വിരസ​ത​യ്‌ക്ക്‌ ഒരു എളുപ്പ പരിഹാ​ര​മോ?

വിരസത അനുഭ​വി​ക്കുന്ന ലക്ഷക്കണ​ക്കിന്‌ ഉപഭോ​ക്താ​ക്കൾക്കു വിനോ​ദി​ക്കാൻ അന്തമി​ല്ലാത്ത അനേകം സംഗതി​കൾ പ്രദാനം ചെയ്യു​ന്നത്‌ ഇപ്പോ​ഴൊ​രു വൻ ബിസി​ന​സ്സാണ്‌. അത്യു​ല്ലാ​സ​ക​ര​മായ അവധി​ക്കാ​ലങ്ങൾ, സങ്കീർണ​മായ ഇലക്‌​ട്രോ​ണിക്‌ ഉത്‌പ​ന്നങ്ങൾ, വിപു​ല​മായ ഹോബി​കൾ തുടങ്ങി​യ​വ​യെ​ല്ലാം ഉപഭോ​ക്താ​ക്ക​ളു​ടെ സമയം കൊല്ലാൻ സഹായി​ക്കു​ന്നു. എന്നിട്ടും, വിരസത ഇപ്പോ​ഴും വലി​യൊ​രു പ്രശ്‌നം തന്നെയാണ്‌. അവധി​യി​ലാ​യി​രി​ക്കു​മ്പോൾ പോലും വിരസ​മാ​യി അവധി​സ​മയം ചെലവ​ഴി​ക്കു​ന്ന​വരെ സന്തുഷ്ട​രാ​ക്കാൻ പ്രേര​ക​ഘ​ട​കങ്ങൾ ആവശ്യ​മാണ്‌. ഒപ്പം കൊണ്ടു​ന​ട​ക്കാ​വുന്ന റേഡി​യോ ഇല്ലാത്ത​പക്ഷം ജോഗിങ്‌ ചെയ്യുന്ന തീക്ഷ്‌ണ​ത​യുള്ള പലർക്കും എന്തോ നഷ്ടപ്പെ​ടു​ന്നു​വെന്ന തോന്ന​ലാ​ണു​ള്ളത്‌.

ടെലി​വി​ഷൻ പോലുള്ള വിനോ​ദോ​പാ​ധി​കൾ ആശ്ചര്യാ​വേശം ഉളവാക്കി വിരസത അകററു​ന്നു എന്ന കാര്യ​ത്തിൽ തെല്ലും സംശയ​മില്ല, എന്നാൽ എത്ര നേര​ത്തേക്ക്‌? ചിലരെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം ശീലമാ​യി മാറുന്ന മയക്കു​മ​രു​ന്നു​പോ​ലെ​യാ​ണത്‌. അടുത്ത തവണ കൂടുതൽ ഉത്തേജ​ന​വും കൂടുതൽ ആശ്ചര്യാ​വേ​ശ​വും വേണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു—അല്ലാത്ത​പക്ഷം ഇതെല്ലാം ഞാൻ കണ്ടുക​ഴി​ഞ്ഞ​താണ്‌ എന്ന മടുപ്പൻ തോന്ന​ലാ​യി​രി​ക്കും വീണ്ടു​മു​ണ്ടാ​കുക. പരിഹാ​ര​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നു പകരം അത്തരം വിനോ​ദം വിരസ​ത​യ്‌ക്കു കാരണ​മാ​യി​ത്തീ​രുന്ന ഘടകങ്ങ​ളിൽ ഒന്നായി​ത്തീ​രാം.

ടിവി, അതിൽത്തന്നെ, വിരസത ഉളവാ​ക്കു​ന്നില്ല, എന്നാൽ അമിത​മാ​യി ടെലി​വി​ഷൻ കാണു​ന്നതു വിരസത മാററു​ക​യു​മില്ല. അതിലും മോശ​മാ​യി, നിങ്ങൾ ടിവി​യോട്‌ എത്രയ​ധി​കം ‘ബന്ധത്തി​ലാ​കു​ന്നു​വോ’ അത്രയ​ധി​കം നിങ്ങൾ യാഥാർഥ്യ​ത്തിൽനി​ന്നു വിച്‌ഛേ​ദി​ക്ക​പ്പെ​ടും. കുട്ടി​ക​ളു​ടെ കാര്യ​ത്തി​ലാ​ണെ​ങ്കിൽ അതു കൂടെ​ക്കൂ​ടെ സംഭവി​ക്കു​ന്നു. ഒരു പഠനത്തിൽ, ടിവി ഉപേക്ഷി​ക്കാ​നാ​ണോ പിതാ​വി​നെ ഉപേക്ഷി​ക്കാ​നാ​ണോ ഇഷ്ടപ്പെ​ടു​ന്നത്‌ എന്നു ചോദി​ച്ച​പ്പോൾ നാലും അഞ്ചും വയസ്സ്‌ പ്രായ​മുള്ള കുട്ടി​ക​ളിൽ മൂന്നി​ലൊ​ന്നു പേർ ഡാഡി​യി​ല്ലാത്ത ജീവിതം കൂടുതൽ സഹനീ​യ​മാ​യി​രി​ക്കു​മെന്നു തീരു​മാ​നി​ച്ച​ത്രേ!

ഏതൊ​രാ​ഗ്ര​ഹ​ത്തെ​യും തൃപ്‌തി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നതു പരിഹാ​ര​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നില്ല. ഇപ്പോൾ അനേകം യുവജ​ന​ങ്ങ​ളും “വളർത്ത​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌ എല്ലാത്തരം കളിപ്പാ​ട്ട​ങ്ങ​ളും എല്ലാത്തരം അവധി​ക്കാ​ല​വും എല്ലാത്തരം പുതിയ ഫാഷനു​ക​ളു​മുള്ള ഭൗതിക സമൃദ്ധി​യു​ടെ ഒരു കാലഘ​ട്ട​ത്തി​ലാണ്‌” എന്ന്‌ ജർമൻ പാർല​മെൻറി​ലെ ഒരു സോഷ്യൽ ഡെമോ​ക്രാ​റ​റിക്‌ ഡെപ്യൂ​ട്ടി അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെട്ടു. അവർക്ക്‌ ഇപ്പോ​ഴും ആവേശം കൊള്ളാൻ പുതിയ എന്തെങ്കി​ലു​മു​ണ്ടോ? ഏററവും പുതിയ യന്ത്രക്ക​ളി​ക്കോ​പ്പു​കൾ കുട്ടി​കൾക്കു ധാരാ​ള​മാ​യി കൊടു​ക്കുന്ന സത്‌പ്ര​കൃ​ത​രായ മാതാ​പി​താ​ക്കൾ യഥാർഥ​ത്തിൽ വിട്ടു​മാ​റാത്ത വിരസത ബാധിച്ച പ്രായ​പൂർത്തി​യായ അവസ്ഥയ്‌ക്കു വഴി പാകു​ക​യാണ്‌.

വിരസ​ത​യു​ടെ അടിസ്ഥാന കാരണങ്ങൾ

വിരസ​ത​യിൽനി​ന്നു പൂർണ​മാ​യും മുക്തി​നേ​ടുക എന്നത്‌ അവാസ്‌ത​വി​ക​മായ ഒരു ലാക്കാണ്‌. ഈ ലോക​ജീ​വി​തം ഒരിക്ക​ലും അനവര​ത​മായ ആശ്ചര്യ​വും സന്തുഷ്ടി​യു​മുള്ള ഒന്നായി​രി​ക്കില്ല. അത്തരം അവാസ്‌ത​വി​ക​മായ പ്രതീക്ഷ അനാവ​ശ്യ​മായ അതൃപ്‌തി ഉളവാ​ക്കാൻ സാധ്യ​ത​യുണ്ട്‌. അതേസ​മയം, കാര്യ​ങ്ങളെ കുഴപ്പ​ത്തി​ലാ​ക്കുന്ന സുനി​ശ്ചിത ഘടകങ്ങ​ളു​മുണ്ട്‌.

ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ഇന്നു കൂടു​തൽക്കൂ​ടു​തൽ കുടും​ബങ്ങൾ തകർന്നു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. കുട്ടി​ക​ളോ​ടൊ​ത്തു മേലാൽ വേണ്ടത്ര സമയം ചെലവ​ഴി​ക്കാൻ കഴിയാ​ത്ത​വി​ധം മമ്മിയും ഡാഡി​യും സ്വന്തം വിനോ​ദ​ത്തിൽ ആമഗ്നരാ​യി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണോ? ഡിസ്‌കോ ശാലക​ളി​ലും വീഡി​യോ പാർല​റു​ക​ളി​ലും ഷോപ്പിങ്‌ സെൻറ​റു​ക​ളി​ലും അതു​പോ​ലുള്ള സ്ഥലങ്ങളി​ലും തങ്ങളുടെ സ്വന്തം വിനോ​ദ​രൂ​പ​ങ്ങൾക്കു വേണ്ടി കൗമാ​ര​പ്രാ​യ​ക്കാർ പരതു​ന്ന​തിൽ അതിശ​യി​ക്കാ​നില്ല. തത്‌ഫ​ല​മാ​യി, ഒട്ടനവധി കുടും​ബ​ങ്ങ​ളി​ലും കുടും​ബ​യാ​ത്ര​ക​ളും എല്ലാവ​രും ചേർന്നുള്ള പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങ​ളും ഗതകാ​ല​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളാ​യി മാറി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.

ഇനിയും, ഏതൊ​രാ​ളെ​യും വിസ്‌മ​രി​ച്ചു തങ്ങളുടെ സ്വന്തം കാര്യം ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടു ബോധ​പൂർവ​മ​ല്ലാ​തെ​തന്നെ തങ്ങളി​ലേക്ക്‌ ഒതുങ്ങി​ക്കൂ​ടാൻ ഇടയാ​ക​ത്ത​ക്ക​വണ്ണം പലരും തങ്ങളുടെ മുഷിപ്പൻ ജീവി​ത​ത്തോട്‌ അതൃപ്‌തി​യു​ള്ള​വ​രാണ്‌. തങ്ങളെ​ത്തന്നെ കൂടു​തൽക്കൂ​ടു​തൽ ഒററ​പ്പെ​ടു​ത്തവേ ആത്മാവ​ബോ​ധം എന്നു പറയുന്ന സംഗതി നേടി​യെ​ടു​ക്കു​ക​യെന്ന വ്യർഥ​മായ പ്രതീക്ഷ അവർ താലോ​ലി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ അതു കേവലം അങ്ങനെ പരിണ​മി​ക്കു​ന്നില്ല. എന്തിന്‌, പരസഹാ​യം കൂടാതെ ആർക്കും ജീവി​ക്കാ​നാ​വില്ല. നമുക്കു സഖിത്വ​വും ആശയവി​നി​മ​യ​വും ആവശ്യ​മാണ്‌. അതു​കൊണ്ട്‌, സ്വയം ഒററ​പ്പെ​ടു​ത്തുന്ന സ്വത​ന്ത്ര​ഗ​തി​ക്കാർ വിരസത വ്യാപി​പ്പി​ക്കു​മെ​ന്നു​ള്ള​തി​നു സംശയ​മില്ല, അവർ അറിയാ​തെ​തന്നെ തങ്ങളു​ടെ​യും തങ്ങൾക്കു ചുററു​മു​ള്ള​വ​രു​ടെ​യും ജീവി​തത്തെ മുഷി​പ്പ​നാ​ക്കി​ത്തീർക്കു​ക​യാ​ണു ചെയ്യു​ന്നത്‌.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, 17-ാം നൂററാ​ണ്ടി​ലെ ഫ്രഞ്ച്‌ തത്ത്വചി​ന്ത​ക​നായ ബെയ്‌ള്‌സ്‌ പാസ്‌ക്കൽ കൃത്യ​മാ​യി അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ട്ട​തു​പോ​ലെ ഏറെക്കു​റെ ആഴമേ​റിയ പ്രശ്‌ന​മാ​ണിത്‌: “മടുപ്പ്‌ [ഉയർന്നു​വ​രു​ന്നത്‌] ഹൃദയ​ത്തി​ന്റെ ആഴങ്ങളിൽനി​ന്നാണ്‌, അതിന്റെ സ്വാഭാ​വിക വേരു​ക​ളുള്ള അവി​ടെ​നിന്ന്‌ അതു മനസ്സിനെ അതിന്റെ വിഷം​കൊ​ണ്ടു [നിറയ്‌ക്കു​ന്നു].” എത്രയോ സത്യം!

ജീവി​ത​ത്തി​ന്റെ യഥാർഥ അർഥം സംബന്ധി​ച്ചുള്ള അസ്വസ്ഥ​മാ​ക്കുന്ന സംശയ​ങ്ങ​ളാൽ ഹൃദയം നിറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നി​ട​ത്തോ​ളം കാലം വിരസത തുടർന്നും ഉണ്ടാകു​മെ​ന്നു​ള്ള​തി​നു രണ്ടു പക്ഷമില്ല. ഒരുവന്റെ വ്യക്തിഗത ജീവി​ത​ത്തിന്‌ അർഥമു​ണ്ടെ​ന്നുള്ള ഹൃദയം​ഗ​മ​മായ ബോധ്യ​മാണ്‌ ആവശ്യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. എന്നാൽ, താൻ സ്ഥിതി​ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​ന്റെ കാരണ​മ​റി​യാ​തെ, ലക്ഷ്യങ്ങ​ളി​ല്ലാ​തെ, ഭാവി​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അടിസ്ഥാ​ന​മുള്ള പ്രതീ​ക്ഷ​ക​ളി​ല്ലാ​തെ, എങ്ങനെ​യാണ്‌ ഒരുവനു ക്രിയാ​ത്മക വീക്ഷണ​ത്തോ​ടെ ജീവി​തത്തെ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കാ​നാ​കുക?

ആത്യന്തി​ക​മാ​യ ചോദ്യം ഉദിക്കു​ന്നത്‌ അവി​ടെ​യാണ്‌: എന്താണ്‌ ജീവി​ത​ത്തി​ന്റെ അർഥം? ഞാനി​വി​ടെ വന്നിരി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്തിനാണ്‌? ഞാൻ എവി​ടേ​ക്കാ​ണു പോകു​ന്നത്‌? “ഒരുവന്റെ ജീവി​ത​ത്തിൽ അർഥം കണ്ടെത്താ​നുള്ള പരി​ശ്ര​മ​മാ​ണു മനുഷ്യ​നി​ലെ അടിസ്ഥാന പ്രേര​ക​ശക്തി,” ഡോ. വിക്ടർ ഫ്രാങ്കൽ അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെട്ടു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, അത്തര​മൊ​രു അർഥം എവിടെ കണ്ടെത്താ​നാ​കും? ഈ ചോദ്യ​ങ്ങൾക്കുള്ള തൃപ്‌തി​ക​ര​മായ ഉത്തരം എവിടെ കിട്ടും?

വിരസത കുറയ്‌ക്കു​ക​യോ—എങ്ങനെ?

ഏററവും പഴക്കമുള്ള പുസ്‌തകം ആത്യന്തി​ക​മായ അത്തരം ചോദ്യ​ങ്ങൾ സംബന്ധിച്ച്‌ ഉദ്‌ബോ​ധനം നൽകുന്നു. 19-ാം നൂററാ​ണ്ടി​ലെ ഒരു ജർമൻ കവിയായ ഹൈൻട്രിക്ക്‌ ഹൈൻ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “ഞാൻ എന്റെ പ്രബു​ദ്ധ​തക്ക്‌ ഒരു പുസ്‌ത​ക​ത്തി​ന്റെ വായന​യോ​ടു കടപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.” ഏതു പുസ്‌തകം? ബൈബിൾ. അതു​പോ​ലെ​തന്നെ ചാൾസ്‌ ഡിക്കൻസ്‌ ഇപ്രകാ​രം പറഞ്ഞു: “ലോക​ത്തിൽ എക്കാല​ത്തും ഉണ്ടായി​രു​ന്നി​ട്ടു​ള്ള​തും ഉണ്ടാകാ​നി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​മായ പുസ്‌ത​ക​ങ്ങ​ളിൽ വെച്ച്‌ ഉത്തമമായ ഗ്രന്ഥമാ​ണത്‌, കാരണം ഏതു മനുഷ്യ​ജീ​വി​ക്കും . . . സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രിച്ച്‌, വഴിന​ട​ത്ത​പ്പെ​ടാൻ കഴിയുന്ന ഏററവും നല്ല പാഠങ്ങൾ അതു പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നു.”

ഒരു സംശയ​വു​മില്ല, അർഥപൂർണ​മായ ജീവി​ത​ത്തി​ലേ​ക്കുള്ള ഒരു സുനി​ശ്ചിത വഴികാ​ട്ടി​യാ​ണു ബൈബിൾ. തുടക്കം​മു​തൽ ഒടുക്കം​വരെ, അത്‌ ഒരു കാര്യം വ്യക്തമാ​ക്കി​ത്ത​രു​ന്നു, മനുഷ്യ​നു ചെയ്യാൻ ദൈവം ജോലി നൽകി​യെന്ന കാര്യം. മനുഷ്യൻ ഭൂമിയെ പരിപാ​ലി​ക്കു​ക​യും അതിനെ മനോ​ഹ​ര​മാ​ക്കു​ക​യും മൃഗജാ​ല​ത്തിൻമേൽ സ്‌നേ​ഹ​പു​ര​സ്സ​ര​മായ മേൽനോ​ട്ടം വഹിക്കു​ക​യും സർവോ​പരി, സ്രഷ്ടാ​വായ യഹോ​വയെ സ്‌തു​തി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യണ​മാ​യി​രു​ന്നു. അതൊരു വലിയ വേലത​ന്നെ​യാണ്‌, വിരസ​ത​യ്‌ക്ക്‌ ഇടമി​ല്ലാത്ത ഒന്നുതന്നെ! സ്വയം ദൈവ​ത്തി​നു വേണ്ടി ഉഴിഞ്ഞു​വെ​ച്ചു​കൊണ്ട്‌, പൂർണ​മാ​യി അർപ്പി​ത​നു​മാ​യി​രു​ന്നു​കൊണ്ട്‌, വിവാ​ദ​വി​ഷ​യ​ത്തിൽ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പക്ഷത്തെ പിന്താ​ങ്ങു​ന്നതു തീർച്ച​യാ​യും ജീവി​ത​ത്തിന്‌ അർഥം പകരു​ന്ന​താ​യും വിരസത ഇല്ലാതാ​ക്കു​ന്ന​താ​യും ലക്ഷക്കണ​ക്കി​നു സജീവ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ കണ്ടെത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.

വ്യാപ​ക​മാ​യ വിരസത ഒരു ആധുനിക പ്രതി​ഭാ​സ​മാ​യി​രി​ക്കാം—പുരാ​ത​ന​കാ​ലത്തെ ഒട്ടുമിക്ക ഭാഷക​ളി​ലും അതിനാ​യി ഒരു പദമു​ള്ള​താ​യി തോന്നു​ന്നില്ല. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ബൈബിൾ ജീവി​ത​ത്തി​ന്റെ അർഥം നമുക്കു കാട്ടി​ത്ത​രു​ന്നു, മാത്രമല്ല വിരസ​ത​യോ​ടു പൊരു​തു​ന്ന​തി​നുള്ള പ്രാ​യോ​ഗിക നിർദേ​ശങ്ങൾ അതിൽ അടങ്ങി​യി​ട്ടു​മുണ്ട്‌. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ‘കൂട്ടം​വി​ട്ടു നടക്കു​ന്നവൻ സകലജ്ഞാ​ന​ത്തോ​ടും കയർക്കു​ന്നു’ എന്ന്‌ അതു പ്രസ്‌താ​വി​ക്കു​ന്നു. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 18:1) മററു വാക്കു​ക​ളിൽ പറഞ്ഞാൽ, ഒരു തോടി​നു​ള്ളി​ലേക്ക്‌ വലിയ​രുത്‌!

സംസർഗ​പ്രി​യം മനുഷ്യ​സ​ഹ​ജ​മാണ്‌. മററാ​ളു​ക​ളു​മാ​യി അവനു ബന്ധം പുലർത്തേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌, ജൻമനാ​തന്നെ സഖിത്വ​ത്തി​നാ​യുള്ള ഒരാവ​ശ്യം അവനുണ്ട്‌. മററാ​ളു​ക​ളു​മാ​യി ഇടപഴ​കാ​നുള്ള ഈ സ്വാഭാ​വിക ആഗ്രഹത്തെ അടിച്ച​മർത്തു​ന്നത്‌—കേവലം ഒരു കാഴ്‌ച​ക്കാ​രൻ, ഒരു ഏകാന്തൻ ആയിരി​ക്കു​ന്നത്‌—ബുദ്ധി​യാ​യി​രി​ക്കില്ല. അതു​പോ​ലെ​തന്നെ, നമ്മുടെ വ്യക്തി​ബ​ന്ധ​ങ്ങളെ കേവലം ഉപരി​പ്ല​വ​മായ ബന്ധങ്ങളാ​യി പരിമി​ത​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നതു സകല പ്രാ​യോ​ഗിക ജ്ഞാന​ത്തെ​യും അവഗണി​ക്കു​ന്ന​തി​നു തുല്യ​മാ​യി​രി​ക്കും.

തീർച്ച​യാ​യും, നിർവി​കാ​ര​മാ​യി​രു​ന്നു സിനി​മകൾ കാണു​ന്ന​തോ കമ്പ്യൂ​ട്ട​റി​ലൂ​ടെ മാത്രം നമ്മുടെ ആശയവി​നി​മ​യത്തെ ചുരു​ക്കു​ന്ന​തോ ഏറെ എളുപ്പ​മാണ്‌. മററാ​ളു​ക​ളു​മാ​യി പൊരു​ത്ത​പ്പെ​ട്ടു​പോ​കു​ന്നതു തികച്ചും ഒരു വെല്ലു​വി​ളി​ത​ന്നെ​യാണ്‌. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, സംസാ​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നു മൂല്യ​മുള്ള എന്തെങ്കി​ലും ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​ന്ന​തും മററു​ള്ള​വ​രു​മാ​യി ചിന്തക​ളും വികാ​ര​ങ്ങ​ളും പങ്കുവ​യ്‌ക്കു​ന്ന​തും പ്രതി​ഫ​ല​ദാ​യ​ക​മാണ്‌, മാത്രമല്ല അപ്പോൾ വിരസ​ത​യ്‌ക്ക്‌ ഇടമു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കു​ക​യു​മില്ല.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 20:35.

മനുഷ്യ​പ്ര​കൃ​ത​ത്തി​ന്റെ ഒരു സൂക്ഷ്‌മ നിരീ​ക്ഷ​ക​നാ​യി​രുന്ന ശലോ​മോൻ ശക്തമായ ഈ ശുപാർശ നടത്തി: “മോഹത്തെ കയറൂരി വിടു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാൾ നിങ്ങളു​ടെ കണ്ണുകൾക്കു മുമ്പി​ലു​ള്ള​തു​കൊ​ണ്ടു തൃപ്‌ത​രാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ ഏറെ നല്ലത്‌.” (സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 6:9, ദ ന്യൂ ഇംഗ്ലീഷ്‌ ബൈബിൾ) മററു വാക്കു​ക​ളിൽ പറഞ്ഞാൽ, നിങ്ങളു​ടെ ഇപ്പോ​ഴത്തെ സാഹച​ര്യ​ങ്ങളെ ഏററവും നന്നായി പ്രയോ​ജ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തുക. നിങ്ങൾ ഇപ്പോൾ കാണുന്ന കാര്യ​ത്തിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ക്കുക. യാഥാർഥ്യ​ത്തിൽനി​ന്നു രക്ഷപെ​ടാൻ മനഃപൂർവം കാംക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാൾ അല്ലെങ്കിൽ ശലോ​മോൻ പറഞ്ഞതു​പോ​ലെ ‘മോഹത്തെ കയറൂരി വിടുന്ന’തിനെ​ക്കാൾ വളരെ​യേറെ നല്ലതാ​ണത്‌.

നന്നായി ആസൂ​ത്രണം ചെയ്‌ത ദിവസങ്ങൾ, സുനി​ശ്ചിത ലാക്കുകൾ, തുടർന്നു പഠിച്ചു​കൊ​ണ്ടേ​യി​രി​ക്കാ​നുള്ള ആത്മാർഥ​മായ ഒരാ​ഗ്രഹം, ഇവയെ​ല്ലാം വിരസ​തയെ ജയിച്ച​ട​ക്കാൻ നിങ്ങളെ സഹായി​ക്കും. എന്തിന്‌, ജോലി​യിൽനി​ന്നു വിരമി​ച്ച​തി​നു​ശേഷം പോലും ഒരു വ്യക്തിക്ക്‌ അനേകം കാര്യങ്ങൾ നേടാൻ കഴിയും. ബാലി​യ​റിക്‌ ദ്വീപു​ക​ളി​ലുള്ള ഒരു യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി, തന്റെ 70-കളുടെ പ്രാരം​ഭ​ത്തിൽ ജോലി​യിൽനി​ന്നു വിരമിച്ച ഒരു മനുഷ്യൻ, ഇപ്പോൾ ഉത്സാഹ​ത്തോ​ടെ ജർമൻഭാഷ പഠിക്കു​ക​യാണ്‌. അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ലക്ഷ്യമോ? ജർമനി​യിൽനി​ന്നു വരുന്ന, വിരസത അനുഭ​വി​ക്കുന്ന, അനേക​രോ​ടു ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു സംസാ​രി​ക്കാൻ അദ്ദേഹം ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു. തീർച്ച​യാ​യും, അദ്ദേഹത്തെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം വിരസത എന്നതൊ​രു പ്രശ്‌ന​മേയല്ല!

ഒടുവിൽ, നിങ്ങളു​ടെ കൈകൾകൊണ്ട്‌ എന്തെങ്കി​ലും ചെയ്യു​ന്നതു സംബന്ധി​ച്ചെന്ത്‌? ഏതെങ്കി​ലും കൈ​ത്തൊ​ഴി​ലി​ലോ പെയിൻറി​ങ്ങി​ലോ സംഗീ​തോ​പ​ക​രണം വായി​ക്കു​ന്ന​തി​ലോ എന്തു​കൊണ്ട്‌ കഴിവു​കൾ ആർജി​ച്ചു​കൂ​ടാ? നേട്ടം കൈവ​രി​ച്ചു​വെന്ന ബോധ​മു​ള്ള​പ്പോൾ ആത്മാഭി​മാ​നം വളരുന്നു. അരയും തലയും മുറുക്കി നിങ്ങളു​ടെ കുടും​ബ​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌ ചിന്തി​ച്ചു​കൂ​ടാ? ഏതു വീട്ടി​ലാ​ണെ​ങ്കി​ലും സാധാ​ര​ണ​മാ​യി ചെയ്‌തു​തീർക്കേണ്ട ആവശ്യ​മുള്ള വളരെ​യ​ധി​കം ചെറിയ ചെറിയ കാര്യ​ങ്ങ​ളുണ്ട്‌. നിങ്ങളു​ടെ വിരസ​മായ ജീവി​ത​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു വേവലാ​തി​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നു പകരം സ്വയം ലഭ്യമാ​ക്കുക, വീട്ടിൽ അർഥവ​ത്തായ ജോലി ചെയ്യുക, ഏതെങ്കി​ലും തൊഴി​ലിൽ വൈദ​ഗ്‌ധ്യം നേടുക. നിശ്ചയ​മാ​യും, നിങ്ങൾക്കു പ്രതി​ഫലം കിട്ടാ​തി​രി​ക്ക​യില്ല.—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 22:29.

മാത്രമല്ല, നാം ഏറെറ​ടു​ക്കുന്ന ഏതു ജോലി​യി​ലും മുഴു​ദേ​ഹി​യോ​ടെ പ്രവർത്തി​ക്കാൻ ബൈബിൾ നമ്മെ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേ​ശി​ക്കു​ന്നു. (കൊ​ലൊ​സ്സ്യർ 3:23) നാം ചെയ്യുന്ന കാര്യ​ത്തിൽ ആമഗ്നരാ​യി​രി​ക്കുക, അതിൽ യഥാർഥ താത്‌പ​ര്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കുക എന്നാണ്‌ തീർച്ച​യാ​യും അതിന്റെ അർഥം. “താത്‌പ​ര്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കുക” എന്നതിന്റെ ഇംഗ്ലീഷ്‌ പദം (“interest”) ഇന്റെറസ്സെ എന്ന ലാററിൻ പദത്തിൽനി​ന്നു വരുന്നു എന്ന കാര്യം ഓർത്തി​രി​ക്കു​ന്നതു നല്ലതാണ്‌, അതിന്റെ അക്ഷരാർഥം “ഇടയിൽ അഥവാ ഇടയ്‌ക്ക്‌ ആയിരി​ക്കുക” എന്നാണ്‌. മററു വാക്കു​ക​ളിൽ പറഞ്ഞാൽ, ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുന്ന വേലയിൽ മുഴു​കി​യി​രി​ക്കുക എന്നർഥം. അത്‌ ആ ജോലി താത്‌പ​ര്യ​മു​ള്ള​താ​ക്കി​ത്തീർക്കും.

അനേകം വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പ്‌ എഴുത​പ്പെട്ട ഈ നല്ല ബുദ്ധ്യു​പ​ദേ​ശ​മെ​ല്ലാം ബാധക​മാ​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ ഒഴിവു​സ​മ​യത്തു വിഷാദം അനുഭ​വി​ക്കു​ന്ന​വ​രിൽ കാര്യ​മായ വ്യത്യാ​സം ഉളവാ​ക്കാൻ കഴിയും. അതു​കൊണ്ട്‌, നിങ്ങൾ ചെയ്യുന്ന കാര്യ​ത്തിൽ മുഴു​കി​യി​രി​ക്കുക. മററാ​ളു​ക​ളു​മാ​യി ഇടപഴ​കുക. മററു​ള്ള​വർക്കു വേണ്ടി പല കാര്യ​ങ്ങ​ളും ചെയ്യുക. തുടർന്നു പഠിച്ചു​കൊ​ണ്ടേ​യി​രി​ക്കുക. മററു​ള്ള​വ​രോ​ടു സ്വത​ന്ത്ര​മാ​യി ആശയവി​നി​യമം നടത്തുക. യഥാർഥ ജീവി​തോ​ദ്ദേ​ശ്യം കണ്ടെത്തുക. ഇതെല്ലാം ചെയ്‌താൽ, ‘ജീവിതം എന്തു​കൊണ്ട്‌ ഇത്ര വിരസ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു?’ എന്ന്‌ നിങ്ങൾ നെടു​വീർപ്പി​ടു​ക​യില്ല.

[7-ാം പേജിലെ ചതുരം]

വിരസതയെ തരണം ചെയ്യുന്ന വിധം

1. റെഡി​മെ​യ്‌ഡ്‌ വിനോ​ദോ​പാ​ധി​ക​ളാൽ നിങ്ങളു​ടെ വ്യക്തി​പ​ര​മായ അഭിരു​ചി വികല​മാ​കാൻ അനുവ​ദി​ക്ക​രുത്‌. വിനോദ-വിഹാ​രങ്ങൾ വിവേ​ക​പൂർവം തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കുക.

2. ആളുക​ളു​മാ​യി ഇടപഴ​കുക.

3. തുടർന്നു പഠിക്കുക. വ്യക്തിഗത ലാക്കുകൾ ഉണ്ടായി​രി​ക്കുക.

4. സർഗാ​ത്മ​ക​രാ​യി​രി​ക്കുക. നിങ്ങളു​ടെ കൈകൾകൊണ്ട്‌ എന്തെങ്കി​ലും ചെയ്യുക.

5. ജീവി​ത​ത്തിൽ ഒരു ഉദ്ദേശ്യം ഉണ്ടായി​രി​ക്കുക. ദൈവത്തെ പരിഗ​ണി​ക്കുക.