Zaofiarowanie dobrej nowiny — stając się ‛wszystkim dla wszystkich’
1 Apostoł Paweł był żywo zainteresowany pomaganiem swym bliźnim w zdobyciu dokładnej wiedzy o prawdzie. Czynił wszystko, co tylko leżało w jego mocy, żeby trafić do ich serc. „Dla Żydów stałem się jak Żyd”, powiedział Paweł, „aby pozyskać Żydów (...) Dla słabych stałem się jak słaby, by pozyskać słabych. Stałem się wszystkim dla wszystkich, żeby w ogóle ocalić przynajmniej niektórych” (1 Kor. 9:20-22). Czy w czasie pełnienia służby kaznodziejskiej żywisz podobne pragnienie? Jak jednak możesz stać się „wszystkim dla wszystkich”?
2 Jedna możliwość polega na tym, żeby przedstawić ludziom takie zagadnienia biblijne, które mają dla nich istotne znaczenie. Na przykład to, co może pobudzić do myślenia katolika lub protestanta, może wcale nie interesować ateisty bądź agnostyka. Niekiedy całkiem odmienne są także zainteresowania mężczyzn, kobiet i młodzieży. Czy nie byłoby zatem dobrze przygotować się do przedstawienia takich myśli biblijnych, które trafiałyby do przekonania różnych ludzi, zależnie od tego, kogo spotkamy w naszym terenie?
3 Co można powiedzieć, gdy drzwi otworzy kobieta? Po przywitaniu mógłbyś na przykład powiedzieć: „Chciałbym podzielić się z panią pewną informacją zaczerpniętą z Biblii. Mówi ona, jak można prowadzić szczęśliwe życie rodzinne. Dzisiaj wiele rodziców bardzo się martwi o swoje dzieci. A dzieci mogą się dużo przyczynić do szczęścia rodziny, prawda? Proszę posłuchać, co na ten temat mówi Biblia. (Odczytaj Ks. Przysłów 23:24, 25.) Pouczenia biblijne mogą być wielką pomocą dla dzieci. Mogą im zapewnić szczęśliwą przyszłość”. I tu w sprzyjających warunkach można przejść do bieżącego kazania.
4 Gdy do drzwi podejdzie mężczyzna, można by powiedzieć: „Czy zechciałby pan pozwolić zadać sobie jedno pytanie? Gdyby pan się dowiedział, że istnieje możliwość życia bez obawy przed powodziami, wojnami, trudnościami, chorobami, nawet bez obawy przed śmiercią, czy skorzystałby pan z takiej możliwości?” Gdyby padła odpowiedź twierdząca, można powiedzieć: „Właśnie istnieje taka możliwość, a dowiadujemy się o niej z Biblii”, po czym można przedstawić kazanie na temat warunków, jakie zapanują na rajskiej ziemi.
5 A jak podejść do młodzieży? Czy w pracy od drzwi do drzwi nie pomijamy możliwości porozmawiania z młodzieżą? Czy też ograniczamy się jedynie do zapytania o rodziców i rezygnujemy z dania świadectwa młodym? Dzieci mogą przyjąć prawdę, choćby to nie interesowało rodziców. Pewien 14-letni chłopiec napisał do Towarzystwa list prosząc, żeby go odwiedził świadek Jehowy! Między innymi pisał on: „Chciałbym się dowiedzieć czegoś więcej o Słowie Bożym. Doszedłem do wniosku, że mój kościół należy do Babilonu Wielkiego, i chciałbym go opuścić”.
6 Jest wiele sposobów nawiązywania rozmowy z ludźmi i usuwania uprzedzeń. Na przykład do ludzi bardzo religijnych można by powiedzieć: „Czy nie zastanawialiście się państwo nad tym, dlaczego ostatnio tak dużo ludzi traci wiarę w Boga?” Ludzi, którzy się wymawiają, mówiąc: „Jestem za stary”, pewien pionier pyta: „A czy zna pan kogoś, kto posiada lekarstwo na starość? Bo ja znam kogoś takiego”, po czym nawiązuje do Mateusza 11:5 i przytacza niektóre cuda Jezusa. Inny pionier najpierw zachęca do posłuchania, co jest napisane w Ks. Joba 33:25, i mówi: „Myślę że przede wszystkim dla ludzi starych jest to dobra nowina, młodzi rzadziej się zastanawiają nad życiem i śmiercią. A tymczasem Bóg za pośrednictwem Pana Jezusa wkrótce ześle wiele dobrodziejstw, z których i pan mógłby skorzystać”.
7 Może stosujesz jeszcze inne podejście i inne wstępy, które są skuteczne w twoim terenie. Wtedy dziel się swoimi doświadczeniami z innymi głosicielami. Jest rzeczą ważną, żebyśmy starali się dotrzeć do „ludzi wszelkiego rodzaju” z nadzieją, że może chociaż niektórzy zostaną ocaleni.