ພີ່ນ້ອງຊາຍທີ່ໄດ້ຮັບການແຕ່ງຕັ້ງ ຂໍໃຫ້ຮຽນຮູ້ຈາກຕີໂມເຕ
ປີກາຍນີ້ມີພີ່ນ້ອງຊາຍຫຼາຍພັນຄົນທົ່ວໂລກໄດ້ຮັບການແຕ່ງຕັ້ງໃຫ້ເປັນຜູ້ເຖົ້າແກ່ແລະຜູ້ຊ່ວຍງານຮັບໃຊ້. ຖ້າເຈົ້າເປັນໜຶ່ງໃນນັ້ນເຈົ້າຄົງມີຄວາມສຸກທີ່ໄດ້ຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາແລະພີ່ນ້ອງໃນໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບໃໝ່ນີ້.
ເຈົ້າອາດຈະຮູ້ສຶກກັງວົນໜ້ອຍໜຶ່ງ. ເຈສັນເຊິ່ງເປັນຜູ້ເຖົ້າແກ່ທີ່ຍັງໜຸ່ມບອກວ່າ: “ຕອນທີ່ຂ້ອຍໄດ້ຮັບການແຕ່ງຕັ້ງໃໝ່ໆ ຂ້ອຍຮູ້ສຶກວ່າໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບໃໝ່ນີ້ມີຫຼາຍຈົນບໍ່ຮູ້ຈະເຮັດແນວໃດ.” ຕອນທີ່ໂມເຊແລະເຢເຣມີໄດ້ຮັບວຽກມອບໝາຍໃໝ່ຈາກພະເຢໂຫວາ ເຂົາເຈົ້າກໍຮູ້ສຶກວ່າບໍ່ມີຄວາມສາມາດພໍທີ່ຈະເຮັດວຽກນັ້ນ. (ອົບພະຍົບ 4:10; ເຢເຣມີ 1:6) ຖ້າເຈົ້າຮູ້ສຶກແບບນັ້ນ ເຈົ້າຈະເຮັດແນວໃດເພື່ອຈະມີຄວາມໝັ້ນໃຈແລະກ້າວໜ້າຕໍ່ໆໄປ? ເຈົ້າສາມາດຮຽນຮູ້ໄດ້ຈາກຕົວຢ່າງຂອງຕີໂມເຕ.—ກິດຈະການ 16:1-3
ຮຽນແບບຕົວຢ່າງຂອງຕີໂມເຕ
ຕີໂມເຕອາຍຸປະມານ 20 ປີຕອນທີ່ລາວເລີ່ມເດີນທາງໄປກັບອັກຄະສາວົກໂປໂລໃນວຽກມິດຊັນນາລີ. ເມື່ອຕີໂມເຕໄດ້ຮັບຄຳເຊີນເທື່ອທຳອິດ ລາວອາດຮູ້ສຶກວ່າຕົວເອງບໍ່ມີຄວາມສາມາດພໍທີ່ຈະໄປສອນແລະໃຫ້ຄຳແນະນຳຄົນອື່ນ ເພາະລາວຄິດວ່າຕົວເອງຍັງນ້ອຍເກີນໄປ. (1 ຕີໂມເຕ 4:11, 12; 2 ຕີໂມເຕ 1:1, 2, 7) ແຕ່ລາວກໍໄດ້ເຮັດຄວາມກ້າວໜ້າຕໍ່ໆໄປ ແລະ 10 ປີຕໍ່ມາໂປໂລກໍເວົ້າກັບພີ່ນ້ອງໃນເມືອງຟີລິບວ່າ: “ເຮົາໄວ້ໃຈໃນພະອົງເຈົ້າເຍຊູວ່າເຮົາຈະໃຊ້ທ່ານຕີໂມເຕໄປຫາພວກທ່ານໂດຍເຮວ.” ເປັນຫຍັງໂປໂລຮູ້ສຶກແບບນີ້? ລາວບອກວ່າ: “ເຮົາບໍ່ມີຜູ້ໃດທີ່ມີ [ນ້ຳ] ໃຈເໝືອນດັ່ງທ່ານຕີໂມເຕ.”—ຟີລິບ 2:19, 20
ເປັນຫຍັງຕີໂມເຕຈຶ່ງເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີເລີດສຳລັບຜູ້ເຖົ້າແກ່? ຂໍໃຫ້ມາເບິ່ງ 6 ເຫດຜົນ.
1. ລາວສົນໃຈພີ່ນ້ອງແທ້ໆ. ໂປໂລບອກພີ່ນ້ອງໃນເມືອງຟີລິບວ່າຕີໂມເຕ “ສົນໃຈທຸກສຸກຂອງພວກທ່ານແທ້ໆ.” (ຟີລິບ 2:20, ລ.ມ.) ຕີໂມເຕຢາກໃຫ້ພີ່ນ້ອງໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາສະເໝີ ລາວຈຶ່ງເຕັມໃຈໃຊ້ເວລາແລະເຫື່ອແຮງເພື່ອຊ່ວຍເຫຼືອພີ່ນ້ອງ.
ວິນລຽມເຊິ່ງເປັນຜູ້ເຖົ້າແກ່ມາຫຼາຍກວ່າ 20 ປີມັກແນະນຳຜູ້ເຖົ້າແກ່ທີ່ຫາກໍໄດ້ຮັບການແຕ່ງຕັ້ງໃໝ່ວ່າ: “ໃຫ້ຮັກແລະສົນໃຈພີ່ນ້ອງວ່າເຂົາເຈົ້າຢາກໃຫ້ຊ່ວຍຫຍັງ ບໍ່ແມ່ນສົນໃຈແຕ່ວຽກຂອງປະຊາຄົມ.” ເຮົາບໍ່ຄວນເປັນຄືຄົນຂັບລົດເມທີ່ສົນໃຈຢາກຈະໄປຮອດປ້າຍລົດເມໃຫ້ກົງເວລາ ແຕ່ບໍ່ສົນໃຈຮັບຜູ້ໂດຍສານຂຶ້ນລົດ.
2. ລາວໃຫ້ວຽກຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາມາເປັນອັນດັບທຳອິດ. ໂປໂລບອກວ່າຕີໂມເຕແຕກຕ່າງຈາກຄົນທີ່ “ຊອກຫາສິ່ງຂອງສຳລັບຕົວເອງ ບໍ່ໃຊ່ສິ່ງທັງຫຼາຍທີ່ເປັນຂອງພະເຍຊູຄລິດ.” (ຟີລິບ 2:21) ໂປໂລສັງເກດວ່າພີ່ນ້ອງທີ່ຢູ່ອ້ອມຂ້າງລາວສົນໃຈແຕ່ເລື່ອງການເປັນຢູ່ຂອງຕົວເອງ ແລະບາງເທື່ອກໍໃຫ້ສິ່ງນີ້ມາກ່ອນການຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ. ແຕ່ຕີໂມເຕບໍ່ໄດ້ເປັນແບບນັ້ນ! ເມື່ອຕີໂມເຕມີໂອກາດຮັບໃຊ້ພະເຈົ້າຫຼາຍຂຶ້ນ ລາວກໍເຮັດຄືກັບເອຊາອີທີ່ເວົ້າວ່າ: “ຂ້ານ້ອຍຢູ່ທີ່ນີ້ ເຊີນພະອົງໃຊ້ຂ້ານ້ອຍໄປ.”—ເອຊາອີ 6:8
ເຈົ້າຈະໃຫ້ເລື່ອງສ່ວນຕົວແລະຄວາມຈຳເປັນຂອງປະຊາຄົມສົມດຸນກັນໄດ້ແນວໃດ? ທຳອິດ ໃຫ້ເຮັດຕາມຄຳແນະນຳຂອງໂປໂລທີ່ວ່າ: “ເບິ່ງໃຫ້ອອກວ່າສິ່ງໃດສຳຄັນກວ່າ.” (ຟີລິບ 1:10, ລ.ມ.) ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຕ້ອງໃຫ້ວຽກຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາມາເປັນອັນດັບທຳອິດ. ສອງ ຫຼີກລ່ຽງກິດຈະກຳທີ່ໃຊ້ເວລາແລະເຫື່ອແຮງຫຼາຍເກີນໄປ. ໂປໂລບອກຕີໂມເຕວ່າ: ‘ຈົ່ງປົບໜີຈາກຄວາມຄຶດຢາກໄດ້ແຫ່ງຄົນໜຸ່ມ ແລະຈົ່ງຕິດຕາມຄວາມຊອບທຳ ຄວາມເຊື່ອ ຄວາມຮັກ ຄວາມສຸກສຳລານ.’—2 ຕີໂມເຕ 2:22
3. ລາວທຸ່ມເທເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ. ໂປໂລເວົ້າເຖິງຕີໂມເຕວ່າ: “ລາວເປັນຄືລູກຂ້ອຍ ລາວຮັບໃຊ້ຮ່ວມກັບຂ້ອຍໃນການປະກາດຂ່າວດີ.” (ຟີລິບ 2:22, ລ.ມ.) ຕີໂມເຕບໍ່ໄດ້ຂີ້ຄ້ານ. ລາວທຸ່ມເທເຮັດວຽກຮ່ວມກັບໂປໂລ ແລະນີ້ເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າທັງສອງສະໜິດກັນແລະຮັກກັນຫຼາຍຂຶ້ນ.
ໃນທຸກມື້ນີ້ ອົງການຂອງພະເຈົ້າມີວຽກຫຼາຍຢ່າງ. ວຽກນີ້ເຮັດໃຫ້ເຮົາມີຄວາມສຸກແທ້ໆ ແລະເຮັດໃຫ້ເຮົາໃກ້ຊິດກັບພີ່ນ້ອງຫຼາຍຂຶ້ນ. ດັ່ງນັ້ນ ຂໍໃຫ້ເຮົາຕັ້ງເປົ້າໝາຍທີ່ຈະ “ທຸ່ມເທກັບວຽກຂອງຜູ້ເປັນນາຍທີ່ມີໃຫ້ເຮັດມາກມາຍ” ຕໍ່ໆໄປ.—1 ໂກລິນໂທ 15:58
4. ລາວເອົາສິ່ງທີ່ໄດ້ຮຽນຮູ້ມານຳໃຊ້. ໂປໂລຂຽນເຖິງຕີໂມເຕວ່າ: “ເຈົ້າໄດ້ເຮັດຕາມຄຳສອນຂອງຂ້ອຍເປັນຢ່າງດີ ແລະໄດ້ຮຽນແບບຂ້ອຍໃນເລື່ອງການໃຊ້ຊີວິດ ຈຸດມຸ່ງໝາຍ ຄວາມເຊື່ອ ຄວາມອົດກັ້ນ ຄວາມຮັກ ຄວາມອົດທົນ.” (2 ຕີໂມເຕ 3:10, ລ.ມ.) ຕີໂມເຕເອົາສິ່ງທີ່ໄດ້ຮຽນມາໃຊ້ ດັ່ງນັ້ນ ລາວຈຶ່ງມີຄຸນສົມບັດທີ່ຈະໄດ້ຮັບວຽກມອບໝາຍຫຼາຍຂຶ້ນ.—1 ໂກລິນໂທ 4:17
ມີຜູ້ເຖົ້າແກ່ຄົນໃດທີ່ເຈົ້າຢາກຮຽນແບບແລະຂໍຄຳປຶກສາບໍ? ທອມເຊິ່ງເປັນຜູ້ເຖົ້າແກ່ມາຫຼາຍປີເລົ່າວ່າ: “ຜູ້ເຖົ້າແກ່ທີ່ມີປະສົບການຄົນໜຶ່ງເອົາໃຈໃສ່ຂ້ອຍແລະສອນຂ້ອຍຫຼາຍຢ່າງ. ຂ້ອຍມັກຂໍຄຳແນະນຳຈາກລາວແລ້ວກໍເອົາໄປນຳໃຊ້. ນີ້ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍມີຄວາມໝັ້ນໃຈຫຼາຍຂຶ້ນ.”
5. ລາວຝຶກຝົນຕົວເອງຢູ່ສະເໝີ. ໂປໂລແນະນຳຕີໂມເຕວ່າ: ‘ຈົ່ງຝຶກແອບຕົວເອງໃນການນັບຖືພະເຈົ້າ.’ (1 ຕີໂມເຕ 4:7) ນັກກິລາຕ້ອງມີຄູຊ່ວຍຝຶກ ແຕ່ລາວກໍຕ້ອງຝຶກຕົວເອງນຳ. ໂປໂລກະຕຸ້ນຕີໂມເຕວ່າ: “ຈົ່ງຕັ້ງໃຈໃສ່ໃນການອ່ານໜັງສື ໃນການເຕືອນສະຕິ ແລະໃນການສັ່ງສອນ . . . ຈົ່ງຕັ້ງໃຈຄຶດໄວ້ໃນສິ່ງທັງຫຼາຍນີ້ ຈົ່ງຕັ້ງຕົວໄວ້ໃນການນີ້ທີດຽວ ເພື່ອຄວາມຈຳເລີນຂຶ້ນດີຂອງທ່ານຈະໄດ້ປາກົດແກ່ຄົນທັງປວງ.”—1 ຕີໂມເຕ 4:13-15
ເຈົ້າຕ້ອງພັດທະນາຕົວເອງຕໍ່ໆໄປ. ຂໍໃຫ້ດຸໝັ່ນສຶກສາຄຳພີໄບເບິນແລະພະຍາຍາມຕາມໃຫ້ທັນກັບການຊີ້ນຳໃໝ່ໆຂອງອົງການ. ຢ່າໝັ້ນໃຈຕົວເອງຫຼາຍເກີນໄປ. ເປັນເລື່ອງຜິດທີ່ຈະຄິດວ່າຕົວເອງມີປະສົບການຫຼາຍຈົນແກ້ໄຂທຸກສະຖານະການໄດ້ໂດຍບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງຄົ້ນຄວ້າຢ່າງລະອຽດ. ຂໍໃຫ້ຮຽນແບບຕີໂມເຕໂດຍ “ເອົາໃຈໃສ່ຕົວເຈົ້າແລະການສອນຂອງເຈົ້າໃຫ້ດີ.”—1 ຕີໂມເຕ 4:16, ລ.ມ.
6. ລາວເພິ່ງພະລັງບໍລິສຸດຂອງພະເຢໂຫວາ. ຕອນທີ່ໂປໂລເວົ້າເຖິງວຽກຮັບໃຊ້ຂອງຕີໂມເຕ ລາວເຕືອນຕີໂມເຕວ່າ: “ຂໍ້ຄວາມອັນດີນັ້ນທີ່ຕ້ອງຝາກໄວ້ແກ່ທ່ານ ທ່ານຈົ່ງຖືຮັກສາດ້ວຍພະວິນຍານບໍລິສຸດທີ່ສະຖິດຢູ່ໃນເຮົາທັງຫຼາຍ.” (2 ຕີໂມເຕ 1:14) ຕີໂມເຕຈຳເປັນຕ້ອງເພິ່ງພະລັງຂອງພະເຈົ້າ.
ໂດນາດເຊິ່ງເປັນຜູ້ເຖົ້າແກ່ມາຫຼາຍປີບອກວ່າ: “ພີ່ນ້ອງຊາຍທີ່ໄດ້ຮັບການແຕ່ງຕັ້ງຕ້ອງຖືວ່າສາຍສຳພັນທີ່ໃກ້ຊິດກັບພະເຈົ້າເປັນເລື່ອງສຳຄັນຫຼາຍ ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງຈະ ‘ມີແຮງມາກຂຶ້ນຕື່ມອີກ’ ໃນການຮັບໃຊ້. ຖ້າເຂົາເຈົ້າອະທິດຖານຂໍພະລັງບໍລິສຸດຂອງພະເຈົ້າແລະພະຍາຍາມສະແດງຜົນທີ່ເກີດຈາກພະລັງນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າກໍຈະເປັນພອນສຳລັບພີ່ນ້ອງແທ້ໆ.—ຄຳເພງ 84:7; 1 ເປໂຕ 4:11
ເຫັນຄຸນຄ່າໃນວຽກມອບໝາຍຂອງເຈົ້າ
ເປັນເລື່ອງທີ່ໃຫ້ກຳລັງໃຈແທ້ໆທີ່ເຫັນພີ່ນ້ອງຊາຍຫຼາຍຄົນທີ່ໄດ້ຮັບການແຕ່ງຕັ້ງໃຫ້ເປັນຜູ້ຊ່ວຍງານຮັບໃຊ້ແລະຜູ້ເຖົ້າແກ່ໃໝ່ຄືກັບເຈົ້າ ເຊິ່ງເຂົາເຈົ້າກໍເຮັດຄວາມກ້າວໜ້າໃນການເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ. ເຈສັນທີ່ໄດ້ເວົ້າເຖິງຕອນທຳອິດບອກວ່າ: “ໃນໄລຍະທີ່ຂ້ອຍເປັນຜູ້ເຖົ້າແກ່ ຂ້ອຍໄດ້ຮຽນຮູ້ຫຼາຍຢ່າງແລະກໍມີຄວາມໝັ້ນໃຈຫຼາຍຂຶ້ນ. ຕອນນີ້ ຂ້ອຍຮູ້ສຶກມັກວຽກມອບໝາຍນີ້ຫຼາຍແລະຖືວ່າເປັນສິດທິພິເສດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ແທ້ໆ!”
ເຈົ້າຈະເຮັດຄວາມກ້າວໜ້າຕໍ່ໆໄປໄດ້ບໍ? ຖ້າເຈົ້າເຮັດຕາມຕົວຢ່າງຂອງຕີໂມເຕ ເຈົ້າກໍຈະເປັນພອນສຳລັບພີ່ນ້ອງຄືກັນ.