ចម្លើយចំពោះសំណួរ១០ស្តីអំពីការរួមភេទ
១ តើការរួមភេទជាអំពើខុសឆ្គងដំបូងដែលអាដាមនិងអេវ៉ាបានប្រព្រឹត្តនៅសួនច្បារអេដែនឬ?
▪ ចម្លើយ: មនុស្សជាច្រើនមានគំនិតថាផ្លែឈើដែលព្រះបានហាមមិនឲ្យបរិភោគក្នុងសួនច្បារអេដែននោះ តំណាងឲ្យការរួមភេទ។ ក៏ប៉ុន្តែ នេះមិនមែនជាអ្វីដែលគម្ពីរបង្រៀនទេ។
សូមពិចារណាមូលហេតុខ្លះៗដូចតទៅ: ទី១ មុនព្រះបានបង្កើតនាងអេវ៉ា លោកបានបង្គាប់អាដាមរួចទៅហើយមិនឲ្យបរិភោគផ្លែដែលមកពី«ដើមដឹងខុសត្រូវ»។ (លោកុប្បត្តិ ២:១៥-១៨) ដោយសារអាដាមនៅម្នាក់ឯង ផ្លែដែលព្រះបានហាមនោះមិនអាចតំណាងឲ្យការរួមភេទនោះទេ។ បន្ថែមទៅទៀត ព្រះបានឲ្យបង្គាប់យ៉ាងច្បាស់មួយដល់អាដាមនិងនាងអេវ៉ា គឺឲ្យពួកគេ«បង្កើតកូនឲ្យចំរើនជាច្រើនឡើង ឲ្យមានពេញពាសលើផែនដី»។ (លោកុប្បត្តិ ១:២៨) នេះប្រាកដជាតម្រូវឲ្យមានការរួមភេទ។ ដូច្នេះ តើព្រះដែលមានសេចក្ដីស្រឡាញ់នឹងបង្គាប់គូប្ដីប្រពន្ធដើមដំបូងឲ្យ‹បង្កើតកូនពេញពាសលើផែនដី› ហើយក្រោយមកកាត់ក្ដីឲ្យពួកគេស្លាប់ដោយសារស្ដាប់តាមបង្គាប់លោកឬទេ?—យ៉ូហានទី១ ៤:៨
ទី២ តាមឯកសារដើមនៃគម្ពីរបង្ហាញថា ប្ដីរបស់នាងអេវ៉ាមិននៅជាមួយនាងនោះទេពេលដែលនាង«យកផ្លែ[ដែលព្រះហាម]មកបរិភោគ»។ នៅពេលក្រោយមក ទើបនាង«ចែកឲ្យដល់ប្ដីដែរ គាត់ក៏បរិភោគតាម»។—លោកុប្បត្តិ ៣:៦
ទី៣ ព្រះមិនបានស្តីបន្ទោសអាដាមនិងអេវ៉ាពេលដែលពួកគេរួមភេទហើយបង្កើតបានកូនចៅជាច្រើននោះឡើយ។ (លោកុប្បត្តិ ៤:១, ២) ច្បាស់ណាស់ ផ្លែដែលអាដាមនិងនាងអេវ៉ាបរិភោគមិនមែនតំណាងឲ្យការរួមភេទនោះទេ ប៉ុន្តែជាផ្លែមែនទែនដែលមាននៅលើដើមឈើវិញ។
២ តើគម្ពីរមិនឲ្យយើងរីករាយនឹងការរួមភេទឬទេ?
▪ ចម្លើយ: សៀវភៅដំបូងក្នុងគម្ពីរបានបង្ហាញថាព្រះបានបង្កើតមនុស្សជាតិ«ជាប្រុសជាស្រី»។ ព្រះបានប្រកាសថាអ្វីៗដែលលោកបង្កើតជា«ការល្អប្រពៃ»។ (លោកុប្បត្តិ ១:២៧, ៣១) ក្រោយមក ព្រះបានដឹកនាំឲ្យមនុស្សសរសេរគម្ពីរដើម្បីឲ្យការណែនាំដល់ប្ដីថា៖ «ចូរឲ្យឯងបានរីករាយចំពោះប្រពន្ធដែលបានគ្នាពីកាលក្រមុំកំឡោះចុះ . . . ត្រូវឲ្យដោះរបស់នាងបានបំពេញចិត្តឯងជាដរាប»។ (សុភាសិត ៥:១៨, ១៩) តើឃ្លាទាំងនេះស្ដាប់ទៅដូចជាព្រះហាមមិនឲ្យយើងរីករាយនឹងការរួមភេទឬ?
ហេតុការណ៍ពិតបានបង្ហាញថាព្រះមិនគ្រាន់តែបង្កើតយើងដើម្បីបន្តពូជតែប៉ុណ្ណោះទេ លោកក៏បានបង្កើតអវយវៈភេទតាមរបៀបដែលឲ្យគូប្ដីប្រពន្ធបង្ហាញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ពួកគេចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមកដោយសប្បាយរីករាយ។ ទំនាក់ទំនងបែបនេះអាចបំពេញសេចក្ដីត្រូវការខាងរាងកាយ និងខាងផ្លូវចិត្តរបស់ប្ដីប្រពន្ធដែលមានភាពកក់ក្ដៅនិងស្និទ្ធស្នាលជាមួយគ្នា។
៣ តើគម្ពីរអនុញ្ញាតឲ្យបុរសនិងស្ត្រីរួមរស់ជាមួយគ្នាដោយមិនរៀបការតាមច្បាប់ឬទេ?
▪ ចម្លើយ: គម្ពីរបានចែងយ៉ាងច្បាស់ថា៖ «ព្រះនឹងវិនិច្ឆ័យទោសអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីលធម៌»។ (ហេប្រឺ ១៣:៤) ពាក្យភាសាក្រិចដែលប្រើសម្រាប់ពាក្យអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ គឺផូនៀ។ ពាក្យនេះមានន័យទូលាយដែលសំដៅទៅសកម្មភាពផ្លូវភេទគ្រប់បែបយ៉ាងរវាងមនុស្សដែលមិនមែនជាប្ដីប្រពន្ធ។a ហេតុនេះហើយ គឺជាការខុសចំពោះព្រះដែលមនុស្សប្រុសស្រីរួមរស់ជាមួយគ្នាដោយមិនបានរៀបការ ទោះជាពួកគេមានបំណងរៀបការនៅពេលក្រោយក៏ដោយ។
សូម្បីតែមនុស្សប្រុសស្រីស្រឡាញ់គ្នាយ៉ាងខ្លាំងក៏ដោយ ព្រះនៅតែតម្រូវឲ្យពួកគេរៀបការមុននឹងពួកគេអាចរួមភេទបាន។ តាមពិត គឺជាព្រះទេដែលបង្កើតយើងមកឲ្យមានសមត្ថភាពបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់។ គុណសម្បត្ដិដែលសំខាន់ជាងគេរបស់ព្រះគឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់។ ហេតុនេះ ព្រះមានមូលហេតុល្អដែលលោកតម្រូវឲ្យមនុស្សរៀបការមុនពួកគេអាចរួមភេទបាន ដូចអត្ថបទបន្ទាប់នឹងពន្យល់អំពីរឿងនេះ។
៤ តើការមានប្ដីឬប្រពន្ធលើសពីមួយខុសឬទេ?
▪ ចម្លើយ: អស់មួយរយៈពេលព្រះបានអនុញ្ញាតឲ្យបុរសមានប្រពន្ធលើសពីមួយ។ (លោកុប្បត្តិ ៤:១៩; ១៦:១-៤; ២៩:១៨–៣០:២៤) ប៉ុន្តែ ព្រះមិនមែនជាអ្នកផ្ដើមគំនិតឲ្យមនុស្សមានគូលើសពីមួយទេ ព្រោះលោកបានបង្កើតប្រពន្ធតែមួយឲ្យអាដាម។
ព្រះបានឲ្យអំណាចដល់លោកយេស៊ូគ្រិស្តដើម្បីបង្កើតខ្នាតតម្រាដើមដំបូងរបស់លោកឡើងវិញស្តីអំពីការមានប្ដីមួយប្រពន្ធមួយ។ (យ៉ូហាន ៨:២៨) ពេលដែលមានគេសួរអំពីរឿងរៀបការ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «លោកដែលបានបង្កើតមនុស្សជាតិដំបូង បានបង្កើតពួកគេជាប្រុសនិងស្រី ហើយមានប្រសាសន៍ថា៖ ‹ហេតុនេះហើយ បុរសនឹងចាកចេញពីឪពុកនិងម្ដាយខ្លួន ហើយនឹងនៅជាប់ជាមួយនឹងប្រពន្ធរបស់គាត់ រួចពួកគេទាំងពីរនាក់នឹងទៅជាសាច់ឈាមតែមួយ›»។—ម៉ាថាយ ១៩:៤, ៥
នៅពេលក្រោយមក ព្រះបានដឹកនាំអ្នកកាន់តាមម្នាក់របស់លោកយេស៊ូឲ្យសរសេរថា៖ «ចូរឲ្យបុរសម្នាក់ៗមានប្រពន្ធរៀងៗខ្លួន ហើយស្ត្រីម្នាក់ៗមានប្ដីរៀងៗខ្លួនចុះ»។ (កូរិនថូសទី១ ៧:២) គម្ពីរក៏បានបញ្ជាក់ថាបុរសទាំងឡាយដែលមានភារកិច្ចក្នុងក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកត្រូវជាបុរសដែលមាន«ប្រពន្ធតែមួយ»។—ធីម៉ូថេទី១ ៣:២, ១២
៥ តើត្រឹមត្រូវឬទេដែលប្ដីប្រពន្ធប្រើប្រាស់វិធីពន្យារកំណើត?
▪ ចម្លើយ: ក្នុងគម្ពីរគ្មានកន្លែងណាដែលបញ្ជាក់យ៉ាងចំៗអំពីការផ្ដន្ទាទោសអ្នកដែលប្រើប្រាស់វិធីពន្យារកំណើតនោះទេ។ ម្យ៉ាងទៀត លោកយេស៊ូក៏មិនបានបង្គាប់ពួកអ្នកកាន់តាមលោកឲ្យមានកូន ហើយពួកអ្នកកាន់តាមលោកក៏មិនបានណែនាំអ្នកឯទៀតឲ្យមានកូនដែរ។
ដូច្នេះ គូប្ដីប្រពន្ធមានសេរីភាពដើម្បីសម្រេចចិត្តដោយខ្លួនគេថាពួកគេនឹងមានកូនឬក៏អត់។ ពួកគេអាចសម្រេចចិត្តអំពីចំនួនកូន និងពេលណាដែលពួកគេចង់បាន។ បើប្ដីនិងប្រពន្ធសម្រេចចិត្តប្រើប្រាស់វិធីពន្យារកំណើតដែលមិនមែនជាការពន្លូតកូន នោះជាការសម្រេចចិត្តផ្ទាល់ខ្លួននិងការទទួលខុសត្រូវរបស់ពួកគេ។ គ្មានអ្នកណាគួរវិនិច្ឆ័យពួកគេឡើយ។—រ៉ូម ១៤:៤, ១០-១៣
៦ តើការពន្លូតកូនខុសឬ?
▪ ចម្លើយ: ជីវិតជាអ្វីដ៏ពិសិដ្ឋចំពោះព្រះ ហើយលោកមានទស្សនៈថា សូម្បីតែអំប៊្រីយ៉ុងដែលនៅក្នុងផ្ទៃក៏មានជីវិតរស់ដែរ។ (ទំនុកតម្កើង ១៣៩:១៦) ព្រះបានបញ្ជាក់ថាមនុស្សម្នាក់នឹងត្រូវមានទោស បើគាត់ធ្វើឲ្យទារកក្នុងផ្ទៃមានគ្រោះថ្នាក់។ ដូច្នេះ ចំពោះព្រះ ការសម្លាប់ទារកដែលមិនទាន់កើតគឺជាឃាតកម្ម។—និក្ខមនំ ២០:១៣; ២១:២២, ២៣
ប៉ុន្តែ បើស្ថិតក្នុងសភាពសង្គ្រោះបន្ទាន់នៅពេលសម្រាលកូន ដែលតម្រូវឲ្យប្ដីប្រពន្ធជ្រើសរើសមួយថាត្រូវសង្គ្រោះជីវិតម្ដាយឬក៏ជីវិតកូន តើពួកគាត់ត្រូវធ្វើយ៉ាងណា? ក្នុងកាលៈទេសៈនេះ គូប្ដីប្រពន្ធនឹងត្រូវសម្រេចចិត្តដោយខ្លួនពួកគេថាត្រូវសង្គ្រោះជីវិតមួយណា។
៧ តើគម្ពីរអនុញ្ញាតឲ្យលែងលះគ្នាឬទេ?
▪ ចម្លើយ: គម្ពីរអនុញ្ញាតឲ្យលែងលះគ្នា។ ក៏ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូបានបញ្ជាក់អំពីមូលហេតុតែមួយគត់ដែលឲ្យប្ដីប្រពន្ធលែងលះគ្នា ដោយមានប្រសាសន៍ថា៖ «អ្នកណាដែលលែងលះប្រពន្ធដែលមិនបានប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ[ការរួមភេទជាមួយអ្នកដែលមិនមែនជាគូអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ខ្លួន] រួចរៀបការជាមួយនឹងស្ត្រីម្នាក់ទៀត អ្នកនោះជាអ្នកផិតក្បត់»។—ម៉ាថាយ ១៩:៩
ព្រះស្អប់ការលែងលះគ្នា។ លោកនឹងកាត់ក្ដីពួកអ្នកដែលចាកចោលគូរបស់ខ្លួនដោយមិនមានមូលហេតុត្រឹមត្រូវ ជាពិសេសពេលដែលពួកគេធ្វើដូច្នេះដោយមានបំណងចង់យកអ្នកផ្សេងទៀត។—ម៉ាឡាគី ២:១៣-១៦; ម៉ាកុស ១០:៩
៨ តើព្រះពេញចិត្តនឹងមនុស្សដែលរួមដំណេកជាមួយមនុស្សភេទដូចគ្នាឬទេ?
▪ ចម្លើយ: គម្ពីរព្រះផ្ដន្ទាទោសយ៉ាងចំៗចំពោះអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទដែលរួមមានការរួមដំណេកជាមួយមនុស្សភេទដូចគ្នា។ (រ៉ូម ១:២៦, ២៧; កាឡាទី ៥:១៩-២១) ទោះជាគម្ពីរព្រះបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថាលោកមិនពេញចិត្តនឹងការរួមដំណេកជាមួយមនុស្សភេទដូចគ្នាក៏ដោយ តែយើងដឹងថា«ព្រះស្រឡាញ់ពិភពលោកដល់ម្ល៉េះបានជាលោកបានឲ្យបុត្រតែមួយរបស់លោក ដើម្បីឲ្យអស់អ្នកដែលបង្ហាញជំនឿលើបុត្រនោះអាចមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ ហើយមិនត្រូវបំផ្លាញឡើយ»។—យ៉ូហាន ៣:១៦
ទោះជាគ្រិស្តសាសនិកពិតមិនពេញចិត្តចំពោះការរួមភេទរវាងមនុស្សភេទដូចគ្នាក៏ដោយ តែពួកគេបង្ហាញចិត្តសប្បុរសដល់មនុស្សទាំងអស់។ (ម៉ាថាយ ៧:១២) ព្រះចង់ឲ្យយើង«គោរពមនុស្សគ្រប់ប្រភេទ»។ ដូច្នេះហើយ គ្រិស្តសាសនិកពិតមិនស្អប់ខ្ពើមពួកអ្នកដែលស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នាទេ។—ពេត្រុសទី១ ២:១៧
៩ តើការបំពេញចំណង់ផ្លូវភេទដោយប្រើទូរស័ព្ទដៃឬអ៊ីនធឺណិតដើម្បីផ្ញើសារផ្ញើរូបភាពឬនិយាយគ្នាខុសឬទេ?
▪ ចម្លើយ: មនុស្សខ្លះប្រើទូរស័ព្ទដើម្បីនិយាយដោយមិនសមរម្យអំពីការរួមភេទឬស្ដាប់សារដែលធ្វើឲ្យស្រើបស្រាល ឬដើម្បីផ្ញើរូបភាពក្ដៅសាច់ និងសារជាអក្សរដែលរៀបរាប់អំពីសកម្មភាពផ្លូវភេទ។ ម្យ៉ាងទៀត ពួកគេប្រើអ៊ីនធឺណិតដើម្បីទាក់ទងអ្នកឯទៀតអំពីការរួមភេទ។
គម្ពីរមិនបានចែងយ៉ាងចំៗអំពីការប្រព្រឹត្តទាំងនោះដែលពេញនិយមនៅសព្វថ្ងៃនេះទេ។ ប៉ុន្តែ គម្ពីរបានចែងថា៖ «ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា មិនត្រូវទាំងនិយាយអំពីអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ អំពើស្មោកគ្រោក ឬការលោភលន់ឡើយ ធ្វើដូច្នេះទើបសមគួរចំពោះពួកអ្នកបរិសុទ្ធ ក៏មិនត្រូវមានការប្រព្រឹត្តដែលគួរឲ្យខ្មាស ការនិយាយពាក្យផ្ដេសផ្ដាស ការនិយាយកំប្លែងអាសអាភាស ព្រោះការទាំងនេះមិនសមរម្យទេ»។ (អេភេសូរ ៥:៣, ៤) អ្វីៗដូចជាការប្រើទូរស័ព្ទនិងអ៊ីនធឺណិតដើម្បីបំពេញចំណង់ផ្លូវភេទបានធ្វើឲ្យមនុស្សយល់ខុសអំពីការរួមភេទ និងលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យរួមភេទជាមួយមនុស្សដែលមិនមែនជាគូអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ខ្លួន។ ជាជាងជួយមនុស្សឲ្យចេះគ្រប់គ្រងចំណង់ផ្លូវភេទរបស់ខ្លួន ការប្រព្រឹត្តបែបនេះជំរុញពួកគេឲ្យបំពេញតាមតណ្ហាដែលខ្លួនត្រូវការតែប៉ុណ្ណោះ។
១០ តើគម្ពីរបង្រៀនយ៉ាងណាស្តីអំពីការស្ទាបអង្អែលអវយវៈភេទរបស់ខ្លួនដើម្បីបំពេញចំណង់ផ្លូវភេទ?
▪ ចម្លើយ: គម្ពីរមិនបានចែងយ៉ាងចំៗអំពីការស្ទាបអង្អែលអវយវៈភេទរបស់ខ្លួនដើម្បីបំពេញចំណង់ផ្លូវភេទទេ ដែលនេះជាការប្រព្រឹត្តមួយដែលធ្វើឲ្យខ្លួនមានអារម្មណ៍ស្រើបស្រាលរហូតឡើងដល់កំពូល។ ទោះជាយ៉ាងនេះក៏ដោយ បណ្ដាំរបស់ព្រះបង្គាប់គ្រិស្តសាសនិកថា៖ «ចូររម្ងាប់ភាពទោរទន់ដែលមាននៅក្នុងអវយវៈរូបកាយរបស់អ្នករាល់គ្នា គឺភាពទោរទន់ទៅរកអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ អំពើស្មោកគ្រោក តម្រេក[មិនត្រឹមត្រូវ]»។—កូឡុស ៣:៥
ការស្ទាបអង្អែលអវយវៈភេទរបស់ខ្លួនដើម្បីបំពេញចំណង់ផ្លូវភេទបានធ្វើឲ្យមនុស្សយល់ខុសអំពីការរួមភេទ និងចង់តែចម្អែតតណ្ហារបស់ខ្លួន។ គម្ពីរបានធានាយើងថា ព្រះអាចផ្ដល់ឲ្យ«ឫទ្ធានុភាពដែលលើសពីធម្មតា»ដល់អស់អ្នកដែលព្យាយាមយកឈ្នះទម្លាប់អាក្រក់នេះ។—កូរិនថូសទី២ ៤:៧; ភីលីព ៤:១៣
[កំណត់សម្គាល់]
a ពាក្យផូនៀ ក៏សំដៅទៅការរួមភេទដែលខុសពីគោលបំណងដើមរបស់ព្រះក្នុងការបង្កើតអវយវៈភេទរបស់មនុស្សដែរ ដូចជាការផិតក្បត់ ការរួមភេទជាមួយមនុស្សភេទដូចគ្នា និងការរួមភេទជាមួយសត្វ។