-
ឱវាទអំពីជំនឿ ការប្រព្រឹត្ត និងសេចក្ដីស្រឡាញ់គម្ពីរបរិសុទ្ធ តើរៀបរាប់អំពីអ្វី?
-
-
ភាគ២៥
ឱវាទអំពីជំនឿ ការប្រព្រឹត្ត និងសេចក្ដីស្រឡាញ់
យ៉ាកុប ពេត្រុស យ៉ូហាន និងយូដាសបានសរសេរសំបុត្រដើម្បីលើកទឹកចិត្តបងប្អូនរួមជំនឿ
យ៉ាកុបនិងយូដាសជាប្អូនរបស់លោកយេស៊ូដោយមានម្ដាយជាមួយឪពុកទីទៃ។ ពេត្រុសនិងយ៉ូហាននៅក្នុងចំណោមពួកសាវ័ក១២នាក់។ បុរសបួននាក់នេះបានសរសេរសំបុត្រ៧ច្បាប់ ដែលមានក្នុងបទគម្ពីរគ្រិស្តសាសនិកជាភាសាក្រិច។ សំបុត្រនីមួយៗមានឈ្មោះរបស់អ្នកសរសេរនោះ។ ការដាស់តឿនដែលព្រះបានដឹកនាំឲ្យតែងដែលមានក្នុងសំបុត្រទាំងនេះ គឺដើម្បីជួយពួកគ្រិស្តសាសនិកឲ្យរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈចំពោះព្រះយេហូវ៉ា និងចំពោះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។
ចូរបង្ហាញជំនឿ។ គ្រាន់តែនិយាយថាមានជំនឿ គឺមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ។ ជំនឿពិតនាំឲ្យមានការប្រព្រឹត្ត។ យ៉ាកុបបានសរសេរថា៖ «ពិតមែនហើយ ជំនឿដែលគ្មានការប្រព្រឹត្តគឺស្លាប់ហើយ»។ (យ៉ាកុប ២:២៦) ពេលជួបប្រទះទុក្ខលំបាក ការប្រព្រឹត្តដោយមានជំនឿជួយយើងឲ្យចេះស៊ូទ្រាំ។ ដើម្បីឲ្យអាចស៊ូទ្រាំបាន នោះគ្រិស្តសាសនិកត្រូវសុំប្រាជ្ញាពីព្រះ ដោយជឿជាក់ថា ព្រះនឹងផ្ដល់ប្រាជ្ញាឲ្យគាត់។ ការស៊ូទ្រាំនាំឲ្យព្រះពេញចិត្ត។ (យ៉ាកុប ១:២-៦, ១២) ប្រសិនបើអ្នកដែលគោរពព្រះរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈចំពោះលោកដោយមានជំនឿ នោះព្រះយេហូវ៉ានឹងប្រព្រឹត្តតបមកវិញដែរ។ យ៉ាកុបនិយាយថា៖ «ចូរចូលទៅជិតព្រះ ហើយលោកនឹងចូលមកជិតអ្នករាល់គ្នាដែរ»។—យ៉ាកុប ៤:៨
ជំនឿរបស់គ្រិស្តសាសនិកត្រូវតែខ្លាំងល្មមឲ្យគាត់អាចទប់ចិត្តមិនចុះចាញ់នឹងសេចក្ដីល្បួងនិងឥទ្ធិពលដែលទាក់ទាញឲ្យប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីលធម៌។ ដោយសារពួកគេត្រូវរស់នៅក្នុងសង្គមពេញទៅដោយអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ នោះយូដាសដាស់តឿនពួកអ្នករួមជំនឿឲ្យ«តស៊ូដើម្បីការពារជំនឿ»។—យូដាស ៣
ចូរកាន់តាមខ្នាតតម្រារបស់ព្រះ។ ព្រះយេហូវ៉ាតម្រូវឲ្យអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍លោកជាមនុស្សបរិសុទ្ធ ពោលគឺស្អាតស្អំក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់។ ពេត្រុសសរសេរថា៖ «ចូរក្លាយទៅជាមនុស្សបរិសុទ្ធក្នុងការប្រព្រឹត្តទាំងអស់ . . . ពីព្រោះបទគម្ពីរចែងថា៖ ‹អ្នករាល់គ្នាត្រូវតែបរិសុទ្ធ ពីព្រោះខ្ញុំ[ព្រះយេហូវ៉ា]បរិសុទ្ធ›»។ (ពេត្រុសទី១ ១:១៥, ១៦) មានគំរូមួយដែលសមឲ្យគ្រិស្តសាសនិកយកតម្រាប់តាម។ ពេត្រុសនិយាយថា៖ «គ្រិស្តបានរងទុក្ខដើម្បីអ្នករាល់គ្នា ហើយទុកគំរូដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាខំដើរតាមលំអានដានរបស់លោកឲ្យបានដិតដល់»។ (ពេត្រុសទី១ ២:២១) ថ្វីបើពួកគ្រិស្តសាសនិកអាចរងទុក្ខពីព្រោះពួកគេកាន់តាមខ្នាតតម្រារបស់ព្រះក៏ដោយ ពួកគេមិន«ធ្វើអ្វីដែលនាំឲ្យសមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យផ្ដន្ទាទោស»ពួកគេទេ។ (ពេត្រុសទី១ ៣:១៦, ១៧) ពេត្រុសដាស់តឿនពួកគ្រិស្តសាសនិកឲ្យធ្វើជាមនុស្សដែលមានការប្រព្រឹត្តបរិសុទ្ធ ហើយធ្វើការអ្វីដែលបង្ហាញពីភក្ដីភាពចំពោះព្រះ កាលដែលរង់ចាំថ្ងៃព្រះវិនិច្ឆ័យទោសនិងពិភពលោកថ្មីដែលព្រះបានសន្យា ដែលទីនោះ«សេចក្ដីសុចរិតនឹងស្ថិតស្ថេរជាដរាប»។—ពេត្រុសទី២ ៣:១១-១៣
«ចូរចូលទៅជិតព្រះ ហើយលោកនឹងចូលមកជិតអ្នករាល់គ្នាដែរ»។—យ៉ាកុប ៤:៨
ចូរបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់។ យ៉ូហានសរសេរថា៖ «ព្រះគឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់»។ សាវ័កនេះបញ្ជាក់ថា ព្រះបានសម្ដែងសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ធំធេងរបស់លោក ដោយចាត់លោកយេស៊ូ«ឲ្យធ្វើជាគ្រឿងបូជាសម្រាប់ផ្សះផ្សាចំណងមិត្តភាពរវាងយើងនិងព្រះ»។ តើពួកគ្រិស្តសាសនិកត្រូវប្រព្រឹត្តតបទៅវិញយ៉ាងដូចម្ដេច? យ៉ូហានពន្យល់ថា៖ «បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់អើយ! ប្រសិនបើព្រះបានស្រឡាញ់យើងយ៉ាងនេះ យើងទាំងអស់គ្នាក៏មានកាតព្វកិច្ចស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកដែរ»។ (យ៉ូហានទី១ ៤:៨-១១) វិធីមួយដើម្បីបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់បែបនេះ គឺចេះទទួលស្វាគមន៍បងប្អូនរួមជំនឿយ៉ាងរាក់ទាក់។—យ៉ូហានទី៣ ៥-៨
ប៉ុន្តែ តើអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាសម្ដែងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់គេចំពោះព្រះយ៉ាងដូចម្ដេច? យ៉ូហានឆ្លើយថា៖ «ការស្រឡាញ់ព្រះ មានន័យថា យើងកាន់តាមបញ្ញត្ដិរបស់លោក ហើយបញ្ញត្ដិរបស់លោកមិនមែនជាបន្ទុកធ្ងន់ទេ»។ (យ៉ូហានទី១ ៥:៣; យ៉ូហានទី២ ៦) ដូច្នេះហើយ អ្នកដែលស្ដាប់បង្គាប់តាមព្រះ នោះដឹងប្រាកដថា ព្រះនឹងបន្តស្រឡាញ់ពួកគេ«ដើម្បីឲ្យបានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់»។—យូដាស ២១
—មានមូលដ្ឋានលើសៀវភៅយ៉ាកុប ពេត្រុសទី១ ពេត្រុសទី២ យ៉ូហានទី១ យ៉ូហានទី២ យ៉ូហានទី៣ និងយូដាស។
-
-
ផែនដីក្លាយទៅជាសួនឧទ្យាន!គម្ពីរបរិសុទ្ធ តើរៀបរាប់អំពីអ្វី?
-
-
ភាគ២៦
ផែនដីក្លាយទៅជាសួនឧទ្យាន!
តាមរយៈរាជាណាចក្ររបស់ព្រះក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់គ្រិស្ត ព្រះយេហូវ៉ាធ្វើឲ្យនាមលោកបានបរិសុទ្ធ ហើយសឲ្យឃើញថាសិទ្ធិគ្រប់គ្រងរបស់លោកគឺត្រឹមត្រូវ ព្រមទាំងបំបាត់ចោលអំពើអាក្រក់ទាំងអស់
សៀវភៅចុងក្រោយក្នុងគម្ពីរដែល ហៅថាការបើកបង្ហាញ ផ្ដល់សេចក្ដីសង្ឃឹមឲ្យមនុស្សជាតិ។ សាវ័កយ៉ូហានបានសរសេរសៀវភៅនេះ។ សៀវភៅនេះបញ្ជាក់ពីអ្វីដែលព្រះបើកបង្ហាញឲ្យយ៉ូហានឃើញក្នុងគំនិតស្តីអំពីព្រឹត្ដិការណ៍ផ្សេងៗនៅអនាគត ដែលនឹងនាំទៅដល់ការសម្រេចនៃបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះយេហូវ៉ា។
អ្វីដែលយ៉ូហានឃើញក្នុងគំនិតមុនដំបូង គឺលោកយេស៊ូដែលបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។ លោកសរសើរ ហើយកែតម្រង់ក្រុមជំនុំមួយចំនួន។ អ្វីដែលគាត់ឃើញក្នុងគំនិតជាបន្ទាប់គឺបល្ល័ង្ករបស់ព្រះនៅស្ថានសួគ៌ ហើយមានបុគ្គលវិញ្ញាណជាច្រើនកំពុងសរសើរលោក។
កាលដែលបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះឆ្ពោះទៅរកការសម្រេច នោះកូនចៀម ពោលគឺលោកយេស៊ូគ្រិស្ត ទទួលរមូរដែលបានត្រូវបិទដោយត្រា៧។ កាលដែលបកត្រាបួនដំបូង មានអ្នកជិះសេះជានិមិត្តរូបចេញមកក្នុងឆាកពិភពលោក។ អ្នកជិះសេះទី១ គឺលោកយេស៊ូ លោកជិះសេះសម្បុរស ហើយទទួលមកុដ។ បន្ទាប់មក មានអ្នកជិះសេះសម្បុរផ្សេងៗ ដែលតំណាងសង្គ្រាម ការអត់ឃ្លាន និងរោគរាតត្បាត ហើយការទាំងអស់នេះកើតឡើងក្នុងអំឡុងគ្រាចុងក្រោយបង្អស់នៃរបៀបរបបពិភពលោកនេះ។ ពេលដែលបកត្រាទី៧មានគេផ្លុំត្រែ៧ជានិមិត្តរូប ដែលតំណាងការប្រកាសអំពីសេចក្ដីវិនិច្ឆ័យរបស់ព្រះ។ នេះនាំឲ្យមានសេចក្ដីវេទនា៧ជានិមិត្តរូប ឬការសម្ដែងកំហឹងរបស់ព្រះ។
រាជាណាចក្ររបស់ព្រះដែលត្រូវតំណាងដោយកូនប្រុសទើបនឹងកើត បានត្រូវស្ថាបនានៅស្ថានសួគ៌។ សង្គ្រាមក៏ផ្ទុះឡើង ហើយសាថាននិងពួកវិញ្ញាណកំណាចបានត្រូវទម្លាក់មកផែនដី។ មានសំឡេងមួយបន្លឺឡើងយ៉ាងខ្លាំងថា៖ «វេទនាដល់ផែនដី»។ មេកំណាចមានកំហឹងយ៉ាងខ្លាំង ដោយដឹងថាវាមានពេលតែបន្ដិចបន្តួច។—ការបើកបង្ហាញ ១២:១២
យ៉ូហានឃើញលោកយេស៊ូតំណាងដោយកូនចៀមនៅស្ថានសួគ៌ ហើយមាន១៤៤.០០០នាក់ដែលបានត្រូវជ្រើសរើសពីចំណោមមនុស្សជាតិ។ អ្នកទាំងនេះ«នឹងគ្រប់គ្រងជាស្តេចជាមួយនឹង»លោកយេស៊ូ។ ដូច្នេះ សៀវភៅការបើកបង្ហាញ បញ្ជាក់ថាសមាជិកបន្ទាប់នៃពូជដែលបានត្រូវសន្យានឹងមាន១៤៤.០០០នាក់។—ការបើកបង្ហាញ ១៤:១; ២០:៦
ពួកអ្នកគ្រប់គ្រងនៅផែនដីប្រមូលគ្នាទៅហាម៉ាគេដូន ពោលគឺ«សង្គ្រាមដែលនឹងកើតឡើងនៅថ្ងៃដ៏ធំរបស់ព្រះដែលមានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លាបំផុត»។ ពួកគេច្បាំងនឹងបុគ្គលដែលជិះសេះសម្បុរស ពោលគឺលោកយេស៊ូដែលដឹកនាំកងទ័ពនៅស្ថានសួគ៌។ ពួកអ្នកគ្រប់គ្រងទាំងអស់នឹងត្រូវបំផ្លាញចោល។ សាថាននឹងត្រូវចាប់ចង និងលោកយេស៊ូនិងពួក១៤៤.០០០នាក់នឹងគ្រប់គ្រងមកលើផែនដី«អស់មួយពាន់ឆ្នាំ»។ នៅទីបញ្ចប់នៃមួយពាន់ឆ្នាំនោះ សាថាននឹងត្រូវបំផ្លាញចោល។—ការបើកបង្ហាញ ១៦:១៤; ២០:៤
តើការគ្រប់គ្រងមួយពាន់ឆ្នាំរបស់គ្រិស្តនិងពួកអ្នករួមគ្រប់គ្រងនឹងមានប្រយោជន៍យ៉ាងណាចំពោះមនុស្សដែលចេះស្ដាប់បង្គាប់? យ៉ូហានសរសេរថា៖ «[ព្រះយេហូវ៉ា]នឹងជូតអស់ទាំងទឹកភ្នែកចេញពីភ្នែករបស់ពួកគេ ហើយសេចក្ដីស្លាប់នឹងលែងមានទៀត ទុក្ខព្រួយ ការស្រែកយំ និងការឈឺចាប់ក៏នឹងលែងមានទៀតដែរ។ អ្វីៗដែលធ្លាប់កើតឡើងពីមុន នោះបានកន្លងបាត់អស់ហើយ»។ (ការបើកបង្ហាញ ២១:៤) ផែនដីនឹងក្លាយទៅជាសួនឧទ្យាន!
ដូច្នេះ សៀវភៅការបើកបង្ហាញបង្ហើយការពន្យល់នូវប្រធានបទនៃគម្ពីរបរិសុទ្ធ។ តាមរយៈរាជាណាចក្រនៃមេស្ស៊ី នោះនាមរបស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងត្រូវធ្វើឲ្យបានបរិសុទ្ធ ហើយការគ្រប់គ្រងរបស់លោកនឹងត្រូវសឲ្យឃើញថាត្រឹមត្រូវជារៀងរហូត!
—មានមូលដ្ឋានលើសៀវភៅការបើកបង្ហាញ។
-
-
ប្រធានបទនៃគម្ពីរបរិសុទ្ធ សេចក្ដីសង្ខេបគម្ពីរបរិសុទ្ធ តើរៀបរាប់អំពីអ្វី?
-
-
ប្រធានបទនៃគម្ពីរបរិសុទ្ធ
ព្រះយេហូវ៉ាបង្កើតអាដាមនិងអេវ៉ាឲ្យមានជីវិតជារៀងរហូតក្នុងសួនឧទ្យាន។ សាថាននិយាយបង្កាច់បង្ខូចនាមរបស់ព្រះ ហើយចោទប្រកាន់លើសិទ្ធិគ្រប់គ្រងរបស់លោក។ អាដាមនិងអេវ៉ាចូលរួមជាមួយនឹងសាថាន ហើយបះបោរប្រឆាំងព្រះ នាំឲ្យពួកគេនិងកូនចៅមានអំពើខុសឆ្គងនិងសេចក្ដីស្លាប់
ព្រះយេហូវ៉ាកាត់ទោសពួកអ្នកបះបោរ ហើយសន្យាថានឹងមានអ្នកសង្គ្រោះម្នាក់ ឬពូជ ដែលនឹងមកកិនក្បាលសាថាន ហើយបំបាត់ចោលផលវិបាកទាំងអស់ដែលកើតចេញពីការបះបោរនិងភាពខុសឆ្គង
ព្រះយេហូវ៉ាសន្យានឹងអាប្រាហាំនិងដាវីឌ ថាពួកគេនឹងទៅជាបុព្វបុរសនៃពូជ ឬមេស្ស៊ី ដែលនឹងគ្រប់គ្រងជាស្តេចជារៀងរហូត
ព្រះយេហូវ៉ាដឹកនាំអ្នកប្រកាសទំនាយឲ្យទាយថាមេស្ស៊ីនឹងបំបាត់ភាពខុសឆ្គងនិងសេចក្ដីស្លាប់។ ដោយមានអ្នកឯទៀតគ្រប់គ្រងជាមួយនឹងលោក នោះលោកនឹងគ្រប់គ្រងជាស្តេចនៃរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ ដែលនឹងធ្វើឲ្យលែងមានសង្គ្រាម ជំងឺ សូម្បីតែសេចក្ដីស្លាប់ក៏នឹងលែងមានដែរ
ព្រះយេហូវ៉ាចាត់បុត្រលោកមកផែនដី ហើយបញ្ជាក់ថាលោកយេស៊ូជាមេស្ស៊ី។ លោកយេស៊ូផ្សព្វផ្សាយអំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ ហើយឲ្យជីវិតលោកទុកជាគ្រឿងបូជា។ រួចមក ព្រះយេហូវ៉ាប្រោសលោកឲ្យរស់ឡើងវិញជាបុគ្គលវិញ្ញាណ
ព្រះយេហូវ៉ាតាំងបុត្រលោកជាស្តេចនៅស្ថានសួគ៌ ហើយនោះបញ្ជាក់ថាគ្រាចុងក្រោយបង្អស់នៃរបៀបរបបពិភពលោកនេះ បានចាប់ផ្ដើមហើយ។ លោកយេស៊ូដឹកនាំ ពួកអ្នកកាន់តាមលោក កាលដែលពួកគេ ផ្សព្វផ្សាយរាជាណាចក្រ របស់ព្រះនៅទូទាំង ផែនដី
ព្រះយេហូវ៉ាបង្គាប់បុត្រលោកឲ្យចាប់ផ្ដើមគ្រប់គ្រងផែនដីតាមរយៈរាជាណាចក្រ។ រាជាណាចក្រនេះនឹងកម្ទេចចោលរដ្ឋាភិបាលទាំងអស់ ហើយរៀបចំសួនឧទ្យាន ព្រមទាំងធ្វើឲ្យមនុស្សស្មោះត្រង់មានភាពល្អឥតខ្ចោះ។ សិទ្ធិគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានត្រូវសឲ្យឃើញថាត្រឹមត្រូវ ហើយនាមរបស់លោកបានត្រូវធ្វើឲ្យបរិសុទ្ធជារៀងរហូត
-
-
កាលបរិច្ឆេទគម្ពីរបរិសុទ្ធ តើរៀបរាប់អំពីអ្វី?
-
-
ឆ្នាំ៦៦ គ.ស. ជនជាតិយូដាបះបោរប្រឆាំងរ៉ូម
ឆ្នាំ៧០ គ.ស. រ៉ូមបំផ្លាញចោលក្រុងយេរូសាឡិមនិងវិហារ
ប្រហែលឆ្នាំ៩៦ គ.ស. យ៉ូហានសរសេរសៀវភៅការបើកបង្ហាញ
ប្រហែលឆ្នាំ១០០ គ.ស. យ៉ូហានជាសាវ័កដែលរស់យូរជាងគេ ស្លាប់
-