CHOBAB

(prawdopodobnie: „darzony czułością”).

Szwagier Mojżesza; syn Reuela (Jetry), Midianita z plemienia Kenitów (Wj 3:1; Lb 10:29; Sdz 1:16). Kiedy Izraelici wyruszali z okolic góry Synaj w kierunku Ziemi Obiecanej, Mojżesz poprosił Chobaba, by im towarzyszył i służył „za oczy” (jako przewodnik), gdyż dobrze znał tamte tereny. Chociaż Chobab początkowo odmówił, najwyraźniej wyruszył z nimi, gdyż jego potomkowie, Kenici, osiedlili się na Pustkowiu Judzkim na pd. od Aradu i dalej tam mieszkali w czasach Saula i Dawida (Lb 10:29-32; Sdz 1:16; 1Sm 15:6; 27:10; 30:26, 29).

Jednakże z tekstu masoreckiego Sędziów 4:11 wynika, że Chobab był teściem Mojżesza (BT, Bw, BWP, NŚ). A zatem imię Chobab mogło nosić dwóch mężczyzn: i teść, i szwagier Mojżesza. Nie jest to wykluczone, gdyż teścia Mojżesza określano więcej niż jednym imieniem (por. Wj 2:16-22; 3:1).

Z drugiej strony jeśli imię Chobab nosił tylko syn Reuela, czyli tylko szwagier Mojżesza, wówczas wzmianka o Chobabie jako teściu Mojżesza musi oznaczać, że Chobaba uznano za reprezentanta jego ojca, Reuela, który prawdopodobnie już wtedy nie żył (zob. JETRO; KENITA).