Poszanowanie życia u pierwszych chrześcijan

Starożytny Rzym upajał się rozlewem krwi. Tymczasem W.H. Withrow w książce The Catacombs of Rome [Katakumby Rzymu] wykazuje, że pierwsi chrześcijanie „przywrócili życiu ludzkiemu świętość, a nawet potępiali jako morderstwo pogański zwyczaj pozbywania się jeszcze nie urodzonego dziecka. [Zabijanie przez] porzucanie niemowląt było ogromnie rozpowszechnione wśród pogan, a dopuszczali to nawet Platon i Arystoteles. Zachowały się świadectwa czułego miłosierdzia chrześcijan, ratujących podrzutków od śmierci lub od jeszcze okrutniejszego losu — życia w pohańbieniu. Chrześcijanie stanowczo też opowiadali się za wydanym przez Wszechmogącego ‚prawem przeciw samobójstwu’, którą to zbrodnię poganie wynieśli aż do rangi cnoty. Prawo owo głosiło, że cierpliwym znoszeniem cierpień na wzór Ijoba daje się dowód wznioślejszej odwagi niż zaleconym przez Katona wyrzeczeniem się życia.”