Odgrywanie budującej roli w zborze
1 Jehowa chce, „żeby ludzie wszelkiego rodzaju byli wybawieni” (1 Tym. 2:3, 4). I rzeczywiście, do zboru chrześcijańskiego należą najrozmaitsi ludzie z różnymi umiejętnościami i osobowością. Co każdy z nas mógłby zrobić, żeby pomagać drugim wzrastać pod względem duchowym i zachowywać silną wiarę?
2 Bez względu na warunki każdy z nas może być źródłem zachęty dla drugich. Każdy — zgodnie ze słowami Listu do Efezjan 4:16 — może uczestniczyć w dawaniu z siebie tego, ‛co potrzeba’.
DAWAJ TO, CO POTRZEBA
3 Budowaniu zboru służą dwa istotne czynniki, na które położono nacisk w tym wersecie: współdziałanie i miłość. Dawanie z siebie czegoś dla dobra drugich wymaga podejmowania przemyślanych starań. W każdym zborze są tacy, którym trzeba pomagać, by co miesiąc wyruszali do służby. Czy jesteś gotów się na to zdobyć? Mąż z żoną mogą wspierać się nawzajem przez pozostawanie na zmianę z małymi dziećmi, gdy nie jest możliwe zabranie ich ze sobą do służby polowej. Rodzice powinni wykazywać inicjatywę w pouczaniu dzieci, żeby umiejętnie przedstawiały orędzie Królestwa podczas pracy od domu do domu. Czy już potrafią zaproponować czasopismo i zachęcić do zapoznania się z jego treścią? Jeżeli umieją czytać, czy nauczyliście je odczytania i krótkiego omówienia jakiegoś wersetu biblijnego? Takie celowe wysiłki świadczą o miłości do zboru i o popieraniu jego działalności.
4 Co jeszcze można by zrobić, żeby dawać to, co potrzeba? Czy nie mógłbyś zaproponować współpracy pionierowi, który nie ma z kim wyruszyć do pracy od domu do domu? Pomagajcie pionierom punktualnym przychodzeniem na zbiórki do służby, a potem jak najszybciej idźcie w teren. Wszyscy powinni też pamiętać o dzieleniu się z innymi członkami zboru budującymi przeżyciami ze służby polowej.
KIEROWANIE UWAGI NA ORGANIZACJĘ
5 Kierowanie zainteresowanych do organizacji ma wielkie znaczenie dla nas wszystkich. Wyjaśniajmy ludziom, z którymi studiujemy, na czym polega zborowe studium książki i zapraszajmy ich, by przychodzili na nie razem z nami, a w razie potrzeby wstąpmy po nich, gdy idziemy na zebranie. Pomóżcie im przed studium książki i po tym zebraniu zapoznać się z drugimi. Rozmawiajcie z nimi o wykładach i o studium Strażnicy oraz starajcie się przyprowadzać ich i na te zebrania, żeby mogli się na nich krzepić duchowo. Gdy usiądziecie obok nich i zaproponujecie im wspólne korzystanie z waszego śpiewnika oraz ze studiowanej Strażnicy, na pewno poczują się swobodniej. Im wcześniej nowi zaczną przychodzić na zebrania, tym szybciej będą robić postępy w prawdzie.
6 Może znacie takich, którzy byli na Pamiątce i przychodzą na zebrania zborowe, ale jeszcze nie głoszą. Spróbujcie im pomóc, żeby się stali oddanymi Bogu, ochrzczonymi Świadkami, którzy by aktywnie naśladowali Jezusa Chrystusa (1 Piotra 2:21). Dla osiągnięcia tego celu trzeba im koniecznie poświęcić trochę czasu i specjalnej uwagi. Starsi i słudzy pomocniczy mają szczególny przywilej budowania drugich członków zboru. Powinni dostrzegać potrzeby trzody, a następnie pomagać „w należnej mierze” wszystkim, którzy do niej należą. Poza tym mają budować zbór przez dokładanie starań, by uczestniczyć w służbie polowej, gdyż ich dobry przykład jest zachętą dla wszystkich.
7 Dawid powiedział: „Jak dobrze i jak miło, gdy bracia mieszkają razem w jedności!” (Ps. 133:1). Dzięki wzajemnemu budowaniu się przez dawanie drugim tego, czego im potrzeba, przyczyniamy się bezpośrednio do jedności i pomyślności zboru.