De VN — Gods weg tot vrede?

„Ik ben ervan overtuigd dat de Verenigde Naties voorzien in de beste weg naar de toekomst voor degenen die vertrouwen hebben in ons vermogen de loop van ons eigen lot op deze planeet te bepalen.”

DIE overtuiging werd geuit door de voormalige secretaris-generaal Kurt Waldheim in zijn boek The Challenge of Peace. Terwijl hij de tekortkomingen van de VN toegaf, legde hij ook uit: „Men moet beseffen dat de Verenigde Naties per slot van rekening de wereld in het klein vormen. De zwakheden ervan moeten bijgevolg hoofdzakelijk worden toegeschreven aan de tegenstrijdigheden die de wereldgemeenschap zelf karakteriseren.” Hij voegt eraan toe: „Ik moet erop wijzen dat ze [de VN-organisatie] niet meer dan een afspiegeling is van de wereld die ze dient. Die wereld is een conglomeraat van buitengewoon gevarieerde, vaak onnavolgbare, heetgebakerde en elkaar vijandig gezinde naties.” Maar niet alle commentaren zien de VN in zo’n gunstig licht.

In hun boek A Dangerous Place — The United Nations as a Weapon in World Politics voeren professor Yeselson en Gaglione aan dat de VN-organisatie vanaf haar vroegste begin een forum is geweest voor het uiten van strijdlust en dat ze een tondeldoos van vijandschappen en politieke manipulaties is die de vlammen van een internationaal conflict alleen maar kunnen aanwakkeren. En hoe staat het met de wereld waarin ze werkzaam is? „Een onaangename doch simpele waarheid is dat de wereldpolitiek veel van een jungle weg heeft. De gedragingen van naties zijn in de aard der zaak geworteld in eigenbelang en overleving. Bezetenheid met dat laatste brengt op het stelsel van naties of staten niet alleen de wet van de jungle over, maar ook de moraal ervan.” Bijgevolg „is oorlog een blijvend kenmerk geworden van internationale betrekkingen”.

Wat een contrast met de hooggespannen verwachtingen die men had toen in 1945 het Handvest van de Verenigde Naties werd ondertekend! De inleiding ervan verklaarde: „WIJ, DE VOLKEN VAN DE VERENIGDE NATIES, HEBBEN BESLOTEN toekomstige generaties te vrijwaren van de gesel van oorlog, die in ons leven tweemaal onnoemelijk leed over de mensheid heeft gebracht . . . [WIJ] HEBBEN BESLOTEN ONZE KRACHTSINSPANNINGEN TE VERENIGEN OM DEZE DOELEINDEN TE BEREIKEN.”

Veertig jaar later zijn dit weinig meer dan holle klanken. In plaats van te verenigen, zaaien de naties verdeeldheid. Zelfs nu nog is oorlog iets wat de dagelijkse ervaring is in het leven van miljoenen in één of ander deel van de aarde! Elke dag lijden en sterven er mensen als oorlogsslachtoffers — ondanks het bestaan van de VN.

Wie staat er in werkelijkheid achter de VN?

Alhoewel de twee eerder aangehaalde boeken een verschillende zienswijze weergeven, stemmen ze op één ongewoon detail overeen. Waldheim zegt dat de VN-organisatie ’een afspiegeling is van de wereld die ze dient’, en Yeselson en Gaglione vergelijken die politieke wereld met een jungle. Aldus moet de VN onverbiddelijk dezelfde wet van de politieke jungle weerspiegelen die in de leden ervan werkzaam is.

Met dit in gedachte is het heel interessant nota te nemen van de symbolismen in de bijbel. De bijbel spreekt over een „wild beest” en ook over het „beeld” ervan, dat beschreven wordt als „een scharlaken gekleurd wild beest” (Openbaring 13:1, 2, 14; 17:3, 8, 11). Het eerste wilde beest vertegenwoordigt de gehele wereldomvattende politieke organisatie die zich in de afgelopen 4000 jaar heeft ontwikkeld en geculmineerd is in de politieke verdeeldheid in de wereld van vandaag.a Wat moet dan door het „beeld” van dat beest gesymboliseerd worden?

Welke organisatie vormt volgens de boven aangehaalde bronnen een afspiegeling van het huidige politieke stelsel? Het is duidelijk de organisatie der VN met haar 159 lid-staten, welke staten een bijna alomvattende vertegenwoordiging van de wereld vormen. (Zie bladzijde 11.) En de in de bijbel gebruikte symbolen van wilde beesten stemmen goed overeen met het beeld van een ’politieke jungle’. Het is triest maar waar dat vele politici hun filosofieën als wilde beesten hebben doorgevoerd en nog steeds doorvoeren door op beestachtige wijze miljoenen mensen, zowel soldaten als burgers, in hun oorlogen en politieke zuiveringen af te slachten. Martelingen en doodsbrigades vormen nog steeds een middel tot politieke dwang. En de meeste van deze zelfde regeringen en filosofieën worden op respectabele wijze vertegenwoordigd in de VN.

Is het met het oog op het voorgaande redelijk te geloven dat de VN Gods middel voor vrede zou kunnen zijn, vooral wanneer ’God liefde is’, zoals de eenvoudigste definitie van hem luidt? (1 Johannes 4:8) Maar als de VN niet Gods antwoord op het probleem vormt, wie steekt er dan werkelijk achter de VN?

De bijbel laat er geen enkele twijfel over bestaan waar het door het „wilde beest” vertegenwoordigde politieke stelsel en zijn „beeld” hun oorsprong vinden. In Openbaring 13:2 lezen wij: „En de draak gaf het beest zijn kracht en zijn troon en grote autoriteit.” Van wie is „de draak” een afbeelding? Dezelfde bijbelschrijver verklaart dat „de draak” degene is „die Duivel en Satan wordt genoemd, die de gehele bewoonde aarde misleidt”. Maar op welke wijze misleidt Satan de gehele wereld? — Openbaring 12:9.

Door middel van elk denkbare politieke programma en elke filosofie, inclusief die van de VN, leidt Satan, de oorspronkelijke leugenaar, de aandacht van de mensheid af van de enige weg naar vrede en veiligheid — Gods koninkrijksregering over deze aarde (Johannes 8:44). Bijna tweeduizend jaar lang hebben belijdende christenen gebeden: „Uw koninkrijk kome”. Niettemin hadden de meesten geen duidelijk begrip van wat er met Gods koninkrijk wordt bedoeld. Wat betekent het voor u? Nu dat Koninkrijk zo nabij is, is het van levensbelang er een juist begrip van te verkrijgen. — Matthéüs 6:9, 10.

Ontwaakt!-correspondenten weten uit de eerste hand dat vele oprechte en toegewijde personen bezig zijn de doelstellingen van de VN te bevorderen. Deze oprechte mensen zien de zwakheden van de organisatie, maar net zoals Kurt Waldheim en anderen geloven zij dat het ’s mensen enige hoop op blijvende vrede en veiligheid is. Zij zijn zich niet bewust van een betere oplossing. Er is echter een alternatief dat zij misschien over het hoofd hebben gezien — Gods koninkrijksheerschappij. — Openbaring 11:15.

De enige ware weg naar vrede

De bijbel toont aan dat het koninkrijk van God betrekking heeft op hemelse heerschappij, of een regering over de aarde vanuit het geestenrijk (Daniël 2:44; Openbaring 21:1-4). Deze Koninkrijksregering door Christus functioneert reeds op wereldomvattende schaal en bereidt een supranationaal volk erop voor eeuwig onder haar heerschappij te leven. Dit volledig verenigde lichaam van mensen uit alle naties en talen staat bekend onder de naam Jehovah’s Getuigen. Zij zijn de werkelijk „verenigde naties” die nu reeds ’hun zwaarden tot ploegscharen hebben geslagen’. Zij hebben ook de ketenen van racisme verbroken, alsook van bekrompen nationalisme, dat „de sterkste en meest verwoestende kracht in de internationale politiek” is genoemd. Door deze ketens wordt de VN-organisatie nog steeds gekluisterd en belemmerd. — Jesaja 2:2-4.

Door een persoonlijke studie van de bijbel weten Jehovah’s Getuigen dat alleen Gods koninkrijk deze aarde ware en blijvende vrede kan brengen en dat de tijd zeer nabij is waarop Gods koninkrijk handelend zal gaan optreden (Lukas 21:31-33; Openbaring 16:14, 16). ’Hoe?’ vraagt u misschien. Door degenen te vernietigen die opzettelijk de aarde ruïneren (Openbaring 11:18). Dit houdt ook de vernietiging van alle verdeeldheid zaaiende politieke elementen in (Daniël 2:44). Daarom verwerpen Jehovah’s Getuigen Satans namaakoplossing — de VN — als ontoereikend. Maar waarom is die ontoereikend?

De 17de-eeuwse Nederlandse filosoof Spinoza definieerde vrede als „niet de afwezigheid van oorlog”, maar als iets veelomvattenders. Hij zei: „Het is een deugd, een geestestoestand, een neiging tot welwillendheid, vertrouwen, rechtvaardigheid.” Dit kan alleen worden bereikt door mensen liefde en harmonie bij te brengen in plaats van haat en verdeeldheid. Het is zoals de bijbelschrijver Jakobus optekende: „Het zaad van de vrucht der rechtvaardigheid [wordt] gezaaid onder vredige toestanden voor hen die vrede maken” (Jakobus 3:18). Via hun wereldomvattende onderwijzingswerk onderrichten Jehovah’s Getuigen anderen in Gods weg van vrede, want zijn Woord verklaart: „Al uw zonen zullen door Jehovah onderwezen personen zijn, en de vrede van uw zonen zal overvloedig zijn.” — Jesaja 54:13.

Als u meer over Gods koninkrijksregering wilt weten, voelt u zich dan vrij u in verbinding te stellen met Jehovah’s Getuigen in uw omgeving. Zij zullen u graag helpen Gods weg tot vrede te leren kennen.

[Voetnoten]

[Kader op blz. 11]

Ernstige problemen die van invloed zijn op de VN

Een gedeeltelijke lijst van huidige grote wereldproblemen die veel van de bij de VN aangesloten landen aangaan.

1. Nucleaire wapenwedloop en de confrontatie tussen de VS-USSR

2. De tussen het noorden en het zuiden heersende wanverhouding in de wereldeconomie; buitenlandse schuldencrisis in ontwikkelingslanden

3. Honger en armoede in Afrika, geleidelijk oprukkende woestijnen op het continent

4. Internationale handel in drugs

5. Internationaal terrorisme

6. Apartheidspolitiek van Zuid-Afrika en haar betrekkingen met buurlanden

7. Namibië’s streven naar onafhankelijkheid van Zuid-Afrika

8. Israël en de Palestijnse kwestie

9. Beroering in Libanon

10. Het conflict tussen Iran en Irak

11. Zuidoost-Azië, de Vietnamese bezetting van Cambodja

12. Centraal-Amerika — guerrilla-oorlog in El Salvador en Nicaragua

13. Afghanistan, interventie door Sovjet-Unie

14. Het probleem van de vluchtelingen in de wereld, waarbij meer dan tien miljoen vluchtelingen betrokken zijn

15. Schending van de rechten van de mens

Deze lijst is gebaseerd op de toespraken die in 1984 op de 39ste zetting van de Algemene Vergadering van de VN door 150 vertegenwoordigers, met inbegrip van zestien regerings- of staatshoofden werden gehouden. (Zie UN Chronicle, jaargang XXI, Nummer 8/1984.)

[Kader op blz. 11]

Hoe het lidmaatschap van de VN is gegroeid

[Illustratie op blz. 9]

De vlaggen van de 159 lid-staten zoals die vóór de VN staan opgesteld

[Illustratie op blz. 10]

Wie hebben reeds ’hun zwaarden tot ploegscharen geslagen’?