Z całej duszy bierz udział w służbie polowej
Część 2: Przez rozniecanie w sobie zapału
1 Łatwiej o zapał przy wykonywaniu jakiejkolwiek pracy, gdy sprawia ona radość. Wiadomo też, że człowieka na ogół cieszy ta praca, do której się przygotował. Potwierdza się to bez wątpienia w naszej służbie, gdy staramy się ją pełnić dokładnie (2 Tym. 4:5).
DLACZEGO TRZEBA SIĘ PRZYGOTOWYWAĆ
2 Zapał w służbie polowej zależy bezpośrednio od tego, czy jesteśmy dobrze przygotowani i jak często do niej wyruszamy. Na przykład głosząc od domu do domu lub na ulicy, możemy spotkać kogoś, kto stracił pracę lub ma kłopoty mieszkaniowe. Czy jesteśmy przygotowani na taką ewentualność? Jak w takiej sytuacji pokierować rozmową? Otóż po wyrażeniu szczerego współczucia można by nadmienić, że wszyscy chcielibyśmy mieć zadowalającą pracę i godziwe warunki mieszkaniowe. Następnie można zapytać rozmówcę, czy jego zdaniem rządy ludzkie są w stanie rozwiązać problem bezrobocia i braku mieszkań. Gdy się już wypowie, należałoby wyjaśnić, że jest ktoś, kto potrafi tego dokonać, mianowicie Stwórca człowieka. Wskazuje na to Izajasza 65:21-23.
3 W ramach przygotowań do służby warto utrwalać sobie w pamięci, jak reagować na wypowiedzi mające na celu przerwanie rozmowy. W Naszej Służbie Królestwa z kwietnia i maja 1986 roku podano szereg propozycji dotyczących odpowiadania na najczęściej spotykane wymówki w rodzaju: „Mnie to nie interesuje”, „Jestem zajęty”, „Mam swoją religię”. Warto co jakiś czas odświeżać sobie w pamięci te sugestie. A co powiedzieć, gdy ktoś się zastrzega: „Nie interesuje mnie religia”? Oto kilka propozycji:
● „Rozumiem pana. Kościoły nie przyczyniają się do tego, żeby na ziemi żyło się bezpiecznie, prawda?... Mógłbym zapytać, czy zawsze był pan takiego zdania?... Ale chyba wierzy pan w Boga?”
● „Wiele ludzi myśli podobnie jak pan. Religia nic im nie pomogła. Odwiedzamy pana między innymi dlatego, że kościoły nie mówią ludziom prawdy o Bogu i Jego wspaniałym zamierzeniu co do ludzkości”.
● „Jestem jednak pewien, że jest pan zainteresowany własną przyszłością. Czy wie pan, że w Biblii zostały dokładnie przepowiedziane warunki, jakie obecnie panują na świecie? Pismo Święte mówi też, jak się to wszystko skończy”.
● „Czy zawsze był pan takiego zdania?... A czego pan oczekuje od przyszłości?”
4 Dużą pomocą w przygotowywaniu się do służby jest broszurka Przekonywanie, zawierająca skuteczne wstępy. Warto wzorować się na tych propozycjach. Niekiedy trzeba dostosować wstęp do określonej sytuacji, ale najczęściej wystarczy użyć sformułowań podanych w tej broszurce. Gdyby po przedstawieniu wstępu i omówieniu wersetu lub wersetów, na które w nim wskazano, rozmówca chciał dokładniej poznać pogląd biblijny w danej sprawie, można wyjąć publikację poruszającą ten temat, na przykład broszurę Wszystko nowe lub książkę Żyć wiecznie, i zaproponować wspólne omówienie odnośnego fragmentu oraz odszukanie wersetów biblijnych.
JAK SIĘ PRZYGOTOWYWAĆ
5 Zwracaj uwagę na to, które publikacje mają być omówione na zebraniu służby, i miej je pod ręką, gdy będzie o nich mowa lub gdy będą użyte w pokazie. Odniesiesz wówczas więcej pożytku z tego, co przygotowali inni.
6 Dobrze jest poświęcić nieco czasu na przygotowanie się do służby tuż przed wyruszeniem do niej. Upewnij się, czy zabrałeś niezbędną literaturę. Przeznacz kilka minut na przypomnienie sobie tematu do rozmów. Przeczytaj wersety biblijne, na których jest oparty, i odszukaj w literaturze, którą zamierzasz proponować, ciekawe myśli zachęcające do zapoznania się z jej treścią. Warto skorzystać z tych sugestii również przed wyruszeniem do służby razem z rodziną.
7 Ćwicz się w skutecznym przedstawianiu dobrej nowiny. Można to robić po zborowym studium książki, na spotkaniach towarzyskich, podczas pracy grupowej na terenach oddalonych, w czasie przechodzenia od jednego domu do drugiego i przy innych okazjach. Szkolenie się w przedstawianiu wstępów, prowadzeniu rozmowy i odpowiadaniu na zarzuty może być interesującym zajęciem i stanowić doskonałą okazję do rozwijania swoich umiejętności.
8 Przez staranne przygotowywanie się do służby rozbudzamy w sobie zapał do niej, a ponadto rozwijamy swoje umiejętności i możemy czerpać z niej wiele radości i zadowolenia (Jana 2:17).