മുത്തുകൾ കൃഷി ചെയ്യൽ—ഒരു അതിവി​ശിഷ്ട ആശയം

കോക്കി​ച്ചി മികി​മോ​ട്ടോ അഗാധ​ചി​ന്ത​യിൽ ആണ്ടിരു​ന്നു. അയാൾ മുത്തു​ച്ചി​പ്പി​ക​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ചിന്തി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അയാൾ ഉറക്കെ ചിന്തിച്ചു: “ഒന്നാമ​തു​തന്നെ മുത്തുകൾ എങ്ങനെ​യാണ്‌ അവിടെ എത്തി​ച്ചേ​രു​ന്നത്‌?” “യാദൃ​ച്ഛിക സംഭവ​ത്താൽ,” എന്ന്‌ അയാളു​ടെ പ്രിയ പത്‌നി​യായ ഉമെ ഉത്തരം നൽകി.

“അതൊരു യാദൃ​ച്ഛിക സംഭവ​മാ​ണെ​ങ്കിൽ നമുക്കത്‌ ഉദ്ദേശ്യ​പൂർവം എങ്ങനെ സംഭവി​പ്പി​ക്കാൻ കഴിയും? മികി​മോ​ട്ടോ ഗാഢമാ​യി ചന്തിച്ചു. “നെല്ലും തക്കാരി​യും പോലെ, മുത്തുകൾ വിതക്കു​ന്ന​തി​നും അവ വളർത്തു​ന്ന​തി​നും എന്തെങ്കി​ലും മാർഗ്ഗ​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കണം.”a

ജപ്പാനി​ലെ ഈ യുവദ​മ്പ​തി​കൾ മുത്തുകൾ ‘കൃഷി ചെയ്യു​ന്ന​തി​നെ’ക്കുറിച്ച്‌ സംസാ​രാ​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ നൂററാ​ണ്ടു​കൾക്കു മുമ്പു തന്നെ, സമു​ദ്ര​ത്തി​ലെ ഈ രത്‌നം അന്യ പൗരസ്‌ത്യ​ദേ​ശ​ങ്ങ​ളിൽ, പ്രത്യേ​കിച്ച്‌ പേർഷ്യൻ ഗൾഫിൽ കൊയ്‌തെ​ടു​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു ചെറു​ദ്വീ​പായ ബഹറിൻ ഷെയ്‌ക്ക്‌ഡ​മി​നു ചുററും മുത്തു​ച്ചി​പ്പി​ക​ളു​ടെ തടങ്ങൾ നിരവ​ധി​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഓരോ മെയ്‌മാ​സ​ത്തി​ലും ഷെയ്‌ക്കി​ന്റെ കൽപ്പന പ്രകാരം മുത്തു​വാ​രുന്ന കാലത്തി​നു​തു​ട​ക്ക​മി​ട്ടി​രു​ന്നു.

മുത്തു​വാ​രു​ന്ന​തി​നു​വേണ്ടി സമു​ദ്ര​ത്തിൽ മുങ്ങു​ന്നവർ ചിപ്പികൾ കൂട്ടമാ​യി കാണു​ന്നി​ടത്ത്‌ തിളക്ക​നുള്ള രത്‌നങ്ങൾ തെരഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ തങ്ങളുടെ ചൊടി​ക​ളിൽ മുത്തു​വാ​രൽ ഗീതങ്ങ​ളു​മാ​യി മരവഞ്ചി​ക​ളിൽ തീരം വിടുന്നു.

സമു​ദ്ര​ത്തി​ലെ സ്വാഭാ​വിക രത്‌നം

അവർ സ്വാഭാ​വിക മുത്തുകൾ എന്നറി​യ​പ്പെ​ടുന്ന സമു​ദ്ര​ര​ത്‌ന​ങ്ങൾക്കു​വേ​ണ്ടി​യാണ്‌ അന്വേ​ഷി​ക്കു​ന്നത്‌. സമു​ദ്ര​ത്തി​ലാ​യി​രി​ക്കു​മ്പോൾ എന്തെങ്കി​ലും സൂക്ഷ്‌മ കണം ചിപ്പി​ക​ളിൽ കടക്കു​മ്പോ​ഴാണ്‌ ഒരു മുത്ത്‌ രൂപം കൊള്ളു​ന്നത്‌. ചിപ്പി നാക്കർ എന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന മുത്തു​പോ​ലുള്ള ഒരു പദാർത്ഥ​മായ തന്റെ വില​യേ​റിയ വച്ചു​കെ​ട്ടു​കൊണ്ട്‌ തന്റെ നുഴഞ്ഞു​ക​യ​റ​റ​ക്കാ​രനെ ചുററി​ക്കെ​ട്ടു​ന്നു. പെട്ടെ​ന്ന​തന്നെ കേന്ദ്ര​ബി​ന്ദു മേലാൽ തിരി​ച്ച​റി​യാൻക​ഴി​യാ​ത്ത​താ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു. അത്‌ ഉപയോ​ഗി​ക്കാൻ കൊള്ളാ​വുന്ന മിനി​സ​മുള്ള ഒരു രത്‌നം, മുത്ത്‌, ആയിത്തീർന്നി​രി​ക്കു​ന്നു.

മുത്തു​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള സിദ്ധാ​ന്തങ്ങൾ അവയുടെ കൊയ്‌തി​നോ​ളം തന്നെ പഴക്കമു​ള്ള​വ​യാണ്‌. പുരാതന ചീനക്കാർ അതിനെ “ചിപ്പി​ക​ളു​ടെ മറഞ്ഞി​രി​ക്കുന്ന ദേഹി” എന്നു വിളിച്ചു. മിന്നൽ സമു​ദ്ര​ത്തിൽ പ്രവേ​ശി​ക്കു​മ്പോ​ഴാണ്‌ മുത്തുകൾ രൂപം കൊള്ളു​ന്ന​തെന്ന്‌ ഗ്രീക്കു​കാർ സങ്കൽപ്പി​ച്ചി​രു​ന്നു. മുത്തുകൾ ചിപ്പി​ക​ളു​ടെ കണ്ണുനീ​രാ​ണെന്ന്‌ റോമാ​ക്കാർ വിഭാ​വ​ന​ചെ​യ്‌തി​രു​ന്നു. ഇതെല്ലാം അതിന്റെ മർമ്മ​ത്തെ​യും ദൗർല​ഭ്യ​ത്തെ​യും പ്രദീ​പ്‌ത​മാ​ക്കു​ക​മാ​ത്രമേ ചെയ്യു​ന്നു​ള്ളു. 1947—ഓളം അടുത്ത കാലത്തു​പോ​ലും, ഒരു സംഘം ഒരു വാരത്തിൽ വാരിയ 35,000 ചിപ്പി​ക​ളിൽ 21 എണ്ണത്തിൽ മാത്രമേ മുത്തു​നി​ക്ഷേപം ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​ള്ളു. അവയിൽ 3 എണ്ണത്തിനു മാത്രമേ വിൽക്കാൻതക്ക ഗുണമു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളു. കല്ലുകൾ മിനി​ക്കി​യെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള സാങ്കേ​തിക വിദ്യ വികസി​പ്പി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തു​വരെ സ്വാഭാ​വിക മുത്തു​കൾക്കാ​യി​രു​ന്നു ഏററവു​മ​ധി​കം പ്രിയം. റോമാ​യു​ടെ പ്രശസ്‌തി​യു​ടെ കാലത്ത്‌ ജനറൽ വിറേ​റ​ല്യസ്‌ “തന്റെ കാതി​പ്പൂ​വു​ക​ളിൽ ഒന്നു മാത്രം വിറ്റ്‌ ഒറു സൈനി​കാ​ക്ര​മ​ണ​ത്തി​ന്റെ ചെലവു വഹിച്ചു​വെന്ന്‌ റിപ്പോർട്ടു ചെയ്യ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌. ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടിൽ, വില​യേ​റിയ “സ്വർഗ്ഗ​രാ​ജ്യ”ത്തെ ചിത്രീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ യേശു “ഉയർന്ന വിലയുള്ള മുത്ത്‌” ഉപയോ​ഗി​ച്ചു. (മത്തായി 13:45, 46) മാർക്കോ​പോ​ളോ മലബാർ രാജാ​വി​നെ കണ്ടുമു​ട്ടു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു വർണ്ണിച്ചു. അയാളു​ടെ ബാഹ്യാ​ല​ങ്ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളിൽ “ഒരു നഗരത്തി​ന്റെ മോച​ന​ദ്ര​വ്യ​ത്തെ​ക്കാൾ വിലയുള്ള” 104 മുത്തു​ക​ളും മാണി​ക്യ​ങ്ങ​ളു​മ​ട​ങ്ങിയ ഒരു “കൊന്ത” ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. നല്ല ഗണമേൻമ​യുള്ള സ്വാഭാ​വിക മുത്തുകൾ സ്വർണ്ണം പോ​ലെ​യാ​യി​രു​ന്നു, മുങ്ങൽവി​ദ​ഗ്‌ദ്ധൻമാ​രാ​യി​രു​ന്നു മുത്തു​ഗ​വേ​ഷകർ.

ലോകം 20-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലേക്കു കടന്ന​തോ​ടെ തിളങ്ങുന്ന സ്വാഭാ​വിക മുത്തുകൾ രാജകു​ടും​ബ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും ധനിക​രു​ടെ​യു​മി​ട​യിൽ സമ്മതി​യു​ള്ള​താ​യി തുടർന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും അതിന്റെ ഉയർന്ന വില അതിനെ സാമാന്യ ജനങ്ങൾക്ക്‌ അപ്രാ​പ്യ​മാ​ക്കി. ഇതെല്ലാം കൃഷി​ചെ​യ്‌തു​ണ്ടാ​ക്കിയ മുത്തിന്റെ വരവോ​ടെ മാറി​പ്പോ​യി.

മികി​മോ​ട്ടാ​യു​ടെ സ്വപ്‌നം

പത്തൊൻപ​താം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ന്റെ ഒടുവിൽ സ്വാഭാ​വി​ക​മു​ത്തി​ന്റെ കൊയ്‌ത്ത്‌ ജപ്പാനു ചുറ്റു​മുള്ള ചിപ്പി​കളെ മിക്കവാ​റും തീർത്തു. മൈ പെർഫെ​ക്‌ച​റി​ലെ ആഗോള ബേയി​ലുള്ള തന്റെ വീടി​നു​ചു​റ്റു​മു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന സമു​ദ്ര​ത്തോ​ടുള്ള തന്റെ സ്‌നേ​ഹം​നി​മി​ത്തം കോക്കി​ച്ചി മികി​മോ​ട്ടോ മുത്തു​ച്ചി​പ്പി​ക​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഗൗരമാ​യി ചിന്തി​ക്കാൻ തുടങ്ങി. മുത്തുകൾ ഉണ്ടാക്കാ​നുള്ള ചിപ്പി​യു​ടെ പ്രാപ്‌തി​യിൽ അയാൾ വിസ്‌മ​യാ​ധീ​ന​നാ​യി. മുത്തു​കൊ​ണ്ടുള്ള ഒരു നെക്ക്‌ലേസ്‌ ആഗ്രഹി​ക്കുന്ന ഏതൊരു സ്‌തീ​ക്കും ഒന്നു വാങ്ങാൻ കഴിയ​ത്ത​ക്ക​വണ്ണം വർദ്ധിച്ച അളവിൽ മുത്തുൽപ്പാ​ദി​പ്പി​ക്കാൻ ഒരു മാർഗ്ഗ​മു​ണ്ടോ? അങ്ങനെ​യാണ്‌ അയാളു​ടെ സ്വപ്‌ന​ത്തി​നു തുടക്ക​മി​ട്ടത്‌.

ഒരു മുത്തു വികസി​പ്പി​ക്കാൻത​ക്ക​വണ്ണം ഒരു ചിപ്പി​യി​ലേക്ക്‌ ഒരു അന്യ കണം അവതരി​പ്പി​ക്കുന്ന ആശയം കുറേ​കാ​ല​മാ​യി അറിവു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ശുദ്ധജ​ല​ത്തി​ലെ ഒരു തരം കക്കാ​പ്രാ​ണി​ക​ളിൽനിന്ന്‌ പരുക്കൻ ബ്ലിസ്‌റ്റർ മുത്തുകൾ, അർദ്ധ​ഗോ​ളാ​കൃ​തി​യി​ലുള്ള മുത്തുകൾ, ഉൽപ്പാ​ദി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ചീനക്കാർ 12-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടോ 13-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടോ മുതൽ ഈ രീതി ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രു​ന്ന​താ​യി പറയ​പ്പെ​ടു​ന്നു.

അങ്ങനെ​യാണ്‌ 1880-കളിൽ മികി​മോ​ട്ടോ മുത്തു​ച്ചി​പ്പി​കൾകൊണ്ട്‌ പരീക്ഷ​ണങ്ങൾ നടത്തി​ത്തു​ട​ങ്ങി​യത്‌. സ്ഥലത്തെ മീൻപി​ടു​ത്ത​ക്കാ​രു​ടെ സഹായ​ത്തോ​ടെ അയാൾ ജോലി തുടങ്ങു​ക​യും ചെറിയ കക്കാത്ത​രി​കൾ സഹിതം ഒരു ആയിരം ചിപ്പികൾ നടുക​യും ചെയ്‌തു. എന്നാൽ വിജയം​കി​ട്ടി​യില്ല. ഒരൊറ്റ ചിപ്പി​പോ​ലും ഒരു മുത്തു വിളയി​ച്ചില്ല. തന്റെ സ്വന്തം നിരാ​ശ​യോ​ടും ആളുക​ളു​ടെ പരിഹാ​സ​ത്തോ​ടും പോരാ​ടി​ക്കൊണ്ട്‌ അയാൾ ധൈര്യ​വും വിഭവ​ങ്ങ​ളും സമാഹ​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ പവിഴം, കക്കാ, ഗ്ലാസ്സ്‌, അസ്ഥി എന്നിവ​യു​ടെ ശകലങ്ങൾ സഹിതം 5,000 എണ്ണംകൂ​ടി നട്ടു—കാത്തി​രു​ന്നു. ഇതിനി​ട​യിൽ അയാളും ഉമെയും കക്കാക​ളിൽനി​ന്നുള്ള മുത്തു​ത്ത​ള്ള​യു​ടെ തിളങ്ങുന്ന ചെറു​ശ​ക​ലങ്ങൾ അവരുടെ വീടി​ന​ടു​ത്തുള്ള ഒരു ചെറു ചിപ്പി​വി​ള​യോ​ടു ചേർത്തി​ട്ടു.

മുത്തു​ച്ചി​പ്പി​കൾക്ക്‌ പ്രകൃ​തി​യിൽ ശത്രു​ക്ക​ളുണ്ട്‌. അതിമാ​ര​ക​മായ ഒന്ന്‌ ആ വർഷം പ്രഹരി​ക്കാ​നി​ഷ്ട​പ്പെട്ടു. ചുവന്ന ഓറഞ്ചു​നി​റ​ത്തി​ലുള്ള വിഷമ​യ​മായ പ്ലങ്‌റ്റന്റെ ആക്രമ​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു അത്‌, അതിനെ ചെന്തിര എന്നു വിളി​ക്കാം. അവ പെട്ടെന്നു പെരുകി മുത്തു​ച്ചി​പ്പി​കളെ വീർപ്പു മുട്ടിച്ചു. വിത്തു​പാ​കിയ അയ്യായി​രം ചിപ്പി​ക​ളും നാലു വർഷത്തെ കഠിനാ​ദ്ധ്വാ​ന​വും തിരയ​ടി​ച്ചു​പോ​യി. മികി​മോ​ട്ടോ​യു​ടെ സ്വപ്‌നം ഒരു പേടി​സ്വ​പ്‌ന​മാ​യി​മാ​റി.

തന്റെ ഭർത്താ​വി​ന്റെ ചൈത​ന്യ​ത്തെ താങ്ങി​നിർത്താ​നാ​ശി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അർപ്പണ​ബോ​ധ​മു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന ഉമെ കേടു​വ​രാ​തെ ശേഷി​ച്ചി​രുന്ന ചെറിയ വിള പരി​ശോ​ധി​ക്കാൻ ഭർത്താ​വി​നെ പ്രോൽസാ​ഹി​പ്പി​ച്ചു. അത്‌ ആശ്വാ​സ​പ്ര​ദ​മായ ഒരു ദിവസ​മാ​യി​രു​ന്നു. തന്നിമി​ത്തം അവൾ ഇറങ്ങി തിര​ക്കോ​ടെ ചിപ്പി പരി​ശോ​ധ​ന​യിൽ മുഴുകി. ഒരെണ്ണം തുറന്നു​നോ​ക്കി​യ​പ്പോൾ അവൾ ആക്രോ​ശി​ച്ചു. അതാ, തിളങ്ങുന്ന ഒരു വെളുത്ത മുത്ത്‌! അതിന്‌ അർദ്ധവൃ​ത്താ​കൃ​തി​യാ​യി​രു​ന്നു. തോടി​ന്റെ ഉള്ളിലാണ്‌ അത്‌ രൂപം​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നത്‌. മികി​മോ​ട്ടോ 1896-ൽ ബ്ലിസ്റ്റർ മുത്തു വിളയു​ക്കുന്ന ഈ രീതിക്ക്‌ പേറ്റന്റ്‌ എടുത്തു. എന്നാൽ പിന്നെ​യും അയാളു​ടെ ഹൃദയം അയാളു​ടെ സ്വപ്‌ന​ത്തി​നു പിന്നാ​ലെ​യാ​യി​രു​ന്നു—തികച്ചും ഉരുണ്ട മുത്തു കൃഷി​ചെ​യ്‌തു​ണ്ടാ​ക്കുക.

മുത്തു​ച്ചി​പ്പി​യു​ടെ രഹസ്യ​ത്തി​ന്റെ പൂട്ടു തുറക്കു​ന്നു

ഇതിനി​ട​യിൽ, വേറെ രണ്ടുപേർ ഇതേ കാര്യ​ത്തിൽ വീറോ​ടെ ഏർപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. 1904 ആയതോ​ടെ ഒരു സ്വനിർമ്മിത ശാസ്‌ത്ര​ജ്ഞ​നാ​യി​രുന്ന താത്‌ സുഹി മൈസ്‌ ജപ്പാനി​ലെ സമു​ദ്ര​വി​ദ​ഗ്‌ദ്ധർക്കു കാഴ്‌ച​വെ​ക്കാൻ ഉരുണ്ട​മു​ത്തി​ന്റെ സാമ്പി​ളു​കൾ ഉൽപ്പാ​ദി​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്നു. 1907 ആയതോ​ടെ സമു​ദ്ര​ജീ​വ​ശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞ​നായ തോക്കി​ച്ചി നിശി​ക്കാ​വാ​ക്കും ഉരുണ്ട മുത്തുകൾ പ്രദർശി​പ്പി​ക്കാ​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഒരു മനുഷ്യ​ന്റെ പുരോ​ഗതി മററോ​രു മനുഷ്യ​ന്റെ പ്രബു​ദ്ധ​ത​യി​ലേക്കു നയിച്ചു. ഇന്നത്തെ മുത്തു​ച്ചി​പ്പി കൃഷി​യി​ടങ്ങൾ വിപു​ല​മാ​യി ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നത്‌ ഈ മനുഷ്യർ വികസി​പ്പി​ച്ചെ​ടുത്ത രീതി​ക​ളു​ടെ ഒരു സംയോ​ജ​ന​മാണ്‌. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, കൃഷി​ചെ​യ്‌തെ​ടു​ക്കുന്ന തികച്ചും ഉരുണ്ട​മു​ത്തി​ന്റെ പേറ്റൻറ്‌ ഒടുവിൽ 1916-ൽ മികി​മോ​ട്ടോ​യി​ക്കു കിട്ടി. എന്തു സംഭവി​ച്ചി​രു​ന്നു?

മികി​മോ​ട്ടോ​യിക്ക്‌ 1905-ൽ ഒരിക്കൽകൂ​ടി കേന്ദ്ര​വ​സ്‌തു പാകിയ ചിപ്പി​വിള കൊല​യാ​ളി​യായ ചെന്തിര നിമിത്തം നഷ്ടപ്പെട്ടു. ആഗോ ബേയിലെ കടൽത്തീ​ര​ങ്ങ​ളിൽ ചത്തുചീഞ്ഞ 8,50,000 ചിപ്പി​ക​ളിൽ തെരഞ്ഞു കൊണ്ടി​രി​ക്കവേ ക്ഷീണി​ത​നായ ആ മനുഷ്യന്‌ മുത്തു​ചി​പ്പി​യു​ടെ രഹസ്യം പിടി​കി​ട്ടി. അയാൾ തികച്ചും ഗോളാ​കൃ​തി പ്രാപി​ച്ചി​രുന്ന അഞ്ച്‌ മുത്തുകൾ കണ്ടെത്തി. തോടി​നെ​തി​രെയല്ല, പിന്നയോ ചിപ്പി​ക​ളു​ടെ മാംസ​ത്തി​ന​ക​ത്താ​യി​രു​ന്നു അവ ഇരുന്നി​രു​ന്നത്‌. താൻ തെറ്റായി ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​തെ​ന്താ​ണെന്ന്‌ ഇപ്പോൾ അയാൾ തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു. അയാൾ തോടി​നും ചിപ്പി​യു​ടെ മാംസ​ത്തി​നു​മി​ട​യിൽ കേന്ദ്ര​വ​സ്‌തു നട്ടിരു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ അയാൾക്ക്‌ ബ്ലിസ്റ്റർ മുത്തുകൾ മാത്ര​മാ​ണു കിട്ടി​യി​രു​ന്നത്‌. എന്നാൽ ഇവ ചിപ്പി​യു​ടെ ‘ഉദരത്തി’നുള്ളിൽ ആഴത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു കണ്ടെത്ത​പ്പെ​ട്ടത്‌, അവ നാക്കർകൊണ്ട്‌ പൂർണ്ണ​മാ​യും പൊതി​യ​ത്ത​ക്ക​വണ്ണം ‘യഥേഷ്ടം കറങ്ങു​ന്ന​വ​യും’ ആയിരു​ന്നു. മനോ​ഹ​ര​മായ ഉരുണ്ട മുത്തുകൾ കിട്ടി​യെ​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു ഫലം!

പൊതു​ജ​ന​ങ്ങളെ ബോദ്ധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു

ആയിര​ത്തി​ത്തൊ​ള്ളാ​യി​രത്തി ഇരുപ​തു​ക​ളാ​യ​തോ​ടെ കൃഷി​ചെ​യ്‌തു​ണ്ടാ​ക്കിയ മുത്തുകൾ അന്താരാ​ഷ്ട്ര​വി​പ​ണി​യി​ലേക്കു പ്രവഹി​ച്ചു​തു​ടങ്ങി. എന്നാൽ ഒരു ചോദ്യം ശേഷിച്ചു: അവ യഥാർത്ഥ മുത്തു​ക​ളാ​യി​രു​ന്നോ അതോ അനുക​ര​ണ​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നോ? ഇംഗ്ലണ്ടി​ലും ഫ്രാൻസി​ലും കോട​തി​യിൽ പോരാ​ട്ടം നടന്നു. എന്നാൽ ഈ രാജ്യ​ങ്ങ​ളിൽ നടന്ന ശാസ്‌ത്രീ​യ​പ​ഠ​നങ്ങൾ സ്വാഭാ​വിക മുത്തു​ക​ളും കൃഷി​ചെ​യ്‌തു​ണ്ടാ​ക്കിയ മുത്തു​ക​ളും തമ്മിലുള്ള ഏക വ്യത്യാ​സം അവയുടെ ഉത്‌ഭ​വ​ത്തിൽ മാത്ര​മാ​ണെ​ന്നുള്ള നിഗമ​ന​ത്തി​ലേക്കു നയിച്ചു. ആ കാരണ​ത്താൽ, തന്റെ മുത്തുകൾ അങ്ങനെ മുത്തു​ക​ളാ​യി​ത്തന്നെ കയറ്റി​യ​യ​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ലൈസൻസ്‌ മികി​മോ​ട്ടോ നേടി. അയാൾ “മുത്തു രാജാവ്‌” എന്ന സമർഹ​മായ സ്ഥാനപ്പേർ നേടു​ക​യും ചെയ്‌തു.

“മുത്തു​രാ​ജാവ്‌” തന്റെ സ്വന്തം രാജ്യ​ത്താണ്‌ വിപണി​യിൽ അത്യന്തം മുന്തിയ മുദ്ര പതിപ്പി​ച്ചത്‌. സാമ്പത്തിക മാന്ദ്യം കച്ചവട​ക്കാർ വിപണി​യി​ലേക്കു അനുകരണ മുത്തുകൾ പ്രവഹി​പ്പി​ക്കാൻ പ്രേരി​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്നു. അവ സ്‌ഫടി​ക​മ​ണി​കൾ കൊണ്ടു​ണ്ടാ​ക്കി മീൻചെ​തു​മ്പൽസത്തു പൂശിയ കൃത്രിമ മുത്തു​ക​ളാ​യി​രു​ന്നു. അത്തരം വഞ്ചനാത്മക നടപടി​കൾ നല്ലതിന്റെ വിപണി​യെ നശിപ്പി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. മികി​മോ​ട്ടോ ഇടപെട്ട്‌ തനിക്ക്‌ കണ്ടെത്താൻ കഴിഞ്ഞ കൃത്രിമ മുത്തു​ക​ളെ​ല്ലാം വാങ്ങി. പിന്നീട്‌, 1933-ൽ ഒരു ദിവസം അയാൾ കണക്കാ​ക്ക​പ്പെട്ട പ്രകാരം 7,50,000 കൃത്രിമ മുത്തു​ക​ളും മോശ​മാ​യി കൃഷി ചെയ്‌ത ഏതാനും ചിലതും തടുത്തു​കൂ​ട്ടി പരസ്യ​മാ​യി ദഹിപ്പി​ച്ചു. കൃഷി​ചെ​യ്‌തു​ണ്ടാ​ക്കുന്ന യഥാർത്ഥ മുത്തു​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള സംശയങ്ങൾ പുക​യോ​ടു​കൂ​ടെ പറന്നു​പോ​യി. അന്നു മുതൽ അവക്ക്‌ രത്‌ന കമ്പോ​ള​ത്തിൽ ഒരു മാന്യ​മായ സ്ഥാനമുണ്ട്‌.

ഈ നാളു​ക​ളിൽ മുത്തു​ക​ളാ​ലുള്ള സൗന്ദര്യം മേലാൽ രാജകു​ടും​ബ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും മഹാധ​നി​ക​രു​ടെ​യും സ്വകാ​ര്യ​സ്വ​ത്തല്ല. ജോലി​ക്കാ​രായ അനേകം സ്‌ത്രീ​കൾക്ക്‌ ഇരുണ്ട ആകാശ​ത്തിൽ ചന്ദ്ര​നെ​പ്പോ​ലെ രത്‌ന​വ്യാ​പാ​രി​ക​ളു​ടെ വെൽവെ​റ​റിൽ തികച്ചും ഉരുണ്ട മുത്തു​കളെ വീക്ഷി​ക്കാൻ കഴിയും. സ്വന്തമാ​യി കുറേ വാങ്ങാൻ പോലും അവൾക്കു കഴി​ഞ്ഞേ​ക്കാം—-എല്ലാം മുത്തുകൾ കൃഷി ചെയ്യു​ന്നതു കൊണ്ടു​തന്നെ. എന്തോരു വിശി​ഷ്ട​മായ ആശയം!—ജപ്പാനി​ലെ ഉണരുക! ലേഖകൻ. (g88 1⁄22)

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]