរដើម្បីនឹងអានបាន។
៨-១០ តើមានហេតុណាខ្លះដែលសម្ដែងថា ព្រះគម្ពីរពិតជាសមគួរនឹងការពិនិត្យពិច័យរបស់យើងនោះ?
៨ ពិតហើយ សៀវភៅដែលអះអាងថាមកពីព្រះ ព្រមទាំងមានភស្តុតាងពីខាងក្រៅនិងខាងក្នុងចំពោះយថាភាពនោះ គឺសមគួរនឹងការពិនិត្យពិច័យរបស់យើងជាមិនខាន។a ព្រះគម្ពីរពន្យល់អំពីគោលបំណងនៃជីវិត អត្ថន័យនៃស្ថានការណ៍ក្នុងលោកីយ ហើយអ្វីដែលនឹងកើតមានក្នុងអនាគតផង។ គ្មានសៀវភៅឯណាទៀតអាចសម្ដែងរឿងនេះបានឡើយ។
៩ ពិតមែនហើយ ព្រះគម្ពីរជាវិធីជូនដំណឹងរបស់ព្រះដល់ក្រុមគ្រួសារមនុស្សលោកទាំងឡាយ។ ព្រះអង្គបានដឹកនាំការសរសេរនៃគម្ពីរនោះតាមរយៈសកម្មពលរបស់ព្រះ ជាវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដោយប្រើប្រមាណ៤០មនុស្សឲ្យធ្វើការសរសេរនោះ។ ដូច្នោះហើយ ព្រះអង្គទាក់ទងនឹងមនុស្សយើងតាមរយៈបន្ទូលរបស់ទ្រង់ ជាព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធនោះ។ សាវកប៉ុលបានសរសេរថា៖ «កាលអ្នករាល់គ្នាបានទទួលព្រះបន្ទូល ជាដំណឹងពីព្រះ ដោយសារយើងខ្ញុំ នោះមិនបានទទួលទុកដូចជាពាក្យរបស់មនុស្សទេ បានទទួល តាមភាពដ៏ពិតនៃដំណឹងនោះវិញ គឺជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះ»។—ថែស្សាឡូនីចទី១ ២:១៣
១០ លោកអ័ប្រាហាំ-លីងគិន ជាប្រធានាធិបតីទី១៦នៃសហរដ្ឋអាមេរិក បានហៅព្រះគម្ពីរថាជា «អំណោយទានដ៏ល្អបំផុតដែលព្រះបានប្រគល់ដល់មនុស្សលោក . . . បើមិនដោយសារតែព្រះគម្ពីរនោះទេ ពួកយើងនឹងមិនដឹងខុសត្រូវឡើយ»។ អញ្ចឹង តើអំណោយទានដ៏វិសេសវិសាលនេះ ចែងប្រាប់យើងយ៉ាងណាអំពីរបៀបដែលសេចក្ដីទុក្ខវេទនាបានចាប់ផ្ដើមមក នឹងហេតុដែលនាំឲ្យព្រះអនុញ្ញាតឲ្យមាននោះ ហើយតើព្រះអង្គនឹងប្រព្រឹត្តដោះស្រាយយ៉ាងណាអំពីរឿងនេះ?
[កំណត់សម្គាល់]
a ចំពោះពត៌មានល្អិតល្អន់ថែមទៀតអំពីយថាភាពនៃព្រះគម្ពីរ សូមអញ្ជើញមើលសៀវភៅ៖ ព្រះគម្ពីរ—ជាបន្ទូលរបស់ព្រះ ឬក៏ពាក្យសំដីរបស់មនុស្ស? ដែលបានបោះពុម្ពផ្សាយជាភាសាអង់គ្លេសនៅឆ្នាំ១៩៨៩ដោយសមាគមប៉មយាមខាងព្រះគម្ពីរនិងខិត្តប័ណ្ណនៃរដ្ឋនូយ៉ក ជាសាជីវកម្ម។
[រូបភាពនៅទំព័រ១០]
ព្រះបានបញ្ចេញព្រះវិញ្ញាណបណ្ដាលឲ្យតែងព្រះគម្ពីរដែលជាការធ្វើគមនាគមន៍របស់ទ្រង់ចំពោះក្រុមគ្រួសារមនុស្សលោក
-
-
អំណោយទានដ៏ល្អអស្ចារ្យនៃចិត្ដសេរីតើព្រះពិតជាស្រឡាញ់មនុស្សយើងមែនឬ?
-
-
ភាគទី៥
អំណោយទានដ៏ល្អអស្ចារ្យនៃចិត្តសេរី
១, ២ តើមានអំណោយទានដ៏អស្ចារ្យណាមួយ ដែលជាផ្នែកនៃលក្ខណៈចិត្តគំនិតរបស់មនុស្សយើង?
ដើម្បីឲ្យយល់ហេតុអ្វីបានជាព្រះអនុញ្ញាតឲ្យមានសេចក្ដីទុក្ខវេទនា ហើយតើទ្រង់នឹងប្រព្រឹត្តដោះស្រាយយ៉ាងណាចំពោះរឿងនេះ យើងត្រូវតែដឹងនូវរបៀបដែលទ្រង់បានបង្កើតមនុស្សយើងមក។ ព្រះអង្គមិនគ្រាន់តែបង្កើតយើងមកឲ្យមានរូបកាយនិងខួរក្បាលប៉ុណ្ណោះទេ។ តែទ្រង់បានបង្កើតយើងឲ្យមានគុណសម្បត្ដិពិសេសខាងសតិនិងខាងអារម្មណ៍ដែរ។
២ ផ្នែកមួយដ៏សំខាន់នៃលក្ខណៈចិត្តគំនិតរបស់យើងគឺចិត្តសេរី។ ពិតហើយ ព្រះទ្រង់បានដាក់នៅក្នុងមនុស្សយើងនូវញាណសតិនៃសេរីភាពខាងការជ្រើសរើស។ នោះពិតជាអំណោយទានដ៏ល្អអស្ចារ្យពីទ្រង់មែន។
របៀបដែលមនុស្សយើងបានត្រូវបង្កើតមក
៣-៥ តើហេតុអ្វីបានជាមនុស្សយើងមានអំណរគុណចំពោះចិត្តសេរីនោះ?
៣ សូមឲ្យយើងពិចារណាយ៉ាងណាដែលចិត្តសេរីទាក់ទងនឹងការអនុញ្ញាតរបស់ព្រះនូវសេចក្ដីទុក្ខវេទនា។ ជាបឋម សូមអញ្ជើញលោកអ្នកគិតអំពីរឿងនេះសិន៖ តើលោកអ្នកមានអំណរគុណឬទេ ចំពោះសេរីភាពដែលលោកអ្នកមានក្នុងការជ្រើសរើសនូវ សេចក្ដីដែលលោកអ្នកចង់ប្រព្រឹត្តនិងនិយាយ ហើយអ្វីដែលលោកអ្នកនឹងបរិភោគនិងស្លៀកពាក់ ប្រភេទនៃការងារដែលលោកអ្នកនឹងធ្វើ ហើយនៅទីណានិងតាមរបៀបណាដែលលោកអ្នកនឹងរស់នៅជីវភាពខ្លួននោះ? ឬក៏តើលោកអ្នកចង់ឲ្យអ្នកណាមួយបញ្ជាដោយអំណាចផ្ដាច់ការ ឲ្យអ្នកធ្វើគ្រប់សព្វនៅគ្រប់ពេលវេលាទាំងអស់នៃជីវិតរបស់លោកអ្នកឬ?
៤ គ្មានមនុស្សធម្មតាណាចង់បាត់បង់នូវការកាន់កាប់គ្រប់មុខលើជីវភាពខ្លួនឡើយ។ ហេតុអ្វីបានជាមិនចង់អញ្ចឹង? គឺមកពីគុណសម្បត្ដិដែលព្រះបានបង្កើតក្នុងមនុស្សយើងនោះ។ ព្រះគម្ពីរបានចែងប្រាប់យើងថា ព្រះបានបង្កើតមនុស្ស ‹ដូចជារូបអង្គព្រះ›គឺឲ្យមានគុណសម្បត្ដិដូចទ្រង់ ហើយគុណសម្បត្ដិមួយរបស់ព្រះអង្គនោះ គឺជាញាណសតិនៃសេរីភាពខាងការជ្រើសរើស។ (លោកុប្បត្តិ ១:២៦; ចោទិយកថា ៧:៦) កាលដែលព្រះបានបង្កើតមនុស្សលោក ទ្រង់បានប្រទានដល់គេនូវញាណសតិដ៏អស្ចារ្យដូចទ្រង់នោះដែរ—អំណោយទាននៃចិត្តសេរី។ នោះជាហេតុមួយដែលនាំឲ្យយើងមានចិត្តអន្ទះអន្ទែង បើកាលណាអ្នកគ្រប់គ្រងសង្កត់សង្កិនយកយើងធ្វើជាខ្ញុំកញ្ជះនោះ។
៥ ដោយហេតុនេះហើយ សេចក្ដីប្រាថ្នាចំពោះសេរីភាពមិនមែនកើតមកដោយចៃដន្យទេ ពីព្រោះព្រះទ្រង់ជាព្រះដែលប្រកបទៅដោយសេរីភាព។ ព្រះគម្ពីរបានចែងថា៖ «កន្លែងណាដែលមានព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់[យេហូវ៉ា] នោះក៏មានសេរីភាពដែរ»។ (កូរិនថូសទី២ ៣:១៧) ដូច្នេះ ព្រះបានប្រគល់ដល់យើងនូវចិត្តសេរីជាផ្នែកមួយនៃលក្ខណៈចិត្តគំនិតរបស់យើង។ ដោយព្រោះតែទ្រង់ជ្រាបនូវដំណើរប្រតិបត្ដិការនៃសតិនិងអារម្មណ៍របស់យើង ទ្រង់ក៏ជ្រាបថា មនុស្សយើងនឹងមានសុភមង្គលដ៏ប្រសើរបើកាលណាយើងមានចិត្តសេរីនោះ។
៦ តើព្រះបានបង្កើតខួរក្បាលរបស់មនុស្សយើង ឲ្យប្រើស្របនឹងចិត្តសេរីនោះយ៉ាងណាខ្លះ?
៦ ដើម្បីរួមជាមួយនឹងអំណោយទាននៃចិត្តសេរី ព្រះបានប្រទានដល់មនុស្សយើងនូវសមត្ថភាពចេះគិត ថ្លឹងថ្លែងរឿងផ្សេងៗ សម្រេចចិត្ត ហើយដឹងការខុសត្រូវ។ (ហេព្រើរ ៥:១៤) ដូច្នេះ ចិត្តសេរីត្រូវស្រេចទៅលើការជ្រើសរើសដោយបញ្ញា។ មនុស្សយើងមិនបានបង្កើតមកឲ្យដូចជាស្វ័យគមដែលគ្មានសតិ និងគ្មានបំណងចិត្តនោះឡើយ។ យើងក៏មិនបានបង្កើតមកដើម្បីនឹងប្រព្រឹត្តតាមសភាវគតិដូចជាសត្វនោះដែរ។ ផ្ទុយទៅវិញ ខួរក្បាលដ៏អស្ចារ្យរបស់មនុស្សយើងបានត្រូវរៀបចំមក ដើម្បីឲ្យប្រើស្របនឹងសេរីភាពរបស់យើងខាងការជ្រើសរើសនោះវិញ។
ការចាប់ផ្ដើមដ៏ល្អបំផុត
៧, ៨ តើព្រះបានប្រទានដល់ឪពុកម្ដាយដើមរបស់យើងនូវការចាប់ផ្ដើមដ៏ល្អប្រសើរណា?
៧ ដើម្បីនឹងបង្ហាញតើព្រះមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ប៉ុន្មាននោះ ឪពុកម្ដាយដំបូងរបស់យើងអ័ដាមនិងអេវ៉ាបានត្រូវប្រទានឲ្យនូវគ្រប់អ្វីៗទាំងអស់ ដែលមនុស្សអាចចង់បានដោយសមហេតុសមផល ជាមួយនឹងអំណោយទាននៃចិត្តសេរី។ ពួកគេបានត្រូវដាក់នៅក្នុងសួនមនោរមដ៏ធំមួយ។ ពួកគេមានទ្រព្យវត្ថុជាបរិបូរ។ គេមានសតិនិងរូបកាយដ៏ល្អឥតខ្ចោះ ហើយដោយហេតុនេះបានជាគេមិនត្រូវចាស់ជរា មានជម្ងឺ ឬក៏ស្លាប់ឡើយ—ពួកគេអាចរស់នៅដ៏អស់កល្បជានិច្ចបាន។ ពួកគេនឹងអាចបង្កើតបានកូនដ៏ល្អឥតខ្ចោះជាច្រើន ដែលអាចប្រកបទៅដោយសុភមង្គលនៅអនាគតដ៏អស់កល្បជានិច្ចនោះដែរ។ ហើយជាយថាហេតុ ប្រជាជនដែលកំពុងតែកើនជាច្រើនឡើងនឹងអាចមានកិច្ចការដ៏គួរឲ្យពេញចិត្ត នៃការធ្វើឲ្យផែនដីទាំងមូលទៅជាសួនមនោរម។—លោកុប្បត្តិ ១:២៦-៣០; លោកុប្បត្តិ ២:១៥
៨ ចំពោះរបស់ដែលបានប្រទាននោះ ព្រះគម្ពីរបានចែងប្រាប់ថា៖ «រួចព្រះទ្រង់ទតគ្រប់ទាំងរបស់ដែលទ្រង់បានធ្វើនោះ ក៏ឃើញថា ទាំងអស់ជាការល្អប្រពៃ»។ (លោកុប្បត្តិ ១:៣១) ព្រះគម្ពីរក៏បានចែងទៀតអំពីព្រះថា៖ «ការរបស់ទ្រង់សុទ្ធតែគ្រប់លក្ខណ៍»។ (ចោទិយកថា ៣២:៤) ពិតមែនហើយ អ្នកបង្កើតយើងបានប្រទានដល់គ្រួសារមនុស្សលោកនូវការចាប់ផ្ដើមដ៏ល្អគ្រប់លក្ខណ៍។ គឺមិនអាចមានភាពល្អប្រសើរជាងនោះទៀតឡើយ។ ការនេះបានសម្ដែងថា ព្រះអង្គជាព្រះដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ណាស់ហ្ន៎!
សេរីភាពដែលមានព្រំដែន
៩, ១០ តើហេតុអ្វីបានជាចិត្តសេរីត្រូវមានលក្ខខណ្ឌដ៏ត្រឹមត្រូវនោះ?
៩ យ៉ាងណាក៏ដោយ តើព្រះមានបំណងឲ្យចិត្តសេរីរបស់មនុស្សគ្មានព្រំដែនអ្វីទាំងអស់ឬ? សូមអញ្ជើញនឹកក្នុងមនោគតិនូវទីក្រុងដែលមានចរាចរអ៊ូអរដោយគ្មានច្បាប់ចរាចរសោះ ហើយមនុស្សគ្រប់ៗគ្នាអាចបើកបរគ្រប់ទិសនិងតាមល្បឿនស្រេចតែចិត្តចង់។ បើសិនជាមានស្ថានភាពបែបនោះ តើលោកអ្នកនឹងចង់បើកបរឬទេ? គឺពិតជាមិនចង់ទេ ពីព្រោះការនោះជាការច្របូកច្របល់ខាងចរាចរ ហើយពិតជានឹងបណ្ដាលឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ជាច្រើនផង។
១០ ចំពោះអំណោយទានពីព្រះនៃចិត្តសេរី គឺយ៉ាងនោះដែរ។ សេរីភាពដែលគ្មានព្រំដែននឹងនាំឲ្យមានអនាធិបតេយ្យក្នុងសង្គមមនុស្ស។ គឺត្រូវតែមានច្បាប់ដើម្បីនឹងដឹកនាំសកម្មភាពរបស់មនុស្ស។ បន្ទូលរបស់ព្រះបានចែងថា៖ «គឺត្រូវចុះចូលទុកដូចជាមនុស្សមានសេរីភាព តែមិនមែនដោយប្រើសេរីនោះ ដើម្បីនឹងបំបិតបំបាំងសេចក្ដីអាក្រក់ឡើយ»។ (ពេត្រុសទី១ ២:១៦) ព្រះទ្រង់មានព្រះទ័យចង់ឲ្យចិត្តសេរីមានព្រំដែនដើម្បីប្រយោជន៍ដល់មនុស្សគ្រប់ៗគ្នា។ បំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះចំពោះមនុស្សយើង មិនមែនឲ្យមានសព្វសេរីភាពទេ តែឲ្យមានសេរីភាពដែលមានលក្ខខណ្ឌ ដែលនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងនៃច្បាប់នោះវិញ។
-