“സഹിഷ്‌ണു​ത​യു​ടെ പാഠം പഠിക്കൽ”

നാം 20-ാം നൂററാ​ണ്ടി​ന്റെ അവസാ​ന​ത്തോ​ട​ടു​ക്കവേ 1914 മുതലുള്ള അതിന്റെ അക്രമാ​സക്ത ചരി​ത്ര​ത്തിൽനി​ന്നു പൊതു​വെ മനുഷ്യ​വർഗം ഏതെങ്കി​ലും പാഠങ്ങൾ പഠിച്ചു​വോ? യുനെ​സ്‌കോ​യു​ടെ (ഐക്യ​രാ​ഷ്‌ട്ര സംഘട​ന​യു​ടെ വിദ്യാ​ഭ്യാ​സ, ശാസ്‌ത്രീയ, സാംസ്‌കാ​രിക സംഘടന) ഡയറക്ടറർ ജനറലായ ഫെഡറി​ക്കോ മേയർ ദ യുനെ​സ്‌കോ കുരി​യ​റി​നു വേണ്ടി എഴുതിയ ഒരു ലേഖന​ത്തിൽ അത്ര ശുഭാ​പ്‌തി​വി​ശ്വാ​സം പ്രകടി​പ്പി​ച്ചില്ല. “എന്തിന്റെ ആവിർഭാ​വം വിവേ​ചി​ച്ച​റി​യാൻ കഴിയു​മോ ആ ലോകം . . . മുഴു​ഹൃ​ദ​യ​ത്തോ​ടെ​യുള്ള ഉത്സാഹത്തെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്നില്ല. മതമൗ​ലി​ക​വാ​ദം, ദേശീ​യ​വാ​ദം, വർഗീ​യ​വും വംശീ​യ​വും ആയ മുൻവി​ധി, ശേമ്യ​വി​രോ​ധം: സ്വാത​ന്ത്ര്യ​ത്തി​ന്റെ കാററു​കൾ വിദ്വേ​ഷ​ത്തി​ന്റെ കനലു​കളെ വീണ്ടും ഊതി​ക്ക​ത്തി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. . . . പഴയ വ്യവസ്ഥി​തി​യു​ടെ പതനം എല്ലാത്തരം പുതിയ തുടക്ക​ങ്ങൾക്കും കളമൊ​രു​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു, അവയിൽ ചിലത്‌ അങ്ങേയ​ററം വ്യാമി​ശ്ര​മാണ്‌—ഒരു ശൂന്യ​സ്ഥ​ലത്തു അക്രമം തഴയ്‌ക്കു​ന്നു.”

അക്രമം തഴയ്‌ക്കു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌? മതത്തി​ലെ​യോ വംശീയ പശ്ചാത്ത​ല​ത്തി​ലെ​യോ വ്യത്യാ​സ​ങ്ങൾക്കൊ​ണ്ടു മാത്രം ആളുകൾ എന്തു​കൊ​ണ്ടു മററു​ള്ള​വരെ ദ്വേഷി​ക്കു​ക​യും കൊല്ലു​ക​യും ചെയ്യുന്നു? മുൻ യുഗോ​സ്ലാ​വി​യ​യി​ലോ ഇൻഡ്യ​യി​ലോ വടക്കൻ അയർല​ണ്ടി​ലോ ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളി​ലോ ലോക​ത്തി​ന്റെ മറെറ​വി​ടെ​യെ​ങ്കി​ലു​മോ ആയിരു​ന്നാ​ലും അടിസ്ഥാന കാരണ​ങ്ങ​ളി​ലൊ​ന്നു വഴിപി​ഴച്ച വിദ്യാ​ഭ്യാ​സ​ത്തിൽ കുടി​കൊ​ള്ളു​ന്ന​താ​യി തോന്നു​ന്നു. പരസ്‌പര സഹിഷ്‌ണു​ത​യും ആദരവും പഠിക്കു​ന്ന​തി​നു പകരം ആളുകൾ തങ്ങളുടെ മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളിൽനി​ന്നും തങ്ങളുടെ സ്‌കൂ​ളു​ക​ളിൽനി​ന്നും പൊതു​വെ സമൂഹ​ത്തിൽനി​ന്നും അവിശ്വാ​സ​വും വിദ്വേ​ഷ​വും പഠിച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.

ഫെഡറി​ക്കോ മേയർ ഇപ്രകാ​രം തുടർന്നു പറഞ്ഞു: “സഹിക്ക​രു​താ​ത്ത​തി​നെ—ലക്ഷക്കണ​ക്കി​നു മനുഷ്യ​ജീ​വി​ക​ളു​ടെ ദാരി​ദ്ര്യ​വും വിശപ്പും ദുരി​ത​വും—സഹിക്കാൻ നമ്മെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കുന്ന വ്യാജ​മായ സഹിഷ്‌ണുത നമുക്ക്‌ ഉപേക്ഷി​ക്കാം. നാം അങ്ങനെ ചെയ്‌താൽ അനുക​മ്പ​യു​ടെ​യും സാഹോ​ദ​ര്യ​ത്തി​ന്റെ​യും സൂര്യ​കി​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ ഊഷ്‌മളത നാം അനുഭ​വി​ക്കും.” ഇവ ഉദാത്ത​മായ വികാ​ര​ങ്ങ​ളാണ്‌. പ്രബു​ദ്ധ​മെന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന നമ്മുടെ ലോക​ത്തി​ന്റെ ഇരുണ്ടു​പോയ അന്തരാ​ത്മാ​വി​നു മാററം വരുത്താൻ കഴിയുന്ന ഏതു പ്രാ​യോ​ഗിക മാർഗ​മാ​ണു നിലവി​ലു​ള്ളത്‌?

രണ്ടായി​ര​ത്ത​ഞ്ഞൂ​റി​ല​ധി​കം വർഷങ്ങൾക്കു​മു​മ്പു യഹോ​വ​യു​ടെ ഈ വാക്കുകൾ യെശയ്യാവ്‌ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി: “നിന്റെ പുത്രൻമാ​രെ​ല്ലാം യഹോ​വ​യാൽ പഠിപ്പി​ക്ക​പ്പെട്ട വ്യക്തി​ക​ളാ​യി​രി​ക്കും, നിന്റെ പുത്രൻമാ​രു​ടെ സമാധാ​നം സമൃദ്ധ​മാ​യി​രി​ക്കും.” (യെശയ്യാവ്‌ 54:13, NW) “ദൈവം സ്‌നേ​ഹ​മാ​കുന്ന”തുകൊണ്ട്‌ അവിടു​ത്തെ തത്ത്വങ്ങൾ അനുസ​രി​ച്ചു യഥാർഥ​ത്തിൽ ജീവി​ക്കു​ന്നവർ പഠിക്കു​ന്നതു സമാധാ​ന​മാ​യി​രി​ക്കും, യുദ്ധമല്ല; സ്‌നേ​ഹ​മാ​യി​രി​ക്കും, വിദ്വേ​ഷമല്ല; സഹിഷ്‌ണു​ത​യാ​യി​രി​ക്കും, അസഹി​ഷ്‌ണു​തയല്ല.—1 യോഹ​ന്നാൻ 4:8, NW.

ആളുകളെ സമാധാ​ന​ത്തി​ലേ​ക്കും സ്‌നേ​ഹ​ത്തി​ലേ​ക്കും സഹിഷ്‌ണു​ത​യി​ലേ​ക്കും നയിക്കുന്ന ഈ പ്രബോ​ധ​നത്തെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ ആരാണ്‌? തങ്ങളുടെ ദേശീയ ഉത്ഭവം ഗണ്യമാ​ക്കാ​തെ ഐക്യ​ത്തിൽ ജീവി​ക്കു​ന്നവർ ആരാണ്‌? തങ്ങളുടെ ആകമാന വീക്ഷണത്തെ വിദ്വേ​ഷ​ത്തി​ന്റേ​തായ ഒന്നിൽനി​ന്നു സ്‌നേ​ഹ​ത്തി​ന്റേ​തായ ഒന്നി​ലേക്കു മാററിയ ബൈബിൾ വിദ്യാ​ഭ്യാ​സം ലഭിച്ചത്‌ ആർക്കാണ്‌? യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​കൾക്കു വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ ലോക​വ്യാ​പ​ക​മായ ഐക്യം ഉള്ളത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടെന്നു കണ്ടെത്താൻ അവരുടെ പ്രബോ​ധ​ന​ങ്ങ​ളും അനുഷ്‌ഠാ​ന​ങ്ങ​ളും നിങ്ങൾ പരി​ശോ​ധി​ച്ചു​നോ​ക്കാൻ ഞങ്ങൾ ശുപാർശ ചെയ്യുന്നു.—യോഹ​ന്നാൻ 13:34, 35; 1 കൊരി​ന്ത്യർ 13:4-8. (g93 9/8)