¡Ojts tpäättë tuˈugë yˈuˈunk!

Abrahán mëdë Sara kanäk jëmëjtë nety kujk kyasäädëˈattë. Të nety tnikaˈaktë ja oybyë jyëën tyëjk diˈib myëdäjttëp Ur parë ttuktsëënëyäˈändë wittëjk. Perë Sara kyaj yˈabejty kyutujky mët ko myëbëjkë Jyobaa.

Komë Sara jyantsy myëdataambyë nety tuˈugë yˈuˈunk, ta tˈanmääyë Abrahán: “Pën mnaybyuwäˈkëp mët ja nduumbëtsë Agar ets xymyëdattë tuˈugë mˈuˈunk, duˈunxyëp extëmëts ëjts nˈuˈunkˈaty”. Ok, ta Agar tpaty tuˈugë myäänk ets ja txëëwmooytyë Ismael.

Ko netyë Abrahán tmëdatyë jyëmëjt 99 etsë Sara 89, ta nidëgëëgë jäˈäy ojts kyuˈixëdë. Abrahán ta tˈanmääy parë pyoˈkxtët kepypyäˈtkëˈëy ets wyëˈëmdët kaabyë. ¿Mnijäˈäwëp pënë netyë tyäˈädë jäˈäyëty? Yëˈë anklësëty. Yëˈëjëty ta tˈanmääytyë Abrahán: “Mä tadë jëmëjt kyëdaˈaky, xymyëdatäˈänyë tuˈugë mˈuˈunk”. Sara tapë nety tmëdoowˈity wyitëjkpatkëˈëy, ets ko tmëdoowˈijtääy ta ttukxiky ets wyinmääy: “¿Ti waˈantsëdaa nˈuˈunk nˈakmëdatët extëmëts tyamë nxëëw njëmëjt?”.

Kyum jëmëjt, ta Sara tpaty ja yˈuˈunk, duˈun extëmë netyë Jyobaa yˈanklës të twandaˈaky. Abrahán ta txëëwmooy Isaac, diˈib nikajp ko ti ndukxikëm.

Ko netyë Isaac mëgoxkë jyëmëjt, ta Sara tˈijxy ko Ismael nyëxiˈiky tyukxiˈigyëty. Sara kyuentˈataambyë nety ja yˈuˈunk, pääty ojts tninëjkxyë Abrahán ets tˈanmääy: “Ëxkaxë Agar mëdë Ismael”. Abrahán kyaj tjaˈoymyëdooy. Perë Jyobaa nan kyuentˈataambyë netyë Isaac, pääty tˈanmääyë Abrahán: “Tun extëmë Sara jyënaˈany. Ëjts nguentˈataambyë Ismael. Per diˈibëts të nwandaˈaky, yëˈë yaˈˈadëwaambyë Isaac”.