Прашања

◼ Бидејќи сакаме мудро да ја користиме нашата литература, какви промени да направиме во нудењето на литературата при сведочење на улица?

Кога сведочиме на улица, прикладно е да им приоѓаме на луѓето со списанијата или публикациите што ни се в рака. Нашата цел е да се обидеме да разговараме со нив. Така ќе одредиме дали лицето со кое сме стапиле во контакт е заинтересирано и дали се согласува да ги прочита списанијата. Ако е можно да се дискутира накратко за некоја статија од списанието, тоа би било идеално. Можеби ќе е можно да се објасни и тоа дека нашето дело го вршат доброволци и дека не е комерцијално, туку дека е активност ширум светот која се поддржува со доброволни прилози. Во некои случаи, објавителот можеби ќе мора да оди покрај човекот додека разговараат за содржината на списанието и за користа што се извлекува од него.

Меѓутоа, треба да бидеме разборити и обѕирни. Многумина од оние што ги среќаваме на улица многу брзаат, што ни отежнува да го процениме нивниот интерес. Во такви случаи, подобро ќе е само да понудиме трактат за да им го отвориме апетитот за друга наша литература кога повторно ќе нѐ сретнат и ќе можат да подзастанат за да разговараат.

Ако доследно работиме на улица секогаш на одредени места и во одредено време, луѓето ќе нѐ запознаат и можеби ќе им биде драго да зборуваат за некое прашање кога ќе имаат прилика, при што ќе ни дадат и доволно време да одредиме колку се заинтересирани.

Ние сакаме мудро да ја користиме нашата литература. Затоа, треба да настојуваме да избереме прикладно време за да нудиме литература. Таквото наше постапување ќе ни овозможи да се договараме со луѓето за да го следиме интересот и ќе имаме време да ја објасниме природата на нашето дело.