Co się stało z rodzicami?

◆ Przestępczość młodzieży nie tylko zatacza oraz szersze kręgi, ale według wypowiedzi szefa policji w amerykańskim mieście Plainfield (stan New Jersey), zamieszczonej w gazecie „Courier-News”, nieletni przestępcy dopuszczają się coraz złośliwszych wykroczeń. Dodał on jeszcze następujące słowa, nad którymi warto się zastanowić: „Trzeba ludności w Plainfield jasno powiedzieć, ze przestępczość młodzieży staje się problemem naszego miasta. Tu nie chodzi o coś, co dzieje się tylko w Elizabeth, w Newarku lub Brooklynie [czyli w większych sąsiednich ośrodkach miejskich]. Przestępczość ta występuje też w samym Plainfield, i to nie tylko w uboższych częściach miasta. Problem istnieje we wszystkich dzielnicach, nawet w najlepszych.” Tymczasem zarówno w Plainfield, jak i gdzie indziej oburzeni rodzice powiadają sobie: Nie u nas i nie nasze dzieci. Wspomniany urzędnik oświadczył ostro: „Rodzice nie wiedzą, co robią ich dzieci. Twoje zadania, które powinni spełniać jako rodzice, przerzucili na instytucje społeczna. (...) Od tych instytucji oczekuje się, że wykonają pracę, na którą rodzice nie mają czasu.”

◆ Kilku wyrostków włamało się do jednej ze szkół miejskich; tam załatwili się na korytarzach, po czym obsmarowali nieczystościami ściany i tablice szkolne. Pięciu chłopców w wieku 11 i 12 lat potłukło większą ilość butelek, a szkło z nich zdążyli rozsypać na 30-metrowym odcinku jednej z ulic miasta, zanim policja przerwała im „zabawę”. Cztery dziewczynki z liceum, pochodzące wszystkie z bogatych rodzin, przez trzy miesiące włóczyły się po sklepach w celach złodziejskich. Rodzicom opowiadały, że przyniesioną nową odzież pożyczały sobie od koleżanek, a rodzice nigdy nie kwestionowali ich opowiadań. Gazeta „Courier News” podała, że to wcale nie są pojedyncze wypadki, ale po prostu wyrywkowe przykłady z całego potoku spraw, które trafiają do biur policyjnych.

◆ Niejaki Homer Wieder, przewodniczący Miejskiej Rady do Spraw Kierowania Młodzieżą w Plainfield, były nauczyciel, kierownik szkół podstawowych i średnich oraz kurator, zorganizował w tym mieście Komitet Pomocy dla Rodziców i Dzieci, jak również utrzymywał stały kontakt z federalnym Sądem Okręgowym dla Młodocianych i Stosunków Domowych. Zebrawszy przy tym wiele doświadczenia, dotknął sedna sprawy, gdy powiedział: „Musimy nasze dzieci na nowo wychować, aby poważały autorytety.” Jest on zdania, że dzieci nie mają respektu dla żadnego autorytetu, zarówno w domu, jak i w życiu publicznym. „Jakieś 20 lat temu nastąpiła zmiana w naszym pojmowaniu stosunków społecznych”, wyraził się ów działacz. Zaczęliśmy się nazbyt zachwycać swymi dziećmi, staraliśmy się przesadnie im nadskakiwać, przestaliśmy być realistami. (...) Gdy sami byliśmy dziećmi, wiedzieliśmy dobrze, co by się stało, gdybyśmy przyszli za późno do domu. Nikt nie musiał nam tego mówić. Po prostu wiedzieliśmy o tym. Wiedzieliśmy też, co by się stało, gdybyśmy zrobili coś niewłaściwego w szkole. Dzisiaj dzieci zdają sobie sprawę, że w takich wypadkach nic im się nie stanie.”