വ്യക്തി​പ​ര​മായ പഠനം ആത്മീയ പുരോ​ഗ​തി​യി​ലേക്കു നയിക്കു​ന്നു

¹ യഹോവ പുരോ​ഗ​മ​നോ​ന്മു​ഖ​നായ ഒരു ദൈവ​മാണ്‌. ഇത്‌ ഭൂമി​യു​ടെ സൃഷ്ടി​പ്പി​ന്റെ കാര്യ​ത്തിൽ വ്യക്തമാ​യി​രു​ന്നു. സൃഷ്ടി​പ്പി​ന്റെ ഓരോ ഘട്ടവും, മാനവ​രാ​ശിക്ക്‌ എന്നേക്കും ജീവി​ക്കാ​നു​ത​കുന്ന മനോ​ഹ​ര​മായ ഒരു ഗ്രഹം ഒരുക്കി​യെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തി​നു​വേണ്ട പുരോ​ഗതി ദർശിച്ചു. മനുഷ്യൻ അനുസ​ര​ണ​ക്കേടു കാണി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ നിർമ​ലാ​രാ​ധന ഉപേക്ഷി​ച്ച​പ്പോൾപ്പോ​ലും, ആത്യന്തി​ക​മാ​യി ഭൂമി​യിൽ പറുദീസ പുനഃ​സ്ഥാ​പി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​വ​ശ്യ​മായ ഒരു പുരോ​ഗ​മ​നാ​ത്മക ക്രമീ​ക​ര​ണ​ത്തിന്‌ ആരംഭം കുറി​ക്കാൻ യഹോ​വയെ പ്രേരി​പ്പി​ച്ചത്‌ സ്‌നേ​ഹ​മാ​യി​രു​ന്നു.—ഉല്‌പ. 3:15.

² ആദിയിൽ, സൃഷ്ടി​ക്ക​പ്പെട്ട സമയത്ത്‌, മനുഷ്യൻ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പ്രതി​ച്ഛാ​യ​യി​ലാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ അവന്റെ​യു​ള്ളി​ലും പുരോ​ഗ​മ​നാ​ത്മക പ്രകൃതം ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. എങ്കിലും, ഇന്ന്‌ അനേക​രും പുരോ​ഗ​തി​യെ​ന്നാൽ ഭൗതിക സമ്പത്തി​ലുള്ള വർധനവു മാത്ര​മാ​ണെന്നു കരുതു​ന്നു. ഈ നാളു​ക​ളിൽ, യഹോവ തന്റെ ദാസന്മാ​രി​ലു​ണ്ടോ​യെന്നു പരി​ശോ​ധി​ക്കുന്ന പുരോ​ഗതി ഇതാണോ? നിങ്ങളു​ടെ ജീവി​ത​ത്തിൽ പ്രത്യ​ക്ഷ​മാ​യി കാണാ​വുന്ന പുരോ​ഗതി ഏതു തരത്തി​ലു​ള്ള​താണ്‌?

³ ദൈവ​ത്തോ​ടും അയൽക്കാ​ര​നോ​ടു​മുള്ള സ്‌നേഹം ആത്മീയ പുരോ​ഗതി ഉന്നമി​പ്പി​ക്കു​ന്നു: കുടും​ബ​ത്തി​നു​വേണ്ടി മതിയായ വിധത്തിൽ കരുതേണ്ട ആവശ്യത്തെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ വിലമ​തി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നി​രി​ക്കെ, തങ്ങളുടെ ശ്രദ്ധ പ്രധാ​ന​മാ​യും അതിൽ കേന്ദ്രീ​കൃ​ത​മാ​കാൻ പാടില്ല എന്ന വസ്‌തു​ത​യും അവർ തിരി​ച്ച​റി​യണം. ഒരു യുവാ​വെന്ന നിലയിൽ യേശു ആത്മീയ പുരോ​ഗതി തന്റെ ജീവി​ത​ത്തി​ലെ പ്രധാന ലക്ഷ്യമാ​യി കണക്കാക്കി. (ലൂക്കൊ. 2:52) തന്റെ ആത്മീയ പുരോ​ഗ​തി​ക്കു നിദാ​ന​മായ പ്രേര​ക​ഘ​ട​ക​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അവൻ പിന്നീടു വിവരിച്ച വാക്കുകൾ മർക്കൊസ്‌ 12:29-31-ൽ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.

⁴ നാം കൈവ​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുന്ന ആത്മീയ പുരോ​ഗ​തി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചിന്തി​ക്കാൻ അൽപ്പം സമയ​മെ​ടു​ക്കുക. നാം ആദ്യമാ​യി യഹോ​വ​യെ​യും അവന്റെ വ്യക്തിത്വ ഗുണങ്ങ​ളെ​യും കുറിച്ചു പഠിക്കാൻ തുടങ്ങി​യ​പ്പോൾ അവനോ​ടുള്ള വിലമ​തി​പ്പും സ്‌നേ​ഹ​വും നമ്മുടെ ചിന്താ​ഗ​തി​യി​ലും ജീവി​ത​രീ​തി​യി​ലും പൊരു​ത്ത​പ്പെ​ടു​ത്ത​ലു​കൾ വരുത്താൻ നമ്മെ പ്രേരി​പ്പി​ച്ചു. നമ്മുടെ ജീവിതം ദൈവ​ത്തി​നു സമർപ്പി​ക്കാ​നും അതു ജലസ്‌നാ​പ​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ പരസ്യ​മാ​യി പ്രതീ​ക​പ്പെ​ടു​ത്താ​നു​മുള്ള ആഗ്രഹം നമ്മിലു​ള​വാ​ക്കുന്ന ഘട്ടത്തോ​ളം ഈ സ്‌നേഹം വളർന്നു. ഇത്‌, ദൈവ​സേ​വ​ന​ത്തിൽ പുരോ​ഗ​മി​ക്കാ​നും സഹമനു​ഷ്യ​രോ​ടു സ്‌നേ​ഹ​പൂർവ​ക​മായ കരുതൽ പ്രകട​മാ​ക്കാ​നു​മുള്ള നമ്മുടെ ദൃഢ തീരു​മാ​ന​ത്തി​ന്റെ വ്യക്തമായ തെളി​വാ​യി​രു​ന്നു. ഇപ്പോൾ ആ കാല​മൊ​ക്കെ കഴിഞ്ഞു​പോ​യ​തി​നാൽ, നാം ഫിലി​പ്പി​യർ 3:16-ലെ നിശ്വസ്‌ത വാക്കു​ക​ളു​ടെ പ്രാധാ​ന്യം പരിചി​ന്തി​ക്കേ​ണ്ട​തു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാം.

⁵ ജീവി​ത​ത്തിൽ നാമെ​ടു​ത്തി​ട്ടുള്ള ഏറ്റവും സുപ്ര​ധാന തീരു​മാ​ന​മായ ദൈവ​ത്തി​നുള്ള നമ്മുടെ സമർപ്പ​ണ​ത്തെ​പ്രതി നമുക്കു ജീവി​ത​ത്തിൽ വലിയ മാറ്റങ്ങൾ വരു​ത്തേ​ണ്ടി​വന്നു. നാം സ്വമന​സ്സാ​ലെ ആ പടി സ്വീക​രി​ക്കു​ക​യും സന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ നമ്മുടെ ജീവി​തത്തെ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ വഴിക​ളോട്‌ അനുരൂ​പ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യും ചെയ്‌തു. അതിനു നമ്മെ പ്രേരി​പ്പി​ച്ചത്‌ ദൈവം നമ്മെ സ്‌നേ​ഹിച്ച അനേകം വിധങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു. അതു നമുക്ക​വ​നോ​ടുള്ള സ്‌നേഹം വർധി​പ്പി​ച്ചു. അന്നുമു​തൽ, ദൈവ​ത്തോ​ടുള്ള നമ്മുടെ സ്‌നേഹം വർധി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു​വോ? അതു നമ്മുടെ ജീവി​ത​ത്തിൽ കുറെ​ക്കൂ​ടി പ്രബല​മായ സ്വാധീന ശക്തിയാ​യി​ത്തീർന്നി​ട്ടു​ണ്ടോ? അതോ “ആദ്യസ്‌നേഹം വിട്ടു​കളഞ്ഞ” എഫെ​സൊസ്‌ സഭയിലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളെ​പ്പോ​ലെ​യാ​ണോ നമ്മുടെ അവസ്ഥ.—വെളി​പ്പാ​ടു 2:4, 5.

⁶ ദൈവ​ത്തോ​ടുള്ള സ്‌നേഹം നിർജീ​വ​മോ നിഷ്‌ക്രി​യ​മോ അല്ല. അതു പുരോ​ഗ​മ​നോ​ന്മു​ഖ​മാണ്‌. ദൈവ​ത്തോ​ടുള്ള നമ്മുടെ സ്‌നേഹം പാരമ്യ​ത്തി​ലെ​ത്തി​യെ​ന്നും ഇനി പുരോ​ഗ​തി​യൊ​ന്നും സാധ്യ​മ​ല്ലെ​ന്നും നമുക്കു തോന്നുന്ന ഒരവസ്ഥ​യിൽ ജീവി​ത​ത്തി​ലൊ​രി​ക്ക​ലും നാം എത്തി​ച്ചേ​രു​ക​യില്ല. ദൈവ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള നമ്മുടെ പരിജ്ഞാ​ന​ത്തി​ന്റെ ആഴം വർധി​ക്കു​ന്തോ​റും അവനോ​ടുള്ള നമ്മുടെ സ്‌നേ​ഹ​വും വർധി​ക്കു​ന്നു. അത്‌ എന്നെ​ന്നേ​ക്കും വർധി​ക്കു​ന്ന​തിൽ തുടരും. പൗലൊസ്‌ റോമർ 11:33-36-ൽ എത്ര ഭംഗ്യ​ന്ത​രേണ ഇതു വർണി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. നാമും താഴ്‌മ​യോ​ടെ “കർത്താ​വി​ന്റെ മനസ്സു അറിഞ്ഞവൻ ആർ?” എന്ന ചോദ്യ​ത്തി​ന്റെ സത്യസന്ധത സമ്മതി​ക്കു​ന്നു.

⁷ ആ വാക്കുകൾ നമ്മുടെ സ്വകാ​ര്യ​ജീ​വി​ത​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചിന്തി​ക്കാ​നും യഹോ​വ​യോ​ടുള്ള നമ്മുടെ സ്‌നേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ആഴം പരി​ശോ​ധി​ക്കാ​നും നമ്മെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കണം. നാം പുരോ​ഗതി വരുത്തു​ന്നു​ണ്ടോ, അതോ ജീവി​ത​സ​മ്മർദങ്ങൾ നിമിത്തം ആത്മീയ കാര്യ​ങ്ങൾക്കാ​യി കുറച്ചു സമയമേ ഉള്ളു​വെന്നു നാം കണ്ടെത്തു​ന്നു​വോ? ക്രിസ്‌തീയ സഭയ്‌ക്കു പുറത്തുള്ള നമ്മുടെ അയൽക്കാ​രോ​ടോ, ഏറ്റവും അടുത്ത അയൽക്കാ​രായ സഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രോ​ടോ ഒക്കെ സ്‌നേഹം പ്രകടി​പ്പി​ക്കാൻ സമയം കണ്ടെത്തുക കൂടുതൽ ദുഷ്‌ക​ര​മാ​യി​ത്തീ​രു​ക​യാ​ണോ? അങ്ങനെ​യെ​ങ്കിൽ, മുമ്പ്‌ പരാമർശിച്ച ഫിലി​പ്പി​യർ 3:16-ന്‌ നമ്മെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം പ്രത്യേക പ്രാധാ​ന്യ​മുണ്ട്‌.

⁸ ദൈവ​ത്തോ​ടും അയൽക്കാ​ര​നോ​ടു​മുള്ള നമ്മുടെ സ്‌നേഹം നമ്മുടെ ആത്മീയ പുരോ​ഗ​തി​യെ ഉന്നമി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു മതിയാ​യ​താ​ണെന്ന്‌ അനുമാ​നി​ക്കാൻ നമു​ക്കെ​ങ്ങനെ സാധി​ക്കും? നമ്മുടെ തീരു​മാ​ന​ങ്ങളെ എല്ലായ്‌പോ​ഴും വഴിന​യി​ക്കു​ന്നത്‌ ദൈവ​ത്തോ​ടും മനുഷ്യ​നോ​ടു​മുള്ള സ്‌നേ​ഹ​മാ​ണോ? 2 കൊരി​ന്ത്യർ 13:5-നോടുള്ള യോജി​പ്പിൽ നാം ഇതി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഒരു വിശക​ലനം നടത്തു​ന്ന​തെ​ങ്ങ​നെ​യാണ്‌? സഭയിലെ മറ്റുള്ള​വ​രു​മാ​യി താരത​മ്യം നടത്തി​ക്കൊ​ണ്ടല്ല ഇതു ചെയ്യേ​ണ്ടത്‌. ദൈവ​ത്തോ​ടും അയൽക്കാ​രോ​ടു​മുള്ള സ്‌നേഹം ഒരു വ്യക്തി​പ​ര​മായ സംഗതി​യാണ്‌. നമ്മുടെ സ്വന്തം ആലങ്കാ​രിക ഹൃദയ​ത്തിൽ പ്രത്യ​ക്ഷ​മാ​കുന്ന സ്‌നേ​ഹ​മാണ്‌ സുപ്ര​ധാന സംഗതി. ഗലാത്യർ 6:4-ൽ പൗലൊസ്‌ ശരിയായ മനോ​ഭാ​വം പ്രകട​മാ​ക്കി. റോമർ 14:12-ൽ അവൻ അതേ ആശയം ഊന്നി​പ്പ​റഞ്ഞു.

⁹ നമ്മെ മാന്ദ്യ​മു​ള്ള​വ​രാ​യി​ത്തീ​രാൻ ഇടയാ​ക്കി​ക്കൊണ്ട്‌ ദൈവ​ത്തോ​ടുള്ള സ്‌നേഹം തണുത്തു​പോ​കു​ന്ന​താ​യി നമുക്ക​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ടു​ന്നു​ണ്ടോ? ആത്മീയ കാര്യ​ങ്ങ​ളിൽ പങ്കുപ​റ്റാ​നുള്ള നമ്മുടെ ആഗ്രഹം കുറഞ്ഞു​പോ​യി​ട്ടു​ണ്ടോ? ചില ആദിമ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്ക്‌ ഈ വിധത്തിൽ അനുഭ​വ​പ്പെട്ടു. ഇതായി​രി​ക്കണം 2 തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യർ 3:13-ലെ വാക്കുകൾ എഴുതാൻ പൗലൊ​സി​നെ പ്രേരി​പ്പി​ച്ചത്‌. ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ, ലോകം അവരു​ടെ​മേൽ കെട്ടി​വെ​ക്കാൻ ശ്രമി​ക്കുന്ന ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ങ്ങൾക്കി​ട​യി​ലും ആത്മീയ പുരോ​ഗതി വരുത്തു​ന്ന​തിൽ തുടര​ണ​മെന്നു പൗലൊ​സിന്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. ഈ വാക്കുകൾ ജീവി​ത​ത്തിൽ ബാധക​മാ​ക്കവേ ആത്മീയ വിജയം സംബന്ധി​ച്ചു നമുക്ക്‌ ഉറപ്പു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കാം. അവൻ നമുക്കു ഫിലി​പ്പി​യർ 4:13-ൽ കൂടു​ത​ലായ പ്രോ​ത്സാ​ഹനം നൽകി.

¹⁰ ബൈബിൾ വായന​യി​ലൂ​ടെ​യും വ്യക്തി​പ​ര​മായ പഠനത്തി​ലൂ​ടെ​യും ആത്മീയ ബലം: യഹോവ തന്റെ ലിഖിത വചനത്തി​ലൂ​ടെ ആത്മീയ ബലവും ശക്തിയും പ്രദാനം ചെയ്യുന്നു. (എബ്രാ. 4:12) ഈ ലോക​ത്തി​ന്റെ സമ്മർദങ്ങൾ നിമിത്തം മാന്ദ്യ​മു​ള്ള​വ​രാ​യി​ത്തീ​രാ​നുള്ള ഏതു ചായ്‌വി​നെ​യും ചെറു​ത്തു​നിൽക്കു​ന്ന​തി​നു നമു​ക്കെ​ങ്ങനെ ബൈബി​ളു​പ​യോ​ഗി​ക്കാൻ കഴിയും? യഹോ​വയെ വിശ്വ​സ്‌ത​മാ​യി സേവി​ക്കു​ന്ന​തിൽ പല പതിറ്റാ​ണ്ടു​കൾ ചെലവ​ഴിച്ച അനേകർ ഇപ്പോൾ രോഗ​ത്തോ​ടും വാർധ​ക്യ​ത്തോ​ടും പോരാ​ടു​ന്നു. നാം ആ അവസ്ഥയി​ലാ​ണെ​ങ്കിൽ, എബ്രായർ 6:10-ലെ വാക്കു​ക​ളിൽനി​ന്നു നമുക്ക്‌ പ്രോ​ത്സാ​ഹനം കൈ​ക്കൊ​ള്ളാം. എന്നാൽ നാം ആത്മീയ പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങ​ളിൽ കുറവു​ള്ള​വ​രാ​കു​ന്നത്‌ വാർധ​ക്യ​മോ രോഗ​മോ നിമി​ത്തമല്ല എന്നു തിരി​ച്ച​റി​യു​ന്നെ​ങ്കി​ലോ? ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തിന്‌ എങ്ങനെ ആത്മീയ ബലം പ്രദാനം ചെയ്യാൻ കഴിയും?

¹¹ ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തി​ന്റെ വായന​യും പഠനവും നമ്മെ ഇക്കാര്യ​ത്തിൽ സഹായി​ക്കുന്ന രണ്ടുവി​ധ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു നമുക്കു ചുരു​ക്ക​മാ​യി ചർച്ച​ചെ​യ്യാം. ഒന്നാമ​താ​യി, ദിവസ​വു​മുള്ള ബൈബിൾ വായന​യും വായി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു ധ്യാനി​ക്കു​ന്ന​തും നമുക്ക്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ വ്യക്തി​ത്വ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ആഴമായ ഉൾക്കാഴ്‌ച പ്രദാനം ചെയ്യും. അവന്റെ എല്ലാ ഇടപെ​ട​ലു​ക​ളി​ലും തത്ത്വങ്ങ​ളി​ലു​മുള്ള ജ്ഞാന​ത്തെ​യും സ്‌നേ​ഹ​ത്തെ​യും വിലമ​തി​ക്കാൻ നാം പഠിക്കും. സങ്കീർത്തനം 119:97-ലെ വാക്കുകൾ എഴുതിയ സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രന്‌ അനുഭ​വ​പ്പെ​ട്ട​തു​പോ​ലെ​തന്നെ നമുക്കും അനുഭ​വ​പ്പെ​ടും. ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തോ​ടുള്ള നമ്മുടെ സ്‌നേഹം വളരവേ, ആ വചനത്തി​ന്റെ ഉത്ഭൂത​ക​നോ​ടുള്ള നമ്മുടെ സ്‌നേ​ഹ​വും വർധി​ക്കു​ന്നു. ദൈവ​ത്തോ​ടുള്ള ആഴമേ​റിയ സ്‌നേഹം നമ്മുടെ ജീവി​ത​ത്തി​ലെ ഒരു ശക്തമായ സ്വാധീ​ന​ഘ​ട​ക​മാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു. (ഉത്ത. 8:6, 7) അതു നമുക്ക്‌ അവന്റെ സേവന​ത്തിൽ ‘തീവ്ര​ശ്രമം ചെയ്യാൻ’ വേണ്ട ആത്മീയ വാഞ്‌ഛ​യും ബലവും പ്രദാനം ചെയ്യും.—ലൂക്കൊ. 13:24.

¹² രണ്ടാമ​താ​യി, ബൈബിൾ പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​നാ​ലാണ്‌ ഉത്‌പാ​ദി​ത​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തി​ന്റെ ദിവസ​വു​മുള്ള വായന പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​ന്റെ അത്ഭുത​ക​ര​മായ ഉറവു തുറന്നു​ത​രു​ന്നു. ശരിയാ​യതു ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ വിട്ടു​വീഴ്‌ച ചെയ്യാ​തി​രി​ക്കാൻ തക്കവണ്ണം ശക്തരാ​യി​രി​ക്കാൻ വിശ്വസ്‌ത ദാസന്മാ​രെ പ്രാപ്‌ത​രാ​ക്കി​യത്‌ പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വാണ്‌. അതേ പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വു​തന്നെ ഇന്നും എല്ലാവർക്കും ലഭ്യമാണ്‌. പക്ഷേ അതു നേടു​ന്ന​തി​നും നിലനിർത്തു​ന്ന​തി​നും നമ്മുടെ ജീവി​തത്തെ സ്വാധീ​നി​ക്കാൻ അതിനെ അനുവ​ദി​ക്കു​ന്ന​തി​നും നമ്മുടെ ഭാഗത്തു ശ്രമം ആവശ്യ​മാണ്‌.

¹³ പിൻവ​രുന്ന വാക്കുകൾ നമ്മുടെ ചിന്തകളെ പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കു​ന്നു​വോ? “എനിക്കു വായി​ക്കുന്ന ശീലമില്ല.” “പഠിക്കു​ന്നതു ഭാരിച്ച വേലയാ​ണെന്ന്‌ എനിക്കു തോന്നു​ന്നു.” “എനിക്കു പഠിക്കാൻ കഴിവു കുറവാ​യ​തി​നാൽ വായന​യി​ലും പഠനത്തി​ലും ഒട്ടും താത്‌പ​ര്യ​മില്ല.” “തിരക്കു​പി​ടിച്ച കാര്യ​ങ്ങൾക്കി​ട​യിൽ വായന​യ്‌ക്കും പഠനത്തി​നും വേണ്ടി സമയം നീക്കി​വെ​ക്കാൻ ബുദ്ധി​മു​ട്ടാണ്‌.” “ഞാൻ നല്ല ലക്ഷ്യങ്ങ​ളോ​ടെ തുടങ്ങി​വെ​ക്കും, പക്ഷേ അപ്പോൾ മറ്റു സംഗതി​കൾ ഇടയിൽ കയറി​വ​രും. അങ്ങനെ വായന​യും പഠനവും മാറ്റി​വെ​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രും.” നാം ഈ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളിൽ ഒന്നോ അതില​ധി​ക​മോ ഉള്ളവരാ​ണോ? അങ്ങനെ​യെ​ങ്കിൽ നമു​ക്കെന്തു ചെയ്യാൻ കഴിയും? ചെയ്യേണ്ട ആദ്യത്തെ സംഗതി, യഹോ​വ​യോ​ടുള്ള നമ്മുടെ ഹൃദയ​വി​കാ​രങ്ങൾ പരി​ശോ​ധി​ക്കുക എന്നതാണ്‌? നമ്മെ വളരെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കുന്ന ഒരു അടുത്ത സുഹൃ​ത്തിൽനി​ന്നോ ബന്ധുവിൽനി​ന്നോ നമു​ക്കൊ​രു കത്തു ലഭിച്ചാൽ അതു വായി​ക്കാൻ സമയമി​ല്ലെന്നു നാം ന്യായ​വാ​ദം ചെയ്യു​മോ, വായന ഇഷ്ടമ​ല്ലെന്നു പറഞ്ഞ്‌ നാമതു തുറന്നു നോക്കാ​തി​രി​ക്കു​മോ? ഇല്ല. അതു പൊട്ടി​ച്ചു വായി​ക്കാൻ നമുക്ക്‌ ആകാം​ക്ഷ​യുണ്ട്‌. നമ്മുടെ സ്വർഗീയ പിതാവു നമ്മോട്‌ ആശയവി​നി​യമം ചെയ്യാൻ ഉപയോ​ഗി​ക്കുന്ന ബൈബി​ളി​നെ നാം മറ്റേ​തെ​ങ്കി​ലും വിധത്തിൽ വീക്ഷി​ക്ക​ണ​മോ?

¹⁴ സൊ​സൈ​റ്റി​ക്കോ മൂപ്പന്മാർക്കോ നമുക്കു​വേണ്ടി ഒരു നിർബ​ന്ധിത ബൈബിൾ വായനാ പട്ടിക വെക്കാൻ കഴിയു​ക​യില്ല. കാരണം ഓരോ വ്യക്തി​യു​ടെ​യും സാഹച​ര്യ​ങ്ങൾ വ്യത്യ​സ്‌ത​മാണ്‌. ദൈവ​ത്തോ​ടുള്ള നമ്മുടെ സ്‌നേ​ഹ​വും അതു കൂടുതൽ ആഴമു​ള്ള​താ​ക്കാ​നുള്ള നമ്മുടെ ആഗ്രഹ​വും ബൈബിൾ വായന​യും വ്യക്തി​പ​ര​മായ പഠനവും നമ്മുടെ ദിനച​ര്യ​യു​ടെ ഭാഗമാ​ക്കാൻ നമ്മെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കും. ഓരോ കുടും​ബ​ത്ത​ല​വ​നും, തന്റെ കുടും​ബ​ത്തി​ന്റെ ആത്മീയ താത്‌പ​ര്യ​ങ്ങൾക്കു വേണ്ടി കരുതു​ന്ന​തി​ന്റെ​യും കുട്ടി​കളെ പരിശീ​ലി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ​യും ഒരു സുപ്ര​ധാന ഭാഗമാ​യി ഇതിനെ കാണണം. മക്കളുടെ ഹൃദയ​ത്തിൽ ദൈവ​ത്തോ​ടുള്ള സ്‌നേഹം ദിവസ​വും നട്ടുവ​ളർത്ത​ണ​മെന്ന്‌ മാതാ​പി​താ​ക്കൾക്കു ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം ലഭിച്ചി​രു​ന്നു. (ആവ. 6:4-9) ദൈവം ആവശ്യ​പ്പെട്ട ഈ സംഗതി നിറ​വേ​റ്റു​ന്ന​തി​നു ബൈബിൾ വായന നല്ലൊരു മാർഗ​മാണ്‌. ശരി ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ ഒരിക്ക​ലും വീഴ്‌ച​വ​രു​ത്താ​തി​രി​ക്കാൻ നമുക്കു സാധ്യ​മാ​കട്ടെ! ദൈവ​ത്തോ​ടും ക്രിസ്‌തു​വി​നോ​ടു​മുള്ള നമ്മുടെ സ്‌നേഹം ദിവസ​വും ബൈബിൾ വായി​ക്കു​ന്ന​തിൽ മുഴു​കാൻ നമ്മെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കട്ടെ. (2 കൊരി. 5:14) മറ്റുള്ളവർ നമ്മുടെ ആത്മീയ പുരോ​ഗ​തി​യെ ദൈവ​ത്തോ​ടുള്ള സ്‌നേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ഒരു പ്രകട​ന​മാ​യി വീക്ഷി​ക്കും.—1 തിമൊ. 4:15.

¹⁵ പരിജ്ഞാ​നം പുസ്‌ത​ക​ത്തി​ന്റെ 158, 159 പേജു​ക​ളിൽ ദൈനം​ദിന ബൈബിൾ വായന​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു പിൻവ​രു​ന്നതു പ്രസ്‌താ​വി​ക്കു​ന്നു: “നാം ആരോ​ഗ്യ​ദാ​യ​ക​മായ ഭൗതി​കാ​ഹാ​ര​ത്തോ​ടുള്ള അഭിരു​ചി നട്ടുവ​ളർത്തേ​ണ്ട​തു​പോ​ലെ, ‘വചനമെന്ന മായമി​ല്ലാത്ത പാൽ കുടി​പ്പാൻ വാഞ്‌ഛി’ക്കുന്നതി​നു പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. ദൈവ​വ​ചനം ദൈനം​ദി​നം വായി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ആത്മീയ ഭക്ഷണത്തി​നു വേണ്ടി​യുള്ള ഒരു അഭിരു​ചി നട്ടുവ​ളർത്തുക. . . .നിങ്ങൾ ബൈബി​ളിൽ വായി​ക്കു​ന്നതു സംബന്ധി​ച്ചു ധ്യാനി​ക്കുക. . . . അതിന്റെ അർഥം വിവരങ്ങൾ സംബന്ധി​ച്ചു വിചി​ന്തനം ചെയ്യണ​മെ​ന്നാണ്‌. . . .നിങ്ങൾ വായി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുന്ന കാര്യ​ങ്ങളെ നിങ്ങൾക്ക്‌ ഇപ്പോൾത്തന്നെ അറിയാ​വു​ന്ന​തി​നോ​ടു ബന്ധിപ്പി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ആത്മീയാ​ഹാ​രത്തെ ദഹിപ്പി​ക്കാൻ കഴിയും. വിവരങ്ങൾ നിങ്ങളു​ടെ ജീവി​തത്തെ എങ്ങനെ ബാധി​ക്കു​ന്നു എന്നു പരിചി​ന്തി​ക്കുക, അല്ലെങ്കിൽ അതു യഹോ​വ​യു​ടെ ഗുണങ്ങ​ളെ​യും ഇടപെ​ട​ലു​ക​ളെ​യും കുറിച്ച്‌ എന്തു വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു​വെന്നു വിചി​ന്തനം ചെയ്യുക. അങ്ങനെ വ്യക്തി​പ​ര​മായ പഠനത്തി​ലൂ​ടെ നിങ്ങൾക്കു യഹോവ പ്രദാ​നം​ചെ​യ്യുന്ന ആത്മീയാ​ഹാ​രം ഉൾക്കൊ​ള്ളാ​നാ​കും. ഇതു നിങ്ങളെ ദൈവ​ത്തോ​ടു കൂടുതൽ അടുപ്പി​ക്കും, ദൈനം​ദി​ന​പ്ര​ശ്‌നങ്ങൾ കൈകാ​ര്യം​ചെ​യ്യാൻ നിങ്ങളെ സഹായി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യും.”

¹⁶ അതു​കൊണ്ട്‌, ഒരിക്ക​ലും വ്യക്തി​പ​ര​മായ പഠനത്തെ അവഗണി​ക്ക​രുത്‌; ആത്മീയ പുരോ​ഗ​തിക്ക്‌ അത്‌ അത്യന്താ​പേ​ക്ഷി​ത​മാണ്‌. ആത്മീയ പുരോ​ഗതി, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ വിസ്‌മ​യ​ക​ര​മായ പുതിയ ലോക​ത്തി​ലേ​ക്കുള്ള അതിജീ​വ​ന​ത്തി​നും അത്യന്താ​പേ​ക്ഷി​ത​മാണ്‌. പുരോ​ഗതി നേടാൻ ആഗ്രഹി​ക്കുന്ന അളവോ​ളം നാം യഹോ​വ​യെ​യും നമ്മുടെ അയൽക്കാ​ര​നെ​യും സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്ന​തിൽ തുടരു​മാ​റാ​കട്ടെ. നമ്മുടെ വ്യക്തി​പ​ര​മായ പഠനത്തിൽ ശുഷ്‌കാ​ന്തി പ്രകട​മാ​ക്കി​ക്കൊണ്ട്‌ ഈ പുരോ​ഗതി കൈവ​രി​ക്കാ​നും നമു​ക്കേ​വർക്കും സാധി​ക്കു​മാ​റാ​കട്ടെ.—സദൃ. 2:1-9.