“ပျောက်တဲ့သိုးကို လိုက်ရှာမယ်”

ယေဟောဝါဘုရားက မိမိကိုယ်ကို အဲဒီလို သိုးထိန်းမျိုးနဲ့ မကြာခဏ နှိုင်းယှဉ်ဖော်ပြတယ်။ “ငါကိုယ်တိုင် ငါ့သိုးတွေကို လိုက်ရှာပြီး ဂရုစိုက် စောင့်ရှောက်မယ်” လို့ ကျမ်းစာမှာ အာမခံတယ်။—ယေဇကျေလ ၃၄:၁၁၊ ၁၂။

‘ငါဂရုစိုက်စောင့်ရှောက်တဲ့ ငါ့သိုး’

ယေဟောဝါရဲ့ သိုးတွေဟာ ဘယ်သူတွေလဲ။ ဘုရားကို ချစ်ပြီး ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်သူတွေပဲ။ “လာကြ။ ဦးချပြီး ဝတ်ပြုကြစို့။ ငါတို့ရဲ့ ဖန်ဆင်းရှင် ယေဟောဝါရှေ့မှာ ဒူးထောက်ကြစို့။ ကိုယ်တော်ဟာ ငါတို့ရဲ့ ဘုရားသခင်ပဲ။ ငါတို့က ဘုရားရဲ့ စားကျက်ထဲက လူတွေ၊ ဘုရားရဲ့ဂရုစိုက်မှုကို ခံရတဲ့ သိုးတွေပဲ” လို့ကျမ်းစာမှာ ဖော်ပြတယ်။ (ဆာလံ ၉၅:၆၊ ၇) သိုးတွေဟာ သိုးထိန်းနောက်ကို လိုက်သလိုပဲ ကျေးကျွန်တွေကလည်း သိုးထိန်း ယေဟောဝါဘုရားနောက် လိုက်ချင်ကြတယ်။ ဒါဆို သူတို့ဟာ အမှားကင်းတဲ့သူတွေလား။ မဟုတ်ပါဘူး။ တစ်ခါတလေ “ကွဲလွင့်သွားတဲ့သိုး၊” “ပျောက်နေတဲ့သိုး၊” “လမ်းလွဲတဲ့သိုး” ဖြစ်သွားကြတယ်။ (ယေဇကျေလ ၃၄:၁၂။ မဿဲ ၁၅:၂၄။ ၁ ပေတရု ၂:၂၅) ကျေးကျွန်တစ်ဦး အဖွဲ့အစည်းကနေ တဖြည်းဖြည်း ဝေးကွာသွားရင်တောင် သူပြန်လာမယ်လို့ ယေဟောဝါ မျှော်လင့်နေပါတယ်။

ယေဟောဝါကို သင့်ရဲ့သိုးထိန်းလို့ ယူမှတ်နေတုန်းပဲလား။ သိုးထိန်းဖြစ်ကြောင်း ဒီနေ့ခေတ်မှာ ဘုရား ဘယ်လို ဖော်ပြသလဲ။ အချက်သုံးချက်ကို စဉ်းစားကြည့်ရအောင်–

ဘုရားသခင်ဟာ အချိန်တန်အစာ ကျွေးမွေးနေတယ်။ ‘သူတို့ကို စားကျက်မြေကောင်းကောင်းမှာ ကျက်စားခိုင်းမယ်။ စားကျက်မြေ ကောင်းကောင်းမှာ နားနေရလိမ့်မယ်။ အကောင်းဆုံး စားကျက်မြေမှာ ကျက်စားရလိမ့်မယ်’ လို့ ယေဟောဝါ ပြောတယ်။ (ယေဇကျေလ ၃၄:၁၄) ယေဟောဝါက အချိန်တန်အစာကို ငြီးငွေ့မသွားအောင် အမျိုးမျိုး ပြင်ဆင်ပြီး ကျွေးမွေးနေတယ်။ သင့်ဆုတောင်းချက်ကို ဖြေကြားပေးတဲ့ ဆောင်းပါးတစ်ပုဒ်၊ ဟောပြောချက်တစ်ခု၊ ဗီဒီယိုတစ်ခုကို အမှတ်ရနိုင်မလား။ အဲဒါတွေကြောင့် သင့်ကို ဘုရား ဂရုစိုက်ကြောင်း ယုံကြည်စိတ်ချခဲ့တယ် မဟုတ်လား။

ကာကွယ်ပြီး ထောက်မပေးတယ်။ “ပျောက်တဲ့သိုးကို လိုက်ရှာမယ်။ လမ်းလွဲတဲ့သိုးကို ပြန်ခေါ်လာမယ်။ ဒဏ်ရာရတဲ့သိုးကို ပတ်တီးစည်းပေးမယ်။ အားနည်းတဲ့သိုးကို အားပြည့်အောင် လုပ်ပေးမယ်” လို့ ယေဟောဝါဘုရား ကတိပေးတယ်။ (ယေဇကျေလ ၃၄:၁၆) သောကဖိစီးလို့ အားနည်းနေသူကိုလည်း ခွန်အားပေးတယ်။ ယုံကြည်သူချင်းတွေကြောင့်၊ တခြားအကြောင်းရင်းတွေကြောင့် နာကျင်ခံစားနေရတဲ့သိုးတွေ သက်သာလာအောင် ကူညီပေးတယ်။ အဖွဲ့အစည်းကနေ လမ်းလွဲသွားသူတွေ၊ အပျက်သဘောထား တိုက်လှန်နေရသူတွေကို ပြန်လာဖို့ ဘုရား ဖိတ်ခေါ်နေပါတယ်။

ဂရုစိုက်ပေးဖို့ လိုတယ်လို့ ဘုရား ခံစားရတယ်။ သူတို့ ကွဲလွင့်သွားပေမဲ့ အဲဒီနေရာတွေကနေ သူတို့ကို ငါကယ်တင်မယ်။ ပျောက်တဲ့သိုးကို လိုက်ရှာမယ်။ (ယေဇကျေလ ၃၄:၁၂၊ ၁၆) ပျောက်သွားတဲ့သိုးကို ပြန်ရှာတွေ့မှာမဟုတ်ဘူးလို့ ယေဟောဝါ မယူမှတ်ပါဘူး။ သိုးတစ်ကောင် ပျောက်သွားတဲ့အချိန်ကို သိပြီး အဲဒီသိုးကို လိုက်ရှာတယ်။ ပြန်တွေ့တဲ့အခါ ဝမ်းသာကြည်နူးတယ်။ (မဿဲ ၁၈:၁၂-၁၄) ဒါ့အပြင် ကျေးကျွန်စစ်တွေကို “ငါဂရုတစိုက်စောင့်ရှောက်တဲ့ ငါ့သိုးတို့” လို့လည်း ခေါ်ထားတယ်။ (ယေဇကျေလ ၃၄:၃၁) သင်လည်း ဘုရားသခင်ရဲ့သိုးပါပဲ။

“အရင်ကလို ကျွန်တော်တို့ရဲ့နေ့ရက်တွေကို သစ်လွင်စေပါ”

ယေဟောဝါက သင့်ကို လိုက်ရှာပြီး ပြန်လာဖို့ ဘာကြောင့် ပြောနေတာလဲ။ သင့်ကို ပျော်ရွှင်စေချင်လို့ပါ။ သိုးတွေအပေါ် “ကောင်းချီးတွေ မိုးလို ရွာကျလိမ့်မယ်” လို့ ကတိပေးတယ်။ (ယေဇကျေလ ၃၄:၂၆) ဒါဟာ သေချာတဲ့ကတိပါ။ သင်ကိုယ်တိုင်လည်း အဲဒီအတိုင်း ခံစားခဲ့ဖူးမှာပါ။

ယေဟောဝါဘုရားအကြောင်း သိလာချိန်မှာ ခံစားခဲ့ရတဲ့အဖြစ်ကို ပြန်စဉ်းစားကြည့်ပါ။ ဥပမာ၊ ဘုရားသခင့်နာမည်၊ လူသားတွေအတွက် ဘုရားရည်ရွယ်ချက်နဲ့ပတ်သက်တဲ့ အမှန်တရားကို စသိချိန်မှာ သင် ဘယ်လို ခံစားခဲ့ရသလဲ။ အစည်းအဝေးပွဲ၊ ခရိုင်အစည်းအဝေးတွေမှာ ညီအစ်ကို/မတွေနဲ့ စည်းစည်းလုံးလုံး ရှိနေတာ ဘယ်လောက် ကြည်နူးစရာကောင်းသလဲဆိုတာ အမှတ်ရပါသလား။ စိတ်ဝင်စားသူကို သတင်းကောင်းဟောပြောပြီး အိမ်ပြန်လာချိန်မှာ သင် ပျော်ရွှင်ကျေနပ်ခဲ့တယ် မဟုတ်လား။

အဲဒီလို ပျော်ရွှင်ကျေနပ်မှုမျိုး ပြန်ရနိုင်ပါတယ်။ ရှေးခေတ်က ဘုရားရဲ့ လူတွေ ဒီလိုဆုတောင်းခဲ့တယ်– “အို ယေဟောဝါ၊ ကျွန်တော်တို့ကို ပြန်ခေါ်ပါတော့။ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပြန်လာပါ့မယ်။ ဟိုးအရင်ကလို ကျွန်တော်တို့ရဲ့ နေ့ရက်တွေကို သစ်လွင်စေပါ။” (မြည်တမ်းစကား ၅:၂၁) သူတို့ရဲ့ဆုတောင်းချက်ကို ယေဟောဝါ ဖြေကြားပေးတဲ့အတွက် ဘုရားဆီ ပြန်လာပြီး အရင်ကလို ပျော်ရွှင်စွာ ကိုးကွယ်ခဲ့ကြတယ်။ (နေဟမိ ၈:၁၇) သင့်ကိုလည်း ယေဟောဝါ အဲဒီအတိုင်း ဖြစ်စေချင်တယ်။

ယေဟောဝါဘုရားဆီ ပြန်လာတာက အပြောလွယ်သလောက် လုပ်ရခက်ပါတယ်။ ပြန်လာတဲ့အခါ ကြုံရမယ့် အခက်အခဲတချို့၊ ကျော်လွှား နိုင်ပုံတွေကို သုံးသပ်ကြည့်ရအောင်။