BIBLIOTEKA INTERNETOWA Strażnicy
BIBLIOTEKA INTERNETOWA
Strażnicy
polski
  • BIBLIA
  • PUBLIKACJE
  • ZEBRANIA
  • be lekcja 35 s. 206-s. 208 ak. 4
  • Powtarzanie w celu uwypuklenia myśli

Brak nagrań wideo wybranego fragmentu tekstu.

Niestety, nie udało się uruchomić tego pliku wideo.

  • Powtarzanie w celu uwypuklenia myśli
  • Odnoś pożytek z teokratycznej szkoły służby kaznodziejskiej
  • Podobne artykuły
  • Powtarzanie i gesty
    Poradnik dla teokratycznej szkoły służby kaznodziejskiej
  • Uwypuklanie punktów głównych
    Odnoś pożytek z teokratycznej szkoły służby kaznodziejskiej
  • Podkreślanie punktów głównych
    Ulepszaj umiejętność czytania i nauczania
  • Uwypuklanie tematu i głównych punktów
    Poradnik dla teokratycznej szkoły służby kaznodziejskiej
Zobacz więcej
Odnoś pożytek z teokratycznej szkoły służby kaznodziejskiej
be lekcja 35 s. 206-s. 208 ak. 4

LEKCJA 35

Powtarzanie w celu uwypuklenia myśli

Co powinieneś robić?

Jeżeli pragniesz, żeby słuchacze zapamiętali jakąś myśl, wspomnij o niej co najmniej dwa razy.

Dlaczego jest ważne?

Powtarzając ważne myśli, mówca ułatwia słuchaczom ich zapamiętanie. Ponadto może w ten sposób skutecznie je uwypuklić oraz pomóc innym je zrozumieć.

POWTARZANIE to niezwykle skuteczna metoda nauczania. Gdy przynajmniej raz powtórzysz ważny punkt, słuchacze zapewne lepiej go zapamiętają. A gdy jakąś myśl ujmiesz w nieco inne słowa, mogą ją lepiej zrozumieć.

To, co mówisz, nie wywrze wpływu na wierzenia i styl życia twoich słuchaczy, jeśli nie utkwi im w pamięci. Prawdopodobnie będą wracać myślami tylko do tych punktów, które starannie uwypuklisz.

Stosując omawianą metodę nauczania, wzorujemy się na Jehowie, naszym Wspaniałym Nauczycielu. Za przykład weźmy Dziesięcioro Przykazań. Jehowa przez anielskiego posłańca przekazał je ustnie narodowi izraelskiemu zgromadzonemu u stóp góry Synaj. Później dał je Mojżeszowi w formie spisanej (Wyjścia 20:1-17; 31:18; Powt. Pr. 5:22). Mojżesz na polecenie Jehowy powtórzył te przykazania Izraelitom, gdy mieli wkroczyć do Ziemi Obiecanej, a następnie pod natchnieniem ducha świętego utrwalił je na piśmie (Powt. Pr. 5:6-21). Jedno z praw danych Izraelowi nakazywało miłować Jehowę i służyć Mu całym sercem, całą duszą i całą siłą życiową. Również ten nakaz wielokrotnie powtórzono (Powt. Pr. 6:5; 10:12; 11:13; 30:6). Dlaczego? Ponieważ jak powiedział Jezus, było to „największe i pierwsze przykazanie” (Mat. 22:34-38). Za pośrednictwem proroka Jeremiasza Jehowa ponad 20 razy przypomniał mieszkańcom Judy, jak istotne jest posłuszne spełnianie wszystkich Jego wymagań (Jer. 7:23; 11:4; 12:17; 19:15). A poprzez Ezechiela przeszło 60 razy powtórzył, iż narody ‛będą musiały poznać, że On jest Jehowa’ (Ezech. 6:10; 38:23).

Aby dobrze opanować tę metodę nauczania, warto też przyjrzeć się biblijnym relacjom ze służby Jezusa. Mamy na przykład aż cztery Ewangelie. Sporo ważnych wydarzeń opisano co najmniej w dwóch spośród nich, przy czym ujęto je z rozmaitych stron. Sam Jezus także powtarzał przy różnych okazjach swe pouczenia, często formułując je w odmienny sposób (Marka 9:34-37; 10:35-45; Jana 13:2-17). A gdy na kilka dni przed śmiercią przebywał na Górze Oliwnej, posłużył się tą samą metodą, by uwypuklić znaczenie niezwykle ważnej rady: „Czuwajcie, gdyż nie wiecie, którego dnia wasz Pan przyjdzie” (Mat. 24:42; 25:13).

W służbie kaznodziejskiej. Kiedy głosisz ludziom, pragniesz, by twe słowa utkwiły im w pamięci. W osiągnięciu tego celu pomoże ci umiejętne powtarzanie istotnych punktów.

Aby słuchacz zapamiętał jakąś myśl, dobrze jest powtórzyć ją już w trakcie jej omawiania. Dlatego zaraz po przeczytaniu wersetu biblijnego możesz uwypuklić jego znaczenie, wskazując kluczowy fragment i pytając: „Czy zwrócił pan uwagę, jakiego sformułowania tu użyto?”

Postaraj się skutecznie wykorzystać również ostatnie zdania rozmowy. Na zakończenie mógłbyś powiedzieć tak: „Poruszyliśmy dzisiaj bardzo ważną myśl, którą warto zapamiętać”. I wtedy krótko ją powtórz. Oto kilka przykładów: „Bóg zamierza przekształcić ziemię w raj i zamierzenie to z całą pewnością urzeczywistni”. „Biblia wyraźnie wskazuje, że żyjemy w dniach ostatnich tego systemu rzeczy. Jeśli chcemy przeżyć jego koniec, musimy się dowiedzieć, czego Bóg od nas wymaga”. „Przekonaliśmy się, że Pismo Święte zawiera praktyczne rady pomagające nam przezwyciężać trudności w rodzinie”. Niekiedy po prostu możesz powtórzyć jakiś werset wart zapamiętania. Oczywiście aby twoje zakończenie było skuteczne, musisz je wcześniej przemyśleć.

Podczas odwiedzin ponownych, a więc także studiów biblijnych, posługuj się pytaniami powtórkowymi.

Jeżeli ktoś ma trudności ze zrozumieniem jakiejś rady biblijnej bądź z wprowadzeniem jej w czyn, dobrze by było, gdybyś do niej powracał przy rozmaitych okazjach. Staraj się ją przedstawiać z różnych stron. Nie muszą to być długie rozmowy, ale powinny zachęcać zainteresowanego do myślenia o tej sprawie. Właśnie taki sposób powtarzania stosował Jezus, by pomóc swym uczniom przezwyciężyć pragnienie wynoszenia się nad innych (Mat. 18:1-6; 20:20-28; Łuk. 22:24-27).

Podczas przemawiania. Wygłaszając przemówienie, nie dążysz jedynie do przekazania informacji. Pragniesz, by słuchacze je zrozumieli, zapamiętali i wprowadzili w życie. Aby tak było, umiejętnie powtarzaj istotne myśli.

Gdybyś jednak robił to zbyt często, obecni mogliby przestać cię uważnie słuchać. Dlatego starannie wybieraj myśli, które należy uwypuklić. Zwykle są to punkty główne przemówienia, ale w grę mogą wchodzić również inne informacje, mające szczególną wartość dla słuchaczy.

Punkty główne dobrze jest ogólnie zapowiedzieć już we wstępie. Możesz w paru zwięzłych zdaniach zasygnalizować, o czym będziesz mówić. Możesz postawić kilka pytań lub przytoczyć krótkie przykłady unaoczniające problemy, które chcesz poruszyć. Możesz też powiedzieć, ile punktów głównych przedstawisz, i po kolei je wyliczyć. Potem zacznij szczegółowo je omawiać. Aby w rozwinięciu przemówienia położyć dodatkowy nacisk na punkty główne, każdy z nich powtórz przed przejściem do następnego albo podaj przykład ilustrujący, jak go odnieść do naszego życia. Także w zakończeniu warto podkreślić punkty główne. W tym celu sformułuj je ponownie, uwydatnij na zasadzie kontrastu, udziel odpowiedzi na zadane pytania lub krótko wspomnij o rozwiązaniu problemów wymienionych na początku.

Ale to nie wszystko. Doświadczony mówca bacznie obserwuje poszczególnych słuchaczy. Dzięki temu może zauważyć, jeśli niektórzy mają trudności ze zrozumieniem jakiejś myśli. Gdy chodzi o coś istotnego, omawia to jeszcze raz. Jednakże nie wystarczy powtórzyć te same słowa. Nauczanie wymaga czegoś więcej. Mówca powinien być elastyczny. Czasami musi na poczekaniu wprowadzić jakieś dodatkowe wyjaśnienia. Jeśli ty również będziesz umiał w ten sposób reagować na potrzeby słuchaczy, znacznie podniesiesz skuteczność swego nauczania.

KIEDY TO ROBIĆ

  • Zaraz po sformułowaniu ważnej myśli albo omówieniu punktu głównego

  • Na zakończenie rozmowy lub przemówienia

  • Gdy słuchaczom trudno zrozumieć istotną myśl

  • Podczas odwiedzin ponownych i studiów biblijnych — najlepiej kilkakrotnie, w odstępach paru dni bądź tygodni

ĆWICZENIA: 1) Kończąc dyskusję z kimś, kogo spotkałeś w służbie polowej po raz pierwszy, powtórz jedną ważną myśl, którą omówiłeś i którą twoim zdaniem rozmówca powinien zapamiętać. 2) Na zakończenie odwiedzin ponownych powtórz jedną czy dwie istotne myśli, by zainteresowany mógł je sobie utrwalić.

    Publikacje w języku polskim (1960-2026)
    Wyloguj
    Zaloguj
    • polski
    • Udostępnij
    • Ustawienia
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • Warunki użytkowania
    • Polityka prywatności
    • Ustawienia prywatności
    • JW.ORG
    • Zaloguj
    Udostępnij