Mity o wężach

OD NASZEGO KORESPONDENTA W INDIACH

W stronę dziewczynki pełzła oślizgła kobra, zwabiona zapachem kwiatów jaśminu we włosach małej. Wyginała w górę i w dół swój długi tułów. Kiedy wbiła w dziecko hipnotyzujący wzrok, mogło ono dostrzec na jej czole błysk jakby świecącego klejnotu. Nagle rzuciła się całym ciałem i zatopiła zęby w ręce ofiary.

WYDARZENIE rzeczywiste czy zmyślone? Cała ta historia jest nieprawdziwa — została ułożona na podstawie utartych błędnych wyobrażeń. Oto niektóre z nich:

1. Woń jaśminu i sandałowca oraz inne zapachy przyciągają węże. NIEPRAWDA. Zapachy działają na owady, owady są przynętą dla żab, a żaby zwracają uwagę węży, ponieważ należą do ich pożywienia.

2. Kiedy węże się poruszają, falują pionowo ciałem. NIEPRAWDA. Można odnieść takie wrażenie, gdy pełzają po dużych kamieniach. Normalnie kobry i inne węże naziemne posuwają się do przodu po linii prostej. Napinają przednią część ciała i podciągają tylną albo korzystają z wypukłości podłoża i wyginają się na boki oraz przesuwają do przodu, przybierając kształt litery S.

3. Niektóre węże mają na głowie szlachetny kamień. NIEPRAWDA. To mit, podobnie jak wierzenie, że w starożytnych Indiach kobry chroniły wybitnych ludzi.

4. Kobry hipnotyzują ofiarę. NIEPRAWDA. Wąż zwykle patrzy nieruchomo, gdy jest przestraszony, toteż ludziom, którzy go spotykają, wydaje się, że wbija w nich hipnotyzujące spojrzenie. Nie jest to jednak jego sposób na zdobywanie pożywienia.

5. Kobry rzucają się na ofiarę całym ciałem. NIEPRAWDA. Atakująca kobra rzuca się przodem swego korpusu, a większą częścią tułowia przytrzymuje się podłoża. Uderza z podniesioną najwyżej jedną trzecią długości ciała.

6. Węże, również kobry, mają oślizgłą i zawsze zimną skórę. NIEPRAWDA. Skóra węży, z zachodzącymi na siebie łuskami, jest sucha i miła w dotyku. Węże należą do zwierząt zmiennocieplnych — temperatura ich ciała zmienia się zależnie od temperatury otoczenia.

7. Kobry są głuche. NIEPRAWDA. Jest to błędna opinia wielu osób. Ich zdaniem węże słyszą tylko w takim znaczeniu, iż wyczuwają ciałem drgania gruntu. Biblia w Psalmie 58:4, 5 słusznie nasuwa wniosek, że kobry nie są głuche. Jak wykazały niedawne badania, słyszą one dźwięki przenoszone przez powietrze i reagują na grę zaklinacza (zobacz też angielskie wydanie Przebudźcie się! z 22 lipca 1993 roku, strona 31).

[Prawa własności do ilustracji, strona 15]

Wąż u góry: Animals/​Jim Harter/​Dover Publications, Inc.