ശാന്തരായ പാക്കി​ഡെർമു​കളെ സംരക്ഷി​ക്കൽ

“ആ മനോ​ജ്ഞ​മായ കുട്ടി​കളെ നോക്കു​വിൻ! അവ എത്ര ആകർഷ​ക​ങ്ങ​ളാണ്‌! നമ്മുടെ അടു​ത്തേക്കു വരുന്ന ഏഴു മാസം പ്രായ​മുള്ള ലങ്ക എന്നു പേരുള്ള ആ കൂട്ടു​കാ​ര​നെ​യാ​ണോ നിങ്ങൾ അർത്ഥമാ​ക്കു​ന്നത്‌? അവിടെ നിൽക്കുന്ന നാണം കുണു​ങ്ങി​യായ കാഞ്ചന​യ്‌ക്ക്‌ എട്ടുമാ​സം പ്രായം മാത്ര​മേ​യു​ള്ളൂ? അവയെ​ല്ലാം തങ്ങളുടെ മേലാ​സ​ക​ല​മുള്ള വഴങ്ങാത്ത, കൂർത്തു​നിൽക്കുന്ന ഇളം രോമം സഹിതം വനത്തിൽനി​ന്നും പുറത്തു​വ​രി​ക​യാണ്‌, അവ എന്തു ചെയ്യു​ക​യാണ്‌? ഓ, അത്ഭുത​പ്പെ​ടാ​നില്ല, ഇതു തീററി​സ​മ​യ​മാണ്‌! നിങ്ങൾ അവയ്‌ക്കു ദിവസം അഞ്ചുതവണ തീററി​കൊ​ടു​ക്കു​ന്നു, ഓരോ പ്രാവ​ശ്യ​വും ഏഴു കുപ്പി പാൽ നൽകുന്നു, ഓരോ കുപ്പി​യി​ലും ഒരു പൂർണ്ണ ലിററർ കൊള്ളു​ന്നു. എന്തിന്‌, അതു 35 ലിററ​റാണ്‌, ഞാൻ ജീവി​ക്കു​ന്നി​ടത്ത്‌ ഏകദേശം 10 ഗ്യാല​നോ​ളം! കുറെ മാസങ്ങൾ മാത്രമേ പ്രായം ഉള്ളു​വെ​ങ്കി​ലും ഓരോ​ന്നി​നും 90 കിലോ​ഗ്രാം ഭാരമു​ള്ള​തിൽ അതിശ​യി​ക്കാ​നില്ല!”

ശ്രീല​ങ്ക​യി​ലെ മുഖ്യ​പ​ട്ട​ണ​മായ കൊളം​ബോ​യിൽനി​ന്നും 85 കിലോ​മീ​ററർ അകലെ​യുള്ള ആനകളു​ടെ പിനവെല അനാഥ​മ​ന്ദി​ര​ത്തി​ലാണ്‌ ഞങ്ങൾ. വനത്തിൽ ഉപേക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യോ പരി​ക്കേൽക്കു​ക​യോ ചെയ്യു​മ്പോൾ ആനക്കു​ട്ടി​കളെ ഈ അനാഥാ​ല​യ​ത്തിൽ കൊണ്ടു​വന്നു വലുതാ​കു​ന്ന​തു​വരെ വളർത്തു​ന്നു. ഞങ്ങൾ സന്ദർശി​ച്ച​പ്പോൾ ഏതാണ്ട്‌ പതിന​ഞ്ചെണ്ണം അവിടെ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. സാധാ​ര​ണ​യാ​യി അവയെ മുതിർന്ന​വ​യോ​ടൊ​പ്പം ഒരു തുറന്ന വനത്തിലെ വിശാ​ല​മായ പ്രദേ​ശത്ത്‌ വിടുന്നു. എന്നാൽ തീററി​സ​മ​യത്ത്‌ ഈ കുട്ടി​കളെ അവയുടെ പാൽവി​ഹി​ത​ത്തി​നാ​യി വിളി​ക്കു​ന്നു. ഈ അനാഥർ അവി​ടെ​യെത്തി പാൽനി​റച്ച കുപ്പി​ക​ളു​മാ​യി കാത്തു​നിൽക്കുന്ന രണ്ടോ മൂന്നോ പരിചാ​ര​ക​രിൽ ഒരാളെ കണ്ടെത്തു​ന്ന​തിൽ സമയം പാഴാ​ക്കു​ന്നില്ല.

അവ തങ്ങളുടെ തുമ്പി​ക്കൈകൾ തലയ്‌ക്കു​മീ​തെ വളച്ചു​പി​ടിച്ച്‌ വായ്‌ മലർക്കെ തുറന്നു നിൽക്കു​ന്നു, പരിചാ​രകർ കുപ്പി തുറന്ന്‌ ഒഴിച്ചു​കൊ​ടു​ക്കു​മ്പോൾ തങ്ങൾക്കാ​വു​ന്നി​ട​ത്തോ​ളം വേഗത്തിൽ അവ കുടി​ക്കു​ന്നു. കുപ്പി​ക​ളിൽ നിപ്പി​ളു​കൾ പിടി​പ്പി​ക്കാൻ സമയമില്ല! പാൽ ചില​പ്പോൾ കുതി​ച്ചു​ചാ​ടി അവയുടെ വായുടെ വശങ്ങളിൽ കൂടി കവി​ഞ്ഞൊ​ഴു​കു​ന്നു. ചെറി​യ​വ​യ്‌ക്ക്‌ ഒരവസരം കൊടു​ക്കാൻവേണ്ടി മററു​ള്ള​വ​യെ​ക്കാൾ വലിപ്പ​മുള്ള ഒരുത്തനെ ഒരു തൂണി​നോ​ടു​ചേർത്തു ചങ്ങലയി​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. ഈ “വിവേചന”ത്താൽ വളരെ പ്രകോ​പി​ത​നായ അവൻ ഓരോ വശത്തു​നി​ന്നും കുലു​ക്കു​ന്നു, തുമ്പി​ക്കൈ ഉയർത്തി വായു നിറച്ച്‌ അവൻ പ്രതി​ഷേ​ധ​ത്തി​ന്റെ ആക്രന്ദ​ന​മു​യർത്തു​ന്നു. ഒരിക്കൽ ഈ കുട്ടികൾ തങ്ങൾക്കാ​വു​ന്നി​ട​ത്തോ​ളം കുടി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞാൽ നിങ്ങളു​ടെ ചുററും വന്നുകൂ​ടി നിങ്ങളെ ചാരു​ക​യും അവയുടെ തുമ്പി​ക്കൈ നിങ്ങളു​ടെ കാലിൽ ചുററി​പ്പി​ടി​ച്ചു നിങ്ങളു​ടെ ശ്രദ്ധ ക്ഷണിക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു.

ആനകളു​ടെ സ്‌നാ​ന​ത്തൊ​ട്ടി

പകൽ അവസാ​നി​ക്കു​മ്പോൾ കുളി​ക്കാ​നുള്ള സമയമാണ്‌. എല്ലാ ആനക​ളെ​യും, വലിയ​വ​യെ​യും ചെറി​യ​വ​യെ​യും, അരമൈൽ വഴിയി​ലൂ​ടെ പററമാ​യി നടത്തി മഹാ ഓയാ നദിയു​ടെ കരയ്‌ക്കൽ എത്തിക്കു​ന്നു. അത്‌ ആഴംകു​റ​ഞ്ഞ​തും വിശാ​ല​വു​മാണ്‌, വെള്ളത്തിൽനി​ന്നും വലിയ പരന്ന പാറകൾ ഉന്തിനിൽക്കു​ന്നു. മൂന്നു നാലു സ്‌ത്രീ​കൾ അവിടെ ചെളി ഇളക്കി​ക്ക​ള​യാ​നാ​യി തുണികൾ പാറയിൽ അലക്കുന്നു. അതിനു​ശേഷം ഉണങ്ങാ​നാ​യി അവ വിരി​ച്ചി​ടു​ന്നു. പാറമേൽ വിരി​ച്ചി​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന അവ കിടക്ക​ക​ളു​ടെ മനോ​ഹ​ര​മായ കവർപോ​ലെ അകലെ​നി​ന്നും തോന്നി​ക്കു​ന്നു. ഓയോ​യു​ടെ അങ്ങേതീ​രം ഇടതൂർന്ന വനമാണ്‌. അത്‌ ആനകളു​ടെ വലുതും മനോ​ഹ​ര​വു​മായ സ്‌നാ​ന​ത്തൊ​ട്ടി​യെ നിർമ്മി​ക്കു​ന്നു.

അവ സമയം പാഴാ​ക്കാ​തെ വെള്ളത്തിൽ ഇറങ്ങി​ന​ട​ക്കു​ന്നു, കുട്ടികൾ വഴിന​യി​ക്കു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും എല്ലാത്തി​നും കിടക്കാൻ മടിയാണ്‌. അതു​കൊണ്ട്‌ പരിചാ​രകർ അവയുടെ മേലേക്കു വെള്ളം തെറി​പ്പി​ക്കു​ക​യും നീളമുള്ള വടി​കൊണ്ട്‌ അവയെ മുട്ടു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. ഈവിധം പ്രോ​ത്സാ​ഹനം ലഭിച്ച ആനകൾതന്നെ തണുത്ത ഒരു നിമജ്ജ​ന​ത്തി​നാ​യി വെള്ളത്തി​ലേക്കു ഇറങ്ങുന്നു. ചില വലിയ ആനകൾ തലകൾ വെള്ളത്തിൽ മുക്കി​പ്പി​ടി​ച്ചു കിടക്കു​ന്നു, എന്നാൽ അവയുടെ തുമ്പി​ക്കൈ​യു​ടെ അഗ്രം ശ്വസി​ക്കാ​നുള്ള കുഴലാ​യി പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ഉയർത്തി​പ്പി​ടി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. വെയി​ലി​നു ചൂടു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു, അതു​കൊ​ണ്ടു വെള്ളം അവയുടെ കട്ടിയുള്ള തൊലി​ക്കു സുഖ​പ്ര​ദ​മാണ്‌—പാക്കി​ഡെർമു​കൾ എന്ന അവയുടെ പേരിന്‌ “കനത്ത തൊലി​യുള്ള” എന്നാണ്‌ അർത്ഥം.

ദേശീയ മൃഗശാ​ല​യു​ടെ ഡയറക്ട​റായ ശ്രീ. ബ്രാഡ്‌ലി ഫെർണാൻഡോ​യാണ്‌ ഈ അനാഥാ​ല​യ​ത്തി​ന്റെ മേൽനോ​ട്ടം വഹിക്കു​ന്നത്‌. ഈ മൃഗശാ​ല​യു​ടെ ഉദ്ദേശ്യം അദ്ദേഹം ഉണരുക!യോടു വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു: “ആദ്യം​തന്നെ ഈ കുട്ടി​യാ​ന​കളെ ജീവ​നോ​ടെ നിലനിർത്താൻ ഞങ്ങൾ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു. അതിനു​ശേഷം ഒരു സംവർദ്ധക കൂട്ടമാ​യി വികസി​പ്പി​ക്കാൻ ഞങ്ങൾ ഉദ്ദേശി​ക്കു​ന്നു.”

എന്നിരു​ന്നാ​ലും ഈ ശാന്തരായ ഏഷ്യൻ പാക്കി​ഡെർമു​കൾക്കു സാധ്യ​ത​യുള്ള എതു ശത്രു​ക്ക​ളാ​ണു​ള്ളത്‌? തന്റെ അഫ്രിക്കൻ ബന്ധുവി​നെ​ക്കാൾ വളരെ​യ​ധി​കം വലിപ്പം കുറവാ​ണെ​ങ്കി​ലും വളർച്ച​യെ​ത്തിയ ഒരു ശ്രീലങ്കൻ ആനയ്‌ക്കു നാലു ടണ്ണോ അതില​ധി​ക​മോ ഭാരവും തോളി​ന്റെ ഭാഗത്തു മൂന്നു മീററർ ഉയരവു​മുണ്ട്‌. മിക്ക ആക്രമ​കാ​രി​ക​ളെ​യും പിന്തി​രി​പ്പി​ക്കാൻ ആ വലിപ്പം​മാ​ത്രം മതിയാ​യ​താണ്‌. മററു ദേശങ്ങ​ളി​ലെ സിംഹ​ങ്ങ​ളെ​യും കടുവ​ക​ളെ​യും പോ​ലെ​ത​ന്നെ​യുള്ള ശ്രീലങ്കൻ പുള്ളി​പ്പു​ലി അവയിൽനി​ന്നും സുരക്ഷി​ത​മായ അകലത്തിൽ മാറി​ന​ട​ക്കു​ന്നു.

അതു​കൊണ്ട്‌ സാധ്യ​ത​യുള്ള ശത്രു ആരാണ്‌? മനുഷ്യൻതന്നെ. ആനയ്‌ക്കു സ്ഥലം ആവശ്യ​മാണ്‌; മനുഷ്യൻ സ്ഥലം ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു; അവൻ അതു നേടുന്നു. ശ്രീലങ്കൻ ആന വംശനാ​ശം നേരി​ടു​ന്നു. ചുരു​ങ്ങി​യ​പക്ഷം, ആ വിധത്തി​ലാണ്‌ ഏഷ്യാ​വീക്ക്‌ അതിനെ കാണു​ന്നത്‌:

“വന്യജീ​വി​കളെ സംരക്ഷി​ക്കു​ന്നത്‌ ഒരു പാവന കർത്തവ്യ​മാ​യി ശ്രീല​ങ്ക​യി​ലെ പുരാതന രാജാ​ക്കൻമാർ കരുതി​യി​രു​ന്നു. അവർ പണിക​ഴി​പ്പിച്ച വിശാ​ല​മായ ജലസേചന തടാക​ങ്ങൾക്കു ചുററും വന്യജീ​വി​സ​ങ്കേ​തങ്ങൾ നിർമ്മി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അവർ ശാസനങ്ങൾ പുറ​പ്പെ​ടു​വി​ച്ചു—ഒരുപക്ഷേ ലോക​ത്തി​ലെ ആദ്യത്തെ വനസം​ര​ക്ഷ​ണ​നി​യ​മങ്ങൾ തന്നെ. വേട്ടയാ​ടൽ അനുവ​ദി​ച്ചി​രു​ന്നു, അതു മററു സ്ഥലങ്ങളിൽ നടത്തി​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ഭക്ഷണത്തി​നോ വിനോ​ദ​ത്തി​നോ​വേണ്ടി ആനകളെ ഒരിക്ക​ലും കൊന്നി​രു​ന്നില്ല. ആ മൃഗത്തെ പിടിച്ചു രാജകീ​യ​വും മതപര​വു​മായ ഘോഷ​യാ​ത്ര​കൾക്കു പരിശീ​ലി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നോ അല്ലെങ്കിൽ ഭാരം ചുമക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള വളർത്തു​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളാ​യി ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​തി​നോ രാജാ​ക്കൻമാർക്കു മാത്രമേ അധികാ​ര​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളു. കോള​നി​വാ​ഴ്‌ച​ക്കാ​ലത്ത്‌ അതി​നെ​ല്ലാം മാററം​വന്നു. വേട്ടയാ​ടി​പ്പി​ടിച്ച ആനകളെ സമ്മാന​മാ​യി നൽകി​യി​രു​ന്നു.”

നാഗരി​കത കുഴപ്പം വരുത്തി​ക്കൂ​ട്ടു​ന്നു

മുൻകാ​ല​ങ്ങ​ളിൽ വിനോ​ദ​ത്തി​നാ​യി ആനകളെ കൊന്നി​രു​ന്നില്ല, എന്നാൽ പാശ്ചാത്യ നാഗരി​കത എത്തിയ​പ്പോൾ—അതി​നോ​ടൊ​പ്പം കളിക്കാ​ര​നും—കാര്യ​ങ്ങൾക്കു മാററം ഭവിച്ചു. ആനവേ​ട്ട​ക്കാ​രനെ സംബന്ധി​ച്ചെന്ത്‌? ജെ. എമേഴ്‌സൺ ടെനൻറ്‌ എഴുതിയ സിലോ​ണി​ലെ പ്രകൃതി ചരി​ത്ര​ത്തി​ന്റെ ബാഹ്യ​രേ​ഖകൾ [Sketches of the Natural History of Ceylon] എന്ന പുസ്‌തകം ഇപ്രകാ​രം കുറി​ക്കൊ​ള്ളു​ന്നു: “മേജർ റോ​ജേ​ഴ്‌സ്‌ എന്ന ഉദ്യോ​ഗസ്ഥൻ 1,400-റിലധി​കം എണ്ണത്തെ കൊന്നു; ക്യാപ്‌ററൻ ഗാൾവ എന്ന മറെറാ​രാൾക്ക്‌ അതിന്റെ പകുതി​യി​ലേ​റെ​യെ​ണ്ണത്തെ കൊന്ന​തി​ന്റെ ബഹുമ​തി​യുണ്ട്‌; പാതക​ളു​ടെ കമ്മീഷ​ണ​റായ മേജർ സ്‌കിന്നർ അത്ര​ത്തോ​ളം​തന്നെ എണ്ണത്തിനെ കൊന്നു; കുറഞ്ഞ ദുരാ​ഗ്ര​ഹ​മു​ള്ളവർ അത്രതന്നെ മുമ്പോ​ട്ടു പോയില്ല.”

കൊ​ളോ​ണി​യൽ ഗവൺമെൻറ്‌ ഓരോ ആനയെ​യും കൊല്ലു​ന്ന​തിന്‌ കുറെ പണം വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌തു എന്നു ടെനൻറ്‌ കൂടു​ത​ലാ​യി പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചു—അവയെ കീടങ്ങ​ളാ​യി വീക്ഷി​ച്ചി​രു​ന്നു. ചുരുക്കം ചില വർഷത്തെ സമയം​കൊണ്ട്‌ ഈ പ്രതി​ഫ​ല​ത്തി​നാ​യി 5,500 എണ്ണത്തിനെ കൊന്ന​താ​യി അവകാ​ശ​പ്പെട്ടു. ടെനൻറ്‌ ഇങ്ങനെ ഉപസം​ഹ​രി​ക്കു​ന്നു: “ശവശരീ​രം ഉപയോ​ഗ​പ്ര​ദ​മായ ഒരു ഉദ്ദേശ്യ​ത്തി​നും ഉതകി​യില്ല, മറിച്ച്‌ അവ വിഘടി​ച്ചു വനത്തിലെ വായു മലിന​മാ​യി​ത്തീ​ര​ത്ത​ക്ക​വണ്ണം ഉപേക്ഷി​ച്ചു​ക​ള​ഞ്ഞ​തു​കൊ​ണ്ടു സിലോ​ണി​ലെ (ഇപ്പോൾ ശ്രീലങ്ക) കളിക്കാർ നടത്തിയ ഈ തുടർച്ച​യായ കൂട്ട​ക്കൊല നശീകരണ അവയവ​ത്തി​ന്റെ സ്വാധീ​ന​ത്തോ​ടുള്ള കേവലം ഒരു കീഴ്‌പ്പെടൽ മാത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു.” ആനക്കൊമ്പ്‌ ശ്രീല​ങ്ക​യിൽ ഒരു മുഖ്യ​ഘ​ടകം ആയിരു​ന്നില്ല, എന്തെന്നാൽ “സിലോ​ണിൽ നൂറിൽ ഒരാന​യ്‌ക്കു​പോ​ലും കൊമ്പില്ല, അവയുള്ള ചുരുക്കം ചിലവ​തന്നെ തികച്ചും ആണാന​ക​ളാണ്‌.”

കോള​നി​വാ​ഴ്‌ച​ക്കാ​ല​ത്തും അതിനു​ശേ​ഷ​വും ആനകളു​ടെ ഭാഗ​ധേയം എങ്ങനെ അധികം വഷളാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നതു സംബന്ധിച്ച്‌ ഏഷ്യാ​വീക്ക്‌ അതിന്റെ വിവരണം തുടരു​ന്നു: “മേലാൽ രാജകീയ ശാസന​ങ്ങ​ളാൽ സംരക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ടാത്ത വനസ​ങ്കേതം തേയി​ല​ത്തോ​ട്ട​ങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി വെട്ടി​ത്തെ​ളി​ച്ചു. ഈ ദ്വീപിൽ 1800-ൽ ഏകദേശം 50,000 ആനകൾ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. ആയിര​ത്തി​തൊ​ള്ളാ​യി​ര​ത്തിൽ 12,000 എണ്ണം ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. ഇന്ന്‌ 50 വർഷത്തെ കടുത്ത സംരക്ഷ​ണ​നി​യ​മങ്ങൾ ഉണ്ടായി​രു​ന്നി​ട്ടും അതിന്റെ സംഖ്യ 3,000-ൽ താഴെ​യാണ്‌.” നൂറിനു ഒന്ന്‌ എന്നതി​നേ​ക്കാൾ ഇരുപ​തിന്‌ ഒന്ന്‌ എന്ന അനുപാ​തം കാണി​ക്കു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ലും പ്രമു​ഖ​ഘ​ടകം ആനക്കൊ​മ്പാ​ണെ​ന്ന​തി​നെ ഏഷ്യാ​വീക്ക്‌ തള്ളിക്ക​ള​യു​ന്നു. പിന്നീടു ശ്രീലങ്കൻ ആനകളു​ടെ വിപത്തി​ന്റെ യഥാർത്ഥ കാരണം അതു പരാമർശി​ക്കു​ന്നു: “യഥാർത്ഥ ഭീഷണി സ്ഥലത്തി​നു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള മമനു​ഷ്യ​ന്റെ അടങ്ങാത്ത ദാഹമാണ്‌. അവയുടെ സ്വാഭാ​വിക വാസസ്ഥ​ല​ത്തോ​ടു ചേർന്നുള്ള കൃഷി അതിനെ ആക്രമി​ക്കു​ന്തോ​റും ശ്രീലങ്കൻ ആനകൾ വംശനാ​ശം നേരി​ടു​ന്നു.”

യാല ദേശീയ പാർക്ക്‌

ശ്രീല​ങ്ക​യി​ലെ വന്യജീ​വി പ്രകൃ​തി​സം​രക്ഷണ സൊ​സൈ​റ​റി​യു​ടെ പ്രസി​ഡ​ണ്ടായ ഡോ. രെഞ്ചൻ ഉണരുക!യോട്‌ ഇങ്ങനെ അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെട്ടു: “ഞങ്ങളുടെ സൊ​സൈ​റ​റി​യു​ടെ വളരെ​യ​ധി​കം പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങൾകൊണ്ട്‌ ആദ്യത്തെ വന്യജീ​വി​സം​ര​ക്ഷ​ണ​മേ​ഖ​ലയെ 1898-ൽ വന്യജീ​വി സങ്കേത​മാ​യി സ്ഥാപിച്ചു. യാല 1938-ൽ ഞങ്ങളുടെ ആദ്യത്തെ ദേശീയ പാർക്കാ​യി​ത്തീർന്നു. മററു​ള്ള​വ​യും ചേർക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. ഈ പാർക്കു​കളെ ഞങ്ങൾ ഒരു ദേശീയ സമ്പത്തായി കരുതു​ന്നു, ഞങ്ങളുടെ അമൂല്യ​മായ വന്യജീ​വി​ക​ളു​ടെ ഒരു സംരക്ഷ​ണ​മാ​യി അവ തുടരു​മെ​ന്നും ഞങ്ങൾ ആശിക്കു​ന്നു.”

യാല ദേശീയ പാർക്കി​ലേക്കു ഞങ്ങൾ ഒരു യാത്ര പട്ടിക​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രു​ന്നു. അതി​നെ​പ്പ​റ​റി​യുള്ള ഫെർണാൻഡോ​യു​ടെ പരാമർശം ഞങ്ങളുടെ താത്‌പ​ര്യ​ത്തെ വർദ്ധി​പ്പി​ക്കുക മാത്രമേ ചെയ്‌തു​ള്ളു. പിന​വെ​ല​യി​ലെ ആനകളു​ടെ അനാഥാ​ല​യ​ത്തി​ലെ പരിചാ​രകർ ഞങ്ങളോ​ടു കാട്ടിയ ദയയ്‌ക്കും മര്യാ​ദ​യ്‌ക്കും ഞങ്ങൾ നന്ദി പറഞ്ഞു, മഹാ ഓയാ​യി​ലെ കുളി അപ്പോ​ഴും ആസ്വദി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രുന്ന അനാഥ​രും വളർച്ച​യെ​ത്തി​യ​തു​മായ ആനക​ളോട്‌ കൈവീ​ശി യാത്ര​പ​റ​ഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ (അവ ശ്രദ്ധി​ച്ചോ എന്ന്‌ എനിക്കു​റ​പ്പില്ല) ഞങ്ങൾ യാല ദേശീയ പാർക്കി​ലേക്കു പുറ​പ്പെട്ടു.

സമു​ദ്ര​തീ​ര​ത്തെ ഒരു ബംഗ്ലാ​വിൽ ഞങ്ങൾ മൂന്നു രാത്രി​കൾ ചെലവ​ഴി​ച്ചു. മൃഗങ്ങളെ കാണാൻ ഒരു വഴികാ​ട്ടി ഞങ്ങളെ ചുററു​പാ​ടും ഡ്രൈ​വു​ചെ​യ്‌തു​കൊ​ണ്ടു​പോ​യി—കാറിൽനി​ന്നും പുറത്തി​റ​ങ്ങാൻ നിങ്ങൾക്ക​നു​വാ​ദ​മില്ല. ഞങ്ങൾ മാനു​ക​ളെ​യും കാട്ടു​പ​ന്നി​ക​ളെ​യും ഉടുമ്പു​ക​ളെ​യും മനോ​ഹ​ര​ങ്ങ​ളായ അനേകം പക്ഷിക​ളെ​യും കണ്ടു. ഒരു ആൺമയിൽ തന്റെ പകി​ട്ടേ​റിയ വാൽ വിടർത്തി ഒരു ഇണചേരൽ നൃത്തമാ​ടി, തൂങ്ങനാം കുരു​വി​യു​ടെ കൂടുകൾ വൃക്ഷങ്ങ​ളിൽനി​ന്നും തൂങ്ങി​ക്കി​ട​ന്നി​രു​ന്നു, മനോ​ഹ​ര​ങ്ങ​ളായ കൊക്കു​ക​ളു​ടെ പ്രൗഢ​മായ അഴക്‌ വളരെ ഹൃദയ​ഹാ​രി​യാ​യി​രു​ന്നു. പുള്ളി​പ്പു​ലി​കൾ അവിടെ ഉണ്ടെങ്കി​ലും ഒന്നി​നെ​പ്പോ​ലും കാണാ​ഞ്ഞ​തിൽ ഞങ്ങൾ നിരാ​ശ​രാ​യി​രു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും ഞങ്ങളുടെ പഴയ കൂട്ടു​കാ​രായ ഏഷ്യൻ ആനകളു​ടെ അനേകം കൂട്ടങ്ങളെ ഞങ്ങൾ കാണു​ക​തന്നെ ചെയ്‌തു. അവ ശാന്തരും തങ്ങളുടെ സംരക്ഷിത ഉപവന​പ്ര​ദേ​ശത്തു സംതൃ​പ്‌ത​രു​മാ​യി കാണ​പ്പെട്ടു.

ആനയ്‌ക്കു ധാരാളം സ്ഥലം ആവശ്യ​മാണ്‌. മമനു​ഷ്യ​ന്റെ ജനസം​ഖ്യാ സ്‌ഫോ​ട​ന​ത്തോ​ടെ കൃഷി​യോ​ഗ്യ​മായ സ്ഥലം കുറഞ്ഞു​വ​രി​ക​യാണ്‌, അതിന്റെ ആവശ്യം ഏറിയും. ആനകളു​ടെ അതിജീ​വ​ന​ത്തി​നുള്ള ഗവൺമെൻറി​ന്റെ പ്രതി​ബദ്ധത ദൃഢമാ​യി എത്രകാ​ലം നിലനിൽക്കു​മെന്നു സംരക്ഷകർ വർദ്ധിച്ച ഉത്‌ക്കണ്‌ഠ പ്രകടി​പ്പി​ച്ചു. കാലത്തി​നേ അതു പറയാൻ കഴിയൂ.—ഉണരുക!യുടെ ഒരു സ്‌ററാഫ്‌ ലേഖകൻ. (g92 11/22)

[17-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

കുളിക്കാനുള്ള സമയത്ത്‌ ആനകളെ നയപൂർവ്വം വെള്ളത്തിൽ കിടത്തു​ന്നു, അവിടെ അവ തങ്ങളുടെ തുമ്പി​ക്കൈകൾ ശ്വസ​നോ​പ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളാ​യി ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നു

[18,19 പേജു​ക​ളി​ലെ ചിത്രങ്ങൾ]

വനത്തിൽ അനാഥ​രായ ആനക്കു​ട്ടി​കളെ പിന​വെ​ല​യിൽ വളർച്ച​യെ​ത്തു​ന്ന​തു​വരെ പരിപാ​ലി​ക്കു​ന്നു