TAANACH

Miasto-enklawa plemienia Manassesa na terytorium Issachara (Joz 17:11; 1Kn 7:29); zostało przydzielone Lewitom z rodu Kehata (Joz 21:20, 25). Izraelici pod wodzą Jozuego pokonali tamtejszego króla (Joz 12:7, 21). Ale Manassesyci nie zdołali wypędzić stamtąd (ani z innych miast) kananejskich mieszkańców. W końcu jednak narzucili im pracę przymusową (Sdz 1:27, 28). Za czasów sędziego Baraka Izraelici odnieśli w Taanachu zwycięstwo nad wojskami króla Chacoru Jabina, którymi dowodził Sysera (Sdz 5:19). Za panowania Salomona miasto należało do okręgu zarządzanego przez Baanę, jednego z 12 pełnomocników odpowiedzialnych za dostarczanie żywności na stół królewski (1Kl 4:7, 12). Znaleziska archeologiczne z Taanachu oraz płaskorzeźba na murze świątyni w Karnaku wskazują, że w piątym roku rządów Rechoboama, syna i następcy Salomona, miasto to zostało zdobyte przez faraona Sziszaka podczas jego wyprawy przeciw Palestynie (2Kn 12:2-4).

Taanach utożsamia się z Tall Tiʽinnik, leżącym na pd. skraju równiny Jizreel (ʽEmek Jizreʽel), ok. 8 km na pd. pd. wsch. od Megiddo. W pobliżu tego miejsca przebiegały przynajmniej dwa ważne szlaki handlowe: jeden prowadził na równinę Akko, a drugi na równinę Szaron.