„Czyńmy dobrze wszystkim”
1 Świadkowie Jehowy są znani z pracowitości. Ale nie tylko my pracujemy. Nie ulega wątpliwości, że wiele ludzi pracuje równie ciężko, jak my. Pod koniec każdego dnia pracy ludzie odczuwają takie samo zmęczenie. Kobieta dokonująca porannych zakupów musi się zdobyć na nie mniejszy wysiłek niż siostra spędzająca przedpołudnie w służbie polowej. Ojciec rodziny naprawiający samochód może się tak samo wysilić, jak brat przygotowujący się do wygłoszenia wykładu publicznego. Nawet kilkukilometrowy dojazd na zebranie zborowe może być równie wyczerpujący, jak dojazd do zakładu pracy czy powrót do domu.
UNIKAJ MARNYCH UCZYNKÓW
2 Nasze wysiłki związane z udziałem w czystym wielbieniu są jednak o wiele więcej warte niż każda inna praca. Dlaczego? Ponieważ oznaczają ‛czynienie dobrze’ drugim (Gal. 6:10, NW). Niechrześcijanin może się ciężko napracować, żeby zrobić dla kogoś coś dobrego. Może się kierować szlachetnymi pobudkami, mimo to jednak jest to jakby „uderzeniem w powietrze” (1 Kor. 9:26, NW). Dobro, którego dokona, trwa krótko. Z drugiej strony wiemy, że to, co czynimy w służbie Jehowy, nigdy nie idzie na marne (1 Kor. 15:58).
3 W jaki sposób moglibyśmy ‛czynić dobrze wszystkim’? Żeby to lepiej zrozumieć, spójrzmy na kontekst tych słów Pawła skierowanych do Galatów. Grupa chrześcijan pochodzenia żydowskiego wysilała się na próżno. Ci ludzie nie skorzystali w pełni z niezasłużonej życzliwości okazywanej za pośrednictwem Chrystusa. Dlatego nadal usiłowali znaleźć usprawiedliwienie poprzez uczynki wynikające z przestrzegania prawa. Ci „judaizujący” chrześcijanie opowiadali się za obrzezaniem i respektowaniem zaleceń dietetycznych z prawa Mojżeszowego. Paweł starał się ich przekonać, że uczynki wynikające z prawa są daremne i że zbawienia dostępuje się jedynie przez wiarę w Chrystusa (Gal. 2:16; 3:10-13).
4 List ten niewątpliwie zdziałał wiele dobrego, gdyż pomógł Galatom skorygować ich postępowanie. Zachęcono w nim chrześcijan, aby ‛czynili dobrze wszystkim, a zwłaszcza tym, którzy są z nami spokrewnieni w wierze’ (Gal. 6:10, NW). Paweł mógł mieć na myśli udzielanie pomocy chrześcijanom, aby pokładali całkowitą ufność i wiarę w Chrystusie, poddając się kierownictwu ducha Bożego. Jakaż praca mogłaby być bardziej owocna, dawać więcej zadowolenia?
5 Również dzisiaj chrześcijanie muszą się wzajemnie zachęcać. Gdyby się komuś zdawało, że zbawienia można dostąpić przez trzymanie się jakiejś zasady postępowania, mógłby chybić celu niezasłużonej życzliwości Bożej. Ponadto nacisk ze strony tego systemu rzeczy mógłby go skłonić do obniżania chrześcijańskich mierników moralnych albo do bezowocnego szukania zabezpieczenia materialnego. A zatem zasługują na pochwałę wszyscy bracia, którzy robią coś dla dobra drugich.
UCZYNKI POŻYTECZNE
6 Dobrymi przykładami takich uczynków są pozytywne reakcje na wezwanie Towarzystwa, żeby ‛pomagać jedni drugim’. Niektórzy bracia wystąpili z inicjatywą, żeby zabierać na studia biblijne ‛chłopców, którzy nie mają ojca’. Siostry starają się pomagać potrzebującym zachęty siostrom, borykającym się z trudnościami z powodu przykrej sytuacji w domu. Są to uczynki pożyteczne! Dużo się też czyni, aby pomóc braciom ‛chodzić według ducha’. To prawda, że ta praca wymaga dodatkowego czasu i wysiłku i może być męcząca. Ale się opłaca. Czy mógłbyś zrobić coś więcej dla ‛spokrewnionych z nami w wierze’?
7 Nie zapominajmy również o mieszkańcach naszego terenu, którym jesteśmy dłużni przedstawianie im dobrej nowiny (Rzym. 1:14, 15). Wiele ludzi pracuje bardzo ciężko, żeby jakoś związać koniec z końcem. Kto nie zna dobrej nowiny, musi się dowiedzieć, ku czemu powinien kierować swoje wysiłki, żeby dostąpić zbawienia. Wielką pomocą są pod tym względem nasze publikacje. W związku ze styczniową kampanią Strażnicy już teraz możemy sobie przygotować odpowiednie numery tego czasopisma, które będziemy wypożyczać na odwiedzinach ponownych.
8 Chociaż nie tylko my ciężko pracujemy, to jednak dużo satysfakcji daje nam świadomość, że nasza praca może dać tak nieprzemijające wyniki. Nadal więc podejmujmy wysiłki, aby ‛czynić dobrze wszystkim’. Przyniesie to trwałe korzyści duchowe zarówno naszym braciom, jak też innym ludziom, którzy dopiero mają zakosztować prawdziwej wolności, jaką niesie chrystianizm (Gal. 5:1).