വായന​ക്കാ​രിൽനി​ന്നുള്ള ചോദ്യ​ങ്ങൾ

മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യിൽ സേവി​ക്കാൻ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യെ വിളി​ച്ചാൽ എന്തു ചെയ്യണം?

ചില നാടു​ക​ളിൽ, നീതി​ന്യാ​യ വ്യവസ്ഥ പൗരന്മാ​രിൽനി​ന്നു തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കുന്ന മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​കളെ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നു. ഇതുള്ളി​ടത്ത്‌, മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യിൽ സേവി​ക്കാൻ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യെ ക്ഷണിക്കു​മ്പോൾ എങ്ങനെ പ്രതി​ക​രി​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ അയാൾതന്നെ തീരു​മാ​നി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രും. ഹാജരാ​കു​ന്ന​തി​നെ ബൈബിൾ തത്ത്വങ്ങൾ വിലക്കു​ന്നി​ല്ലെന്ന്‌ അനേകം ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ നല്ല മനസ്സാ​ക്ഷി​യോ​ടെ നിഗമനം ചെയ്‌തി​ട്ടുണ്ട്‌. ദൂരാ സമതല​ത്തിൽ കൂടി​വ​രാ​നുള്ള ബാബി​ലോ​ന്യ ഗവൺമെൻറി​ന്റെ ഉത്തരവ​നു​സ​രിച്ച്‌ ശദ്രക്കും മേശെ​ക്കും അബേദ്‌നെ​ഗോ​വും പ്രവർത്തി​ച്ചു. അതു​പോ​ലെ​തന്നെ, റോമൻ അധികാ​രി​ക​ളു​ടെ ഉത്തരവിൻപ്ര​കാ​രം യോ​സേ​ഫും മറിയ​യും ബേത്‌ല​ഹെ​മി​ലേക്കു പോയി. (ദാനീ​യേൽ 3:1-12; ലൂക്കൊസ്‌ 2:1-4) എങ്കിലും, ആത്മാർഥ​ത​യുള്ള ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ പരിഗ​ണ​ന​യി​ലെ​ടു​ക്കേണ്ട ചില ഘടകങ്ങ​ളുണ്ട്‌.

മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യെ ഉപയോ​ഗി​ക്കുന്ന സമ്പ്രദാ​യം എല്ലായി​ട​ത്തു​മുള്ള ഒന്നല്ല. ചില നാടു​ക​ളിൽ, സാമൂ​ഹി​ക​മോ കുറ്റകൃ​ത്യ​സം​ബ​ന്ധ​മോ ആയ കേസു​കൾക്കു തീർപ്പു കൽപ്പി​ക്കു​ന്നതു വിദഗ്‌ധ​നായ ഒരു ജഡ്‌ജി​യോ ഒരു കൂട്ടം ജഡ്‌ജി​മാ​രോ ആണ്‌. മറ്റുള്ളി​ട​ങ്ങ​ളിൽ, പൊതു​നി​യമം എന്നറി​യ​പ്പെ​ടുന്ന ഒരു രീതി​യാ​ണു​ള്ളത്‌. മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​കൾ നീതി​ന്യാ​യ​പ്ര​ക്രി​യ​യു​ടെ ഭാഗമാണ്‌. മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​കളെ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കുന്ന രീതി​യും അവർ വഹിക്കുന്ന ധർമവും സംബന്ധിച്ച്‌ മിക്കയാ​ളു​കൾക്കും കാര്യ​മായ അറി​വൊ​ന്നു​മില്ല. അതു​കൊണ്ട്‌, നിങ്ങൾ മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യിൽ ചേരേണ്ട സാഹച​ര്യ​ത്തെ നേരി​ട്ടാ​ലും ഇല്ലെങ്കി​ലും, അതു സംബന്ധിച്ച പൊതു​വി​ജ്ഞാ​നം ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​ന്നതു നല്ലതാണ്‌.

ദൈവ​ജ​നം പരമോ​ന്നത ന്യായാ​ധി​പ​നാ​യി അംഗീ​ക​രി​ക്കു​ന്നത്‌ യഹോ​വ​യെ​യാണ്‌. (യെശയ്യാ​വു 33:22) പുരാതന ഇസ്രാ​യേ​ലിൽ, നേരു​ള്ള​വ​രും നിഷ്‌പ​ക്ഷ​മ​തി​ക​ളു​മായ അനുഭ​വ​ജ്ഞാ​ന​മുള്ള പുരു​ഷ​ന്മാർ തർക്കങ്ങൾ പരിഹ​രി​ക്കാ​നും നിയമ​സം​ബ​ന്ധ​മായ പ്രശ്‌ന​ങ്ങൾക്കു തീർപ്പു കൽപ്പി​ക്കാ​നും ന്യായാ​ധി​പ​ന്മാ​രാ​യി സേവിച്ചു. (പുറപ്പാ​ടു 18:13-22; ലേവ്യ​പു​സ്‌തകം 19:15; ആവർത്ത​ന​പു​സ്‌തകം 21:18-21) യേശു ഭൂമി​യിൽ വന്ന കാലമാ​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും, നീതി​ന്യാ​യ​ധർമം കൈകാ​ര്യം ചെയ്‌തത്‌ യഹൂദ ഹൈ​ക്കോ​ട​തി​യായ സൻഹെ​ദ്രീ​മാ​യി​രു​ന്നു. (മർക്കൊസ്‌ 15:1; പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 5:27-34) സാധാ​ര​ണ​ക്കാ​ര​നായ യഹൂദൻ പൗരമ​ധ്യ​സ്ഥ​സ​മി​തി​യിൽ സേവി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ക്രമീ​ക​ര​ണ​മൊ​ന്നും ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല.

എന്നാൽ മറ്റു ദേശങ്ങ​ളിൽ പൗരന്മാർ ഉൾപ്പെട്ട മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​കൾ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. സോ​ക്ര​ട്ടീ​സി​നെ വിചാരണ ചെയ്‌തത്‌ 501 അംഗങ്ങ​ളുള്ള മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യാ​യി​രു​ന്നു. മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി വിചാരണ ചെയ്യുന്ന സമ്പ്രദാ​യം റോമൻ റിപ്പബ്ലി​ക്കി​ലു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. എങ്കിലും, ആ സമ്പ്രദാ​യം ചക്രവർത്തി ഭരണം വന്നതോ​ടെ എടുത്തു​ക​ളഞ്ഞു. പിന്നീട്‌, അയൽക്കാർ ചേർന്നു പ്രതിയെ ന്യായം വിധി​ക്കുന്ന രീതി ഇംഗ്ലണ്ടി​ലെ ഹെൻട്രി മൂന്നാമൻ രാജാവ്‌ ഏർപ്പെ​ടു​ത്തി. പ്രതിയെ അയൽക്കാർക്ക്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ അവരുടെ വിധി, പോരാ​ട്ട​ത്തി​ലൂ​ടെ​യോ ഏതെങ്കി​ലും അഗ്നിപ​രീ​ക്ഷയെ അതിജീ​വി​ക്കു​ന്ന​തി​ലൂ​ടെ​യോ അയാളു​ടെ നിഷ്‌ക​ള​ങ്ക​ത്വം തെളി​യി​ക്കാൻ ശ്രമി​ക്കുന്ന രീതി​ക​ളെ​ക്കാൾ ന്യായ​മു​ള്ള​താ​യി​രി​ക്കു​മെന്നു കരുതി​യി​രു​ന്നു. കാലം കടന്നു​പോ​യ​തോ​ടെ മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി എന്ന സമ്പ്രദാ​യം മറ്റൊരു രീതിക്കു വഴിമാ​റി. ആ രീതി​യ​നു​സ​രിച്ച്‌, പൗരന്മാ​രു​ടെ ഒരു സംഘം കേസ്‌ വിചാരണ ചെയ്‌ത്‌ തെളി​വി​ന്റെ അടിസ്ഥാ​ന​ത്തിൽ വിധി പ്രഖ്യാ​പി​ക്ക​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു. തെളിവു സംബന്ധിച്ച കാര്യ​ങ്ങ​ളിൽ വിദഗ്‌ധ​നായ ഒരു ജഡ്‌ജി അവർക്കു മാർഗ​നിർദേശം നൽകു​ക​യും ചെയ്‌തി​രു​ന്നു.

മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​ക​ളു​ടെ തരം, അതിലെ അംഗങ്ങ​ളു​ടെ എണ്ണം, വിധി​യിൽ എത്തി​ച്ചേ​രു​ന്ന​തിൽ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ എന്നിവ​യിൽ വൈവി​ധ്യ​മുണ്ട്‌. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളിൽ 12 മുതൽ 23 വരെ അംഗങ്ങൾ ഉൾപ്പെട്ട ഒരു മഹാമ​ധ്യ​സ്ഥ​സ​മി​തി, ഒരു വ്യക്തി​യു​ടെ​മേൽ കുറ്റകൃ​ത്യം ആരോ​പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു മതിയായ തെളി​വു​ണ്ടോ​യെന്നു തീരു​മാ​നി​ക്കു​ന്നു; അയാളു​ടെ കുറ്റമോ നിരപ​രാ​ധി​ത്വ​മോ അതു നിശ്ചയി​ക്കു​ന്നില്ല. സമാന​മാ​യി, സംശയാ​സ്‌പ​ദ​മായ മരണ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അന്വേ​ഷി​ക്കുന്ന മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യാ​ണെ​ങ്കിൽ (അന്വേഷണ മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി), മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യം​ഗങ്ങൾ കുറ്റകൃ​ത്യം നടന്നി​ട്ടു​ണ്ടോ എന്നു നിർണ​യി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള തെളിവു പരി​ശോ​ധി​ക്കു​ന്നു.

മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചിന്തി​ക്കു​മ്പോൾ മിക്കയാ​ളു​കൾക്കു​മുള്ള ധാരണ, ഒരു സാമൂ​ഹിക തർക്കത്തി​ലോ കുറ്റകൃ​ത്യ കേസി​ലോ കുറ്റമോ നിരപ​രാ​ധി​ത്വ​മോ തീരു​മാ​നി​ക്കാൻ സാക്ഷി​മൊ​ഴി കേട്ടു വിചാരണ നടത്താൻ ഇരിക്കുന്ന 12 പൗരന്മാ​രു​ടെ സംഘ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള​താണ്‌. ഇതു മഹാമ​ധ്യ​സ്ഥ​സ​മി​തി​യിൽനി​ന്നു വ്യത്യ​സ്‌ത​മായ (കൊച്ചു) മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യാണ്‌. സാധാ​ര​ണ​മാ​യി, വോട്ടർമാ​രു​ടെ​യോ ലൈസൻസുള്ള ഡ്രൈ​വർമാ​രു​ടെ​യോ മറ്റും പട്ടിക​യിൽനി​ന്നു തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കുന്ന വ്യക്തികൾ ഹാജരാ​ക​ണ​മെന്നു പറഞ്ഞ്‌ കോടതി അവർക്കു നോട്ടീ​സ​യ​യ്‌ക്കു​ന്നു. കുറ്റവാ​ളി​ക​ളാ​യി ശിക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടു​ള്ള​വ​രും മാനസി​ക​മാ​യി പക്വത​യി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രും സ്വത​വേ​തന്നെ അയോ​ഗ്യ​രാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു. പ്രാ​ദേ​ശിക നിയമത്തെ ആശ്രയിച്ച്‌, ഡോക്ടർമാർ, പുരോ​ഹി​ത​ന്മാർ, അഭിഭാ​ഷകർ, ചെറിയ ബിസി​നസ്‌ ഉടമകൾ എന്നിങ്ങ​നെ​യു​ള്ള​വർക്ക്‌ അതിൽനിന്ന്‌ ഒഴിവ്‌ ആവശ്യ​പ്പെ​ടാ​വു​ന്ന​താണ്‌. (മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യിൽ സേവി​ക്കു​ന്ന​തി​നോ​ടു വ്യക്തി​ഗ​ത​മാ​യി മനഃസാ​ക്ഷി​പ​ര​മായ എതിർപ്പുള്ള ചിലർക്ക്‌ അതിൽനിന്ന്‌ ഒഴിവു ലഭി​ച്ചേ​ക്കാം) എന്നാൽ, ഒരുപക്ഷേ വർഷത്തിൽ പല പ്രാവ​ശ്യം, മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യിൽ ചെല്ലാ​നുള്ള കടപ്പാട്‌ എല്ലാവർക്കും ഉണ്ടായി​രി​ക്ക​ത്ത​ക്ക​വണ്ണം, ഒഴിക​ഴി​വു​കൾ ഇല്ലാതാ​ക്കാൻ അധികാ​രി​കൾ കൂടു​ത​ലാ​യി ശ്രമി​ച്ചു​വ​രു​ക​യാണ്‌.

മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യിൽ സേവി​ക്കാ​നാ​യി ചെല്ലുന്ന എല്ലാവ​രും അവശ്യം മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യം​ഗ​ങ്ങ​ളാ​യി വിചാ​ര​ണ​യ്‌ക്ക്‌ ഇരിക്ക​ണ​മെ​ന്നില്ല. മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യിൽ സേവി​ക്കാ​നാ​യി വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​വ​രു​ടെ കൂട്ടത്തിൽനിന്ന്‌ ചിലരെ പ്രത്യേക കേസു​കൾക്കുള്ള ഭാവി മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യം​ഗ​ങ്ങ​ളാ​യി പ്രത്യേ​കിച്ച്‌ ഒരു മാനദ​ണ്ഡ​വും​കൂ​ടാ​തെ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കു​ന്നു. എന്നിട്ട്‌ ജഡ്‌ജി വാദി​യെ​യും പ്രതി​യെ​യും അവരുടെ അഭിഭാ​ഷ​ക​രെ​യും പരിച​യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യും കേസിന്റെ സ്വഭാവം വിവരി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. ജഡ്‌ജി​യും അഭിഭാ​ഷ​ക​രും മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യം​ഗ​മാ​യി​രി​ക്കാൻ സാധ്യ​ത​യുള്ള ഓരോ​രു​ത്ത​രെ​യും പരി​ശോ​ധി​ക്കു​ന്നു. കേസിന്റെ സ്വഭാവം നിമിത്തം മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യിൽ സേവി​ക്കാ​തി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള മനസ്സാ​ക്ഷി​പൂർവ​ക​മായ കാരണം തുറന്നു പറയാ​നുള്ള സമയം അപ്പോ​ഴാണ്‌.

യഥാർഥ​ത്തിൽ പ്രസ്‌തുത കേസിന്റെ വിചാ​ര​ണ​യ്‌ക്ക്‌ ഇരിക്കു​ന്നവർ മാത്രമേ സംഘത്തി​ലു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാ​വൂ. കേസിലെ താത്‌പ​ര്യം നിമിത്തം നിഷ്‌പക്ഷത ചോദ്യം ചെയ്യ​പ്പെ​ട്ടേ​ക്കാ​വുന്ന ആരെയും ജഡ്‌ജി പിരി​ച്ചു​വി​ടു​ന്ന​താ​യി​രി​ക്കും. മാത്രമല്ല, ഓരോ കക്ഷിയു​ടെ​യും അഭിഭാ​ഷ​കർക്ക്‌ ഏതാനും മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യം​ഗ​ങ്ങളെ വേണ്ടന്നു​വെ​ക്കാ​നുള്ള പ്രത്യേക അധികാ​രം ഉണ്ടായി​രി​ക്കാം. ആ മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യിൽനി​ന്നു പിരി​ച്ചു​വി​ട​പ്പെ​ടു​ന്ന​വർക്ക്‌, മറ്റുള്ള കേസു​കൾക്കാ​യി എപ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നു കൂട്ടത്തി​ലേക്കു മടങ്ങി​പ്പോ​കാ​വു​ന്ന​താണ്‌. ആ സാഹച​ര്യ​ത്തി​ലുള്ള ചില ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ അനൗപ​ചാ​രിക സാക്ഷീ​ക​രണം നടത്തു​ന്ന​തിന്‌ ആ സന്ദർഭം ഉപയോ​ഗ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. ഒരു വ്യക്തി വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ മധ്യസ്ഥ​നാ​യി സേവി​ച്ചാ​ലും ഇല്ലെങ്കി​ലും കുറെ ദിവസ​ങ്ങൾക്കു​ശേഷം അയാളു​ടെ മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യംഗ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വം അവസാ​നി​ക്കും.

“പരകാ​ര്യ​ത്തിൽ” ഇടപെ​ടാ​തെ ‘സ്വന്തകാ​ര്യം നോക്കാൻ’ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ശ്രമി​ക്കു​ന്നു. (1 പത്രൊസ്‌ 4:15; 1 തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യർ 4:11) സ്വത്തവ​കാ​ശം സംബന്ധിച്ച ഒരു പ്രശ്‌ന​ത്തിൽ ന്യായം വിധി​ക്കാൻ ഒരു യഹൂദൻ യേശു​വി​നോട്‌ ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ, അവൻ ഇങ്ങനെ പ്രതി​വ​ചി​ച്ചു: “മനുഷ്യാ, എന്നെ നിങ്ങൾക്കു ന്യായ​കർത്താ​വോ പങ്കിടു​ന്ന​വ​നോ ആക്കിയതു ആർ?” (ലൂക്കൊസ്‌ 12:13, 14) യേശു വന്നതു രാജ്യ​സു​വാർത്ത പ്രഘോ​ഷി​ക്കാ​നാണ്‌, അല്ലാതെ നിയമ​പ​ര​മായ കാര്യ​ങ്ങ​ളിൽ വിധി കൽപ്പി​ക്കാ​നാ​യി​രു​ന്നില്ല. (ലൂക്കൊസ്‌ 4:18, 43) ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തിൽ കൊടു​ത്തി​രി​ക്കുന്ന രീതി ഉപയോ​ഗി​ച്ചു തർക്കം പരിഹ​രി​ക്കാൻ യേശു​വി​ന്റെ പ്രതി​ക​രണം ആ മനുഷ്യ​നെ പ്രേരി​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കാം. (ആവർത്ത​ന​പു​സ്‌തകം 1:16, 17) അത്തരം ആശയങ്ങൾ പ്രസക്ത​മാ​ണെ​ങ്കിൽ പോലും, മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യിൽ സേവി​ക്കാൻ ചെല്ലണ​മെ​ന്നുള്ള ഒരു ഉത്തരവി​നോ​ടു പ്രതി​ക​രി​ക്കു​ന്നത്‌ മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ കാര്യ​ത്തിൽ ഇടപെ​ടു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാൾ വ്യത്യ​സ്‌ത​മായ ഒന്നാണ്‌. അങ്ങനെ​യുള്ള സാഹച​ര്യം ദാനീ​യേ​ലി​ന്റെ മൂന്നു കൂട്ടു​കാ​രു​ടെ സാഹച​ര്യ​ത്തോട്‌ ഏറെ സമാന​മാണ്‌. ദൂരാ സമതലത്ത്‌ എത്താൻ ബാബി​ലോ​ന്യ ഗവൺമെൻറ്‌ അവരോ​ടു കൽപ്പിച്ചു. അവർ അങ്ങനെ ചെയ്‌തത്‌ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ന്യായ​പ്ര​മാ​ണത്തെ ലംഘി​ച്ചില്ല. അതിനു​ശേഷം അവർ ചെയ്‌തത്‌, ബൈബിൾ പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, മറ്റൊരു സംഗതി ആയിരു​ന്നു.—ദാനീ​യേൽ 3:16-18.

ദൈവ​ദാ​സ​ന്മാർ മോ​ശൈക ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തിൻ കീഴി​ല​ല്ലാ​താ​യ​പ്പോൾ വിവിധ ദേശങ്ങ​ളി​ലുള്ള ലൗകിക കോട​തി​ക​ളു​മാ​യി അവർക്ക്‌ ഇടപെ​ടേ​ണ്ട​താ​യി​വന്നു. ഭിന്നതകൾ സഭയ്‌ക്കു​ള്ളിൽ പരിഹ​രി​ക്കാൻ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലൊസ്‌ കൊരി​ന്തി​ലെ ‘വിശു​ദ്ധൻമാ​രെ’ ഉദ്‌ബോ​ധി​പ്പി​ച്ചു. ലൗകിക കോട​തി​ക​ളി​ലെ നീതി​പീ​ഠത്തെ ‘അഭക്തൻമാർ’ എന്നു താൻ പരാമർശി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കി​ലും, അതിനു ലൗകിക കാര്യങ്ങൾ കൈകാ​ര്യം ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ ഒരു പങ്കു​ണ്ടെ​ന്നുള്ള സംഗതി പൗലൊസ്‌ നിഷേ​ധി​ച്ചില്ല. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 6:1) അവൻ റോമൻ നീതി​ന്യാ​യ സംവി​ധാ​ന​ത്തിൽ തനിക്കു​വേ​ണ്ടി​ത്തന്നെ വാദി​ക്കുക മാത്രമല്ല, കൈസർക്ക്‌ അപ്പീൽ ബോധി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. ലൗകിക കോട​തി​കൾ അടിസ്ഥാ​ന​പ​ര​മാ​യി കൊള്ളു​ക​യി​ല്ലെ​ന്നതല്ല ആശയം.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 24:10; 25:10, 11.

“ശ്രേഷ്‌ഠാ​ധി​കാ​രങ്ങ”ളുടെ ഭാഗമാ​യി പ്രവർത്തി​ക്കുന്ന ഒന്നാണു ലൗകിക കോട​തി​കൾ. അത്തരം അധികാ​രങ്ങൾ “ദൈവ​ത്താൽ നിയമി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.” അവ നിയമങ്ങൾ നിർമിച്ച്‌ പ്രാബ​ല്യ​ത്തിൽ വരുത്തു​ന്നു. പൗലൊസ്‌ എഴുതി: “നിന്റെ നന്മെക്കാ​യി​ട്ട​ല്ലോ അവൻ ദൈവ​ശു​ശ്രൂ​ഷ​ക്കാ​ര​നാ​യി​രി​ക്കു​ന്നതു. നീ തിന്മ ചെയ്‌താ​ലോ ഭയപ്പെ​ടുക; വെറുതെ അല്ല അവൻ വാൾ വഹിക്കു​ന്നതു; അവൻ ദോഷം പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്ന​വന്റെ ശിക്ഷെ​ക്കാ​യി പ്രതി​കാ​രി​യായ ദൈവ​ശു​ശ്രൂ​ഷ​ക്കാ​രൻ തന്നേ.” അത്‌ അത്തരം നിയമാ​നു​സൃത ധർമങ്ങൾ നിറ​വേ​റ്റു​മ്പോൾ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ‘ആ അധികാ​ര​ത്തോ​ടു മറുക്കു​ന്നില്ല.’ കാരണം, ‘അതി​നോ​ടു മറുത്ത്‌’ ശിക്ഷാ​വി​ധി ലഭിക്കാൻ അവർ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നില്ല.—റോമർ 13:1-4; തീത്തൊസ്‌ 3:1.

തങ്ങളുടെ നിലപാ​ടു​കൾ സമനി​ല​യിൽ നിർത്തു​മ്പോൾ, കൈസർ ആവശ്യ​പ്പെ​ടുന്ന ചില കാര്യ​ങ്ങൾക്കു വഴങ്ങാ​മോ എന്നു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ പരിചി​ന്തി​ക്കേ​ണ്ട​താണ്‌. പൗലൊസ്‌ ഇങ്ങനെ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം നൽകി: “എല്ലാവർക്കും [ശ്രേഷ്‌ഠാ​ധി​കാ​ര​ങ്ങൾക്കു] കടമാ​യു​ള്ളതു കൊടു​പ്പിൻ; നികുതി കൊടു​ക്കേ​ണ്ട​വന്നു നികുതി; ചുങ്കം കൊടു​ക്കേ​ണ്ട​വന്നു ചുങ്കം; ഭയം കാണി​ക്കേ​ണ്ട​വന്നു ഭയം.” (റോമർ 13:7) പണപര​മായ നികുതി സംബന്ധിച്ച വളച്ചു​കെ​ട്ടി​ല്ലാത്ത ഒരു വിവര​മാ​ണത്‌. (മത്തായി 22:17-21) റോഡു​കൾ വൃത്തി​യാ​ക്കാ​നും കൈസ​രു​ടെ ധർമങ്ങ​ളിൽ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന മറ്റു ജോലി​കൾ നിർവ​ഹി​ക്കാ​നും തങ്ങളുടെ സമയവും ശ്രമങ്ങ​ളും പൗരന്മാർ നൽകണ​മെന്ന്‌ കൈസർ പറയു​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ, അതിനു വഴങ്ങണ​മോ എന്നതു സംബന്ധിച്ച്‌ ഓരോ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യും തീരു​മാ​നി​ക്കണം.—മത്തായി 5:41.

കൈസർക്കു​ള്ള​തു കൈസർക്കു കൊടു​ക്കു​ന്ന​താ​യി​ട്ടാണ്‌ മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യി​ലെ സേവനത്തെ ചില ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ വീക്ഷി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ളത്‌. (ലൂക്കൊസ്‌ 20:25) തെളി​വു​കൾ കേട്ട്‌ വസ്‌തു​ത​യോ നിയമ​മോ സംബന്ധിച്ച കാര്യ​ങ്ങ​ളിൽ സത്യസ​ന്ധ​മായ അഭി​പ്രാ​യം നൽകുക എന്നതാണ്‌ മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യു​ടെ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ത്തിൽ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, മഹാമ​ധ്യ​സ്ഥ​സ​മി​തി​യു​ടെ കാര്യ​ത്തി​ലാ​ണെ​ങ്കിൽ, ഒരാളെ കോട​തി​വി​സ്‌താ​ര​ത്തി​നു വിധേ​യ​മാ​ക്കാ​നാ​വ​ശ്യ​മായ തെളി​വു​ണ്ടോ എന്നേ മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​കൾ തീരു​മാ​നി​ക്കു​ന്നു​ള്ളൂ, കുറ്റം സംബന്ധിച്ച്‌ അവർ തീർപ്പു കൽപ്പി​ക്കു​ന്നില്ല. പൊതു വിചാ​ര​ണ​യു​ടെ കാര്യ​മാ​ണെ​ങ്കി​ലോ? ഒരു സിവിൽ കേസിൽ മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി നഷ്ടപരി​ഹാ​ര​മോ ചെലവു​ക​ളോ കൊടു​ക്കാൻ വിധി​ച്ചേ​ക്കാം. കുറ്റകൃ​ത്യ കേസിൽ, കുറ്റവി​ധി​യെ പിൻതാ​ങ്ങു​ന്ന​താ​ണോ തെളി​വെന്ന്‌ അവർ നിശ്ചയി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രും. നിയമം അനുശാ​സി​ക്കുന്ന ഏതു വിധി​യാ​ണു നൽകേ​ണ്ട​തെന്ന്‌ അവർ ചില​പ്പോൾ ശുപാർശ ചെയ്യുന്നു. അപ്പോൾ, “ദോഷം പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്ന​വന്റെ ശിക്ഷെ​ക്കാ​യി” അല്ലെങ്കിൽ ‘ദുഷ്‌പ്ര​വൃ​ത്തി​ക്കാ​രു​ടെ ദണ്ഡനത്തി​നാ​യി’ ഗവൺമെൻറ്‌ അതിന്റെ അധികാ​രം ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നു.—1 പത്രൊസ്‌ 2:14.

ഒരു പ്രത്യേക മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യിൽ സേവി​ക്കാൻ മനസ്സാക്ഷി തന്നെ അനുവ​ദി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെന്ന്‌ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി വിചാ​രി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കി​ലോ? മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യി​ലെ ചുമത​ല​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ബൈബിൾ പറയാ​ത്ത​തി​നാൽ, ‘ഏതെങ്കി​ലും മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യിൽ സേവി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്റെ മതത്തിന്‌ എതിരാണ്‌’ എന്നു പറയാൻ അയാൾക്കാ​വില്ല. കേസിനെ ആശ്രയിച്ച്‌, ഒരു പ്രത്യേക കേസ്‌ കൈകാ​ര്യം ചെയ്യുന്ന മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യിൽ സേവി​ക്കു​ന്നത്‌ തന്റെ വ്യക്തി​പ​ര​മായ മനസ്സാ​ക്ഷിക്ക്‌ എതിരാ​ണെന്ന്‌ അയാൾക്കു പ്രസ്‌താ​വി​ക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌. കേവലം ലൗകിക നിയമ​ത്താ​ലല്ല, ബൈബിൾ പരിജ്ഞാ​ന​ത്താൽ തന്റെ ചിന്ത കരുപ്പി​ടി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന ലൈം​ഗിക അധാർമി​കത, ഗർഭച്ഛി​ദ്രം, കൊല​പാ​തകം, അല്ലെങ്കിൽ മറ്റേ​തെ​ങ്കി​ലും പ്രശ്‌നം കേസിൽ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു​വെ​ങ്കിൽ അതു സത്യമാ​യി​രി​ക്കാം. എന്നാൽ, വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ വിചാ​ര​ണ​യ്‌ക്കാ​യി തന്നെ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കുന്ന കേസിൽ അത്തരം പ്രശ്‌നങ്ങൾ ഇല്ലാതി​രി​ക്കാൻ വളരെ സാധ്യ​ത​യുണ്ട്‌.

ജഡ്‌ജി​മാർ കൈ​ക്കൊ​ള്ളുന്ന ശിക്ഷാ​വി​ധിക്ക്‌ താൻ എന്തെങ്കി​ലും ഉത്തരവാ​ദി​ത്വം വഹി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രു​മോ എന്നും പക്വത​യുള്ള ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി വിചി​ന്തനം ചെയ്യും. (ഉല്‌പത്തി 39:17-20-ഉം 1 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 5:22-ഉം താരത​മ്യം ചെയ്യുക.) കുറ്റവി​ധി​യിൽ പിഴവു​പ​റ്റു​ക​യും കുറ്റക്കാ​രനു മരണശി​ക്ഷാ​വി​ധി ലഭിക്കു​ക​യു​മാ​ണെ​ങ്കിൽ മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യി​ലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി രക്തപാ​ത​ക​ത്തിൽ പങ്കുപ​റ്റു​മോ? (പുറപ്പാ​ടു 22:2; ആവർത്ത​ന​പു​സ്‌തകം 21:8; 22:8; യിരെ​മ്യാ​വു 2:34; മത്തായി 23:35; പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 18:6) യേശു​വി​ന്റെ വിചാ​ര​ണ​യിൽ ‘ആ നീതി​മാ​ന്റെ രക്തത്തിൽ കുറ്റമി​ല്ലാ​തി​രി​ക്കാൻ’ പീലാ​ത്തൊസ്‌ ആഗ്രഹി​ച്ചു. “അവന്റെ രക്തം ഞങ്ങളു​ടെ​മേ​ലും ഞങ്ങളുടെ മക്കളു​ടെ​മേ​ലും വരട്ടെ” എന്ന്‌ യഹൂദ​ന്മാർ പെട്ടെന്നു പറഞ്ഞു.—മത്തായി 27:24, 25.

ഗവൺമെൻറി​ന്റെ ഉത്തരവ​നു​സ​രിച്ച്‌ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യിൽ സേവി​ക്കാൻ പോകു​ന്നു​വെ​ന്നി​രി​ക്കട്ടെ. എന്നാൽ, ജഡ്‌ജി നിർബ​ന്ധി​ച്ചി​ട്ടും ഒരു പ്രത്യേക കേസിൽ മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യം​ഗ​മാ​യി സേവി​ക്കാൻ അയാളു​ടെ വ്യക്തി​പ​ര​മായ മനസ്സാക്ഷി അനുവ​ദി​ക്കു​ന്നില്ല. എങ്കിൽ പരിണ​ത​ഫലം നേരി​ടാൻ അയാൾ സജ്ജനാ​യി​രി​ക്കണം—അത്‌ ഒരു പിഴയോ ജയിൽശി​ക്ഷ​യോ ആയിരു​ന്നാൽ കൂടി.—1 പത്രൊസ്‌ 2:19.

അന്തിമ​വി​ശ​ക​ല​ന​ത്തിൽ, മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യിൽ സേവി​ക്കേണ്ട ഓരോ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യും തന്റെ ബൈബിൾ ഗ്രാഹ്യ​വും സ്വന്തമ​ന​സ്സാ​ക്ഷി​യു​മ​നു​സ​രിച്ച്‌ ഏതു ഗതി സ്വീക​രി​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ നിശ്ചയി​ക്കേ​ണ്ട​താണ്‌. ചില ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​യിൽ ഹാജരാ​കുക മാത്രമല്ല ചില മധ്യസ്ഥ​സ​മി​തി​ക​ളിൽ സേവി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​ട്ടുണ്ട്‌. ശിക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ടു​മെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞി​ട്ടും അതിൽ പങ്കെടു​ക്കാ​തി​രി​ക്കാൻ ചിലർക്കു ശക്തമായ കാരണം തോന്നി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. താൻ എന്തു ചെയ്യു​മെന്ന്‌ ഓരോ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യും സ്വയമാ​യി തീരു​മാ​നി​ക്കേ​ണ്ട​താണ്‌. എന്നാൽ മറ്റുള്ളവർ അയാളു​ടെ തീരു​മാ​നത്തെ വിമർശി​ക്ക​രുത്‌.—ഗലാത്യർ 6:5.