നിങ്ങൾ ആത്മീയ​മാ​യി നല്ലവണ്ണം ഭക്ഷിക്കു​ന്നു​വോ?

“നല്ല ഭക്ഷണം മനുഷ്യ​ന്റെ ഏറ്റവും അടിസ്ഥാന ആവശ്യ​മാണ്‌. . . . വേണ്ടത്ര ഭക്ഷണമി​ല്ലെ​ങ്കിൽ നാം മരിക്കും.”—ഭക്ഷണവും പോഷ​ണ​വും, ഇംഗ്ലീഷ്‌.

എല്ലും തോലും മാത്ര​മായ സ്‌ത്രീ​പു​രു​ഷ​ന്മാ​രും കുട്ടി​ക​ളും ആ നഗ്നസത്യ​ത്തി​ന്റെ വിവർണ ചിത്ര​ങ്ങ​ളാണ്‌. ‘ഏറ്റവും അടിസ്ഥാന ആവശ്യം’ അവർക്കു നിഷേ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. ചിലർക്ക്‌ ഒരു പരിധി​വരെ ആ ആവശ്യം നിറ​വേ​റ്റാ​നാ​കു​ന്നു. എന്നാൽ, അവർക്കും വേണ്ടത്ര പോഷണം ലഭിക്കു​ന്നില്ല. മറ്റു ചിലർക്കാ​ണെ​ങ്കിൽ ഭക്ഷണത്തി​നു യാതൊ​രു കുറവു​മില്ല. എങ്കിലും, അവർക്കു പ്രിയം യാതൊ​രു പോഷ​ണ​വും അടങ്ങി​യി​ട്ടി​ല്ലാത്ത ഭക്ഷണമാണ്‌. “നമ്മുടെ പക്കലുള്ള, ഏറ്റവും ദുരു​പ​യോ​ഗം ചെയ്‌തി​രി​ക്കുന്ന വസ്‌തു​ക്ക​ളി​ലൊന്ന്‌ ഭക്ഷണമാ​ണെന്നു തോന്നു​ന്നു” എന്ന്‌ ആരോ​ഗ്യാ​വ​ഹ​മായ ഭക്ഷണരീ​തി (ഇംഗ്ലീഷ്‌) വിവരി​ക്കു​ന്നു.

ആത്മീയ​ഭ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ—ദൈവ​വ​ച​ന​മായ ബൈബി​ളിൽ കാണുന്ന സത്യത്തി​ന്റെ—കാര്യ​ത്തി​ലും അതങ്ങ​നെ​തന്നെ. ഏറ്റവും അടിസ്ഥാന ആത്മീയ പോഷ​ണം​പോ​ലും ചിലർക്കു ലഭ്യമല്ല; അവർ ആത്മീയ​മാ​യി പട്ടിണി കിടക്കു​ന്നു. മറ്റു ചിലർ, ആത്മീയ​ഭ​ക്ഷണം ലഭ്യമാ​ണെ​ങ്കി​ലും അത്‌ അവഗണി​ക്കു​ന്നു, അതിൽനി​ന്നു പ്രയോ​ജനം നേടാൻ മിന​ക്കെ​ടു​ന്നില്ല. നിങ്ങളു​ടെ കാര്യ​മോ? നിങ്ങൾ ആത്മീയ​മാ​യി നല്ലവണ്ണം ഭക്ഷിക്കു​ന്നു​വോ? അതോ ആത്മീയ പോഷണം സ്വയം നഷ്ടപ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യാ​ണോ? ഇക്കാര്യ​ത്തിൽ നാം നമ്മോ​ടു​തന്നെ സത്യസ​ന്ധ​രാ​യി​രി​ക്കണം. കാരണം, നമുക്കു ശാരീ​രിക ഭക്ഷണ​ത്തെ​ക്കാ​ള​ധി​കം ആവശ്യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ ആത്മീയ​ഭ​ക്ഷ​ണ​മാണ്‌.—മത്തായി 4:4.

ആത്മീയ വളർച്ച​യ്‌ക്കുള്ള ഭക്ഷണം

ശരിയായ ഭക്ഷണത്തി​ന്റെ പ്രാധാ​ന്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു വിശദീ​ക​രി​ക്കുന്ന ഭക്ഷണവും പോഷ​ണ​വും എന്ന പുസ്‌തകം നല്ലവണ്ണം ഭക്ഷിക്കു​ന്ന​തി​നു മൂന്നു പ്രധാന കാരണങ്ങൾ നൽകുന്നു. “ശരീര കോശ​ങ്ങ​ളു​ടെ വളർച്ച​യ്‌ക്കും അവയ്‌ക്കു സംഭവി​ക്കുന്ന തേയ്‌മാ​നം മൂലമുള്ള കുറവു​നി​ക​ത്താ​നും” നമുക്കു ഭക്ഷണം ആവശ്യ​മാണ്‌. അതാണ്‌ ഒരു കാരണം. ഓരോ ദിവസ​വും നിങ്ങളു​ടെ ശരീര​ത്തിൽ ഒരുലക്ഷം കോടി കോശങ്ങൾ ദ്രവി​ക്കു​ക​യും അവ പ്രതി​സ്ഥാ​പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെയ്യു​ന്നു​വെന്നു നിങ്ങൾക്ക​റി​യാ​മാ​യി​രു​ന്നോ? ശരിയായ വളർച്ച​യ്‌ക്കും ശരീര​ത്തി​ന്റെ സംരക്ഷ​ണ​ത്തി​നും നല്ല ഭക്ഷണം ആവശ്യ​മാണ്‌.

ആത്മീയ അർഥത്തി​ലും അതുത​ന്നെ​യാ​ണു വസ്‌തുത. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, പൗലൊസ്‌ അപ്പോ​സ്‌തലൻ എഫെ​സൊ​സി​ലെ സഭയ്‌ക്ക്‌ എഴുതി​യ​പ്പോൾ,“പൂർണ​വ​ളർച്ച​യെ​ത്തിയ മനുഷ്യ”നാകുന്ന തിന്‌ ഓരോ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക്കും നല്ല ആത്മീയ​ഭ​ക്ഷണം ആവശ്യ​മു​ള്ള​താ​യി ഊന്നി​പ്പ​റഞ്ഞു. (എഫെസ്യർ 4:11-13, NW) പോഷ​ക​ഗു​ണ​മുള്ള ആത്മീയ​ഭ​ക്ഷണം കഴിക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ നാം മേലാൽ സ്വയം സംരക്ഷി​ക്കാ​നാ​കാത്ത, സകലവിധ അപകട​ങ്ങൾക്കും ഇരകളാ​കുന്ന, ദുർബ​ല​രായ ശിശു​ക്ക​ളെ​പ്പോ​ലെ​യാ​യി​രി​ക്കു​ക​യില്ല. (എഫെസ്യർ 4:14) മറിച്ച്‌, നാം ബലിഷ്‌ഠ​രായ മനുഷ്യ​രാ​യി വളരും. അങ്ങനെ, “വിശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ . . . വചനത്താൽ പോഷണം ലഭി”ക്കുന്നതു നിമിത്തം വിശ്വാ​സ​ത്തി​നു​വേണ്ടി ശക്തമായി പോരാ​ടാൻ നമുക്കു കഴിയും.—1 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 4:6.

നിങ്ങളു​ടെ കാര്യ​ത്തിൽ അതു വാസ്‌ത​വ​മാ​ണോ? നിങ്ങൾ ആത്മീയ​മാ​യി വളർച്ച കൈവ​രി​ച്ചു​വോ? അതോ നിങ്ങളി​പ്പോ​ഴും പെട്ടെന്നു മുറി​വേൽപ്പി​ക്കാ​വുന്ന, സകലത്തി​നും മറ്റുള്ള​വരെ ആശ്രയി​ക്കുന്ന, മുഴു ക്രിസ്‌തീയ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ങ്ങ​ളും ഏറ്റെടു​ക്കാ​നാ​വാത്ത ഒരു ആത്മീയ ശിശു​വി​നെ​പ്പോ​ലെ​യാ​ണോ? ആത്മീയ​മാ​യി ഒരു ശിശു​വി​നെ​പ്പോ​ലെ​യാ​ണെന്നു നമ്മിലാ​രും അത്ര പെട്ടെ ന്നു സമ്മതി​ക്കു​ക​യി​ല്ലെ​ന്നതു മനസ്സി​ലാ​ക്കാ​വു​ന്ന​തേ​യു​ള്ളൂ. എങ്കിലും സത്യസ​ന്ധ​മായ ആത്മപരി​ശോ​ധന ഉചിത​മാ​യി​രി​ക്കും. ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ ചില അഭിഷിക്ത ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ അതു​പോ​ലെ​യാ​യി​രു​ന്നു. ദൈവ​വ​ചനം പറയു​ന്ന​തെ​ന്താ​ണെന്നു മറ്റുള്ള​വരെ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു പ്രാപ്‌തി​യും മനസ്സൊ​രു​ക്ക​വു​മുള്ള “ഉപദേ​ഷ്ടാ​ക്ക​ന്മാർ” ആയിരി​ക്കേ​ണ്ട​വ​രാ​യി​രു​ന്നു അവർ. എന്നാൽ, പൗലൊസ്‌ അപ്പോ​സ്‌തലൻ ഇങ്ങനെ എഴുതി: “നിങ്ങൾക്കു ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അരുള​പ്പാ​ടു​ക​ളു​ടെ ആദ്യപാ​ഠ​ങ്ങളെ തന്നേ വീണ്ടും ഉപദേ​ശി​ച്ചു​ത​രു​വാൻ ആവശ്യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു; കട്ടിയാ​യുള്ള ആഹാരമല്ല, പാലത്രേ നിങ്ങൾക്കു ആവശ്യ​മെന്നു വന്നിരി​ക്കു​ന്നു.” ആത്മീയ​മാ​യി വളരാൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ ഭക്ഷണത്തി​നു​വേണ്ടി, കട്ടിയായ ആത്മീയ​ഭ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​നു​വേണ്ടി വിശപ്പു വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കുക. ആത്മീയ ശിശു​ഭ​ക്ഷ​ണം​കൊ​ണ്ടു തൃപ്‌തി​യ​ട​യ​രുത്‌!—എബ്രായർ 5:12.

വിദ്വേ​ഷ​പൂ​രി​ത​മായ ലോകത്തു നാം ദിവസേന നേരി​ടുന്ന ഏതൊരു കേടു​പാ​ടും പോക്കു​ന്ന​തി​നു കട്ടിയായ ആത്മീയ​ഭ​ക്ഷണം നമുക്കാ​വ​ശ്യ​മാണ്‌. അത്തരം കേടു​പാ​ടു​കൾക്കു നമ്മുടെ ആത്മീയ ബലം ചോർത്താ​നാ​കും. എന്നാൽ ദൈവ​ത്തി​നു നമ്മെ വീണ്ടും ബലപ്പെ​ടു​ത്താൻ കഴിയും. “ഞങ്ങൾ അധൈ​ര്യ​പ്പെ​ടാ​തെ ഞങ്ങളുടെ പുറ​മെ​യുള്ള മനുഷ്യൻ ക്ഷയിച്ചു​പോ​കു​ന്നു എങ്കിലും ഞങ്ങളുടെ അകമേ​യു​ള്ളവൻ നാൾക്കു​നാൾ പുതുക്കം പ്രാപി​ക്കു​ന്നു” എന്ന്‌ പൗലൊസ്‌ എഴുതി. (2 കൊരി​ന്ത്യർ 4:16) നാം “നാൾക്കു​നാൾ പുതുക്കം പ്രാപി​ക്കുന്ന”ത്‌ എങ്ങനെ​യാണ്‌? ഭാഗി​ക​മാ​യി, തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളു​ടെ​യും ബൈബി​ള​ധി​ഷ്‌ഠിത പ്രസി​ദ്ധീ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും വ്യക്തി​പ​ര​വും കൂട്ടവു​മാ​യുള്ള അധ്യയ​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തിൽനി​ന്നു ക്രമമാ​യി ഭക്ഷിക്കു​ന്നതു മുഖാ​ന്തരം.

ആത്മീയ ഊർജ​ത്തി​നുള്ള ഭക്ഷണം

“ഊഷ്‌മാ​വും ഊർജ​വും ഉത്‌പാ​ദി​പ്പി​ക്കു​ന്നതി”നും ഭക്ഷണം ആവശ്യ​മാണ്‌. ഭക്ഷണം ശരീരം നന്നായി പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ഇന്ധനം പ്രദാനം ചെയ്യുന്നു. നന്നായി ഭക്ഷിക്കാ​ത്ത​പക്ഷം നമുക്ക്‌ ഒട്ടും​തന്നെ ഊർജ​മു​ണ്ടാ​കു​ക​യില്ല. ഭക്ഷണത്തിൽ ഇരുമ്പി​ന്റെ അംശം കുറവാ​ണെ​ങ്കിൽ നമുക്കു ക്ഷീണവും ആലസ്യ​വു​മ​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ടും. ആത്മീയ പ്രവർത്ത​ന​ത്തി​ന്റെ കാര്യ​ത്തിൽ ചില​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ നിങ്ങൾക്ക്‌ അങ്ങനെ​യാ​ണോ അനുഭ​വ​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌? ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി ആയിരി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടുള്ള ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ങ്ങൾ നിവർത്തി​ക്കു​ന്നതു ബുദ്ധി​മു​ട്ടാ​യി നിങ്ങൾക്ക​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ടാ​റു​ണ്ടോ? യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ന്റെ അനുഗാ​മി​ക​ളെന്ന്‌ അവകാ​ശ​പ്പെ​ടുന്ന ചിലർ നന്മ ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ തളർന്നു​പോ​കു​ന്നു. മാത്രമല്ല, അവർക്കു ക്രിസ്‌തീയ പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങൾക്കു​വേണ്ട ഓജസ്സും നഷ്ടപ്പെ​ടു​ന്നു. (യാക്കോബ്‌ 2:17, 26) നിങ്ങളു​ടെ സ്ഥിതി​യും സമാന​മാ​ണെ​ന്നു​വ​രി​കിൽ, അതിനു പരിഹാ​ര​മാ​യി നിങ്ങളു​ടെ ആത്മീയ​ഭ​ക്ഷ​ണ​ക്രമം മെച്ച​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യോ നിങ്ങൾ ഭക്ഷിക്കുന്ന ആത്മീയ​ഭ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ അളവു വർധി​പ്പി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്യേ​ണ്ടി​വ​ന്നേ​ക്കാം.—യെശയ്യാ​വു 40:29-31; ഗലാത്യർ 6:9.

അപര്യാ​പ്‌ത​മാ​യ ആത്മീയ ഭക്ഷണരീ​തി വളർത്തി​യെ​ടു​ക്ക​ത്ത​ക്ക​വണ്ണം കബളി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട​രുത്‌. ബൈബിൾ വായിച്ച്‌, സൂക്ഷ്‌മ​പ​രി​ജ്ഞാ​നം നേടേ​ണ്ട​തി​ന്റെ ആവശ്യ​മി​ല്ലെന്ന്‌ ആളുകളെ ബോധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​താ​ണു നൂറ്റാ​ണ്ടു​ക​ളാ​യി സാത്താൻ ഉപയോ​ഗി​ച്ചു​വ​രുന്ന ഏറ്റവും വലിയ വഞ്ചനക​ളി​ലൊന്ന്‌. ശത്രു നഗരങ്ങളെ കീഴട​ക്കാൻ ആക്രമ​ണ​കാ​രി​ക​ളായ സൈന്യ​ങ്ങൾ സ്വീക​രി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന, യുഗങ്ങ​ളോ​ളം പഴക്കമുള്ള തന്ത്രമാണ്‌ അവൻ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നത്‌—ഭക്ഷണം നിരോ​ധി​ച്ചു വിശപ്പി​നു മുമ്പിൽ മുട്ടു​കു​ത്തി​ക്കുക. എന്നാൽ അവൻ അതിലു​മൊ​രു​പടി മുന്നോ​ട്ടു കടന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. ചുറ്റും ആത്മീയ​ഭ​ക്ഷണം കുന്നു​കൂ​ടി കിടക്കു​മ്പോൾതന്നെ “ഉപരോ​ധി​ക്ക​പ്പെട്ട”വർ പട്ടിണി കിടക്ക​ത്ത​ക്ക​വണ്ണം അവൻ അവരെ വഞ്ചിക്കു​ന്നു. അനേകർ അവന്റെ ആക്രമ​ണ​ത്തിന്‌ ഇരകളാ​കു​ന്ന​തിൽ അത്ഭുത​മില്ല!—എഫെസ്യർ 6:10-18.

ആത്മീയാ​രോ​ഗ്യ​ത്തി​നുള്ള ഭക്ഷണം

ഭക്ഷണവും പോഷ​ണ​വും പറയു​ന്ന​ത​നു​സ​രിച്ച്‌, നമുക്കു ഭക്ഷണം ആവശ്യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ മൂന്നാ​മത്തെ കാരണം, “ശരീരാ​രോ​ഗ്യം നിലനിർത്തു​ന്ന​തി​നും . . . രോഗങ്ങൾ തടയു​ന്ന​തി​നും” അത്‌ അനിവാ​ര്യ​മാ​ണെ​ന്ന​താണ്‌. നല്ല ഭക്ഷണത്തി​ന്റെ പ്രയോ​ജ​നങ്ങൾ ഉടനടി വെളി​ച്ച​ത്തു​വ​ര​ണ​മെ​ന്നില്ല. ഒരു നല്ല ഊണു കഴിയു​മ്പോൾ, ‘ഈ ഭക്ഷണം എന്റെ ഹൃദയ​ത്തിന്‌ (അല്ലെങ്കിൽ വൃക്കകൾക്കോ പേശി​കൾക്കോ മറ്റേ​തെ​ങ്കി​ലും അവയവ​ത്തി​നോ) ഒത്തിരി ഫലം ചെയ്‌തു’ എന്നു സാധാ​ര​ണ​ഗ​തി​യിൽ നാം ചിന്തി​ക്കാ​റില്ല. എന്നാൽ ദീർഘ​നാൾ ഭക്ഷണം കഴിക്കാ​തി​രു​ന്നു നോക്കൂ, നിങ്ങളു​ടെ ആരോ​ഗ്യ​ത്തി​നു​ണ്ടാ​കുന്ന ഭവിഷ്യ​ത്തു​കൾ വെളി​ച്ച​ത്തു​വ​രും. അതെ​ന്തെ​ല്ലാ​മാണ്‌? ഒരു വൈദ്യ​ശാ​സ്‌ത്ര ഗ്രന്ഥം പറയു​ന്ന​ത​നു​സ​രിച്ച്‌, “സാധാ​ര​ണ​ഗ​തി​യിൽ ദ്രോ​ഹ​ക​ര​മാ​ണു ഫലം: വളർച്ച നിലയ്‌ക്കു​ന്നു, നിസ്സാര അണുബാ​ധ​യെ​പോ​ലും ചെറു​ത്തു​നിൽക്കാൻ പരാജ​യ​പ്പെ​ടു​ന്നു, ഊർജ​വും ഉന്മേഷ​വും കെട്ടട​ങ്ങു​ന്നു.” സമാന​മായ, ആത്മീയ​മാ​യി മോശ​മായ ആരോ​ഗ്യ​സ്ഥി​തി​യാ​യി​രു​ന്നു ഒരിക്കൽ പുരാതന ഇസ്രാ​യേ​ല്യ​രു​ടേത്‌. യെശയ്യാ പ്രവാ​ചകൻ അവരോ​ടു പറഞ്ഞു: “തല മുഴു​വ​നും ദീനവും ഹൃദയം മുഴു​വ​നും രോഗ​വും പിടി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. അടി​തൊ​ട്ടു മുടി​വരെ ഒരു സുഖവും ഇല്ല.”—യെശയ്യാ​വു 1:5, 6.

നല്ല ആത്മീയ​ഭ​ക്ഷണം അത്തരം ആത്മീയ ബലക്ഷയ​ത്തെ​യും ആത്മീയ അണുബാ​ധ​യു​ടെ ഭവിഷ്യ​ത്തു​ക​ളെ​യും ചെറു​ത്തു​നിൽക്കാൻ നമുക്കു ശക്തി​യേ​കു​ന്നു. നാം ദൈവ​പ​രി​ജ്ഞാ​ന​ത്താൽ പോഷി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​പക്ഷം, നല്ല ആത്മീയാ​വ​സ്ഥ​യിൽ നില​കൊ​ള്ളാൻ അതു നമ്മെ സഹായി​ക്കു​ന്നു! തന്റെ നാളിലെ ഭൂരി​ഭാ​ഗ​മാ​ളു​ക​ളും തങ്ങളുടെ പൂർവി​കർ ശരിയായ ആത്മീയ പോഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ കാര്യ​ത്തിൽ അനാസ്ഥ കാട്ടി​യ​തിൽനി​ന്നു പാഠം പഠിക്കാ​ഞ്ഞ​തി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ യേശു​ക്രി​സ്‌തു അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെട്ടു. അവരും അവൻ പഠിപ്പിച്ച സത്യങ്ങ​ളാൽ പോഷി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടാൻ വിസമ്മ​തി​ച്ചു. ഫലമോ? ‘“ഈ ജനത്തിന്റെ ഹൃദയം തടിച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു; അവർ ചെവി​കൊ​ണ്ടു മന്ദമായി കേൾക്കു​ന്നു; കണ്ണു അടെച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു; അവർ കണ്ണു കാണാ​തെ​യും ചെവി കേൾക്കാ​തെ​യും ഹൃദയം​കൊ​ണ്ടു ഗ്രഹി​ക്കാ​തെ​യും തിരി​ഞ്ഞു​കൊ​ള്ളാ​തെ​യും ഞാൻ അവരെ സൌഖ്യ​മാ​ക്കാ​തെ​യും ഇരി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നു തന്നേ”’ എന്ന്‌ യേശു​ക്രി​സ്‌തു പറഞ്ഞു. (മത്തായി 13:14) ഭൂരി​ഭാ​ഗ​മാ​ളു​ക​ളും ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തി​ന്റെ സൗഖ്യ​മാ​ക്കൽ ശക്തി പ്രയോ​ജ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തി​യില്ല. അവർ ആത്മീയ​മാ​യി രോഗാ​വ​സ്ഥ​യിൽ തുടർന്നു. ചില അഭിഷിക്ത ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾപോ​ലും “ബലഹീ​ന​രും രോഗി​ക​ളും” ആയിത്തീർന്നു. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 11:30) ദൈവം പ്രദാനം ചെയ്യുന്ന ആത്മീയ​ഭ​ക്ഷ​ണ​ത്തോ​ടു നമുക്ക്‌ ഒരിക്ക​ലും അവജ്ഞ കാട്ടാ​തി​രി​ക്കാം.—സങ്കീർത്തനം 107:20.

ആത്മീയ ദുഷി​പ്പി​ക്കൽ

ആത്മീയ ഭക്ഷ്യക്ഷാ​മ​ത്തി​ന്റെ ഭീഷണി​ക്കു​പു​റമേ, നാം ജാഗരൂ​ക​രാ​യി​രി​ക്കേണ്ട മറ്റൊ​രാ​പ​ത്തു​മുണ്ട്‌—നാം കഴിക്കുന്ന ഭക്ഷണം അതിൽത്തന്നെ ദുഷി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​താ​യി​രി​ക്കാം. രോഗാ​ണു​ക്ക​ളാ​ലും വിഷ​ദ്ര​വ്യ​ങ്ങ​ളാ​ലും ദുഷി​പ്പി​ക്ക​പ്പെട്ട ഭൗതിക ഭക്ഷണം കഴിക്കു​ന്നത്‌ എളുപ്പം വിഷബാധ ഏൽപ്പി​ച്ചേ​ക്കാം. അതു​പോ​ലെ​ത​ന്നെ​യാ​ണു ഭൂതനി​ശ്വസ്‌ത ആശയങ്ങ​ളാൽ ദൂഷി​ത​മായ പഠിപ്പി​ക്ക​ലു​കൾ ഉൾക്കൊ​ള്ളു​ന്ന​തും. (കൊ​ലൊ​സ്സ്യർ 2:8) വിഷലി​പ്‌ത​മായ ഭക്ഷണം ഏതെന്നു മനസ്സി​ലാ​ക്കുക എല്ലായ്‌പോ​ഴും അത്ര എളുപ്പ​മുള്ള സംഗതി​യല്ല. “ഭക്ഷണം ചില​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ തികച്ചും ആരോ​ഗ്യാ​വ​ഹ​മാ​യി കാണ​പ്പെ​ട്ടേ​ക്കാം. എന്നാൽ രോഗ​ഹേ​തു​ക്ക​ളായ ബാക്ടീ​രിയ അതിൽ ഒളിഞ്ഞി​രി​പ്പു​ണ്ടാ​കും” എന്ന്‌ ഒരു ആധികാ​രിക ഗ്രന്ഥം പറയുന്നു. തന്മൂലം നമ്മുടെ പ്രതീ​കാ​ത്മക ഭക്ഷണത്തി​ന്റെ ഉറവി​ട​മേ​താ​ണെന്നു പരി​ശോ​ധി​ക്കു​ന്നത്‌ ഉചിത​മാ​യി​രി​ക്കും. തിരു​വെ​ഴു​ത്തു വിരു​ദ്ധ​മായ പഠിപ്പി​ക്ക​ലു​ക​ളും തത്ത്വശാ​സ്‌ത്ര​ങ്ങ​ളും അടങ്ങിയ വിശ്വാ​സ​ത്യാ​ഗി​ക​ളു​ടെ ഗ്രന്ഥങ്ങൾ പോലുള്ള ചില സാഹി​ത്യ​ങ്ങൾ നമ്മെ ദുഷി​പ്പി​ച്ചേ​ക്കാ​മെന്നു മനസ്സിൽപ്പി​ടി​ക്കുക. ചില ഭക്ഷ്യോ​ത്‌പാ​ദകർ വ്യാജ ലേബലു​കൾ ഒട്ടിച്ചു​കൊണ്ട്‌ ഉത്‌പ​ന്ന​ത്തി​ന്റെ ഉള്ളടക്ക​ത്തി​ന്റെ കാര്യ​ത്തിൽ ഉപഭോ​ക്താ​ക്കളെ വഞ്ചി​ച്ചേ​ക്കാം. ഏറ്റവും വലിയ വഞ്ചകനായ സാത്താൻ അതു​പോ​ലെ​തന്നെ ചെയ്യു​മെന്നു തീർച്ച​യാ​യും നമുക്കു പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌. തന്മൂലം, അത്തരം പ്രതീ​കാ​ത്മക ഭക്ഷണം വിശ്വ​സ​നീ​യ​മായ ഉറവിൽനി​ന്നു ലഭിക്കു​ന്നു​വെന്ന കാര്യ​ത്തിൽ ഉറപ്പു​വ​രു​ത്തുക. അങ്ങനെ നിങ്ങൾക്കു “വിശ്വാ​സ​ത്തിൽ ആരോ​ഗ്യ​മു​ള്ള​വ​രാ​യി”രിക്കാൻ സാധി​ക്കും.—തീത്തൊസ്‌ 1:9, 13.

17-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ ഒരു മത പ്രസം​ഗ​ക​നായ തോമസ്‌ ആഡംസ്‌ തന്റെ നാളിലെ ആളുക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു പറഞ്ഞു: “അവർ പല്ലുകൾകൊ​ണ്ടു ശവക്കുഴി തോണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.” മറ്റുവാ​ക്കു​ക​ളിൽ പറഞ്ഞാൽ, അവരുടെ ഭക്ഷണം അവരെ കൊന്നു​ക​ളഞ്ഞു. നിങ്ങൾ കഴിക്കുന്ന ആത്മീയ​ഭ​ക്ഷണം നിങ്ങളെ കൊല്ലു​ക​യി​ല്ലെന്ന്‌ ഉറപ്പു​വ​രു​ത്തുക. നല്ല ആത്മീയ ഭക്ഷ്യ​ശേ​ഖരം കണ്ടെത്തുക. തന്റെ ജനമെന്ന്‌ അവകാ​ശ​പ്പെ​ട്ടവർ വ്യാ​ജോ​പ​ദേ​ശ​ക​രി​ലേ​ക്കും കള്ളപ്ര​വാ​ച​ക​ന്മാ​രി​ലേ​ക്കും തിരി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ യഹോ​വ​യാം ദൈവം അവരോട്‌ ഇങ്ങനെ ചോദി​ച്ചു: ‘അപ്പമല്ലാ​ത്ത​തി​ന്നു ദ്രവ്യം ചെലവി​ടു​ന്ന​തെ​ന്തി​ന്നു? എന്റെ വാക്കു ശ്രദ്ധിച്ചു കേട്ടു നന്മ അനുഭ​വി​പ്പിൻ; പുഷ്ട​ഭോ​ജനം കഴിച്ചു മോദി​ച്ചു​കൊൾവിൻ. നിങ്ങൾ ചെവി ചായിച്ചു എന്റെ അടുക്കൽ വരുവിൻ; നിങ്ങൾക്കു ജീവനു​ണ്ടാ​കേ​ണ്ട​തി​ന്നു കേട്ടു​കൊൾവിൻ.’—യെശയ്യാ​വു 55:2, 3; യിരെ​മ്യാ​വു 2:8, 13 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.

ആത്മീയ​ഭ​ക്ഷണം സമൃദ്ധം

നല്ല ആത്മീയ​ഭ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​നു തീർച്ച​യാ​യും യാതൊ​രു ദൗർല​ഭ്യ​വു​മില്ല. യേശു​ക്രി​സ്‌തു പ്രവചി​ച്ച​തു​പോ​ലെ, ആവശ്യ​മുള്ള ഏതൊ​രു​വ​നും ‘തക്കസമ​യത്ത്‌ ആഹാരം’ പ്രദാനം ചെയ്യുന്ന വിശ്വ​സ്‌ത​നും വിവേ​കി​യു​മായ അടിമ വർഗം ഇപ്പോൾ യേശു​വി​നുണ്ട്‌. (മത്തായി 24:45, NW) യെശയ്യാ പ്രവാ​ചകൻ മുഖാ​ന്തരം യഹോവ പ്രവചി​ച്ചു: “ഇതാ, എന്റെ ദാസന്മാർ ഭക്ഷിക്കും; നിങ്ങളോ വിശന്നി​രി​ക്കും; . . . എന്റെ ദാസന്മാർ ഹൃദയാ​ന​ന്ദം​കൊ​ണ്ടു ഘോഷി​ക്കും.” വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, ഭക്ഷിക്കാൻ ആഗ്രഹ​മു​ള്ള​വർക്കു വിരു​ന്നൊ​രു​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അവൻ വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌തു. “സൈന്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ യഹോവ . . . സകലജാ​തി​കൾക്കും മൃഷ്ട​ഭോ​ജ​ന​ങ്ങൾകൊ​ണ്ടും മട്ടൂറിയ വീഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടും ഒരു വിരുന്നു കഴിക്കും; മേദസ്സു​നി​റഞ്ഞ മൃഷ്ട​ഭോ​ജ​നങ്ങൾ കൊണ്ടും മട്ടു നീക്കി തെളി​ച്ചെ​ടുത്ത വീഞ്ഞു കൊണ്ടും ഉള്ള വിരുന്നു തന്നേ.”—യെശയ്യാ​വു 25:6; 65:13, 14.

എന്നാൽ ഇതേക്കു​റി​ച്ചു ചിന്തി​ക്കുക: ഭക്ഷണസ​മൃ​ദ്ധി​യു​ള്ള​പ്പോ​ഴും നാം പട്ടിണി​കി​ടന്നു മരി​ച്ചെന്നു വരാം! ചുറ്റും ഭക്ഷണമു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും നാം എഴു​ന്നേറ്റു ചെന്ന്‌ അതിൽനി​ന്നു കുറ​ച്ചെ​ടു​ത്തു ഭക്ഷിക്കാ​ത്ത​പക്ഷം നമുക്കു ഗുരു​ത​ര​മായ പോഷ​ക​ക്കു​റ​വു​ണ്ടാ​യേ​ക്കാം. സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 26:15 അത്‌ അക്ഷരീ​യ​മാ​യി വർണി​ക്കു​ന്നു: “മടിയൻ തന്റെ കൈ തളിക​യിൽ പൂത്തുന്നു; വായി​ലേക്കു തിരികെ കൊണ്ടു​വ​രു​ന്നതു അവന്നു പ്രയാസം.” എന്തൊരു ദാരു​ണ​മായ സ്ഥിതി​വി​ശേഷം! സമാന​മാ​യി, ആത്മീയ​ഭ​ക്ഷണം കഴിക്കാൻ നമ്മെ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​വേണ്ടി രൂപകൽപ്പന ചെയ്‌തി​രി​ക്കുന്ന ദൈവ​വ​ച​ന​മായ ബൈബി​ളും ബൈബിൾ പ്രസി​ദ്ധീ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളും വ്യക്തി​പ​ര​മാ​യി പഠിക്കാൻ നാമും മടികാ​ട്ടി​യേ​ക്കാം. അല്ലെങ്കിൽ, ക്രിസ്‌തീയ സഭാ​യോ​ഗ​ങ്ങൾക്കാ​യി തയ്യാറാ​കു​ന്ന​തി​നോ പങ്കുപ​റ്റു​ന്ന​തി​നോ വയ്യാത്ത​വണ്ണം വളരെ ക്ഷീണം നമുക്ക​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ട്ടേ​ക്കാം.

നല്ല ഭക്ഷണശീ​ല​ങ്ങൾ

ആ സ്ഥിതിക്ക്‌, നല്ല ഭക്ഷണശീ​ലങ്ങൾ വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തി​നു നമുക്കു നല്ല കാരണ​ങ്ങ​ളുണ്ട്‌. വാസ്‌തവം പറഞ്ഞാൽ, അനേകർ ആത്മീയ​ഭ​ക്ഷണം അൽപ്പം​മാ​ത്രം കഴിക്കു​ന്നു. മറ്റു ചിലർ പൂർണ​മാ​യും പട്ടിണി​കി​ട​ക്കു​ന്നു. ശരിയായ ഭക്ഷണത്തി​ന്റെ പ്രാധാ​ന്യം മനസ്സി​ലാ​ക്കാത്ത വ്യക്തി​ക​ളെ​പ്പോ​ലെ​യാ​ണവർ. പിൽക്കാല ജീവി​ത​ത്തിൽ അതിന്റെ ഭവിഷ്യ​ത്തു​കൾ അനുഭ​വി​ക്കാ​തെ അവരതു മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നില്ല. നല്ലവണ്ണം ഭക്ഷിക്കു​ന്നത്‌ ആവശ്യ​മാ​ണെന്നു നമുക്ക​റി​യാ​മെ​ങ്കി​ലും ഭക്ഷണശീ​ല​ങ്ങ​ളിൽ നാം അനാസ്ഥ കാണി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ആരോ​ഗ്യാ​വ​ഹ​മായ ഭക്ഷണരീ​തി കാരണം നൽകുന്നു: “അലസമാ​യി ഒരു റോഡു കുറുകെ കടക്കു​മ്പോൾ ഉണ്ടാകു​ന്ന​തു​പോ​ലെ പെട്ടെ​ന്നുള്ള ഭവിഷ്യത്ത്‌ [മോശ​മായ ഭക്ഷണശീ​ല​ങ്ങ​ളു​ടെ ഫലമായി] ഉണ്ടാകു​ന്നില്ല. ആരോ​ഗ്യ​സ്ഥി​തി ഉടനടി നശിക്കു​ന്നില്ല. മറിച്ച്‌, അതു വളരെ പതു​ക്കെ​യാ​കും സംഭവി​ക്കു​ന്നത്‌. ഒരുവന്റെ ആരോ​ഗ്യ​സ്ഥി​തി മോശ​മാ​കു​ന്നു. പെട്ടെന്നു രോഗ​ബാ​ധ​യു​ണ്ടാ​കു​ന്നു, അസ്ഥിക്ഷയം സംഭവി​ക്കു​ന്നു, മുറി​വു​ക​ളു​ണ​ങ്ങു​ന്ന​തും രോഗം ഭേദമാ​കു​ന്ന​തും വളരെ സാവധാ​ന​ത്തി​ലാ​കു​ന്നു.”

അതിരു​ക​ടന്ന ചില കേസു​ക​ളിൽ ഒരാൾ, അനോ​റെ​ക്‌സിയ നെർവോസ ബാധിച്ച ഒരു യുവതി​യെ​പ്പോ​ലെ ആയിത്തീർന്നേ​ക്കാം. ആരോ​ഗ്യ​സ്ഥി​തി മോശ​മാ​യി വരുക​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും തനിക്കു തീരെ കുറച്ചു ഭക്ഷണം മതി, തനിക്കു പൂർണ സുഖമുണ്ട്‌ എന്നു സ്വയം ബോധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ അവൾ ശ്രമി​ക്കു​ന്നു. ഒടുവിൽ അവൾക്കു ഭക്ഷണം കഴിക്കാ​നുള്ള താത്‌പ​ര്യം നഷ്ടപ്പെ​ടു​ന്നു. “അത്‌ അപകട​ക​ര​മായ അവസ്ഥയാണ്‌” എന്ന്‌ ഒരു വൈദ്യ​ശാ​സ്‌ത്ര ഗ്രന്ഥം പറയുന്നു. എന്തു​കൊണ്ട്‌? “രോഗി പട്ടിണി കിടന്നു മരിക്കു​ന്നതു വിരള​മാ​ണെ​ങ്കി​ലും അവൾക്കു തീർത്തും പോഷണം ലഭിക്കാ​തെ പോകു​ന്നു, നിസ്സാ​ര​മായ രോഗ​ബാ​ധ​യെ​പോ​ലും ചെറു​ത്തു​നിൽക്കാൻ കഴിയാ​താ​കു​ന്നു.”

ഒരു ക്രിസ്‌തീയ സ്‌ത്രീ ഇങ്ങനെ സമ്മതിച്ചു: “ക്രമമാ​യി യോഗ​ത്തി​നു തയ്യാറാ​കു​ന്ന​തി​ന്റെ​യും വ്യക്തി​പ​ര​മായ അധ്യയ​ന​ത്തി​ന്റെ​യും ആവശ്യ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ എനിക്ക​റി​യാ​മാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും അതു സംബന്ധിച്ച്‌ ഒന്നും ചെയ്യാ​നാ​കാ​തെ വർഷങ്ങ​ളോ​ളം ഞാൻ പാടു​പെട്ടു.” അവർ ഒടുവിൽ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തു​ക​യും ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തി​ന്റെ നല്ല പഠിതാ​വാ​കു​ക​യും ചെയ്‌തു. എന്നാൽ, സാഹച​ര്യ​ത്തി​ന്റെ അടിയ​ന്തി​രത പൂർണ​മാ​യി മനസ്സി​ലാ​ക്കി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞേ അവരതു ചെയ്‌തു​ള്ളൂ.

അതു​കൊണ്ട്‌, പത്രൊസ്‌ അപ്പോ​സ്‌തലൻ നൽകിയ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം ഗൗരവ​മാ​യി എടുത്തു​കൊ​ള്ളുക. “ഇപ്പോൾ ജനിച്ച ശിശു​ക്ക​ളെ​പ്പോ​ലെ രക്ഷെക്കാ​യി വളരു​വാൻ വചനം എന്ന മായമി​ല്ലാത്ത പാൽ കുടി​പ്പാൻ വാഞ്‌ഛി​പ്പിൻ.” (1 പത്രൊസ്‌ 2:2) അതേ, ‘വാഞ്‌ഛി​ക്കുക,’ ശക്തമായ ആഗ്രഹം നട്ടുവ​ളർത്തുക. ദൈവ​പ​രി​ജ്ഞാ​ന​ത്താൽ മനസ്സും ഹൃദയ​വും നിറയ്‌ക്കുക. ആത്മീയ​മാ​യി മുതിർന്ന​വ​രും ആ വാഞ്‌ഛ​യ്‌ക്കു വളമി​ടണം. ആത്മീയ​ഭ​ക്ഷണം, ‘ഏറ്റവും ദുരു​പ​യോ​ഗം ചെയ്‌തി​രി​ക്കുന്ന വസ്‌തു​ക്ക​ളി​ലൊ​ന്നാ​യി’ത്തീരാൻ അനുവ​ദി​ക്ക​രുത്‌. ആത്മീയ​മാ​യി നല്ലവണ്ണം ഭക്ഷിക്കുക. അങ്ങനെ ദൈവ​വ​ച​ന​മായ ബൈബി​ളിൽ കാണുന്ന സകല “ആരോ​ഗ്യാ​വ​ഹ​മായ വചനങ്ങ”ളും പരമാ​വധി പ്രയോ​ജ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തുക.—2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 1:13, 14.

[28-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

നിങ്ങളുടെ ഭക്ഷണം മെച്ച​പ്പെ​ടു​ത്തേ​ണ്ട​തു​ണ്ടോ?