ശാസ്‌ത്ര​ത്തിന്‌ 21-ാം നൂററാ​ണ്ടി​ന്റെ വെല്ലു​വി​ളി​കളെ നേരി​ടാൻ കഴിയു​മോ?

“ഭൂമി​മാ​താ​വി​നു തന്റെ അശ്രദ്ധ​രും താന്തോ​ന്നി​ക​ളു​മായ സന്തതി​ക​ളു​മാ​യി ഇനി അധിക​നാൾ മല്ലടി​ക്കാൻ കഴിയി​ല്ലെ​ന്ന​തി​നു ശാസ്‌ത്രീയ തെളി​വു​കൾ ഇപ്പോൾ ആവശ്യ​ത്തി​ലേ​റെ​യുണ്ട്‌.”ദ യൂറോ​പ്യൻ, മാർച്ച്‌ 19-25, 1992.

ഭൂമിക്കു നേരെ​യുള്ള ഭീഷണി, ഗൗരവ​മു​ള്ള​തും ശ്രദ്ധ കൊടു​ക്കേ​ണ്ട​തു​മായ ഒന്നാ​ണെ​ന്നും അല്ലാതെ നിസ്സാര കാര്യ​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള ഒരു കോളി​ള​ക്ക​മു​ണ്ടാ​ക്ക​ല​ല്ലെ​ന്നും അധിക​മ​ധി​കം പരിസ്ഥി​തി വിജ്‌ഞാ​നി​കൾ അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ടു​ന്നു. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, വൻദു​രന്തം ഒഴിവാ​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കിൽ സത്വര നടപടി​കൾ അത്യന്താ​പേ​ക്ഷി​ത​മാ​ണെന്ന്‌ അവർ പറയുന്നു. “നമുക്കു തലമു​റ​ക​ളില്ല. ഇപ്പോ​ഴത്തെ ഗതി പിന്നോ​ട്ടാ​ക്കു​ന്ന​തി​നു ശ്രമി​ക്കാൻ നമുക്കു​ള്ളത്‌ ഏതാനും വർഷങ്ങൾ മാത്രം” എന്നാണ്‌ 1980-കളുടെ അവസാനം വേൾഡ്‌വാച്ച്‌ ഇൻസ്‌റ​റി​റ​റ്യൂ​ട്ടി​ന്റെ പ്രസി​ഡൻറ്‌ പറഞ്ഞത്‌.

ഗ്രഹത്തെ രക്ഷിക്കാൻ 5000 ദിവസങ്ങൾ (5000 Days to Save the Planet) എന്ന പുസ്‌ത​ക​ത്തി​ന്റെ എഡിറ​റർമാർ 1990-ൽ പ്രസ്‌തുത പുസ്‌തകം പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രി​ച്ച​പ്പോൾ അവർ വളരെ കൃത്യ​ത​യു​ള്ള​വ​രാ​യി​രു​ന്നു. ആ സമയം​മു​തൽ അവരുടെ കൗണ്ട്‌ഡൗൺ തുടരു​ക​യാണ്‌. അവരുടെ നിർണാ​യ​ക​ദി​വസ (deadline) പ്രകാരം ഗ്രഹത്തെ രക്ഷിക്കാൻ അവശേ​ഷി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന സമയം 4,000 ദിവസ​ത്തി​ന​ടു​ത്തു ചുററി​പ്പ​റ​റി​നിൽക്കു​ന്നു. ഇരുപ​ത്തൊ​ന്നാം നൂററാ​ണ്ടു പിറക്കു​ന്ന​തോ​ടെ, അതിനി​ട​യിൽ അസാധാ​ര​ണ​മാ​യി എന്തെങ്കി​ലും സംഭവി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, ആ സംഖ്യ ഏതാണ്ട്‌ 1,500 ദിവസ​മാ​യി ചുരു​ങ്ങി​യി​രി​ക്കും.

ഈ വ്യക്തമായ പ്രതി​സന്ധി സംജാ​ത​മാ​കാൻ ഇടയാ​ക്കിയ അസാധാ​ര​ണ​മായ സാഹച​ര്യ​ങ്ങൾ എന്തെല്ലാ​മാണ്‌? വരുന്ന നൂററാണ്ട്‌ ഉയർത്തുന്ന വെല്ലു​വി​ളി​കൾ എന്തെല്ലാ​മാണ്‌?

പ്രശ്‌ന​ങ്ങൾക്ക്‌ ഒരു കുറവു​മി​ല്ല

ശീതസ​മരം അവസാ​നി​ച്ച​തിൽ സമാധാ​ന​പ്രേ​മി​ക​ളായ ആളുകൾ സന്തോ​ഷി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ ലോക​സ​മാ​ധാ​നം നേടു​ന്ന​തി​ന്റെ​യും നിലനിർത്തു​ന്ന​തി​ന്റെ​യും വെല്ലു​വി​ളി ഇപ്പോ​ഴും നിലനിൽക്കു​ന്നു. ആയിര​ത്തി​ത്തൊ​ള്ളാ​യി​ര​ത്തി​ത്തൊ​ണ്ണൂ​റു ജനുവ​രി​യിൽ യൂറോ​പ്യൻ ഏകീക​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു പ്രസം​ഗി​ക്കവെ, ഫ്രാൻസി​ന്റെ പ്രസി​ഡൻറായ മിത്തെ​റാങ്‌ പറഞ്ഞു: “നമ്മൾ പിന്നിൽ വിട്ടു​ക​ള​യു​ന്നതു ന്യായ​ര​ഹി​ത​മെ​ങ്കി​ലും സ്ഥിരത​യുള്ള ഒരു ലോക​ത്തെ​യാണ്‌, കാരണം നാം പ്രത്യാ​ശി​ക്കുന്ന ഒരു ലോകം കൂടുതൽ നീതി​നി​ഷ്‌ഠ​മാ​യി​രി​ക്കു​മെ​ങ്കി​ലും അതു തീർച്ച​യാ​യും കൂടുതൽ അസ്ഥിര​മാ​യി​രി​ക്കും.” ദ യൂറോ​പ്യൻ എന്ന പത്രം എഴുതി: “(മുൻസോ​വി​യ​ററ്‌ ചേരി​യി​ലെ രാഷ്‌ട്ര​ങ്ങ​ളു​ടെ) സ്വാത​ന്ത്ര്യ​ത്തി​ന്റെ വില വർധി​ച്ചു​വ​രുന്ന ഒരു അസ്ഥിര​ത​യാണ്‌. ചെറിയ തോതി​ലേ ഉള്ളു​വെ​ങ്കി​ലും അതു ന്യൂക്ലി​യർ യുദ്ധത്തി​ന്റെ അപകടം വർധി​പ്പി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌.”

വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ ഇന്നു ലോകം അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കുന്ന വെല്ലു​വി​ളി​ക​ളിൽ ചിലതു ശീതസ​മരം തുടങ്ങിയ സമയത്തു തീർത്തും അജ്‌ഞാ​ത​മാ​യി​രു​ന്നു. ഗ്രഹത്തെ രക്ഷിക്കാൻ 5000 ദിവസങ്ങൾ എന്ന പുസ്‌തകം കുറി​ക്കൊ​ള്ളു​ന്ന​തു​പോ​ലെ: “വെറും അമ്പതു വർഷം മുമ്പു ലോക​പ​രി​സ്ഥി​തി മിക്കവാ​റും സന്തുലി​താ​വ​സ്ഥ​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു. . . . ലോകം ബൃഹത്തും മനോ​ഹ​ര​വും ശക്തവു​മായ ഒരിട​മാ​യി​രു​ന്നു; അതിനു കേടു​വ​രു​ത്താൻ നമു​ക്കെ​ങ്ങനെ കഴിഞ്ഞു? ഇപ്പോൾ നമ്മുടെ ഗ്രഹം പ്രതി​സ​ന്ധി​യി​ലാ​ണെ​ന്നും അതിനെ നമ്മു​ടേ​തായ രീതി​യിൽ നശിപ്പി​ച്ചും മലിനീ​ക​രി​ച്ചും ഒരു ആഗോള ദുരന്ത​ത്തി​ലേക്കു തള്ളിവി​ടു​ന്നെ​ന്നും നാം കേൾക്കു​ന്നു.”

പ്രകൃ​തി​ക്ഷോ​ഭങ്ങൾ എന്നു വിളി​ക്കുന്ന പ്രളയ​ങ്ങ​ളും കൊടു​ങ്കാ​റ​റു​ക​ളും ഭൂകമ്പ​ങ്ങ​ളും അഗ്നിപർവ​ത​ത്തി​ന്റെ പൊട്ടി​ത്തെ​റി​ക്ക​ലു​ക​ളും എവി​ടെ​യും സംഭവി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടാ​ണി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. പരിസ്ഥി​തി​യു​ടെ മേലുള്ള മമനു​ഷ്യ​ന്റെ കൈ​യേ​ററം എത്ര​ത്തോ​ളം ഇതിനു കാരണ​മാ​യി എന്നതിനു തർക്കം ഉണ്ടാ​യേ​ക്കാം. ഭൂമിയെ സംരക്ഷി​ക്കുന്ന ഓസോൺ പാളി​യു​ടെ ചില ഭാഗങ്ങൾ അപകട​ക​ര​മാം​വി​ധം ലോല​മാ​യി​ത്തീർന്നി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നതിനു തെളി​വുണ്ട്‌. ദുരന്ത​ങ്ങൾക്കി​ട​യാ​ക്കാൻ കഴിയുന്ന കാലാ​വ​സ്ഥാ​മാ​റ​റങ്ങൾ ആഞ്ഞടി​ക്കു​ന്നതു ക്രമാ​നു​ഗ​ത​മാ​യി​ട്ടാ​യി​രി​ക്കില്ല, മറിച്ച്‌ പെട്ടെ​ന്നാ​യി​രി​ക്കും എന്നു ചില ശാസ്‌ത്ര​ജ്‌ഞർ ഇപ്പോൾ മുന്നറി​യി​പ്പു നൽകുന്നു.

അർബുദം, ഹൃദ്‌രോ​ഗം, രക്തപരി​വാ​ഹ​സം​ബ​ന്ധ​മായ (circulatory) തകരാ​റു​കൾ എന്നിവ​യും മററ​നേകം രോഗ​ങ്ങ​ളും വൈദ്യ​ശാ​സ്‌ത്ര രംഗത്തു​ള്ള​വ​രു​ടെ വൈദ​ഗ്‌ധ്യ​ത്തെ വളരെ നാളു​ക​ളാ​യി വെല്ലു​വി​ളി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. വൈദ്യ​ശാ​സ്‌ത്ര പുരോ​ഗ​തി​യു​ടെ വർഷങ്ങൾ പലതു കഴിഞ്ഞി​ട്ടും, ഈ രോഗങ്ങൾ ഇപ്പോ​ഴും ആളുകളെ കൊല്ലു​ന്നു. യൂറോ​പ്പിൽ മാത്രം ഓരോ വർഷവും അർബു​ദം​മൂ​ലം മൃതി​യ​ട​യു​ന്നതു 12,00,000 പേരാ​ണെന്നു കണക്കാ​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. അത്‌ ഒരു പതിറ​റാ​ണ്ടു മുമ്പു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാൾ 65 ശതമാനം കൂടു​ത​ലാണ്‌. ഒരു പുതിയ ബാധ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള—താരത​മ്യേന കുറച്ച്‌ ആളുകളെ കൊന്നി​ട്ടുള്ള എയ്‌ഡ്‌സി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള—ഭയം നിമിത്തം, ഈ കനത്ത നഷ്ടം മിക്കവാ​റും ശ്രദ്ധി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​തെ പോകു​ന്നു.

മറെറാ​രു വെല്ലു​വി​ളി: ഇരുനൂ​റു വർഷത്തി​നു​ള്ളിൽ ലോക​ജ​ന​സം​ഖ്യ 100 കോടി​യിൽനി​ന്നു 550 കോടി​യാ​യി വർധി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. വാർഷിക വർധന​യു​ടെ തോതിൽ ഈയിടെ ഒരു ഇടിവു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും ചിലരു​ടെ കണക്കനു​സ​രി​ച്ചു 2025 ആകു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും ലോക​ജ​ന​സം​ഖ്യ മിക്കവാ​റും 800 കോടി കവിഞ്ഞി​രി​ക്കും, 2050 ആകു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും അത്‌ 1,000 കോടി​യോ​ട​ടു​ത്തി​രി​ക്കും. ഈ ആളുക​ളെ​ല്ലാം എവിടെ ജീവി​ക്കും? അവർ എന്തു ഭക്ഷിക്കും? ആയിര​ത്തി​ത്തൊ​ള്ളാ​യി​ര​ത്തി​ത്തൊ​ണ്ണൂ​റെ​റാ​ന്നിൽ പുറത്തി​റ​ക്കിയ ഒരു യുഎൻ (UN) റിപ്പോർട്ടു കണക്കാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നതു 100 കോടി ആളുകൾ ഇപ്പോൾത്തന്നെ ജീവി​ക്കു​ന്നതു മുഴു​പ്പ​ട്ടി​ണി​യി​ലാ​ണെ​ന്നും അവരുടെ ജീവിതം “മനുഷ്യ​മാ​ഹാ​ത്മ്യ​ത്തി​ന്റെ ന്യായ​യു​ക്ത​മായ യാതൊ​രു നിർവ​ച​ന​ത്തി​നും യോജി​ക്കാ​ത്ത​വി​ധം വികല​പോ​ഷണം, നിരക്ഷരത, രോഗങ്ങൾ എന്നിവ​യാൽ ആവരണം​ചെ​യ്യ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു” എന്നുമാണ്‌.

ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളി​ലെ സ്‌ററാൻഫോർഡ്‌ യൂണി​വേ​ഴ്‌സി​റ​റി​യി​ലെ ജനസം​ഖ്യാ​പഠന വിഭാഗം പ്രൊ​ഫ​സ​റായ പോൾ ആർ. എർലിക്‌ “ദരി​ദ്ര​രാ​ഷ്‌ട്ര​ങ്ങ​ളി​ലെ അമിത ജനപ്പെ​രു​പ്പം അവരെ ദരി​ദ്ര​ബാ​ധി​ത​രാ​യി​ത്തന്നെ നിലനിർത്താൻ ചായ്‌വു കാണി​ക്കു​മ്പോൾ, സമ്പന്നരാ​ഷ്‌ട്ര​ങ്ങ​ളി​ലെ ജനസം​ഖ്യാ​പ്പെ​രു​പ്പം മുഴു​ഗ്ര​ഹ​ത്തി​ന്റേ​യും ജീവനെ പിന്തു​ണ​ക്കാ​നുള്ള കഴിവി​നു തുരങ്കം വെക്കാൻ ചായ്‌വു കാണി​ക്കു​ന്നു” എന്നു പറഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ ഈ പ്രശ്‌ന​ത്തി​ന്റെ വ്യാപ്‌തി രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു.

മേൽപ്പറഞ്ഞ ഘടകങ്ങൾ—അല്ലെങ്കിൽ മയക്കു​മ​രു​ന്നു ദുരു​പ​യോ​ഗം, പാർപ്പിട ദൗർല​ഭ്യം, കുററ​കൃ​ത്യ​ങ്ങൾ, വർഗീയ സംഘട്ട​നങ്ങൾ എന്നിവ​പോ​ലുള്ള മററു​ഘ​ട​കങ്ങൾ—സമീപ​ഭാ​വി​യിൽ ഒരു ആഗോള ദുരന്ത​ത്തി​നു തിരി​കൊ​ളു​ത്താ​നുള്ള സാധ്യത യഥാർഥ ഉത്‌ക്ക​ണ്‌ഠ​യ്‌ക്കു കാരണ​മാ​കു​ന്നു. വെല്ലു​വി​ളി വ്യക്തമാ​ണെ​ങ്കി​ലും അതിനെ എങ്ങനെ നേരി​ട​ണ​മെ​ന്നതു അവ്യക്ത​മാണ്‌.

പരിഹാ​ര​മാർഗങ്ങൾ ആരായൽ

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളു​ടെ ഗൗരവം കണക്കി​ലെ​ടു​ത്തു​കൊണ്ട്‌ അടിയ​ന്തി​ര​ത​യു​ടെ വ്യത്യസ്‌ത അളവു​ക​ളിൽ ഗവൺമെൻറു​കൾ പരിഹാ​രങ്ങൾ തേടു​ക​യാണ്‌. ഉദാഹ​ര​ണ​മാ​യി, കഴിഞ്ഞ ജൂണിൽ റിയോ ഡി ജനെയ്‌റോ​യിൽ, പരിസ്ഥി​തി വിഷയ​ത്തിൻമേൽ ഇതുവരെ നടന്നി​ട്ടു​ള്ള​തിൽ ഏററവും വലിയ സമ്മേളനം വിളി​ച്ചു​കൂ​ട്ടി. യുഎൻ-ന്റെ ആഭിമു​ഖ്യ​ത്തിൽ നടത്തപ്പെട്ട ഈ ഭൗമ ഉച്ചകോ​ടി അത്തരത്തി​ലു​ള്ള​തിൽ രണ്ടാമ​ത്തേ​താ​യി​രു​ന്നു. ഒന്നാമ​ത്തെതു സ്വീഡ​നി​ലെ സ്‌റേ​റാ​ക്ക്‌ഹോ​മിൽ 1972-ൽ നടന്നി​രു​ന്നു. അവി​ടെ​വച്ച്‌ അറിയ​പ്പെ​ടുന്ന ഒരു ജർമൻ രാഷ്‌ട്രീയ പ്രവർത്തകൻ ഇങ്ങനെ പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചു: “ഗ്രഹത്തി​ന്റെ ഭാവി നിർണ​യി​ക്കു​ന്ന​തിൽ ഒരു വഴിത്തി​രി​വാ​കാൻ ഈ സമ്മേള​ന​ത്തി​നു കഴിയും.”

വ്യക്തമാ​യും 1972-ലെ യോഗം പ്രതീ​ക്ഷ​യ്‌ക്കൊ​ത്തു​യർന്നില്ല. ആയിര​ത്തി​ത്തൊ​ള്ളാ​യി​ര​ത്തെ​ഴു​പ​ത്തി​ര​ണ്ടി​ലെ​യും 1992-ലെയും സമ്മേള​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ മുഖ്യ​സം​ഘാ​ട​ക​നായ മോറീസ്‌ എഫ്‌. സ്‌​റ്രേ​റാങ്‌ ഇപ്രകാ​രം സമ്മതി​ച്ചു​പ​റഞ്ഞു: “പരിസ്ഥി​തി ഏജൻസി​ക​ളു​ടെ യഥാർഥ​ത്തി​ലുള്ള ഏക ആയുധ​മായ പരിസ്ഥി​തി നിയ​ന്ത്രണം പ്രധാ​ന​പ്പെ​ട്ട​താ​ണെ​ങ്കി​ലും പര്യാ​പ്‌തമല്ല എന്നു സ്‌റേ​റാ​ക്ക്‌ഹോ​മി​നു​ശേ​ഷ​മുള്ള 20 വർഷത്തി​നി​ട​യിൽ നാം മനസ്സി​ലാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ഇതോ​ടൊ​പ്പം നമ്മുടെ സാമ്പത്തിക പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങൾക്കാ​യുള്ള അടിസ്ഥാ​ന​പ​ര​മായ പ്രേര​ക​ഘ​ട​ക​ങ്ങ​ളി​ലെ പ്രധാ​ന​പ്പെട്ട മാററ​ങ്ങ​ളും ഉണ്ടായി​രി​ക്കേ​ണ്ട​താണ്‌.”

എന്നാൽ, ഈ “പ്രധാ​ന​പ്പെട്ട മാററങ്ങൾ” നേടി​യെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തിൽ 1992-ലെ സമ്മേളനം 1972-ലേതി​നെ​ക്കാൾ അല്‌പ​മെ​ങ്കി​ലും വിജയ​പ്ര​ദ​മാ​യി​രു​ന്നെന്നു തെളി​യി​ക്കു​മോ? ഇല്ലെങ്കിൽ 20 വർഷത്തി​നു​ശേഷം 2012-ൽ മൂന്നാ​മത്തെ ഭൗമ ഉച്ചകോ​ടി​ക്കു വേദി ഒരുക്കാൻ ഈ ഗ്രഹത്തി​നു കഴിയു​മോ?

അതിന്റെ ഏററവും വലിയ വെല്ലു​വി​ളി​യെ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു

ലോക​ത്തി​ന്റെ പ്രശ്‌നങ്ങൾ പരിഹ​രി​ക്കാ​നുള്ള മതത്തി​ന്റെ​യും രാഷ്‌ട്രീ​യ​ത്തി​ന്റെ​യും കഴിവിൽ ജനങ്ങൾ പൊതു​വെ കൂടു​തൽക്കൂ​ടു​തൽ സംശയാ​ലു​ക്ക​ളാ​യി​ത്തീ​രു​ക​യാണ്‌. മതത്തി​നും രാഷ്‌ട്രീ​യ​ത്തി​നും കഴിയു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, 21-ാം നൂററാ​ണ്ടി​ന്റെ ഗൗരവ​മായ വെല്ലു​വി​ളി​കളെ നേരി​ടാൻ എന്തിനാ​ണു കഴിയുക?

ഗവേഷ​ണ​ത്തി​നും സാങ്കേ​തി​ക​വി​ദ്യ​യ്‌ക്കും വേണ്ടി​യുള്ള ജർമൻ മന്ത്രാ​ലയം പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രിച്ച ഒരു ലഘുപ​ത്രിക ഈ ചോദ്യ​ത്തിൻമേൽ വെളിച്ചം വീശുന്നു. “ഈ പ്രശ്‌നങ്ങൾ കൈകാ​ര്യം ചെയ്യു​ന്ന​തിന്‌, മനുഷ്യൻ ഇനിയും വരുത്തി​ക്കൂ​ട്ടി​യേ​ക്കാ​വുന്ന കൂടു​ത​ലായ ഏതെങ്കി​ലും മാററ​ങ്ങളെ ഒഴിവാ​ക്കാൻ മാത്രമല്ല ആഗോള മാററ​ങ്ങ​ളു​ടെ ദോഷ​ക​ര​മായ ഫലങ്ങളെ തടയാൻകൂ​ടി പര്യാ​പ്‌ത​മായ രാഷ്‌ട്രീയ തന്ത്രങ്ങൾ ആവിഷ്‌ക​രി​ക്കേ​ണ്ടത്‌ ആവശ്യ​മാ​ക്കി​ത്തീർക്കു​ന്നു. നമ്മെ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കുന്ന പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളു​ടെ സങ്കീർണ​ത​യു​ടെ വെളി​ച്ച​ത്തിൽ, സാധു​വായ ശാസ്‌ത്രീയ കണ്ടെത്ത​ലു​ക​ളി​ലും വിശ്വാ​സ​യോ​ഗ്യ​മായ പൂർവാ​നു​മാന രീതി​ക​ളി​ലും അടിസ്ഥാ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നെ​ങ്കിൽ മാത്രമേ അർഥവ​ത്തായ രാഷ്‌ട്രീയ തീരു​മാ​നങ്ങൾ സാധ്യ​മാ​ക​യു​ള്ളൂ. ചെല​വേ​റിയ അല്ലെങ്കിൽ അനഭി​കാ​മ്യ​വും വിപൽക്ക​രം​പോ​ലു​മായ വികാ​സ​ങ്ങളെ ഒഴിവാ​ക്കാൻ ഇതു മാത്ര​മാണ്‌ ഒരു പോം​വ​ഴി​യാ​യി കാണു​ന്നത്‌. ഈ വിവരം ലഭ്യമാ​ക്കുക എന്നതാണു ശാസ്‌ത്ര​സ​മൂ​ഹം ഇപ്പോൾ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കുന്ന ഏററവും വലിയ വെല്ലു​വി​ളി.”

ശാസ്‌ത്രം ഇതിനു മുമ്പു ഭയങ്കര​മായ വെല്ലു​വി​ളി​കളെ നേരി​ടു​ക​യും ഒരു പരിധി​വരെ ചെറു​ത്തു​നിൽക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​ട്ടുണ്ട്‌. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, വരുന്ന 21-ാം നൂററാണ്ട്‌ ഉയർത്തുന്ന അനിത​ര​സാ​ധാ​ര​ണ​മായ വെല്ലു​വി​ളി​കളെ നേരി​ടാൻ ശാസ്‌ത്ര​ത്തി​നു കഴിയു​മോ എന്ന ചോദ്യം അസ്ഥാനത്തല്ല. ശുഭാ​പ്‌തി​വി​ശ്വാ​സ​ത്തി​നു വല്ല അടിസ്ഥാ​ന​വു​മു​ണ്ടോ?

ഈ ഗൗരവ​മുള്ള വിഷയ​ങ്ങ​ളു​ടെ ചർച്ച ഒരു ലേഖന​പ​ര​മ്പ​ര​യാ​യി ഈ ലക്കത്തിൽ ആരംഭി​ക്കു​ക​യാ​ണെന്ന്‌ ഉണരുക! സന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ അറിയി​ക്കട്ടെ. ഒന്നാം ഭാഗം പിൻവ​രു​ന്നു.

[4-ാം പേജിലെ ചിത്രങ്ങൾ]

മലിനീകരണം, രോഗം, അമിത​ജ​ന​പ്പെ​രു​പ്പം എന്നിവ സംബന്ധി​ച്ചു ശാസ്‌ത്ര​ത്തിന്‌ എന്തു ചെയ്യാൻ കഴിയും?

[കടപ്പാട്‌]

WHO photo by P. Almasy

WHO photo by P. Almasy