Przysłów

17 Lepszy jest suchy kawałek chleba, a przy tym spokój,+ niż dom pełen ofiar, a przy tym kłótnia.+

2 Sługa wnikliwy będzie panował nad synem postępującym haniebnie+ i pośród braci będzie miał udział w dziedzictwie.+

3 Dla srebra jest tygiel rafinacyjny, a dla złota — piec,+ lecz tym, który bada serca, jest Jehowa.+

4 Złoczyńca zważa na wargę krzywdzącą.+ Fałszywiec nadstawia ucha na język powodujący nieszczęścia.+

5 Kto się naigrawa z ubogiego, znieważa jego Twórcę.+ Kto się raduje z cudzego nieszczęścia, nie uniknie kary.+

6 Koroną starców są ich wnukowie,+ a pięknością synów — ich ojcowie.+

7 Nie pasuje do nierozumnego warga prostolinijna.+ O ileż mniej do dostojnika — warga fałszywa!+

8 Dar jest w oczach jego wielkiego właściciela kamieniem zjednującym łaskę.+ Gdziekolwiek taki się zwróci, szczęści mu się.+

9 Kto zakrywa występek, zabiega o miłość,+ a kto ciągle mówi o sprawie, rozdziela tych, którzy się dobrze znają.+

10 Na tego, kto ma zrozumienie, nagana oddziałuje głębiej+ niż na głupiego sto uderzeń.+

11 Zły dąży tylko do buntu+ i okrutny jest posłaniec wyprawiony przeciwko niemu.+

12 Lepiej człowiekowi spotkać niedźwiedzicę, która straciła młode,+ niż głupca w jego głupocie.+

13 Kto odpłaca złem za dobro,+ temu z domu nie ustąpi zło.+

14 Początek sporu to tak, jakby ktoś wypuszczał wody;+ zanim więc wybuchnie kłótnia, odejdź.+

15 Ten, kto uznaje niegodziwca za prawego,+ i ten, kto uznaje prawego za niegodziwca+ — obaj są dla Jehowy obrzydliwością.+

16 Na cóż jest w ręce głupca kwota umożliwiająca nabycie mądrości,+ skoro nie ma on serca?+

17 Prawdziwy towarzysz miłuje przez cały czas+ i jest bratem urodzonym na czasy udręki.+

18 Człowiek, któremu nie dostaje serca, podaje rękę,+ w pełni ręcząc wobec swego towarzysza.+

19 Kto miłuje występek, miłuje zwadę.+ Kto podwyższa swoje wejście, szuka upadku.+

20 Kto ma spaczone serce, nie znajdzie dobra,+ a kto ma wykrętny język, wpadnie w nieszczęście.+

21 Kto został ojcem głupiego dziecka, ma z tego smutek;+ a ojciec dziecka nierozumnego nie weseli się.+

22 Serce radosne działa dobrze niczym lekarstwo,+ lecz duch przygnębiony wysusza kości.+

23 Niegodziwy weźmie łapówkę z zanadrza,+ by wypaczyć ścieżki sądu.+

24 Mądrość jest przed obliczem tego, kto przejawia zrozumienie,+ lecz oczy głupca są na krańcu ziemi.+

25 Syn głupi jest utrapieniem dla swego ojca+ i goryczą dla swej rodzicielki.+

26 Nie jest też dobrze wymierzyć grzywnę prawemu.+ Bić szlachetnych jest wbrew prostolinijności.+

27 Kto powściąga swe wypowiedzi, ten posiada wiedzę,+ a mąż odznaczający się rozeznaniem zachowuje spokojnego ducha.+

28 Nawet głupi, gdy milczy, będzie uchodził za mądrego;+ kto zamyka swe wargi — za mającego zrozumienie.