SZAFIR I

(„wytworny; wypolerowany; przyjemny”).

Miejsce — najwyraźniej w Judzie — którego mieszkańców wymienił Micheasz w proroctwie zapowiadającym sąd nad Judą i Jerozolimą (Mi 1:11). W tej części proroctwa Micheasz przy wymienianiu nazw różnych miejsc często stosował grę słów (zob. BET-ECEL). Dawny Szafir niekiedy utożsamia się z dzisiejszym Chirbat al-Kaum, leżącym ok. 15 km na zach. od Hebronu.