Od naszych Czytelników
Pochwała dla Przebudźcie się! W naszych czasach bardzo trudno znaleźć publikacje, które by omawiały tematy o ogromnej wadze społecznej (takie jak medycyna, socjologia i ekologia), przedstawiały je jasno i w sposób apolityczny, z lekkim zabarwieniem religijnym, i polegały na Księdze ksiąg. Dlatego wnoszę o zaprotokołowanie, że czasopismo Przebudźcie się! zasługuje na szczególną pochwałę.
N. B., Rada Miejska w Tietê
São Paulo, Brazylia
Wszyscy ludzie braćmi Bardzo mi się podobał ten numer [8 stycznia 1990]. Moja rodzina hołduje przesądom rasowym, co nieraz mnie denerwuje. Czekałem na takie informacje, żeby porozmawiać z nimi na ten temat. Być może te jasne i konkretne artykuły pomogą im zrozumieć, dlaczego powinniśmy naśladować bezstronność Boga.
T. C., USA
Rodziny podzielone Serdecznie dziękuję za artykuł „Młodzi ludzie pytają: Jak żyć w rodzinie podzielonej pod względem religijnym?” [8 lutego 1991]. Kiedy przeczytałam go z dziećmi, odczuliśmy, że naprawdę rozumiecie, jak bolesna i trudna może być taka sytuacja. Opisano w nim wiele problemów, z którymi mamy do czynienia w naszym domu. Te praktyczne rady biblijne ogromnie dodały nam otuchy.
D. H., USA
Ja także wychowuję się w rodzinie podzielonej. Tak jak chłopiec wspomniany w artykule, czasami ogromnie żałuję mego ojca, bo zostaje sam w domu, gdy wychodzimy na zebrania chrześcijańskie. Niekiedy odczuwam pokusę, by pójść na ustępstwa. Jednakże po przeczytaniu tego artykułu postanowiłam, że wprawdzie będę uprzejma i taktowna wobec ojca, ale będę też starannie unikała duchowych pułapek.
J. O., Japonia
Przyjmowanie krytyki Odkąd zostałem chrześcijaninem, rodzice doszukują się powodów do krytykowania mnie. Bardzo mnie to drażniło. Ale artykuł „Czy nie lubisz być krytykowany?” [8 kwietnia 1991] pokazał mi, jak sobie radzić w takiej sytuacji.
M. M., USA
Palenie W budce telefonicznej znalazłam Przebudźcie się! o paleniu [8 grudnia 1989]. Ta czaszka na okładce naprawdę przykuwa uwagę! Przestałam palić 4 lata temu, ale dałam to czasopismo mojemu synowi, który pali. Pozostali trzej synowie też powinni zerwać z nałogiem. Artykuły były bardzo pouczające i trafiały w samo sedno sprawy. Chociaż nie należę do Waszej wiary, szanuję ją.
P. T., USA
Moja nauczycielka paliła o wiele za dużo i kiedy do mnie mówiła, czułam dym papierosowy. Przypomniałam sobie artykuł podający 10 rad dla rzucających palenie. Dałam jej ten numer Przebudźcie się!, a po 3 miesiącach zapytałam, czy dalej pali. Odpowiedziała, że dzięki temu czasopismu i własnym wysiłkom zdołała się odzwyczaić. A paliła przez 25 lat.
B. O., USA
Dzieci bez ojca Jestem samotną matką i w pojedynkę dźwigam wszystkie kłopoty związane z wychowywaniem dzieci i troszczeniem się o nie. Ostatnio zaczęłam się przejmować tym, jak ta sytuacja na mnie wpływa, i często czułam się osamotniona. Artykuł „Jak mogę być szczęśliwy, gdy mam tylko jedno z rodziców?” [8 stycznia 1991] pomógł mi spojrzeć na sprawę z punktu widzenia moich dzieci. Zaczęłam rozumieć, że liczą się nie tylko moje uczucia i potrzeby.
P. G. B., USA