Wexta ku zilamên Îsraîlî çûn keşfkirina bajarê Erîhayê, ew li mala jineke bi navê Rehab man. Padîşahê Erîhayê bi vê yekê hesiya û esker şandin mala Rehabê. Wê her du zilam li ser xênî veşartin û esker ber bi aliyekî din ve şandin. Wê ji zilaman re got: ‘Ezê alî we bikim. Ez dizanim ku Yehowa bi we re ye û hûnê vî welatî bistînin. Ji kerema xwe re soz bidin min ku hûn malbata min sax bihêlin.’

Zilamên Îsraîlî ji Rehabê re gotin: ‘Em soz didin ku ji mala te tu kes wê zerarê nebîne.’ Wan got: ‘Ji bo ku malbata te sax bimîne, tayekî sor bi pencereya xwe ve girêde.’

Rehabê zilam bi werîsekî ji pencereya xwe daxistin. Zilam reviyan çiyê û berî ku vegeriyan ba Yêşû sê rojan xwe li wir veşartin. Piştre Îsraîlî ji Çemê Urdunê derbas bûn û xwe hazir kirin ku erdê li wir ji xwe re bistînin. Bajarê pêşîn ê ku wan bi dest xist Erîha bû. Yehowa ji wan re got ku gerek ew şeş rojan her rojê carekê li dora bajêr bimeşin. Di roja heftan de, ew heft caran li dora bajêr meşiyan. Piştre kahînan li boriyan xist û eskeran bi dengên bilind bang kir. Sûrên bajêr hilweşiyan! Lê tiştek bi mala Rehabê nehat. Ji ber ku Rehabê baweriya xwe bi Yehowa anî, ew û malbata wê sax man.

Miletên li Kenanê tiştên ku hatin serê Erîhayê bihîstin. Padîşahên wan qerar da ku li hev bicivin û bi Îsraîliyan re şer bikin. Lê Gîbeonî bi planeke xapînok hatin. Wan kincên riziyayî li xwe kirin, çûn ba Yêşû û ji wî re gotin: ‘Em ji welatekî dûr hatin. Me li ser Xwedayê we Yehowa û hemû tiştên ku wî ji bo we li Misrê û li Moabê kirine bihîstine. Soz bidin ku hûnê hicûmî me nekin û emê bibin xulamên we.’

Yêşû ji wan bawer kir û qebûl kir ku hicûmî wan neke. Piştî sê rojan Yêşû pê hesiya ku ew ne ji welatekî dûr hatibûn. Ew ji welatê Kenanê bûn. Yêşû ji Gîbeoniyan pirsî: ‘We çima derew li me kir?’ Wan cewab da: ‘Em pir tirsiyan! Em dizanin ku Xwedayê we Yehowa ji bo we şer dike. Ji kerema xwe re me nekujin.’ Yêşû soza xwe girt û ew sax hiştin.

Piştî demeke kin pênc padîşahên Kenaniyan û ordiyên wan ji bo ku hicûmî Gîbeoniyan bikin xwe hazir kirin. Yêşû û ordiya wî ji bo ku wan xelas bikin temamiya şevê meşiyan. Roja din serê sibê şer dest pê kir. Kenanî ber bi hemû aliyan ve reviyan, lê Yehowa zîpikên pir mezin li ser wan barandin. Piştre Yêşû ji Yehowa xwest ku roj li cihê xwe bisekine. Heta niha tiştekî wisa qet çênebûbû! Lê Yêşû baweriya xwe bi Yehowa anî. Bi rastî jî heta ku Îsraîliyan zora padîşahên Kenaniyan û ordiyên wan bir roj neçû ava.