PROCHOR

(prawdopodobnie od gr. rdzenia oznaczającego: „chodzić [lub „tańczyć”] przed chórem”).

Jeden z siedmiu mężczyzn mających dobre świadectwo oraz pełnych ducha i mądrości, którzy mieli dopilnować, by wszyscy byli sprawiedliwie traktowani podczas codziennego rozdzielania żywności w jerozolimskim zborze chrześcijańskim w I w. n.e. (Dz 6:1-6).