എല്ലാവർക്കും ആഹാരം—വെറു​മൊ​രു സ്വപ്‌ന​മോ?

ഇറ്റലിയിലെ ഉണരുക! ലേഖകൻ

“ദാരി​ദ്ര്യ​ത്തി​ന്റെ​യും വികല​പോ​ഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ​യും പിടി​യിൽനി​ന്നു വിമു​ക്ത​രാ​കാ​നുള്ള അവകാശം ഓരോ പുരു​ഷ​നും സ്‌ത്രീ​ക്കും കുട്ടി​ക്കും ഉണ്ട്‌” എന്ന്‌ 1974-ൽ, ഐക്യ​രാ​ഷ്‌ട്ര ഭക്ഷ്യകാർഷിക സംഘടന (എഫ്‌എഒ) പ്രാ​യോ​ജനം ചെയ്‌ത ലോക​ഭക്ഷ്യ സമ്മേളനം പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചു. അന്ന്‌, “ഒരു ദശകത്തി​നു​ള്ളിൽ” ലോക​ത്തിൽനി​ന്നു ദാരി​ദ്ര്യം നിർമാർജനം ചെയ്യാ​നുള്ള ആഹ്വാനം നൽകു​ക​യു​ണ്ടാ​യി.

എന്നാൽ കഴിഞ്ഞ വർഷാ​വ​സാ​നം റോമി​ലെ എഫ്‌എഒ ആസ്ഥാന​ത്തു​വെച്ചു നടത്തപ്പെട്ട, അഞ്ച്‌ ദിവസം നീണ്ടു​നിന്ന ലോക​ഭക്ഷ്യ ഉച്ചകോ​ടി സമ്മേള​ന​ത്തിൽ 173 രാഷ്‌ട്ര​ങ്ങ​ളി​ലെ പ്രതി​നി​ധി​കൾ ഒത്തുകൂ​ടി​യ​തി​ന്റെ ഉദ്ദേശ്യം, “എവി​ടെ​യാണ്‌ പാളിച്ച പറ്റിയത്‌?” എന്ന്‌ ചർച്ച​ചെ​യ്യു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. എല്ലാവർക്കും ആഹാരം പ്രദാനം ചെയ്യാ​നുള്ള സംരംഭം പൊളി​ഞ്ഞു​പോ​യെന്നു മാത്രമല്ല, ഇപ്പോൾ രണ്ടി​ലേറെ ദശകങ്ങൾക്കു​ശേഷം അവസ്ഥ ഏറെ വഷളാ​കു​ക​യും ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു.

ആഹാരം, ജനസംഖ്യ, ദാരി​ദ്ര്യം എന്നിവ സംബന്ധിച്ച മുഖ്യ പ്രശ്‌നങ്ങൾ അടിയ​ന്തിര സംഗതി​ക​ളാണ്‌. ആ ഉച്ചകോ​ടി​യിൽ പുറത്തി​റ​ക്കിയ ഒരു വിജ്ഞാ​പ​ന​ത്തിൽ സമ്മതി​ച്ചു​പ​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്ന​പ്ര​കാ​രം, ഈ പ്രശ്‌നങ്ങൾ പരിഹ​രി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​ത്ത​പക്ഷം അവ “പല രാജ്യ​ങ്ങ​ളി​ലെ​യും പ്രദേ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലെ​യും സാമൂ​ഹിക സുസ്ഥി​ര​തയെ ഗുരു​ത​ര​മാ​യി ബാധി​ച്ചേ​ക്കാം. ഒരുപക്ഷേ ലോക​സ​മാ​ധാ​നം​തന്നെ അപകട​ത്തി​ലാ​യെ​ന്നും വരാം.” ഒരു നിരീ​ക്ഷകൻ കുറേ​ക്കൂ​ടെ സ്‌പഷ്ട​മാ​യി ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “നാഗരി​ക​ത​യു​ടെ​യും ദേശീയ സംസ്‌കാ​ര​ത്തി​ന്റെ​യും തകർച്ച​യ്‌ക്കു നാം സാക്ഷ്യം വഹിക്കും.”

എഫ്‌എഒ ഡയറക്‌ടർ ജനറലായ ഷാക്ക്‌ ജൂഫിന്റെ അഭി​പ്രാ​യ​പ്ര​കാ​രം “ഇന്ന്‌ 80 കോടി​യി​ല​ധി​കം ആളുകൾക്ക്‌ വേണ്ടത്ര ആഹാരം ലഭിക്കു​ന്നില്ല; ഇവരിൽ 20 കോടി​യും കുട്ടി​ക​ളാണ്‌.” 2025-ാം ആണ്ടോടെ 580 കോടി എന്ന ഇന്നത്തെ ലോക ജനസംഖ്യ 830 കോടി​യാ​യി ഉയർന്നി​രി​ക്കും. വർധനവ്‌ ഏറെയും വികസ്വര രാജ്യ​ങ്ങ​ളി​ലാ​യി​രി​ക്കും. ജൂഫ്‌ വിലപി​ക്കു​ന്നു: “ജീവി​ക്കാ​നും ആദരി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​നു​മുള്ള അനന്യാ​ധീ​ന​മായ അവകാശം നിഷേ​ധി​ക്ക​പ്പെട്ട സ്‌ത്രീ​പു​രു​ഷ​ന്മാ​രു​ടെ​യും കുട്ടി​ക​ളു​ടെ​യും എണ്ണം അതിഭീ​മ​മാണ്‌. വിശന്നു​പൊ​രി​യു​ന്ന​വ​രു​ടെ രോദ​ന​ത്തോ​ടൊ​പ്പം അപക്ഷയം സംഭവിച്ച മണ്ണി​ന്റെ​യും വെട്ടി​ത്തെ​ളി​ക്ക​പ്പെട്ട കാടു​ക​ളു​ടെ​യും ശൂന്യ​മായ മത്സ്യബ​ന്ധ​ന​കേ​ന്ദ്ര​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും മൗന​നൊ​മ്പ​ര​വു​മുണ്ട്‌.”

നിർദേ​ശി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന പരിഹാ​ര​മെ​ന്താണ്‌? പരിഹാ​രം “ധീരമായ നടപടി” കൈ​ക്കൊ​ള്ളു​ന്ന​തി​ലാ​ണെന്ന്‌ ജൂഫ്‌ പറയുന്നു. അതായത്‌ ഭക്ഷ്യ ദൗർല​ഭ്യ​മുള്ള രാജ്യ​ങ്ങൾക്ക്‌ “ഭക്ഷ്യ സുരക്ഷി​തത്വ”വും സ്വയം പോറ്റാൻ അവയെ പ്രാപ്‌ത​മാ​ക്കുന്ന തരം വൈദ​ഗ്‌ധ്യ​ങ്ങൾ, നിക്ഷേ​പങ്ങൾ, സാങ്കേ​തി​ക​ത്വം എന്നിവ​യും പ്രദാനം ചെയ്യുക.

“ഭക്ഷ്യ സുരക്ഷി​ത​ത്വം”—വഴുതി​മാ​റു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌?

ഉച്ചകോ​ടി പുറ​പ്പെ​ടു​വിച്ച ഒരു വിജ്ഞാ​പനം പറയു​ന്ന​ത​നു​സ​രിച്ച്‌, “എല്ലാ ആളുകൾക്കും എല്ലാ കാലത്തും, ഊർജ​സ്വ​ല​വും ആരോ​ഗ്യ​ക​ര​വു​മായ ജീവിതം നയി​ക്കേ​ണ്ട​തി​നു തങ്ങളുടെ ഭക്ഷ്യസം​ബ​ന്ധ​മായ ആവശ്യ​ങ്ങ​ളും അഭിരു​ചി​ക​ളും തൃപ്‌തി​പ്പെ​ടു​ത്താൻ മതിയായ, പോഷ​ക​സ​മ്പ​ന്ന​വും അപകട​മി​ല്ലാ​ത്ത​തു​മായ ആഹാരം ലഭിക്കാൻ ശാരീ​രി​ക​വും സാമ്പത്തി​ക​വു​മാ​യി പര്യാ​പ്‌ത​ത​യു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ ഭക്ഷ്യ സുരക്ഷി​ത​ത്വം ഉണ്ടെന്നു പറയാം.”

ഭക്ഷ്യ സുരക്ഷി​ത​ത്വം അപകട​ത്തി​ലാ​യേ​ക്കാ​വുന്ന വിധം സയറിലെ അഭയാർഥി​പ്ര​തി​സ​ന്ധി​യാൽ ദൃഷ്ടാ​ന്തീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെട്ടു. റുവാ​ണ്ട​ക്കാ​രായ പത്തുലക്ഷം അഭയാർഥി​കൾ പട്ടിണി​യി​ലാ​യി​രി​ക്കെ യുഎൻ ഏജൻസി​ക​ളു​ടെ കൈവശം അവരെ പോറ്റാൻ വേണ്ട ഭക്ഷണമു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ഗതാഗത-വിതരണ ക്രമീ​ക​ര​ണ​ങ്ങൾക്ക്‌ ഗവൺമെൻറ്‌ അധികാ​രി​ക​ളിൽനി​ന്നുള്ള സമ്മതപ​ത്ര​വും പ്രാ​ദേ​ശിക അധികൃ​ത​രു​ടെ—അല്ലെങ്കിൽ അഭയാർഥി ക്യാമ്പു​കൾ അധീന​ത​യി​ലാ​ക്കി​വെ​ച്ചി​രുന്ന പ്രാ​ദേ​ശിക യുദ്ധ​പ്ര​ഭു​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ—സഹകര​ണ​വും വേണമാ​യി​രു​ന്നു. ആഹാരം ലഭ്യമാ​ണെ​ങ്കിൽപ്പോ​ലും വിശപ്പു​ള്ള​വരെ പോറ്റുക രാജ്യാ​ന്തര സമുദാ​യ​ത്തിന്‌ എത്ര ബുദ്ധി​മു​ട്ടാ​ണെന്നു സയറിലെ അടിയ​ന്തിര സാഹച​ര്യം ഒരിക്കൽക്കൂ​ടെ കാട്ടി​ത്ത​രു​ന്നു. ഒരു നിരീ​ക്ഷകൻ അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെട്ടു: “ഒട്ടേറെ സ്ഥാപന​ങ്ങ​ളോ​ടും വ്യക്തി​ക​ളോ​ടും കൂടി​യാ​ലോ​ചി​ക്കു​ക​യും കേണ​പേ​ക്ഷി​ക്കു​ക​യു​മൊ​ക്കെ ചെയ്‌താ​ലേ എന്തെങ്കി​ലു​മൊ​ന്നു ചെയ്യാ​നൊ​ക്കൂ.”

യു.എസ്‌. കാർഷി​ക​വി​ഭാ​ഗ​ത്തി​ന്റെ ഒരു വിജ്ഞാ​പനം പറയു​ന്ന​ത​നു​സ​രിച്ച്‌, മൂലകാ​ര​ണങ്ങൾ—അവ എത്രത​ന്നെ​യാ​യി​ക്കൊ​ള്ളട്ടെ—ഭക്ഷ്യ സുരക്ഷി​ത​ത്വ​ത്തി​നു തുരങ്കം വെച്ചേ​ക്കാം. പ്രകൃതി വിപത്തു​കൾക്കു പുറമേ യുദ്ധം, ആഭ്യന്തര കലഹം, അനുചി​ത​മായ ദേശീയ നയങ്ങൾ, ഗവേഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ​യും സാങ്കേ​തി​ക​ത്വ​ത്തി​ന്റെ​യും അപര്യാ​പ്‌തത, പരിസ്ഥി​തി​യു​ടെ അപക്ഷയം, ദാരി​ദ്ര്യം, ജനസം​ഖ്യാ​വർധ​നവ്‌, സ്‌ത്രീ​പു​രുഷ അസമത്വം, മോശ​മായ ആരോ​ഗ്യം എന്നിവ​യും ഇവയി​ലുൾപ്പെ​ടു​ന്നു.

ചില നേട്ടങ്ങൾ കൈവ​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌. വികസ്വര രാഷ്‌ട്ര​ങ്ങ​ളിൽ, 1970-കൾ മുതൽ ആഹാര ഉപഭോ​ഗ​ത്തി​ന്റെ ഒരു സൂചക​മായ ശരാശരി ആഹാര​ക്രമ ഊർജ വിതരണം, ഒരാൾക്കു ദിവസ​ത്തിൽ 2,140 കലോറി ആയിരു​ന്ന​തിൽനിന്ന്‌ 2,520 കലോ​റി​യാ​യി ഉയർന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ എഫ്‌എഒ പറയു​ന്ന​ത​നു​സ​രിച്ച്‌, 2030-ാം ആണ്ടോടെ ജനസംഖ്യ ശതകോ​ടി​ക​ളാ​യി വർധി​ക്കു​മെന്നു പ്രതീ​ക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ “ഭക്ഷ്യ ലഭ്യത​യു​ടെ ഇന്നത്തെ നിരക്കു നിലനിർത്താൻപോ​ലും, നാമെ​ല്ലാം ആശ്രയി​ക്കുന്ന പ്രകൃതി വിഭവ​ങ്ങളെ നശിപ്പി​ക്കാ​തെ​തന്നെ ഭക്ഷ്യ​ശേ​ഖ​രങ്ങൾ 75 ശതമാ​ന​ത്തി​ല​ധി​കം വർധി​പ്പി​ക്കാൻ തക്കവണ്ണം ത്വരി​ത​ഗ​തി​യി​ലു​ള്ള​തും നിലനിൽക്കു​ന്ന​തു​മായ ഉത്‌പാ​ദന നേട്ടങ്ങൾ കൈവ​രി​ക്കേ​ണ്ടത്‌ ആവശ്യ​മാണ്‌.” അതു​കൊണ്ട്‌, വിശന്നു​പൊ​രി​യുന്ന ജനതതി​കൾക്കു ഭക്ഷണം പ്രദാനം ചെയ്യാ​നുള്ള ശ്രമം ആശാവ​ഹമല്ല.

‘നമുക്കാ​വ​ശ്യം നടപടി​ക​ളാണ്‌, കൂടുതൽ കൂടുതൽ ഉച്ചകോ​ടി​കളല്ല’

ലോക​ഭക്ഷ്യ ഉച്ചകോ​ടി സമ്മേള​ന​ത്തിൽ കൈ​ക്കൊണ്ട നടപടി​ക​ളെ​യും അതു നൽകിയ വാഗ്‌ദാ​ന​ങ്ങ​ളെ​യും കുറിച്ച്‌ അനേകം വിമർശ​നങ്ങൾ ഉയർന്നു​വന്നു. ഒരു ലാറ്റിൻ അമേരി​ക്കൻ പ്രതി​നി​ധി, പോഷ​ണ​ക്കു​റ​വുള്ള ആളുക​ളു​ടെ എണ്ണം ഇന്നുള്ള​തി​ന്റെ പകുതി​യാ​യി മാത്രം കുറയ്‌ക്കാ​നുള്ള സത്യ​പ്ര​തി​ജ്ഞ​യു​ടെ “മിതത്വ​ത്തെ” “നാണ​ക്കേട്‌” എന്ന്‌ കുറ്റ​പ്പെ​ടു​ത്തി. പതിനഞ്ച്‌ രാഷ്‌ട്രങ്ങൾ, ഉച്ചകോ​ടി​യിൽ അംഗീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെട്ട നിർദേ​ശങ്ങൾ വ്യത്യസ്‌ത രീതി​ക​ളി​ലാ​ണു വ്യാഖ്യാ​നി​ച്ചത്‌. ഇറ്റാലി​യൻ വർത്തമാ​ന​പ​ത്ര​മായ ലാ റേപ്പൂ​ബ്ലിക്ക പറഞ്ഞു: ലളിത​മായ ഒരു പ്രഖ്യാ​പ​ന​വും കർമപ​രി​പാ​ടി​യും തയ്യാറാ​ക്കു​ന്ന​തു​തന്നെ “രണ്ടുവർഷത്തെ എതിർപ്പു​കൾക്കും കൂടി​യാ​ലോ​ച​ന​കൾക്കും ശേഷമാണ്‌. സ്ഥിതി​ഗ​തി​കൾ കൂടുതൽ വഷളാ​കാ​തി​രി​ക്കാൻ അവർ ഓരോ വള്ളിയും പുള്ളി​യും പരി​ശോ​ധി​ച്ചു.”

ഉച്ചകോ​ടി വിജ്ഞാ​പനം തയ്യാറാ​ക്കു​ന്ന​തിൽ സഹായിച്ച പലരും അതിന്റെ ഫലങ്ങളിൽ സന്തുഷ്ട​രാ​യി​രു​ന്നില്ല. “പ്രഖ്യാ​പി​ക്ക​പ്പെട്ട ആ നല്ല നിർദേ​ശങ്ങൾ സാക്ഷാ​ത്‌ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​മോ എന്നതിൽ ഞങ്ങൾക്ക്‌ അങ്ങേയറ്റം ആശങ്കയുണ്ട്‌,” ഒരാൾ പറഞ്ഞു. ഭക്ഷ്യ ലഭ്യത “സാർവ​ദേ​ശീ​യ​മാ​യി അംഗീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടേണ്ട അവകാശ”മായി നിർവ​ചി​ക്ക​പ്പെ​ട​ണ​മോ എന്നതാ​യി​രു​ന്നു ഒരു തർക്കവി​ഷയം. കാരണം “അവകാശം” എന്നത്‌ നിയമ​കോ​ട​തി​ക​ളിൽ പ്രതി​വാ​ദി​ക്കാ​വുന്ന ഒന്നാണ്‌. ഒരു കാനഡ​ക്കാ​രൻ വിശദ​മാ​ക്കി: “സഹായം നൽകാൻ തങ്ങൾ നിർബ​ന്ധി​ത​രാ​യി​ത്തീ​രു​മോ എന്നു സമ്പന്ന രാഷ്‌ട്രങ്ങൾ ഭയന്നു. അതു​കൊ​ണ്ടാ​ണു പ്രസ്‌താ​വ​ന​യിൽ വെള്ളം ചേർക്കാൻ അവർ ശഠിച്ചത്‌.”

യുഎൻ-പ്രാ​യോ​ജന ഉച്ചകോ​ടി​ക​ളി​ലെ ചർച്ചകൾ നീണ്ടു​പോ​കു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ യൂറോ​പ്പി​ലെ ഒരു മന്ത്രി ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “[ജനസം​ഖ്യ​യെ​യും വികസ​ന​ത്തെ​യും കുറിച്ച്‌ 1994-ൽ നടത്തിയ] കെയ്‌റോ സമ്മേള​ന​ത്തിൽ അനേകം പ്രമേ​യങ്ങൾ പാസാ​ക്കി​യ​ശേ​ഷ​വും ഓരോ സമ്മേള​ന​ത്തി​ലും നാം വീണ്ടും വീണ്ടും ഒരേ കാര്യം​ത​ന്നെ​യാ​ണു ചർച്ച​ചെ​യ്യു​ന്നത്‌.” അവർ ഇപ്രകാ​രം ശുപാർശ ചെയ്‌തു: “സഹമനു​ഷ്യ​രു​ടെ പ്രയോ​ജ​ന​ത്തി​നു​വേണ്ട നടപടി​കൾ കൈ​ക്കൊ​ള്ളു​ന്ന​തി​നാ​യി​രി​ക്കണം നമ്മുടെ കാര്യ​പ​രി​പാ​ടി​ക​ളിൽ പ്രഥമ സ്ഥാനം നൽകേ​ണ്ടത്‌, അല്ലാതെ വെറും ഉച്ചകോ​ടി​കൾക്കല്ല.”

ഉച്ചകോ​ടി സമ്മേള​ന​ത്തിൽ പങ്കെടു​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള കനത്ത ചെലവ്‌ ചില രാജ്യ​ങ്ങൾക്കു താങ്ങാ​നാ​വാ​ത്ത​താ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നും നിരീ​ക്ഷകർ ചൂണ്ടി​ക്കാ​ട്ടി. ഒരു കൊച്ച്‌ ആഫ്രിക്കൻ രാജ്യം 14 പ്രതി​നി​ധി​ക​ളെ​യും 2 മന്ത്രി​മാ​രെ​യും അയച്ചു. അവരെ​ല്ലാ​വ​രും രണ്ടാഴ്‌ച​യി​ലേറെ റോമിൽ തങ്ങിയി​രു​ന്നു. ഒരു ആഫ്രിക്കൻ പ്രസി​ഡൻറി​ന്റെ ഭാര്യ റോമി​ലെ ഏറ്റവും പരിഷ്‌കൃ​ത​മായ ഒരു ഷോപ്പിങ്‌ കേന്ദ്ര​ത്തിൽ 23,000 ഡോളർ ധൂർത്ത​ടി​ച്ചെന്ന്‌ ഒരു ഇറ്റാലി​യൻ വർത്തമാ​ന​പ​ത്ര​മായ കോറീ​യെറേ ദേല്ല സേറ റിപ്പോർട്ടു ചെയ്‌തു. ഒരു വ്യക്തി​യു​ടെ ശരാശരി വാർഷിക വരുമാ​നം 3,300 ഡോള​റി​നു​മേൽ വരാത്ത ഒരു രാജ്യ​മാണ്‌ ഇവരു​ടേത്‌ എന്നോർക്കണം.

ഉച്ചകോ​ടി​യിൽ സ്വീക​രി​ക്ക​പ്പെട്ട കർമപ​രി​പാ​ടി വിജയം കാണു​മെന്നു വിശ്വ​സി​ക്കാൻ കാരണ​മു​ണ്ടോ? ഒരു പത്ര​പ്ര​വർത്തകൻ ഇപ്രകാ​രം മറുപടി നൽകുന്നു: “ഗവൺമെൻറു​കൾ ഇതു ഗൗരവ​മാ​യി​ട്ടെ​ടുത്ത്‌ അതിന്റെ നിർദേ​ശങ്ങൾ നടപ്പി​ലാ​ക്കാൻ വേണ്ട നടപടി​കൾ കൈ​ക്കൊ​ള്ളു​മെന്നു മാത്രമേ നമുക്കി​പ്പോൾ പ്രത്യാ​ശി​ക്കാ​നാ​കൂ. അവരതു ചെയ്യു​മോ? . . . ശുഭാ​പ്‌തി വിശ്വാ​സ​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാൻ യാതൊ​ന്നും നാം ചരി​ത്ര​ത്തിൽ കാണു​ന്നില്ല.” 1992-ലെ റിയോ ദെ ജെനി​റോ ഭൗമ ഉച്ചകോ​ടി സമ്മേള​ന​ത്തിൽവെച്ച്‌, വികസന പിന്തു​ണ​യ്‌ക്കാ​യുള്ള സംഭാവന, മൊത്തം ദേശീയ ഉത്‌പാ​ദ​ന​ത്തി​ന്റെ 0.7 ശതമാ​ന​മാ​യി ഉയർത്താ​മെന്നു സമ്മതി​ച്ചിട്ട്‌ “വിരലി​ലെ​ണ്ണാ​വുന്ന രാജ്യങ്ങൾ മാത്രമേ നിർബ​ന്ധി​ത​മ​ല്ലാത്ത ഈ ലക്ഷ്യങ്ങ​ളി​ലെ​ത്തി​ച്ചേർന്നു​ള്ളൂ” എന്ന്‌ ഇതേ പത്ര​പ്ര​വർത്തകൻ ചൂണ്ടി​ക്കാ​ട്ടു​ന്നു.

വിശന്നു​പൊ​രി​യു​ന്ന​വരെ ആർ പോറ്റും?

മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​നു നല്ല ഉദ്ദേശ്യ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും “മനുഷ്യ​ന്നു തന്റെ വഴിയും നടക്കു​ന്ന​വന്നു തന്റെ കാലടി​കളെ നേരെ ആക്കുന്ന​തും സ്വാധീ​നമല്ല” എന്ന്‌ ചരിത്രം നന്നായി തെളി​യി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. (യിരെ​മ്യാ​വു 10:23) അതു​കൊണ്ട്‌, എല്ലാവർക്കും ആഹാരം പ്രദാനം ചെയ്യാൻ മനുഷ്യ​നു സ്വയം കഴി​ഞ്ഞെന്നു വരില്ല. അത്യാ​ഗ്രഹം, ദുർവ്യ​യം, അഹങ്കാരം എന്നിവ മനുഷ്യ​വർഗത്തെ നാശത്തി​ന്റെ വക്കത്തെ​ത്തി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. എഫ്‌എഒ ഡയറക്‌ടർ ജനറലായ ജൂഫ്‌ അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ട്ട​തു​പോ​ലെ, “ഏറ്റവും ഒടുവി​ലത്തെ വിശക​ല​ന​ത്തിൽ ആവശ്യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നതു ഹൃദയ​ങ്ങ​ളി​ലും മനസ്സു​ക​ളി​ലും അഭിലാ​ഷ​ങ്ങ​ളി​ലു​മുള്ള ഒരു മാറ്റമാണ്‌.”

അതു ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തി​നു മാത്രം ചെയ്യാൻ കഴിയുന്ന ഒന്നാണ്‌. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, നൂറ്റാ​ണ്ടു​കൾക്കു​മുമ്പ്‌ തന്റെ ജനത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു യഹോവ ഇപ്രകാ​രം പ്രവചി​ച്ചു: “ഞാൻ എന്റെ ന്യായ​പ്ര​മാ​ണം അവരുടെ ഉള്ളിലാ​ക്കി അവരുടെ ഹൃദയ​ങ്ങ​ളിൽ എഴുതും; ഞാൻ അവർക്കു ദൈവ​മാ​യും അവർ എനിക്കു ജനമാ​യും ഇരിക്കും.”—യിരെ​മ്യാ​വു 31:33.

യഹോ​വ​യാം ദൈവം മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​നാ​യി ആദ്യത്തെ ഉദ്യാ​ന​ഭ​വനം ഒരുക്കി​യ​പ്പോൾ അവൻ മനുഷ്യന്‌ ‘വിത്തുള്ള സസ്യങ്ങ​ളും വൃക്ഷത്തി​ന്റെ വിത്തുള്ള ഫലം കായ്‌ക്കുന്ന സകലവൃ​ക്ഷ​ങ്ങ​ളും’ ആഹാര​മാ​യി നൽകി. (ഉല്‌പത്തി 1:29) ആഹാര​സാ​ധ​നങ്ങൾ യഥേഷ്ട​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു, അവ പോഷ​ക​സ​മ്പ​ന്ന​മാ​യി​രു​ന്നു, എപ്പോ​ഴും ലഭ്യമാ​യി​രു​ന്നു. തങ്ങളുടെ ആഹാര​സം​ബ​ന്ധ​മായ ആവശ്യങ്ങൾ തൃപ്‌തി​പ്പെ​ടു​ത്താൻ മുഴു​മ​നു​ഷ്യ​വർഗ​ത്തി​നും അതുമാ​ത്രം മതിയാ​യി​രു​ന്നു.

ദൈ​വോ​ദ്ദേ​ശ്യ​ത്തി​നു മാറ്റം വന്നിട്ടില്ല. (യെശയ്യാ​വു 55:10, 11) എല്ലാവർക്കും ആഹാരം പ്രദാനം ചെയ്‌തും ദാരി​ദ്ര്യം നിർമാർജനം ചെയ്‌തും പ്രകൃ​തി​വി​പ​ത്തു​കൾ നിയ​ന്ത്രി​ച്ചും ഏറ്റുമു​ട്ട​ലു​കൾ ഇല്ലാതാ​ക്കി​യും ക്രിസ്‌തു​വി​ലൂ​ടെ​യുള്ള രാജ്യം മുഖാ​ന്തരം മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​ന്റെ സകല ആവശ്യ​ങ്ങ​ളും താൻ തൃപ്‌തി​പ്പെ​ടു​ത്തു​മെന്ന്‌ അവൻ വളരെ​ക്കാ​ലം മുമ്പേ ഉറപ്പു​നൽകി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. (സങ്കീർത്തനം 46:8, 9; യെശയ്യാ​വു 11:9; മർക്കൊസ്‌ 4:37-41-ഉം; 6:37-44-ഉം താരത​മ്യം ചെയ്യുക.) ആ കാലത്ത്‌ ‘ഭൂമി അതിന്റെ അനുഭവം നൽകും. ദൈവം, നമ്മുടെ ദൈവം​തന്നേ, നമ്മെ അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്കും.’ “ദേശത്തു പർവ്വത​ങ്ങ​ളു​ടെ മുകളിൽ ധാന്യ​സ​മൃ​ദ്ധി​യു​ണ്ടാ​കും.”—സങ്കീർത്തനം 67:6; 72:16.

[12-ാം പേജിലെ ചിത്ര​ത്തിന്‌ കടപ്പാട്‌]

Dorothea Lange, FSA Collection, Library of Congress