പരിച​ര​ണ​മേ​കു​ന്ന​തി​ലെ വെല്ലു​വി​ളി

“ഈ സാഹച​ര്യ​ത്തിൽനിന്ന്‌ ഓടി​യൊ​ളി​ക്കാ​നാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ എന്നു ഞാൻ പലപ്പോ​ഴും ആഗ്രഹി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. പക്ഷേ മുമ്പെ​ന്ന​ത്തെ​ക്കാ​ള​ധി​കം അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ എന്റെ ആവശ്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ചില​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ എനിക്കു കടുത്ത ഏകാന്തത അനുഭ​വ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌.”—മസ്‌തിഷ്‌ക ട്യൂമർ നിമിത്തം മരണമടഞ്ഞ, 29 വയസ്സു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന ഭർത്താ​വി​നെ 18 മാസ​ത്തോ​ളം പരിച​രിച്ച ജിനി.a

“എനിക്കു മമ്മി​യോ​ടു ദേഷ്യം തോന്നുന്ന സന്ദർഭ​ങ്ങ​ളുണ്ട്‌. പിന്നെ എനിക്ക്‌ എന്നോ​ടു​തന്നെ വെറു​പ്പു​തോ​ന്നും. സാഹച​ര്യ​ത്തെ വിജയ​ക​ര​മാ​യി കൈകാ​ര്യം​ചെ​യ്യാൻ സാധി​ക്കാ​തെ വരു​മ്പോൾ പരാജ​യ​മ​ട​ഞ്ഞെന്ന തോന്ന​ലാ​ണെ​നിക്ക്‌.”—90 വയസ്സു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന, രോഗ​ശ​യ്യ​യി​ലാ​യി​രുന്ന അമ്മയെ പരിച​രിച്ച 59 വയസ്സു​കാ​രി റോസ്‌.

മാരക​മാ​യ​തോ വിട്ടു​മാ​റാ​ത്ത​തോ ആയ രോഗ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള വാർത്തകൾ കുടും​ബ​ത്തെ​യും സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളെ​യും ആകെ തളർത്തി​യേ​ക്കാം. “രോഗ​നിർണ​യ​ത്തി​ന്റെ സമയത്ത്‌ എല്ലാ കുടും​ബ​ങ്ങൾക്കും തങ്ങൾ തനിച്ചാ​ണെന്നു തോന്നും. ഈ പ്രശ്‌നം ഉണ്ടായി​രുന്ന മറ്റാ​രെ​യെ​ങ്കി​ലും കുറിച്ച്‌ അവർക്ക്‌ അറിയി​ല്ലാ​യി​രി​ക്കാം,” കാൻസ​റുള്ള കുട്ടികൾ (ഇംഗ്ലീഷ്‌) എന്ന പുസ്‌ത​ക​ത്തിൽ ജിൻ മുൻ ബ്രാക്കൻ പറയുന്നു. കൂടാതെ, തന്റെ അടുത്ത സുഹൃ​ത്തായ 36 വയസ്സുള്ള ബെറ്റിക്ക്‌ കാൻസ​റാ​ണെന്നു കണ്ടെത്തിയ എൽസയു​ടെ കാര്യ​ത്തി​ലെ​ന്ന​പോ​ലെ, അവർ മിക്ക​പ്പോ​ഴും “വിശ്വ​സി​ക്കാ​നാ​വാ​തെ സ്‌തബ്ധ​രാ​യി നിന്നു​പോ​കും.” സൂവിന്റെ പിതാവ്‌ രോഗ​ബാ​ധി​ത​നാ​യി. അദ്ദേഹം കാൻസർ നിമിത്തം മരിച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണെന്ന്‌ ഒടുവിൽ മനസ്സി​ലാ​ക്കി​യ​പ്പോൾ സൂ “ഞെട്ടി​പ്പോ​യി.”

കുടും​ബാം​ഗ​ങ്ങ​ളും സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളും പൊടു​ന്നനെ, രോഗി​യു​ടെ ശാരീ​രി​ക​വും വൈകാ​രി​ക​വു​മായ ആവശ്യങ്ങൾ നിറ​വേ​റ്റുന്ന പരിപാ​ല​ക​രു​ടെ ധർമം ഏറ്റെടു​ക്കാൻ നിർബ​ന്ധി​ത​രാ​കു​ന്നു. പോഷ​ക​സ​മ്പ​ന്ന​മായ ഭക്ഷണം തയ്യാറാ​ക്കൽ, മരുന്നു​ക​ളു​ടെ കാര്യം നോക്കൽ, ഡോക്ട​റു​ടെ അടുക്കൽ പോകാൻ വണ്ടി ഏർപ്പാടു ചെയ്യൽ, രോഗി​യെ കാണാൻ വരുന്ന​വരെ സത്‌ക​രി​ക്കൽ, രോഗി​ക്കു​വേണ്ടി കത്തെഴു​തൽ അങ്ങനെ പലപല കാര്യങ്ങൾ അവർക്കു ചെയ്യേ​ണ്ട​തു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാം. മിക്ക​പ്പോ​ഴും അത്തരം കാര്യങ്ങൾ തിര​ക്കേ​റിയ പട്ടിക​യി​ലേക്കു തിരു​കി​ക്ക​യ​റ്റേ​ണ്ട​താ​യി വരുന്നു.

രോഗി​യു​ടെ നില വഷളാ​കവെ പരിച​ര​ണ​മേകൽ കൂടുതൽ വെല്ലു​വി​ളി നിറഞ്ഞ​താ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു. ഇതിൽ എന്തെല്ലാം ഉൾപ്പെ​ട്ടേ​ക്കാം? “എല്ലാം!” കിടപ്പി​ലായ തന്റെ സുഹൃ​ത്തി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ എൽസ പറയുന്നു. “അവളെ കുളി​പ്പി​ക്കുക, ആഹാരം വാരി​ക്കൊ​ടു​ക്കുക, ഛർദി​ക്കു​മ്പോൾ സഹായി​ക്കുക, മൂത്രം എടുത്തു​ക​ള​യുക തുടങ്ങി എല്ലാം.” ഒരു മുഴു​സമയ ജോലി​ക്കി​ട​യി​ലും കാത്തീക്ക്‌ രോഗി​ണി​യായ അമ്മയെ പരിപാ​ലി​ക്കേ​ണ്ട​തു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. മുമ്പു പറഞ്ഞ സൂ, “എല്ലാ അരമണി​ക്കൂ​റി​ലും [പിതാ​വി​ന്റെ] പനി നോക്കി രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തുക, പനി കൂടു​മ്പോൾ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ശരീരം തുണി നനച്ചു തുടയ്‌ക്കുക, മണിക്കൂ​റു​കൾ ഇടവിട്ട്‌ കിടക്ക​വി​രി മാറ്റുക” എന്നീ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു പറയുന്നു.

രോഗി​ക്കു ലഭിക്കുന്ന പരിച​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ ഗുണമേന്മ വലി​യൊ​ര​ള​വോ​ളം പരിച​രി​ക്കുന്ന ആളിന്റെ ക്ഷേമത്തെ ആശ്രയി​ച്ചി​രി​ക്കും. എങ്കിലും, രോഗി​യെ ശുശ്രൂ​ഷി​ക്കുന്ന ആളിന്റെ വികാ​ര​ങ്ങ​ളും ആവശ്യ​ങ്ങ​ളും മിക്ക​പ്പോ​ഴും അവഗണി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. പരിച​ര​ണ​മേ​കൽക്കൊ​ണ്ടു ശാരീ​രിക ക്ലേശങ്ങൾ മാത്ര​മാ​ണു ഫലമെ​ങ്കിൽ അതു വളരെ​യ​ധി​കം ബുദ്ധി​മു​ട്ടു​ള​വാ​ക്കും. എങ്കിലും, പരിച​ര​ണ​മേ​കുന്ന മിക്കയാ​ളു​ക​ളും തറപ്പി​ച്ചു​പ​റ​യു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, വൈകാ​രി​ക​മാ​യി വലിയ വില​യൊ​ടു​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടാണ്‌ അവർ അതു ചെയ്യു​ന്നത്‌.

“അതു വല്ലാത്ത നാണ​ക്കേ​ടു​ണ്ടാ​ക്കി”

“[രോഗി​യു​ടെ] ബുദ്ധി​സ്ഥി​ര​ത​യി​ല്ലായ്‌മ, നാണ​ക്കേ​ടു​ണ്ടാ​ക്കുന്ന തരത്തി​ലുള്ള പെരു​മാ​റ്റം, ചീത്തവി​ളി​കൾ എന്നിവ​യിൽനി​ന്നു​ള​വാ​കുന്ന വിഷമ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു പഠനങ്ങൾ കൂടെ​ക്കൂ​ടെ വിവരി​ക്കു​ന്നു,” ദ ജേർണൽസ്‌ ഓഫ്‌ ജെറോ​ന്റോ​ളജി റിപ്പോർട്ടു ചെയ്യുന്നു. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, തന്റെ അമ്മയെ സന്ദർശി​ക്കാൻ ഒരു ക്രിസ്‌തീയ യോഗ​ത്തിൽവെച്ച്‌ ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ട​ത​നു​സ​രിച്ച്‌ ഒരു കൂട്ടു​കാ​രി വന്നപ്പോ​ഴത്തെ അനുഭവം ഗില്യൻ വിവരി​ക്കു​ന്നു. “മിഴി​ച്ചു​നോ​ക്കി​യ​ത​ല്ലാ​തെ അമ്മയിൽനി​ന്നു പ്രതി​ക​ര​ണ​മൊ​ന്നു​മു​ണ്ടാ​യില്ല,” ഗില്യൻ ദുഃഖ​ത്തോ​ടെ അനുസ്‌മ​രി​ക്കു​ന്നു. “അതു വല്ലാത്ത നാണ​ക്കേ​ടു​ണ്ടാ​ക്കി, എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു​തു​ളു​മ്പി.”

“സഹിക്കാൻ ഏറ്റവും ബുദ്ധി​മു​ട്ടുള്ള കാര്യ​ങ്ങ​ളിൽ ഒന്നാണത്‌,” ജോൺ പറയുന്നു. അവരുടെ ഭർത്താ​വി​നു ചിത്ത​ഭ്ര​മ​മാണ്‌. “ഇതു മൂലം അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ ആചാര​മ​ര്യാ​ദകൾ അൽപ്പം കുറവാണ്‌,” അവർ വിവരി​ക്കു​ന്നു. “ഞങ്ങൾ മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടൊ​പ്പം ഹോട്ട​ലിൽ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​മ്പോൾ ചില​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ അദ്ദേഹം മറ്റു മേശകൾക്ക​രി​കിൽ ചെന്ന്‌ ജാം രുചിച്ചു നോക്കും, എന്നിട്ട്‌ ആ ഉപയോ​ഗിച്ച സ്‌പൂൺ വീണ്ടും ജാമിന്റെ പാത്ര​ത്തിൽത്ത​ന്നെ​യി​ടും. ഞങ്ങൾ അയൽക്കാ​രെ സന്ദർശി​ക്കു​മ്പോൾ, അദ്ദേഹം പൂന്തോ​ട്ട​ത്തി​ന്റെ നടപ്പാ​ത​യിൽ തുപ്പും. മറ്റുള്ളവർ ഈ സ്വഭാ​വ​രീ​തി​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു പറയു​ന്നു​ണ്ടാ​വു​മ​ല്ലോ, തീരെ മര്യാ​ദ​യി​ല്ലാത്ത ഒരാളാ​യി അദ്ദേഹത്തെ വീക്ഷി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​കു​മ​ല്ലോ എന്നൊ​ക്കെ​യുള്ള ചിന്തകൾ പിഴു​തെ​റി​യുക വളരെ ദുഷ്‌ക​ര​മാണ്‌. എല്ലാം ഉള്ളി​ലൊ​തു​ക്കാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹി​ച്ചു.”

“ഞങ്ങൾ അശ്രദ്ധ കാട്ടി​യാൽ . . . ഞാൻ ഭയന്നു”

ഗുരു​ത​രാ​വ​സ്ഥ​യിൽ കഴിയുന്ന പ്രിയ​പ്പെട്ട ഒരാളെ പരിച​രി​ക്കു​ന്നത്‌ ഏറെ ഭീതി​ജ​ന​ക​മായ ഒരനു​ഭ​വ​മാ​യേ​ക്കാം. രോഗം മൂർച്‌ഛി​ക്കു​മ്പോൾ എന്തു പറ്റു​മെന്നു പരിച​ര​ണ​മേ​കുന്ന ആൾ ഭയപ്പെ​ട്ടേ​ക്കാം—ഒരുപക്ഷേ പ്രിയ​പ്പെട്ട വ്യക്തി മരിക്കു​മോ എന്നു​പോ​ലും. രോഗി​യു​ടെ ആവശ്യങ്ങൾ നിറ​വേ​റ്റാ​നുള്ള ശക്തിയോ പ്രാപ്‌തി​യോ തനിക്കി​ല്ലെ​ന്നും അയാൾ ഭയപ്പെ​ട്ടേ​ക്കാം.

തന്റെ ഭയത്തിന്റെ കാരണം എൽസ വിവരി​ക്കു​ന്നത്‌ ഇങ്ങനെ​യാണ്‌: “ഞാൻ ശാരീ​രി​ക​മാ​യി ബെറ്റിയെ മുറി​പ്പെ​ടു​ത്തു​മോ​യെന്ന്‌, അങ്ങനെ അവളുടെ കഷ്ടപ്പാട്‌ വർധി​പ്പി​ക്കു​മോ​യെന്ന്‌ അല്ലെങ്കിൽ അവളുടെ ആയുസ്സു കുറയ്‌ക്കുന്ന എന്തെങ്കി​ലു​മൊ​ക്കെ ചെയ്യു​മോ എന്നു ഞാൻ ഭയന്നു.”

ചില​പ്പോൾ രോഗി​യു​ടെ ഭയം പരിച​ര​ണ​മേ​കുന്ന വ്യക്തി​യു​ടെ ഭയമായി മാറുന്നു. “ശ്വാസം​മു​ട്ട​ലു​ണ്ടാ​കു​മോ എന്ന്‌ എന്റെ പിതാ​വിന്‌ ആകെ ഭയമാ​യി​രു​ന്നു, ചില​പ്പോൾ അദ്ദേഹം പരി​ഭ്രാ​ന്ത​നാ​കും,” സൂ പറഞ്ഞു. “ഞങ്ങൾ അശ്രദ്ധ കാട്ടി​യാൽ അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ ശ്വാസം​മു​ട്ട​ലു​ണ്ടാ​കു​മെ​ന്നും അങ്ങനെ അദ്ദേഹം ഏറ്റവു​മ​ധി​കം ഭയപ്പെ​ടുന്ന ആ സംഗതി അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ അനുഭ​വ​പ്പെ​ടു​മെ​ന്നും ഞാൻ ഭയന്നു.”

“അവർ എങ്ങനെ​യി​രു​ന്ന​വ​രാ​യി​രു​ന്നു എന്നോർത്ത്‌ നിങ്ങൾ ദുഃഖി​ച്ചേ​ക്കാം”

“വിട്ടു​മാ​റാത്ത അസുഖ​മുള്ള പ്രിയ​പ്പെട്ട ഒരാളെ പരിച​രി​ക്കുന്ന ഒരു വ്യക്തിക്കു ദുഃഖം അനുഭ​വ​പ്പെ​ടുക സ്വാഭാ​വി​ക​മാണ്‌,” ചിത്ത​ഭ്ര​മ​മുള്ള ഒരു വ്യക്തിയെ പരിച​രി​ക്കൽ (ഇംഗ്ലീഷ്‌) എന്ന പുസ്‌തകം പറയുന്നു. “രോഗി​യു​ടെ രോഗം മൂർച്ഛി​ക്കവേ നിങ്ങൾക്ക്‌ ഒരു സുഹൃത്ത്‌, വില​പ്പെ​ട്ട​താ​യി​രുന്ന ഒരു ബന്ധം നഷ്ടപ്പെ​ട്ട​താ​യി തോന്നി​യേ​ക്കാം. അവർ എങ്ങനെ​യി​രു​ന്ന​വ​രാ​യി​രു​ന്നു എന്നോർത്ത്‌ നിങ്ങൾ ദുഃഖി​ച്ചേ​ക്കാം.”

നാൾക്കു​നാൾ വഷളാ​യി​ക്കൊ​ണ്ടി​രുന്ന അമ്മയുടെ ആരോ​ഗ്യ​സ്ഥി​തി തന്റെ കുടും​ബത്തെ ബാധിച്ച വിധം ജെനിഫർ വിവരി​ക്കു​ന്നു: “ഞങ്ങളെ അതു മുറി​പ്പെ​ടു​ത്തി. അവരുടെ പ്രസരി​പ്പുള്ള സംഭാ​ഷണം ഞങ്ങൾക്കു നഷ്ടമായി. ഞങ്ങൾ അതീവ ദുഃഖി​ത​രാ​യി.” ഗില്യൻ വിവരി​ക്കു​ന്നു: “അമ്മ മരിക്ക​രു​തെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു എന്റെ ആഗ്രഹം. അവർ കഷ്ടപ്പെ​ട​രു​തെ​ന്നും എനിക്ക്‌ ആഗ്രഹ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഞാൻ കുറേ കരഞ്ഞു.”

“പുറന്ത​ള്ള​പ്പെ​ട്ട​തു​പോ​ലെ എനിക്കു തോന്നി, ഒപ്പം ദേഷ്യ​വും”

പരിച​ര​ണ​മേ​കുന്ന ആൾ ചിന്തി​ച്ചേ​ക്കാം: ‘എന്തു​കൊണ്ട്‌ എനിക്കി​തു സംഭവി​ച്ചു? മറ്റുള്ളവർ എന്താണു സഹായി​ക്കാ​ത്തത്‌? എനിക്കി​തു ശരിക്കു കൈകാ​ര്യം ചെയ്യാൻ സാധി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെന്ന്‌ അവർക്കു കാണാൻ കഴിയു​ന്നി​ല്ലേ? രോഗി​ക്കു കുറച്ചു​കൂ​ടെ സഹകരി​ക്കാൻ പാടില്ലേ? രോഗി​യു​ടെ​യും കുടും​ബാം​ഗ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും കൂടി​ക്കൂ​ടി​വ​രുന്ന അന്യാ​യ​മായ ആവശ്യ​പ്പെ​ട​ലു​കൾ കൂടെ​യാ​കു​മ്പോൾ പരിച​ര​ണ​മേ​കുന്ന വ്യക്തിക്കു ചില​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ വളരെ ദേഷ്യം തോന്നി​യേ​ക്കാം. തുടക്ക​ത്തിൽ പരാമർശിച്ച റോസ്‌ പറയുന്നു: “എനിക്കു മിക്ക​പ്പോ​ഴും ദേഷ്യം എന്നോ​ടു​ത​ന്നെ​യാണ്‌—അതും ഉള്ളിൽമാ​ത്രം. എന്നാൽ, അതെന്റെ മുഖത്തു പ്രതി​ഫ​ലി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെന്ന്‌ മമ്മി പറയുന്നു.”

രോഗി​യു​ടെ നിരാ​ശ​യും ദേഷ്യ​വും പരിച​രി​ക്കുന്ന ആൾ സഹി​ക്കേ​ണ്ട​താ​യി വന്നേക്കാം. കാൻസ​റു​മാ​യുള്ള ജീവിതം (ഇംഗ്ലീഷ്‌) എന്ന പുസ്‌ത​ക​ത്തിൽ, ഡോ. എർണസ്റ്റ്‌ റോസൻബാ​വും വിവരി​ക്കു​ന്നു: ചില രോഗി​കൾ “ചില​പ്പോ​ഴെ​ല്ലാം തങ്ങളുടെ ദേഷ്യ​വും സങ്കടവും ഏറ്റവും അടുത്തുള്ള ആളുടെ നേർക്കു തൊടു​ത്തു​വി​ട്ടേ​ക്കാം . . . സാധാ​ര​ണ​ഗ​തി​യിൽ രോഗി ശ്രദ്ധി​ക്കു​ക​പോ​ലും ചെയ്യു​ക​യി​ല്ലാത്ത നിസ്സാര കാര്യ​ങ്ങ​ളെ​ച്ചൊ​ല്ലി​യുള്ള അസ്വാ​ര​സ്യ​മാ​യി​രി​ക്കാം മിക്ക​പ്പോ​ഴും ദേഷ്യ​മാ​യി പുറത്തു​വ​രു​ന്നത്‌.” ഇതു രോഗി​യെ തങ്ങളാ​ലാ​വുന്ന വിധത്തിൽ പരിച​രി​ക്കുന്ന പ്രിയ​പ്പെ​ട്ട​വ​രു​ടെ തലവേദന വർധി​പ്പി​ച്ചേ​ക്കാം എന്നതു മനസ്സി​ലാ​ക്കാ​വു​ന്ന​തേ​യു​ള്ളൂ.

ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, മരിച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രുന്ന കൂട്ടു​കാ​രി​യെ പ്രശം​സ​നീ​യ​മായ വിധത്തി​ലാ​ണു മരിയ ശുശ്രൂ​ഷി​ച്ചത്‌. എങ്കിലും, അവളുടെ കൂട്ടു​കാ​രി കൂടെ​ക്കൂ​ടെ അമിത മനഃ​ക്ഷോ​ഭം​പൂണ്ട്‌ തെറ്റായ നിഗമ​ന​ങ്ങ​ളി​ലേക്ക്‌ എടുത്തു​ചാ​ടി​യി​രു​ന്നു. “പ്രിയ​പ്പെ​ട്ട​വർക്ക്‌ ബുദ്ധി​മു​ട്ടു​ള​വാ​ക്കു​ന്ന​വി​ധം മുറി​പ്പെ​ടു​ത്തുന്ന രീതി​യിൽ അവൾ സംസാ​രി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു,” മരിയ വിവരി​ക്കു​ന്നു. ഇതു മരിയയെ ബാധി​ച്ചത്‌ ഏതു തരത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു? “ആ സമയത്ത്‌ ഒരാൾ രോഗി​യെ ‘മനസ്സി​ലാ​ക്കു’ന്നതു​പോ​ലെ കാണ​പ്പെ​ടു​ന്നു. പക്ഷേ, അതി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു പിന്നീടു ചിന്തി​ച്ച​പ്പോൾ പുറന്ത​ള്ള​പ്പെ​ട്ട​തു​പോ​ലെ എനിക്കു തോന്നി, ഒപ്പം ദേഷ്യ​വും അനിശ്ചി​ത​ത്വ​ബോ​ധ​വും—ആവശ്യ​മായ സ്‌നേഹം കാണി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ല്ലെ​ന്നും എനിക്കു തോന്നി.”

ദ ജേർണൽസ്‌ ഓഫ്‌ ജെറോ​ന്റോ​ള​ജി​യിൽ പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രിച്ച ഒരു പഠനം അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെട്ടു: “രോഗി​യെ പരിച​രി​ക്കുന്ന സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ കോപം ആർത്തി​ര​മ്പാ​നുള്ള സാധ്യ​ത​യുണ്ട്‌. ചില​പ്പോൾ അത്‌ അക്രമ​ത്തി​ന്റെ രൂപം കൈ​ക്കൊ​ള്ളു​ന്നു അല്ലെങ്കിൽ ആക്രമി​ക്കാ​നുള്ള ചിന്ത മനസ്സിൽ കടന്നു​കൂ​ടു​ന്നു.” പരിച​ര​ണ​മേ​കു​ന്ന​വ​രിൽ മിക്കവാ​റും 5-ൽ ഒരാൾ വീതം താൻ അക്രമാ​സ​ക്ത​നാ​കു​മെന്നു ഭയപ്പെ​ടു​ന്ന​താ​യി ഗവേഷകർ കണ്ടെത്തി. 20-ൽ ഒന്നില​ധി​കം പേർ വീതം വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ അക്രമാ​സ​ക്ത​രാ​കു​ക​തന്നെ ചെയ്‌ത​ത്രേ.

“എനിക്കു കുറ്റ​ബോ​ധം തോന്നു​ന്നു”

പരിച​ര​ണ​മേ​കുന്ന പലരേ​യും കുറ്റ​ബോ​ധം പിടി​കൂ​ടു​ന്നു. ചില​പ്പോൾ ദേഷ്യത്തെ തുടർന്നാ​യി​രി​ക്കും കുറ്റ​ബോ​ധം ഉണ്ടാകു​ന്നത്‌. അതായത്‌, ചില​പ്പോ​ഴെ​ല്ലാം ദേഷ്യം തോന്നു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ അവർക്കു കുറ്റ​ബോ​ധം ഉണ്ടാകു​ന്നത്‌. അത്തരം വികാ​രങ്ങൾ, തങ്ങൾക്ക്‌ ഇനി ഇതു തുടരാ​നാ​വി​ല്ലെന്നു വിചാ​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ലേക്ക്‌ അവരെ കൊ​ണ്ടെ​ത്തി​ച്ചേ​ക്കാം.

ചില സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ, രോഗി​യെ പരിച​രി​ക്കാൻ ഒരു സ്ഥാപന​ത്തിൽ അല്ലെങ്കിൽ ആശുപ​ത്രി​യിൽ കൊണ്ടാ​ക്കു​ക​യ​ല്ലാ​തെ വേറൊ​രു പോം​വ​ഴി​യു​മു​ണ്ടാ​കു​ക​യില്ല. പരിച​ര​ണ​മേ​കുന്ന വ്യക്തിക്കു വളരെ​യ​ധി​കം വൈകാ​രി​ക​ക്ഷ​ത​മേൽപ്പി​ക്കുന്ന വേദനാ​ജ​ന​ക​മായ ഒരു തീരു​മാ​ന​മാ​യി​രി​ക്കും ഇത്‌. “ഒടുവിൽ, അമ്മയെ ആതുരാ​ല​യ​ത്തിൽ കൊണ്ടാ​ക്കു​ക​യ​ല്ലാ​തെ വേറൊ​രു പോം​വ​ഴി​യു​മി​ല്ലെ​ന്നാ​യ​പ്പോൾ ഞാൻ അവരെ ചതിക്കു​ക​യാ​ണെന്ന്‌, ഉപേക്ഷി​ക്കു​ക​യാ​ണെന്ന്‌ എനിക്കു തോന്നി,” ജിൻ പറയുന്നു.

രോഗി​യെ ആശുപ​ത്രി​യി​ലാ​ക്കി​യാ​ലും ഇല്ലെങ്കി​ലും അയാളു​ടെ പ്രിയ​പ്പെ​ട്ട​വർക്ക്‌, തങ്ങൾ അയാൾക്കു വേണ്ടു​ന്നതു ചെയ്യു​ന്നി​ല്ലെന്ന കുറ്റ​ബോ​ധം തോന്നി​യേ​ക്കാം. എൽസ പറഞ്ഞു: “സമയം തീരെ പരിമി​ത​മാ​ണ​ല്ലോ എന്നോർത്ത്‌ എനിക്കു മിക്ക​പ്പോ​ഴും വിഷമം തോന്നി. ചില​പ്പോൾ എന്റെ കൂട്ടു​കാ​രി എന്നെ പോകാൻ അനുവ​ദി​ക്കില്ല.” മറ്റു കുടുംബ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ങ്ങൾ അവഗണി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​യും പരിച​ര​ണ​മേ​കുന്ന വ്യക്തിക്ക്‌ ഉണ്ടായി​രി​ക്കും. ആശുപ​ത്രി​യിൽ ഏറെ സമയം ചെലവ​ഴി​ക്കു​ക​യോ രോഗി​യു​ടെ ചികി​ത്സ​യു​ടെ വർധി​ച്ചു​വ​രുന്ന ചെലവു വഹിക്കാൻ ദീർഘ​നേരം ജോലി ചെയ്യു​ക​യോ ചെയ്യേ​ണ്ട​തു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ പ്രത്യേ​കി​ച്ചും. “ചെലവു​കൾ വഹിക്കാൻ എനിക്കു ജോലി ചെയ്യണം,” ഒരമ്മ പരിത​പി​ക്കു​ന്നു. “എങ്കിലും എനിക്കു കുറ്റ​ബോ​ധം തോന്നു​ന്നു. കാരണം എന്റെ കുട്ടി​കളെ ശ്രദ്ധി​ക്കാൻ എനിക്കു കഴിയു​ന്നില്ല.”

പരിച​ര​ണ​മേ​കു​ന്ന വ്യക്തിക്കു വളരെ​യ​ധി​കം സഹായം ആവശ്യ​മാ​ണെ​ന്നതു വ്യക്തമാണ്‌, വിശേ​ഷിച്ച്‌ അയാൾ പരിച​രി​ച്ചി​രുന്ന രോഗി​യു​ടെ മരണ​ശേഷം. “[രോഗി​യു​ടെ മരണ​ശേഷം] എന്റെ ഏറ്റവും പ്രയാ​സ​ക​ര​മായ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വം . . . രോഗി​യെ പരിച​രി​ച്ചി​രുന്ന വ്യക്തി​യു​ടെ കുറ്റ​ബോ​ധം നീക്കം ചെയ്യുക എന്നതാണ്‌. മിക്ക​പ്പോ​ഴും രോഗി​യെ പരിച​രി​ക്കു​ന്നവർ അതി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു പുറത്തു​പ​റ​യാ​റില്ല,” ന്യൂ​യോർക്കി​ലെ ഹണ്ടിങ്‌ട​ണി​ലുള്ള ഡോ. ഫ്രെ​ഡ്രിക്‌ ഷർമൻ പറയുന്നു.

ഈ തോന്ന​ലു​കൾ പുറത്തു​പ​റ​യാ​തി​രു​ന്നാൽ അതു പരിച​ര​ണ​മേ​കുന്ന വ്യക്തി​ക്കും രോഗി​ക്കും ദോഷം ചെയ്‌തെ​ന്നു​വ​രാം. അപ്പോൾ, ഈ തോന്ന​ലു​കളെ വിജയ​ക​ര​മാ​യി കൈകാ​ര്യം ചെയ്യാൻ തക്കവണ്ണം പരിച​ര​ണ​മേ​കുന്ന വ്യക്തിക്ക്‌ എന്തു ചെയ്യാ​നാ​കും? മറ്റുള്ള​വർക്ക്‌—കുടും​ബാം​ഗ​ങ്ങൾക്കും സുഹൃ​ത്തു​ക്കൾക്കും—അവരെ സഹായി​ക്കാൻ തക്കവണ്ണം എന്തു ചെയ്യാ​നാ​കും?

[അടിക്കു​റിപ്പ്‌]

[5-ാം പേജിലെ ചതുരം]

അവരെ നിസ്സാ​ര​രാ​യി കാണരുത്‌!

“ഭവനങ്ങ​ളിൽ പ്രായം​ചെ​ന്ന​വരെ പരിച​രി​ക്കു​ന്ന​വ​രിൽ 80 ശതമാ​ന​വും സ്‌ത്രീ​ക​ളാ​ണെന്നു ഞങ്ങൾക്ക​റി​യാം,” ന്യൂ​യോർക്കി​ലുള്ള മൗണ്ട്‌ സൈനായ്‌ മെഡിക്കൽ സ്‌കൂ​ളി​ലെ കമ്മ്യൂ​ണി​റ്റി മെഡി​സിൻ വിഭാ​ഗ​ത്തി​ന്റെ സഹ​പ്രൊ​ഫ​സ​റായ മിർന ലൂയിസ്‌ പറയുന്നു.

ദ ജേർണൽസ്‌ ഓഫ്‌ ജെറോന്റോളജിയിൽb പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രി​ച്ചി​രുന്ന, പരിച​ര​ണ​മേ​കുന്ന സ്‌ത്രീ​ക​ളെ​പ്പ​റ്റി​യുള്ള ഒരു പഠനം, ആ സ്‌ത്രീ​ക​ളിൽ 61 ശതമാനം കുടും​ബ​ത്തിൽനി​ന്നോ സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളിൽനി​ന്നോ സഹായ​മൊ​ന്നും ലഭിക്കു​ന്നി​ല്ലെന്നു റിപ്പോർട്ടു ചെയ്‌ത​താ​യി കാണിച്ചു. കൂടാതെ, പകുതി​യി​ലേറെ (57.6 ശതമാനം) പേർ, തങ്ങൾക്കു ഭർത്താ​ക്ക​ന്മാ​രിൽനി​ന്നു മതിയായ വൈകാ​രിക പിന്തുണ ലഭിച്ചി​ല്ലെന്നു പറഞ്ഞു. പരിച​ര​ണ​ത്തി​ല​ധി​ക​വും മാതാവ്‌ ഏറ്റെടു​ക്കു​മ്പോൾ “പിതാവ്‌ തന്റെ ജോലി​യിൽ വ്യാപൃ​ത​നാ​യേ​ക്കാം” എന്ന്‌ കാൻസ​റുള്ള കുട്ടികൾ എന്ന പുസ്‌ത​ക​ത്തിൽ ജിൻ മുൻ ബ്രാക്കൻ ചൂണ്ടി​ക്കാ​ട്ടു​ന്നു.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, രോഗി​കളെ പരിച​രി​ക്കു​ന്ന​തിൽ പുരു​ഷ​ന്മാർ നല്ലൊരു പങ്കു വഹിക്കു​ന്നു​ണ്ടെന്ന്‌ ഡോ. ലൂയിസ്‌ പറയുന്നു. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ഭാര്യ​മാർക്ക്‌ അൽ​ഷൈ​മേ​ഴ്‌സ്‌ രോഗ​മുള്ള ഒട്ടേറെ ഭർത്താ​ക്ക​ന്മാ​രുണ്ട്‌. രോഗി​യായ പ്രിയ​പ്പെട്ട ഒരാളെ പരിച​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ലെ പിരി​മു​റു​ക്ക​ങ്ങ​ളിൽനിന്ന്‌ അവർ തീർച്ച​യാ​യും ഒഴിവു​ള്ള​വരല്ല. “ഇത്തരം ആളുക​ളാ​യി​രി​ക്കാം മറ്റുള്ള​വ​രെ​ക്കാൾ ബുദ്ധി​മു​ട്ടു സഹിക്കു​ന്നത്‌,” ലൂയിസ്‌ തുടരു​ന്നു, “കാരണം, അവർ സാധാ​ര​ണ​ഗ​തി​യിൽ ഭാര്യ​മാ​രെ​ക്കാൾ പ്രായ​മു​ള്ള​വ​രും മോശ​മായ ആരോ​ഗ്യ​സ്ഥി​തി​യു​ള്ള​വ​രും ആയിരു​ന്നേ​ക്കാം. . . . അവരിൽ ഒട്ടുമി​ക്ക​വ​രും പരിച​ര​ണ​മേ​കു​ന്ന​തി​ന്റെ പ്രാ​യോ​ഗിക വശങ്ങളിൽ പരിശീ​ലനം സിദ്ധി​ച്ച​വ​രാ​യി​രി​ക്കില്ല.”

വെല്ലു​വി​ളി​യെ നന്നായി കൈകാ​ര്യം ചെയ്യുന്ന ഒരു കുടും​ബാം​ഗ​ത്തി​ന്റെ​മേൽ ഭാരം കെട്ടി​വെ​ക്കാ​നുള്ള പ്രവണ​ത​യ്‌ക്കെ​തി​രെ കുടും​ബങ്ങൾ ജാഗ്രത പുലർത്തണം. “മിക്ക​പ്പോ​ഴും, ഒരു പ്രത്യേക കുടും​ബാം​ഗ​മാണ്‌ പരിച​രി​ക്കുന്ന ജോലി ഏറ്റെടു​ക്കു​ന്നത്‌. ചില​പ്പോൾ നിരവധി പേരെ​പോ​ലും ആ വ്യക്തിക്കു പരിച​രി​ക്കേ​ണ്ട​താ​യി വരുന്നു,” പരിച​ര​ണ​മേ​കുന്ന വ്യക്തിക്കു ശ്രദ്ധനൽകൽ (ഇംഗ്ലീഷ്‌) എന്ന പുസ്‌തകം പറയുന്നു. “ഇവരിൽ ഒരു വലിയ ഭാഗം, പ്രായം​ചെ​ന്നു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുന്ന സ്‌ത്രീ​ക​ളാണ്‌. . . . മിക്ക​പ്പോ​ഴും സ്‌ത്രീ​കളെ ‘സ്വാഭാ​വിക’ പരിച​ര​ണ​ക്കാ​രാ​യി​ട്ടാ​ണു കണക്കാ​ക്കു​ന്നത്‌ . . . എന്നാൽ കുടും​ബ​ങ്ങ​ളും സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളും ഇതൊ​രി​ക്ക​ലും നിസ്സാ​ര​മാ​യി കാണരുത്‌.”

[അടിക്കു​റിപ്പ്‌]

[6-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

കുറ്റബോധവും ദേഷ്യ​വും തരണം ചെയ്യാൻ പരിച​ര​ണ​മേ​കു​ന്ന​വർക്കു പിന്തുണ ആവശ്യ​മാണ്‌