11 Niaritra ny mafy izy ka ho afa-po amin’izay hitany.

13 Fa raha ny ran’osilahy sy ny ran’ombilahy+ ary ny lavenon’ny vantotr’ombivavy nafafy teo amin’izay naloto aza manamasina sy manadio ny vatana,+ 14 mainka fa ny ran’i Kristy!+ Natolony ho sorona tsy misy tsiny ho an’Andriamanitra mantsy ny tenany noho ny fiasan’ny fanahy masina mandrakizay. Ny rany koa no manadio ny feon’ny fieritreretantsika, ka tsy manao asa tsy misy dikany*+ intsony isika. Amin’izay isika dia ho afaka hanao fanompoana masina ho an’ilay Andriamanitra velona.+

24 Izy no nitondra ny fahotantsika+ tao amin’ny vatany, teo amin’ny tsato-kazo,*+ mba ho faty isika raha ny amin’ny ota,* fa ho velona kosa mba hanao ny marina. Ary “ny ratrany no nahatonga anareo ho sitrana.”+

5 Fantatrareo koa fa naseho izy mba hanala ny fahotantsika,+ ary tsy misy ota ao aminy.