Nie popadajmy w znużenie
1 W Strażnicy z 1 stycznia 1991 roku mamy radosne doniesienia o rozwoju działalności na całym świecie. W wielu krajach odnotowano nowe najwyższe liczby głosicieli.
2 A co się dzieje na twoim terenie? Czy nie spotykasz się z brakiem zainteresowania? Czy ludzie nie odnoszą się obojętnie do orędzia Królestwa? Czy trudno zastać ich w domach? Czy może tylko nieliczni reagują przychylnie? Jeśli tak, to czerp zachętę ze słów Pawła zanotowanych w Galatów 6:9: „Nie ustawajmy w czynieniu tego, co szlachetne, bo w odpowiedniej porze będziemy zbierać plony, jeśli się nie znużymy”. Czynienie tego, co szlachetne, z pewnością obejmuje głoszenie dobrej nowiny o Królestwie od drzwi do drzwi. Świadomi, że czas nagli, musimy nadal głosić, dopóki Jehowa nie zakończy tej działalności (Izaj. 6:8). Nawet na terenach trudnych w dalszym ciągu można spotkać ludzi przyrównanych do owiec.
3 Co robić, żeby nie popaść w znużenie w służbie? Pewną pomocą może się okazać zmiana podejścia do ludzi z zastosowaniem innych wstępów. Wyśmienite sugestie podano w rozdziale 1 książki Przekonywanie, wydanym u nas w formie broszurki. Czy korzystasz z tych propozycji? Zwięzłe, a przy tym bezpośrednie słowa wstępne łatwiej przykuwają uwagę. Dawaj ludziom do zrozumienia, że twoje wizyty są podyktowane troską o nich i o ich pomyślność.
KORZYSTANIE Z KSIĄŻKI ŻYĆ WIECZNIE
4 W styczniu nadal będziemy zalecać ludziom Królestwo Boże i popierać je głoszeniem dobrej nowiny. Proponujmy im studium biblijne na podstawie książki Żyć wiecznie. Podręcznik ten jest świetnym narzędziem ułatwiającym lepsze poznanie Królestwa, dlatego może wiele pomóc tym, którzy tak często się o nie modlą, a tak mało o nim wiedzą.
5 Wiele rozdziałów książki Żyć wiecznie ma bezpośredni lub pośredni związek z Królestwem, co można wykorzystać w rozmowach z ludźmi. W rozdziale 1 opisano rajskie warunki, jakie nastaną pod rządami Królestwa, i zilustrowano je na stronach 11-13. Któż nie chciałby żyć w takim otoczeniu! Również w rozdziale 19 przedstawiono, jak będzie wyglądać ziemia po usunięciu z niej teraźniejszego systemu rzeczy. Pokazują to ilustracje na stronach 156-158 oraz 161 i 162. Warto wykorzystać ten materiał przy omawianiu z ludźmi bieżącego „Tematu do rozmów”.
6 Nie ulega wątpliwości, że gdy co tydzień głosimy o Królestwie, jest to dla nas zachętą i dodaje nam sił. A gdy systematycznie studiujemy Słowo Boże i regularnie bierzemy udział w zebraniach zborowych, zachowujemy właściwe usposobienie duchowe (Hebr. 10:23-25).
ZACHĘCAJMY DRUGICH DO TRWANIA
7 Łatwiej trwać i zachęcać do tego innych, gdy współpracujemy z nimi w służbie polowej (Gal. 6:10). Dlaczego nie miałbyś zapytać pionierów i starszych, czy nie zechcieliby z tobą popracować? Również nieregularni, a może i nieczynni poczuliby się zachęceni, gdybyś się zainteresował ich pomyślnością duchową.
8 W tych trudnych dniach ostatnich wszyscy musimy być wytrwali. Nie wolno nam popaść w znużenie. Dzięki wytrwałości zachowamy chrześcijańską gorliwość pomimo trudności czy braku zainteresowania (Hebr. 10:36-39). Módlmy się do Jehowy o siły (Izaj. 40:29-31). Prośmy Go o pomoc w wytrwaniu i zachowujmy pozytywne nastawienie. Pamiętajmy, że wykonujemy dzieło Boże. On widzi, co robimy w Jego służbie, i będzie o tym pamiętał (Hebr. 6:10). A zatem nie popadajmy w znużenie! Przeciwnie, bądźmy „zawsze bardzo zajęci dziełem Pańskim” i polegajmy na Jehowie, że doda nam sił do wykonywania Jego ‛szlachetnego’ dzieła (1 Kor. 15:58; Gal. 6:9).